Από το περιοδικό ΡΕΣΑΛΤΟ
ΔΗΛΩΣΗ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΕΝ ΟΨΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ 60η ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ
Δεν ξέρω πώς ηχεί στα αυτιά των άλλων λαών της Ευρώπης η λέξη «ΝΑΤΟ», όμως στα αυτιά του ελληνικού λαού ακούγεται σαν κατάρα. Γιατί σημαίνει ξένες επεμβάσεις, εμφύλιο πόλεμο, εθνικές καταστροφές, αστυνομοκρατία, δικτατορία και εθνική αιμορραγία λόγω των υπέρογκων οικονομικών δαπανών που η Ατλαντική Συμμαχία μας επιβάλλει σε βάρος της οικονομικής και της κοινωνικής μας ανάπτυξης και ευημερίας.
Στην ουσία το ΝΑΤΟ και ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα πειθήνιο όργανο στη διάθεση της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής , υπεύθυνο για τα χιλιάδες ανθρώπινα θύματα και τις αμέτρητες καταστροφές με στόχο αθώους λαούς στα Βαλκάνια, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και στην Γάζα. Ένας μηχανισμός πολέμου που επιμένει να διατηρεί την οικουμένη σε ζώνες καλές και κακές και σε λαούς Α και Β κατηγορίας με όπλο την αναζωπύρωση του μίσους και της διχόνοιας.
Σήμερα με τη βαθειά οικονομική κρίση που βυθίζει με γρήγορους ρυθμούς σε χάος την υπερδύναμη και τους δορυφόρους της, καταντά γελοία και επικίνδυνη η διατήρηση αυτού του κολοσσιαίου μηχανισμού που απορροφά δισεκατομμύρια Ευρώ εν ονόματι ενός κοινωνικού και οικονομικού συστήματος που βρίσκεται σε πλήρη διάλυση.
Πώς είναι λοιπόν δυνατόν, αυτοί οι δήθεν «ανώτεροι» λαοί που αποτελούν το ΝΑΤΟ να εξακολουθούν να διατείνονται ότι εκπροσωπούν τον ελεύθερο και γι’ αυτό «ανώτερο» κόσμο με το δικαίωμα να τιμωρούν τους «κατώτερους» λαούς για να τους επιβάλουν το σύστημά τους; Και ποιο σύστημα; Της άγριας εκμετάλλευσης και της θεοποίησης του Χρήματος που σήμερα τους καταδικάζει σε στρατιές ανέργων και αύριο πεινασμένων και εξαθλιωμένων εργαζομένων;
Δεν φταίνε όμως μόνο οι εξουσιαστές, οι ολιγάρχες και οι πολιτικοί και στρατηγοί που τους στηρίζουν αλλά φταίνε και οι λαοί που τους ανέχονται. Πού είναι τα συνδικάτα; Πού είναι τα φλογερά νιάτα; Πού είναι οι στρατιές των εργαζομένων που ειδικά γι’ αυτούς έφτασε ήδη η ώρα της μεγάλης δοκιμασίας;
Και πώς η Ευρώπη των 300 εκατομμυρίων επιτρέπει σε μία χούφτα πολιτικούς και στρατηγούς να δαπανούν δισεκατομμύρια Ευρώ εν ονόματι δήθεν της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όταν η μεγάλη κρίση χτυπά τις ίδιες τις χώρες τους και η μοναδική ελευθερία που τους απομένει είναι η ελευθερία στην ανεργία, στην υπανάπτυξη και αύριο στην εξαθλίωση;
Δεν είναι λοιπόν μόνο ανήθικο να τολμάμε σήμερα να θεωρούμε το ΝΑΤΟ δύναμη ελευθερίας και δικαιοσύνης αλλά και καταστροφικό για την οικονομία της Ευρώπης. Σκεφθείτε μόνο πόσες χιλιάδες θέσεις εργασίας θα εξασφάλιζε αυτός ο πακτωλός των χρημάτων που τώρα διατίθεται σε πολέμους, καταστροφές και σφαγές αμάχων.
