Αυτής της ζωής αδέξια μαρτυρία κι υπενθύμιση ας προστεθεί
αδελφικά αυτή η Εισαγωγή, αφιερωμένη σ’ όλους εκείνους -τους καταραμένους της αισιόδοξης
κοινωνίας των ανθρώπων- που αποκαλυπτικά έχουν δει κι έχουν προσπαθήσει να
κάνουν γνωστό το όραμα ενός κόσμου που αυτοαναλώνεται κι αποσυντίθεται, και της
τρομακτικής μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο ζωής.
Αυτή η τρομακτική ζωή -συνειδητοποιημένη- αποτελεί την πεμπτουσία της ιστορίας του ανθρώπου μες στο σύμπαν, μιας ιστορίας που δεν είναι τόσο τραγική (ότι, δηλαδή, έχει κάποιο σκοπό-νόημα που όμως είναι αδύνατο να πραγματωθεί: μια τέτοια εκδοχή της Ιστορίας την προτιμούν οι άνθρωποι δίνοντας έτσι σ’ αυτήν μια σημασία που δεν έχει) όσο τραγικά γοητευτική, με την έννοια πως είναι απόλυτα άσκοπη.
Αυτή η τρομακτική ζωή -συνειδητοποιημένη- αποτελεί την πεμπτουσία της ιστορίας του ανθρώπου μες στο σύμπαν, μιας ιστορίας που δεν είναι τόσο τραγική (ότι, δηλαδή, έχει κάποιο σκοπό-νόημα που όμως είναι αδύνατο να πραγματωθεί: μια τέτοια εκδοχή της Ιστορίας την προτιμούν οι άνθρωποι δίνοντας έτσι σ’ αυτήν μια σημασία που δεν έχει) όσο τραγικά γοητευτική, με την έννοια πως είναι απόλυτα άσκοπη.
[ Από την εισαγωγή του Βαγγέλη Αθανασόπουλου στην «Μπαλάντα του Γέρου Ναυτικού» του Samuel Taylor Coleridge ]
