(Medea, Carle Van Loo. 1705-1765)
Το βάθος και το
βάρος αυτής της Τραγωδίας φαίνεται πρώτα από την άρνηση της ζωής ακριβώς από μια
εκπρόσωπο αυτών που γενούν/δημιουργούν Ζωή. Των γυναικών. Όμως το μεγαλειώδες
και σκοτεινό νόημα της Τραγωδίας αντλείται κυρίως από την φαρμακερή ουσία της Απόρριψης.
Ανεξάρτητα από Φύλο κι από Έρωτα. Η Απόρριψη καθαυτή με τα αρχέγονα αισθήματα
και τις ενστικτώδεις αντιδράσεις που γεννά, είναι που δίνει το αιώνιο μέγεθος σ’
αυτή την Τραγωδία. Ο Διόνυσος, η πιο σκοτεινή εκδοχή του, είναι παντού. Ο
Απόλλων απουσιάζει…
