Αφιερωμένο στους ανθρώπους της OWS και στους αγανακτισμένους του Βερολίνου ...

Θυμός σε βαθμό εξέγερσης κι ένας ανυποψίατος 'Πρόεδρος"

από το blog Ου παντός πλείν ες Πόντον
.

Σουργελιανό κράτος

    Λεφτά υπάρχουν το 2009

    Λεφτά δεν υπάρχουν το 2010

    Το χρέος (120% ΑΕΠ) δεν είναι βιώσιμο το 2009

    Το χρέος (160% ΑΕΠ) είναι βιώσιμο το 2011

    Το χρέος δεν θα ήταν βιώσιμο (180% ΑΕΠ) το 2012, αλλά θα είναι βιώσιμο (120% ΑΕΠ) το 2020

    Το κούρεμα είναι καταστροφή τον Ιούνιο του 2011

    Το μικρό κούρεμα είναι σωτηρία τον Ιούλιο του 2011

    Το μικρό κούρεμα δεν κάνει το χρέος βιώσιμο τον Σεπτέμβριο του 2011

    Το μεγάλο κούρεμα είναι η μόνη σωτηρία τον Οκτώβριο του 2011

    Τα ταμεία δεν έχουν σάλιο το 2010

    Τα ταμεία γίνονται ανθηρά αφού χάσουν το 50% της αξίας των ομολόγων που κατέχουν το 2011

    Η συζήτηση για αναδιάρθρωση ισοδυναμεί με συζήτηση για χρεοκοπία την άνοιξη του 2011

    Η αναδιάρθρωση κατά 20% είναι default αλλά όχι χρεοκοπία το καλοκαίρι του 2011

    Η αναδιάρθρωση κατά 50% δεν είναι ούτε default, παρά μόνο σωτηρία, το φθινόπωρο του 2011.

    Το μνημόνιο επαρκεί το 2010

    Το μνημόνιο δεν επαρκεί το καλοκαίρι του 2011, αλλά επαρκεί το μεσοπρόθεσμο (Μνημόνιο Β')

    Το μεσοπρόθεσμο δεν επαρκεί το φθινόπωρο του 2011, αλλά επαρκεί το νέο μνημόνιο (Γ')

    Η ΔΕΗ δεν μπορεί να εισπράττει φόρους το καλοκαίρι του 2011

    Η ΔΕΗ εισπράττει φόρους το φθινόπωρο του 2011

    Σταθερό φορολογικό σύστημα το 2010 σε βάθος δεκαετίας.

    Εννιά αλλαγές του φορολογικού συστήματος έως και το 2011.

    Τελευταίες οι περικοπές τον Ιανουάριο του 2010. Τελευταίες οι περικοπές τον Μάιο του 2010, που προστίθενται στις περικοπές του Ιανούαρίου. Τελευταίες οι περικοπές του 2011, που προστίθενται στις περικοπές του 2010...............

Αγαπητοί συνέλληνες, που σας μετέτρεψαν σε γίδια που τα κούρεψαν με την ψιλή, επειδή δεν σκοπεύω να μπω σε τρελάδικο, θα βγω στην παρανομία.

από το blog του Γαλαξιάρχη

.

Η ευρωπαϊκή συμφωνία του “κουρέματος”: μια ακόμα μεγαλειώδης τρύπα στο νερό

Φωτογραφία του Χέρμπετ Λιστ, Ρώμη, 1951

Καθώς ο βόμβος της συζήτησης σχετικά με το τι ακριβώς σημαίνει η νέα «συμφωνία» της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αντιμετώπιση της κρίσης αντηχεί ακόμα στ’ αυτιά μας, έπειτα από μια μακρά νύχτα κατά την οποία παρακολουθούσαμε γεμάτοι ανησυχία τις διαπραγματεύσεις των ηγετών μας, είναι εξαιρετικά εύκολο να χάσουμε από τα μάτια μας τη μοναδική αλήθεια για τη νέα αυτή εξέλιξη στο σήριαλ της κρίσης του ευρώ: δεν υπήρξε καμιά συμφωνία.

Η Ευρώπη είχε δεσμευτεί να δώσει μια μακρόπνοη λύση σε τρία αλληλοσυνδεόμενα προβλήματα: τον τραπεζικό της κλάδο που καταρρέει, το πρόβλημα του ιταλικού και του ισπανικού δημόσιου χρέους (με τις εν δυνάμει καταστροφικές επιπτώσεις του στη βαθμολογία της Γαλλίας με ΑΑΑ), καθώς και τη ρημαγμένη ελληνική οικονομία. Κανένα από τα τρία αυτά προβλήματα δεν αντιμετωπίστηκε, έστω και σε μικρό βαθμό, το βράδυ της Τετάρτης.

Ο τραπεζικός κλάδος θα χρειαζόταν μια επιθετική, υποχρεωτική αύξηση κεφαλαίου, σε κεντρικό ευρωπαϊκό επίπεδο. Κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί. (Όχι μόνο επειδή το ποσό που προορίζεται γι’ αυτό τον σκοπό είναι ισχνό, αλλά κυρίως επειδή θα δοθούν πάμπολλες ευκαιρίες στους τραπεζίτες να μη χάσουν τον έλεγχο των χρεοκοπημένων τραπεζών τους, με ποικίλα μέσα που θα καταστήσουν την ανακεφαλαιοποίηση νεκρό γράμμα.)

Ο ντοπαρισμένος (διότι έτσι θα καταλήξουν τα ιδιωτικά κεφάλαια, κατόπιν της μόχλευσης) Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθεροποίησης (EFSF) που έχει ανακοινωθεί δεν πρόκειται να ελαφρύνει το φορτίο της Ιταλίας, ούτε να απομακρύνει τα μαύρα σύννεφα που μαζεύονται πάνω από τη Γαλλία.

Τέλος, το ελληνικό «κούρεμα» είναι απλώς το άδειο κέλυφος ενός αριθμού (50% είναι το «στρογγυλό νούμερο» που συμφωνήθηκε τις πρωινές ώρες της Πέμπτης, μόνο και μόνο για να υπάρχει ένα νούμερο), καθώς στηρίζεται σε μια σειρά γελοίες υποθέσεις και συμφωνίες, συμφωνίες με τραπεζίτες που οι πολιτικοί δεν θα καταφέρουν ποτέ να ολοκληρώσουν.

Και έτσι η Κρίση θα συνεχίσει ακάθεκτη τη διαδρομή της: ξεπερνώντας και τα τελευταία αναχώματα της ευρωζώνης, θα βαδίσει προς τη διάλυση της τελευταίας. Με λίγα λόγια, το μόνο που καταφέραμε όσοι ξενυχάγαμε μπροστά στις οθόνες και τους δέκτες μας, με όλες τις κεραίες μας στραμμένες στο Βέλγιο, είναι να χάσουμε τον ύπνο μας.

του Γιάννη Βαρουφάκη καθ.  Οικονομικής Θεωρίας και Πολιτικής Οικονομίας Πανεπ. Αθηνών

.