Δεκαοχτώ χρονών παιδί, μέσα ήμουνα. Ανοργάνωτος και μόνος. Από ένστικτο πήγα. Έφυγα το βράδυ πριν φανούν τα τανκς και έτρεξα στη μάνα μου. Πήδηξα από τα κάγκελα της Τοσίτσα κι έφυγα. Είχαν κόψει το νερό στο Πολυτεχνείο και κατάλαβα ότι κάτι κακό θα γινότανε. Από τότε πέρασαν κοντά σαράντα χρόνια. Τίποτα σχεδόν δεν άλλαξε. Χρόνια του Σίσυφου .
.