image: artyfactory
Παρά τα μέτρα και παρά την άνευ όρων παράδοση της χώρας στα διεθνή χρηματιστικά κέντρα η κατάσταση στην ουσία επιδεινώνεται αντί να βελτιωθεί.
Διαβάζω στο tvxs: [ ... Στο 68,5% ανέρχεται η πιθανότητα χρεοκοπίας της Ελλάδας εντός των επόμενων 5 ετών, καθιστώντας την ως τη χώρα με τις μεγαλύτερες πιθανότητες χρεοκοπίας παγκοσμίως. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε η αρμόδια εταιρεία CMA, μετά την αύξηση ρεκόρ που σημείωσε το 5ετές ασφάλιστρο κινδύνου (CDS) έναντι πτώχευσης της Ελλάδας στις 1.131 μονάδες, καταγράφοντας άνοδο 350 μονάδων μέσα σε μία εβδομάδα ... ]
Ο πίνακας κατάταξης της εταιρείας CMA:
Ελλάδα - 68,5%
Βραζιλία - 58,8%
Βενεζουέλα - 58,8%
Αργεντινή - 48,5%
Πακιστάν - 38,9%
Ουκρανία - 35,8%
Ιράκ - 29,2%
Ντουμπάι - 29,1%
Το ενδεχόμενο χρεοκοπίας των άλλων χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια είναι ακόμα χαμηλότερο:
Πορτογαλία - 25,2%
Ισπανία - 21,2%
Ιταλία - 15,5%
Ιρλανδία - 21,5%.
Στο κλίμα αυτό, οι προβληματισμοί αναπτύσσονται και διευρύνονται σε μια όλο και περισσότερο αγωνιώδη προσπάθεια να οριστεί ένας μπούσουλας και να καθοριστούν, σε κάποια μυαλά τουλάχιστον, οι παράμετροι και τα πραγματικά χαρακτηριστικά της τρέχουσας κατάστασης αλλά και των προοπτικών.
Σε ένα ενδιαφέρον άρθρο στο portal sofokleous10 με τίτλο «Tο εθνικώς ορθό είναι το οικονομικώς ορθό;» διαβάζω:
[ … Συνοψίζοντας, η Κυβέρνηση αλλά και άλλοι πολιτικοί σχηματισμοί ή πρόσωπα προσχώρησαν με μεγάλη ευκολία σε ένα πολύ ιδιότυπο δόγμα: το εθνικώς ορθό είναι και το οικονομικώς ορθό. Κατά τη δική μου άποψη το συγκεκριμένο δόγμα συρρικνώνει το εύρος του εθνικού στο στενό πεδίου του οικονομικού όντος. Από κάθε άποψη - και κυρίως την παιδευτική - αποτελεί στρατηγικό σφάλμα με συνέπειες αόρατες επί του παρόντος. Καταγράφω την παιδευτική όψη του ζητήματος εφόσον οι πολίτες που θα "ανδρωθούν" με τη συγκεκριμένη αντίληψη ασφαλώς και θα αποτελούν στο μέλλον πολίτες με στρεβλή ιεράρχηση αξιών. Ουδείς βεβαίως αμφισβητεί την εξόχως προβληματική οικονομική κατάσταση. Από την άλλη όμως με δυσκολία μπορεί να αμφισβητήσει κανείς ότι οι επιλεγόμενες λύσεις του οικονομικού προβλήματος δεν πρέπει να αποσυνδέονται από τον ευρύτερο εθνικό σχεδιασμό … ]
και
[ ... οι δρομολογούμενες πολιτικές σε πλήθος μειζόνων τομέων - πολύ περισσότερων απ' ότι σε άλλες χώρες της ΕΕ - καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από κέντρα αποφάσεων εκτός Ελλάδος. Το "συναρπαστικό" είναι ότι αυτά τα κέντρα δεν διακρίνονται ούτε από κοινά συμφέροντα με εμάς αλλά ούτε και μεταξύ τους, ενώ η χώρα δείχνει να "επιδιώκει" την υποκατάσταση εσωτερικών και εν πολλοίς "φθαρμένων" ή "αδύναμων" θεσμών με αντίστοιχους εισαγόμενους ... ]
Θα έχει πολύ ενδιαφέρον νομίζω, να παρατηρήσει κανείς με προσοχή την συμπεριφορά των «αντιπροσώπων» των Ελλήνων πολιτών στην Βουλή κατά την διαδικασία ψηφοφορίας των νόμων περί Εργασιακών και Ασφαλιστικού.
.
