Η δίκη των εκτελεστών του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου μεταφέρθηκε από καιρό στην Άμφισσα.
Αυτό και μόνον το γεγονός θα ήταν αρκετό για να δείξει πόσο διαβρωμένη και ανήθικη είναι η Ελληνική Δικαιοσύνη αλλά και πόσο φοβάται το Ελληνικό κράτος τους ίδιους του τους πολίτες.
Η δίκη συνεχίζεται μετά από αστείες καθυστερήσεις, παλινωδίες, περίεργες ανασκευές καταθέσεων και μόλις προχθές, την άρνηση κατάθεσης βασικού μάρτυρα.
Στο σημείο αυτό προκύπτουν διάφορα ερωτήματα και εγείρονται διάφορες ανησυχίες για το κατά πόσον πραγματικά έχουμε να κάνουμε με μια γνήσια δίκη και όχι με μια αδίστακτη επιχείρηση συγκάλυψης.
Γιατί δεν ερευνώνται τα επιχειρήματα του μάρτυρα που αρνείται να καταθέσει ;
Με ποιο σκεπτικό αποφασίζεται τόσο γρήγορα και τόσο εύκολα η βίαιη προσαγωγή ενός αθώου και ανήλικου πολίτη ;
Για ποιο λόγο οι Έλληνες δικαστικοί λειτουργοί ανέχονται την επιθετική, άδικη και προσβλητική συμπεριφορά του γνωστού στο πανελλήνιο δικηγορίσκου ;
Για ποιο λόγο ο Δικηγορικός Σύλλογος δεν αντιδρά ;
(για την αδιαφορία των ‘αριστερών’ κομμάτων και την απάθεια των βουλευτών τους ίσως γράψω κάτι μια άλλη φορά)
Έχω τον φόβο ότι υπάρχουν ορισμένοι που δεν έχουν αντιληφθεί την σοβαρότητα του ζητήματος ούτε και τις απαιτήσεις που δικαίως έχει από αυτούς η Ελληνική κοινωνία.
Είναι γνωστή η ολιγωρία και η απροθυμία των δικαστηρίων μας να αποδώσουν πραγματική δικαιοσύνη όπου απαιτείται προσωπική έκθεση και ευθεία ανάληψη ευθυνών. Η αυστηρότητα των δικαστών αλλά και η ταχύτητα στην λήψη των αποφάσεών τους εξαντλείται στα εύκολα, είτε πρόκειται για κλεφτοκοτάδες είτε για οφειλέτες πιστωτικών καρτών είτε για εξόφθαλμα συκοφαντημένους από τις αρχές πολίτες. Οι υποθέσεις που ‘καίνε’ χρονίζουν και ξεθωριάζουν μέσα στο γκρίζο των ατέρμονων διαδικασιών και την γραφειοκρατίας. Ζητήματα που αφορούν μια γενιά Ελλήνων εκδικάζονται στην … επόμενη.
Στην περίπτωση αυτή όμως η οποία λειτουργεί και συμβολικά, το διακύβευμα είναι ιδιαίτερα υψηλό.
Ειλικρινά ελπίζω, έστω κα την τελευταία στιγμή αυτό να γίνει κατανοητό.
.
.JPG)
