Φαινόμενα όπως οι κινητοποιήσεις των πολιτών στην Αίγυπτο είναι εξαιρετικά περίπλοκα και κρύβουν μεγάλη δυσκολία για όποιον προσπαθήσει να τα αναλύσει και να τα αποτιμήσει, ιδιαίτερα μάλιστα όταν αυτά βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη. Όμως ο μέσος άνθρωπος που έχει ένα σύνηθες επίπεδο πληροφόρησης βλέπει πως οι τόσες προσπάθειες, η επιμονή, τα ξεκάθαρα αιτήματα για εκδημοκρατισμό και πάνω από όλα ο βαρύς φόρος αίματος που έχουν μέχρι στιγμής καταβάλει οι Αιγύπτιοι δεν οδηγούν εκεί που θα περίμενε κανείς. Οι επιθυμίες και τα όνειρα των ανθρώπων εκεί για μια δημοκρατική και ισχυρή Αίγυπτο δεν φαίνεται να ευοδώνονται. Το ολιγαρχικό καθεστώς Μουμπάρακ αντικαταστάθηκε από την επικυριαρχία του στρατού. Ο Αιγυπτιακός στρατός είναι αρρωστημένα αυταρχικός και βαθιά διεφθαρμένος από το επί δεκαετίες δρών εκεί πανίσχυρο Αμερικανικό λόμπι. Όλα τα στελέχη κλειδιά του στρατού είναι άνθρωποι της Δύσης (βλ. ΗΠΑ) και όχι της Αιγύπτου. Το κύριο ενδιαφέρον του στρατού είναι η καταστολή των πολιτών και η διατήρηση των φανερών και κρυφών προνομίων του.
Έτσι λοιπόν, οι προσπάθειες των ανθρώπων εκεί τους έριξαν από την Σκύλα στην, ακόμα χειρότερη, Χάρυβδη. Από το καθεστώς Μουμπάρακ στην καλυμμένη δικτατορία των στρατηγών αλλά και στην επικείμενη έντονη πολιτική ισχυροποίηση των υπερσυντηρητικών αδελφών μουσουλμάνων.
Κι όμως, οι άνθρωποι εκεί αντέχουν και επιμένουν. Αγωνίζονται με επιμονή χύνοντας καθημερινά το αίμα τους για να υποστηρίξουν τα πιστεύω και τον αγώνα τους. Οι Αιγύπτιοι πολίτες και ο αγώνας τους είναι πλέον πρότυπο για όλους μας. Διότι η ουσία του πολιτισμού δεν είναι τα τεχνολογικά γκάτζετ και ο, έτσι κι αλλιώς κλεμμένος πλούτος της Δύσης, αλλά η προσήλωση σε αξίες και η μεγαλειώδης αυτοθυσία αυτών των ανθρώπων που παλεύουν - και το γνωρίζουν καλά – περισσότερο για τα παιδιά τους παρά γι αυτούς τους ίδιους.
Πραγματικά, στην εποχή που ζούμε η αισιοδοξία είναι πολύτιμο δώρο που σπανίζει. Οι άνθρωποι, όπως αυτοί της πλατείας Ταχρίρ, που καταφέρνουν να είναι αισιόδοξοι και να αγωνίζονται απέναντι σε κάθε μορφής αντιξοότητες αποτελούν σήμερα το πλέον θετικό από όλα τα θετικά πρότυπα. Μια λέξη μόνο: Θαυμασμός !
.
