Διαβάζω στο άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ «Θα χάσει η Γερμανική Δεξιά;» που γράφτηκε με αφορμή την πρόσφατη παραίτηση / καθαίρεση του Υπουργού Άμυνας της Γερμανίας :
[ … ] o Karl-Theodor zu Guttenberg ήταν γόνος βαθύτατα συντηρητικής αριστοκρατικής οικογένειας με ιστορία 900 ετών, συμπληρούμενη από εκείνη της όμορφης συζύγου του, της κόμισσας Stephanie Gräfin von Bismarck-Schönhausen, τρισεγγονής του ιδρυτή του Γερμανικού Ράιχ Otto von Bismarck, που καθιστούσε τον Karl-Theodor zu Guttenberg μια προσωπικότητα που συνήρπαζε τις γερμανικές μάζες. Η μητέρα του Christiane of Eltz (σσ. μέλος της παλιάς Ευρωπαϊκής οικογένειας Eltz), είχε παρατήσει τον πατέρα του με δύο μικρά παιδιά και είχε φύγει με τον Adolf von Ribbentrop, τον γιο του υπουργού Εξωτερικών του Χίτλερ, Joachim von Ribbentrop ! (*)
Πραγματικά, όπως επισημαίνει και ο Γ. Δελαστίκ: Όλη η ιστορία της Γερμανίας συγκεντρωμένη σε ένα ζευγάρι !
Παρακάτω στο ίδιο άρθρο εξάγεται το παρακάτω συμπέρασμα :
[ … ] Η καθαίρεσή του σημαίνει επί της ουσίας ότι ένα τμήμα του γερμανικού κατεστημένου θεωρεί μακροπρόθεσμα επιζήμια για τα γερμανικά συμφέροντα την πολιτική πιεστικής επιβολής της ηγεμονίας του Βερολίνου στην ΕΕ σε σύγκρουση με σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Αυτό το τμήμα της γερμανικής ελίτ ενεργοποιείται για να αποτρέψει τη συνέχιση αυτής της πολιτικής και στο πλαίσιο αυτό στοχεύει και εξουδετερώνει τον δημοφιλέστατο επίδοξο διάδοχο και συνεχιστή αυτής της πολιτικής και μάλιστα σε επιθετικότερη μορφή, τον Guttenberg, πριν να είναι πολύ αργά. [ … ]
Επειδή όλο και περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται σήμερα ότι ο Δεύτερος Πόλεμος ήταν μεταξύ Ευρώπης και Αμερικανο-Βρετανικού συνασπισμού και ότι ο ηττημένος ήταν η Ευρώπη και επειδή μπορεί πολλές φορές στην Ιστορία τα πράγματα να μην είναι όπως αρχικά φαίνονται, μου γεννήθηκε η ανάγκη να διατυπώσω τις παρακάτω αμφιβολίες :
Η παραίτηση / καθαίρεση του κυρίου Guttenberg με την γελοία (για την περίπτωση) αφορμή περί πλαγιαρισμού στο διδακτορικό του, σημαίνει άραγε χάσιμο της Γερμανικής δεξιάς; Μήπως σημαίνει αντίθετα χάσιμο των γνήσιων Ευρωπαϊκών (και όχι απλά Γερμανικών) δυνάμεων που στους δύσκολους καιρούς που έρχονται είναι οι μόνες που θα μπορούσαν να επιτύχουν την πολιτική, οικονομική και πολιτιστική επιβίωση της Ευρώπης (και όχι απλά της Γερμανίας); Μήπως παραβλέπουμε από ιδεολογική δυσκινησία και συναισθηματική θεώρηση των πραγμάτων (είναι αυτό που ονομάζω «πολιτικός λυρισμός»), ότι η ανάληψη από την Γερμανία ηγετικού ρόλου στην προσπάθεια μακροπρόθεσμης διάσωσης και γεωπολιτικής επιβίωσης της Ευρώπης σηματοδοτεί και την ολοκλήρωση της αποδέσμευσής της (της Ευρώπης) από το Αμερικανικό άρμα;
Μήπως το υπόδουλο στο χρηματιστικό παιχνίδι και την καταστροφική αίγλη των αγορών Γερμανικό τμήμα του «κατεστημένου» δεν μπορούσε να ανεχθεί ως πρωταγωνιστή στο πολιτικό σκηνικό έναν άνθρωπο σαν τον Karl-Theodor zu Guttenberg ;
Μήπως τελικά δεν έχασε η Γερμανική δεξιά αλλά αντίθετα, χάσαμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι;
.
(*) έβαλα τα λατινικά ονόματα και πρόσθεσα σχετικά links
.
