Μήνυμα του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ προς το «132» Δημοτικό Σχολείο της Αθήνας.
Αγαπητές μαθήτριες και αγαπητοί μαθητές του 132ου σχολείου της Αθήνας! Αγαπητοί γονείς! Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι!
Τα τελευταία χρόνια είχαμε πολλές φορές την ευκαιρία να χαρούμε στο σχολείο σας την άνοιξη της εκπαίδευσης. Κοντά σας αντλήσαμε αισιοδοξία για το μέλλον του σχολείου στη χώρα μας και για το μέλλον της κοινωνίας μας.
Τα τελευταία χρόνια είχαμε πολλές φορές την ευκαιρία να χαρούμε στο σχολείο σας την άνοιξη της εκπαίδευσης. Κοντά σας αντλήσαμε αισιοδοξία για το μέλλον του σχολείου στη χώρα μας και για το μέλλον της κοινωνίας μας.
Στο σχολείο σας είδαμε την πολιτισμική ποικιλία να γίνεται παιδαγωγικός πλούτος, και από τον πλούτο αυτό να ωφελούνται όλα, χωρίς καμιά εξαίρεση, τα παιδιά. Είδαμε τα παιδιά των ελλήνων και των ελληνίδων να έχουν επιτυχίες στο γνωστικό και στον κοινωνικό τομέα, που είναι αδιανόητες σε ένα παραδοσιακό σχολείο, και είδαμε ταυτόχρονα τα παιδιά των μεταναστών και των μεταναστριών να συμπορεύονται ισότιμα σ’ αυτόν το δρόμο της σχολικής επιτυχίας.
Πανηγυρίσαμε μαζί μ’ εσάς τα βραβεία και τις διακρίσεις που απονεμήθηκαν από πολλές πλευρές στο «132» για τις πρωτοποριακές δραστηριότητές του. Από κοινού διαπιστώσαμε ότι η ανθρωπιά, η ανιδιοτέλεια και ο επαγγελματισμός των εκπαιδευτικών μπορούν να κάνουν μικρά εκπαιδευτικά θαύματα ακόμη και εκεί όπου άλλοι προσπαθούν να προκαλέσουν φόβο και απογοήτευση «προφητεύοντας», τάχα, «εθνικές και κοινωνικές καταστροφές».
Πολλά μέλη του Τμήματός μας τα ζήσαμε όλα αυτά από κοντά, καθώς από την πρώτη στιγμή αναλάβαμε να παρακολουθούμε συστηματικά και να αξιολογούμε το εκπαιδευτικό έργο που γινόταν στο σχολείο σας. Η αξιολόγησή μας ήταν πάντοτε αυστηρή, γιατί αυτό ζητούσαν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί και η διευθύντρια του σχολείου και επειδή αυτό επέβαλε η δική μας επιστημονική συνείδηση. Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης μας επιβεβαιώνουν περίτρανα αυτό που εσείς -μαθητές, μαθήτριες, γονείς και εκπαιδευτικοί,- διαπιστώσατε μέσα από τις προσωπικές σας εμπειρίες: στο «132» είδαμε να δημιουργείται και να λειτουργεί ένα πραγματικά δημοκρατικό και ανθρώπινο σχολείο πολύ υψηλής ποιότητας –Ένα σχολείο όπως το ονειρευόμαστε για όλη την Ελλάδα.
Γι’ αυτό το λόγο οργιζόμαστε με όλες εκείνες τις ενέργειες και πράξεις που αποσκοπούν στη δόλια κατασυκοφάντηση και στην ακύρωση αυτού του τόσο σημαντικού και επιτυχημένου εκπαιδευτικού εγχειρήματος.
Πολλά μέλη του Τμήματός μας τα ζήσαμε όλα αυτά από κοντά, καθώς από την πρώτη στιγμή αναλάβαμε να παρακολουθούμε συστηματικά και να αξιολογούμε το εκπαιδευτικό έργο που γινόταν στο σχολείο σας. Η αξιολόγησή μας ήταν πάντοτε αυστηρή, γιατί αυτό ζητούσαν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί και η διευθύντρια του σχολείου και επειδή αυτό επέβαλε η δική μας επιστημονική συνείδηση. Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης μας επιβεβαιώνουν περίτρανα αυτό που εσείς -μαθητές, μαθήτριες, γονείς και εκπαιδευτικοί,- διαπιστώσατε μέσα από τις προσωπικές σας εμπειρίες: στο «132» είδαμε να δημιουργείται και να λειτουργεί ένα πραγματικά δημοκρατικό και ανθρώπινο σχολείο πολύ υψηλής ποιότητας –Ένα σχολείο όπως το ονειρευόμαστε για όλη την Ελλάδα.