Γι’ αυτό έπαψε πια η εποχή των λόγων και είναι ιστορική ανάγκη να μπούμε στην εποχή των έργων. Με σύνθημα τη διάλυση του ΝΑΤΟ, που εκτός όλων των άλλων σαν τυφλό όργανο των στρατηγών του Πενταγώνου και της αμερικανικής πολιτικής έχει αποστολή να μην αφήσει την Ευρώπη να ορθοποδήσει. Μια Ευρώπη που θα ανήκει στους λαούς της και όχι στους στρατηγούς των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ.
Αθήνα, 30.ΙΙΙ.2009
Στην ουσία το ΝΑΤΟ και ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα πειθήνιο όργανο στη διάθεση της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής , υπεύθυνο για τα χιλιάδες ανθρώπινα θύματα και τις αμέτρητες καταστροφές με στόχο αθώους λαούς στα Βαλκάνια, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και στην Γάζα. Ένας μηχανισμός πολέμου που επιμένει να διατηρεί την οικουμένη σε ζώνες καλές και κακές και σε λαούς Α και Β κατηγορίας με όπλο την αναζωπύρωση του μίσους και της διχόνοιας.
Σήμερα με τη βαθειά οικονομική κρίση που βυθίζει με γρήγορους ρυθμούς σε χάος την υπερδύναμη και τους δορυφόρους της, καταντά γελοία και επικίνδυνη η διατήρηση αυτού του κολοσσιαίου μηχανισμού που απορροφά δισεκατομμύρια Ευρώ εν ονόματι ενός κοινωνικού και οικονομικού συστήματος που βρίσκεται σε πλήρη διάλυση.
Πώς είναι λοιπόν δυνατόν, αυτοί οι δήθεν «ανώτεροι» λαοί που αποτελούν το ΝΑΤΟ να εξακολουθούν να διατείνονται ότι εκπροσωπούν τον ελεύθερο και γι’ αυτό «ανώτερο» κόσμο με το δικαίωμα να τιμωρούν τους «κατώτερους» λαούς για να τους επιβάλουν το σύστημά τους; Και ποιο σύστημα; Της άγριας εκμετάλλευσης και της θεοποίησης του Χρήματος που σήμερα τους καταδικάζει σε στρατιές ανέργων και αύριο πεινασμένων και εξαθλιωμένων εργαζομένων;
Δεν φταίνε όμως μόνο οι εξουσιαστές, οι ολιγάρχες και οι πολιτικοί και στρατηγοί που τους στηρίζουν αλλά φταίνε και οι λαοί που τους ανέχονται. Πού είναι τα συνδικάτα; Πού είναι τα φλογερά νιάτα; Πού είναι οι στρατιές των εργαζομένων που ειδικά γι’ αυτούς έφτασε ήδη η ώρα της μεγάλης δοκιμασίας;
Και πώς η Ευρώπη των 300 εκατομμυρίων επιτρέπει σε μία χούφτα πολιτικούς και στρατηγούς να δαπανούν δισεκατομμύρια Ευρώ εν ονόματι δήθεν της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όταν η μεγάλη κρίση χτυπά τις ίδιες τις χώρες τους και η μοναδική ελευθερία που τους απομένει είναι η ελευθερία στην ανεργία, στην υπανάπτυξη και αύριο στην εξαθλίωση;
Δεν είναι λοιπόν μόνο ανήθικο να τολμάμε σήμερα να θεωρούμε το ΝΑΤΟ δύναμη ελευθερίας και δικαιοσύνης αλλά και καταστροφικό για την οικονομία της Ευρώπης. Σκεφθείτε μόνο πόσες χιλιάδες θέσεις εργασίας θα εξασφάλιζε αυτός ο πακτωλός των χρημάτων που τώρα διατίθεται σε πολέμους, καταστροφές και σφαγές αμάχων.
Γι’ αυτό έπαψε πια η εποχή των λόγων και είναι ιστορική ανάγκη να μπούμε στην εποχή των έργων. Με σύνθημα τη διάλυση του ΝΑΤΟ, που εκτός όλων των άλλων σαν τυφλό όργανο των στρατηγών του Πενταγώνου και της αμερικανικής πολιτικής έχει αποστολή να μην αφήσει την Ευρώπη να ορθοποδήσει. Μια Ευρώπη που θα ανήκει στους λαούς της και όχι στους στρατηγούς των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ.
Αθήνα, 30.ΙΙΙ.2009