Γι’ αυτό το λόγο οργιζόμαστε με όλες εκείνες τις ενέργειες και πράξεις που αποσκοπούν στη δόλια κατασυκοφάντηση και στην ακύρωση αυτού του τόσο σημαντικού και επιτυχημένου εκπαιδευτικού εγχειρήματος.
Είναι αυτονόητο ότι θα παραστούμε στη δίκη που γίνεται σε βάρος της διευθύντριας του σχολείου Στέλλας Πρωτονοταρίου. Θα παραστούμε ως, «εκ της φύσεως του επαγγέλματός μας», συγκατηγορούμενοι, διότι στο πρόσωπο της Στέλλας Πρωτονοταρίου διώκεται το αίσθημα ευθύνης απέναντι στα παιδιά που (οφείλει να) κατευθύνει το έργο των εκπαιδευτικών. Η παιδαγωγική ευθύνη απέναντι στα παιδιά αποτελεί βασικό στοιχείο της ιδιότητας του/της εκπαιδευτικού, που όλοι και όλες οι εκπαιδευτικοί κατέχουμε «εξ αδιαιρέτου». Γι αυτό οι επιθέσεις κατά των εκπαιδευτικών του 132ου σχολείου της Αθήνας είναι επιθέσεις εναντίον όλων μας και η άσκηση δίωξης κατά της διευθύντριας Στέλλας Πρωτονοταρίου είναι δίωξη εναντίον όλων μας. Θα είμαστε, συνεπώς, παρόντες και παρούσες εκεί όπου προσβάλλεται, ενάγεται και δικάζεται το αίσθημα της παιδαγωγικής μας ευθύνης απέναντι σε όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά.
Αγαπητές μαθήτριες και αγαπητοί μαθητές του 132ου σχολείου της Αθήνας! Αγαπητοί γονείς! Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι!
Αγαπητές μαθήτριες και αγαπητοί μαθητές του 132ου σχολείου της Αθήνας! Αγαπητοί γονείς! Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι!
Αυτό που δημιουργήσατε και ευτυχήσατε να ζήσετε στο σχολείο σας τα τελευταία χρόνια δεν είναι γέννημα μόνο των δικών σας προσωπικών ονείρων και επιθυμιών, που χάρη στην υποδειγματική δουλειά σας μπόρεσαν να γίνουν πραγματικότητα –Είναι ταυτόχρονα απόρροια των προβληματισμών ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας, που επιζητά εναγωνίως πολιτισμένους τρόπους αντιμετώπισης των σημερινών κοινωνικών προκλήσεων για να μπορέσει να πορευτεί στο δρόμο της ανθρωπιάς, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της αδελφοσύνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ευημερίας.
Αυτή την αλήθεια πιστοποιεί η καθολική αναγνώριση της δουλειάς σας από τον κόσμο των εκπαιδευτικών και η αγάπη του συνόλου των δημοκρατικών πολιτών, που εκφράζονται αυθόρμητα σε ολόκληρη τη χώρα παρά το γεγονός ότι εσείς ποτέ δεν επιδιώξατε άλλη αναγνώριση και αγάπη πέραν από εκείνη που σας παρείχαν αφειδώς τα παιδιά του σχολείου σας και οι γονείς τους.
Εκφράζουμε τη βεβαιότητά μας ότι οι επιθέσεις και οι διώξεις θα αποτελούν σύντομα έναν εφιάλτη που πέρασε, γιατί η ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη και απαιτεί να υπάρχει και να λειτουργεί το «132» ως υπόδειγμα γι αυτά που πρέπει και μπορούν να γίνουν στην εκπαίδευση μας.
Εγκρίθηκε ομόφωνα από τη Γενική Συνέλευση του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ στη συνεδρίαση 09Τ8/28-5-2009
Εγκρίθηκε ομόφωνα από τη Γενική Συνέλευση του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ στη συνεδρίαση 09Τ8/28-5-2009
.
