ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙ ΤΟ ΝΑΤΟ ! ΤΩΡΑ ! (Μίκης Θεοδωράκης)

Από το περιοδικό ΡΕΣΑΛΤΟ

ΔΗΛΩΣΗ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΕΝ ΟΨΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ 60η ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ

Δεν ξέρω πώς ηχεί στα αυτιά των άλλων λαών της Ευρώπης η λέξη «ΝΑΤΟ», όμως στα αυτιά του ελληνικού λαού ακούγεται σαν κατάρα. Γιατί σημαίνει ξένες επεμβάσεις, εμφύλιο πόλεμο, εθνικές καταστροφές, αστυνομοκρατία, δικτατορία και εθνική αιμορραγία λόγω των υπέρογκων οικονομικών δαπανών που η Ατλαντική Συμμαχία μας επιβάλλει σε βάρος της οικονομικής και της κοινωνικής μας ανάπτυξης και ευημερίας.

Στην ουσία το ΝΑΤΟ και ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα πειθήνιο όργανο στη διάθεση της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής , υπεύθυνο για τα χιλιάδες ανθρώπινα θύματα και τις αμέτρητες καταστροφές με στόχο αθώους λαούς στα Βαλκάνια, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και στην Γάζα. Ένας μηχανισμός πολέμου που επιμένει να διατηρεί την οικουμένη σε ζώνες καλές και κακές και σε λαούς Α και Β κατηγορίας με όπλο την αναζωπύρωση του μίσους και της διχόνοιας.

Σήμερα με τη βαθειά οικονομική κρίση που βυθίζει με γρήγορους ρυθμούς σε χάος την υπερδύναμη και τους δορυφόρους της, καταντά γελοία και επικίνδυνη η διατήρηση αυτού του κολοσσιαίου μηχανισμού που απορροφά δισεκατομμύρια Ευρώ εν ονόματι ενός κοινωνικού και οικονομικού συστήματος που βρίσκεται σε πλήρη διάλυση.

Πώς είναι λοιπόν δυνατόν, αυτοί οι δήθεν «ανώτεροι» λαοί που αποτελούν το ΝΑΤΟ να εξακολουθούν να διατείνονται ότι εκπροσωπούν τον ελεύθερο και γι’ αυτό «ανώτερο» κόσμο με το δικαίωμα να τιμωρούν τους «κατώτερους» λαούς για να τους επιβάλουν το σύστημά τους; Και ποιο σύστημα; Της άγριας εκμετάλλευσης και της θεοποίησης του Χρήματος που σήμερα τους καταδικάζει σε στρατιές ανέργων και αύριο πεινασμένων και εξαθλιωμένων εργαζομένων;

Δεν φταίνε όμως μόνο οι εξουσιαστές, οι ολιγάρχες και οι πολιτικοί και στρατηγοί που τους στηρίζουν αλλά φταίνε και οι λαοί που τους ανέχονται. Πού είναι τα συνδικάτα; Πού είναι τα φλογερά νιάτα; Πού είναι οι στρατιές των εργαζομένων που ειδικά γι’ αυτούς έφτασε ήδη η ώρα της μεγάλης δοκιμασίας;

Και πώς η Ευρώπη των 300 εκατομμυρίων επιτρέπει σε μία χούφτα πολιτικούς και στρατηγούς να δαπανούν δισεκατομμύρια Ευρώ εν ονόματι δήθεν της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όταν η μεγάλη κρίση χτυπά τις ίδιες τις χώρες τους και η μοναδική ελευθερία που τους απομένει είναι η ελευθερία στην ανεργία, στην υπανάπτυξη και αύριο στην εξαθλίωση;

Δεν είναι λοιπόν μόνο ανήθικο να τολμάμε σήμερα να θεωρούμε το ΝΑΤΟ δύναμη ελευθερίας και δικαιοσύνης αλλά και καταστροφικό για την οικονομία της Ευρώπης. Σκεφθείτε μόνο πόσες χιλιάδες θέσεις εργασίας θα εξασφάλιζε αυτός ο πακτωλός των χρημάτων που τώρα διατίθεται σε πολέμους, καταστροφές και σφαγές αμάχων.

Γι’ αυτό έπαψε πια η εποχή των λόγων και είναι ιστορική ανάγκη να μπούμε στην εποχή των έργων. Με σύνθημα τη διάλυση του ΝΑΤΟ, που εκτός όλων των άλλων σαν τυφλό όργανο των στρατηγών του Πενταγώνου και της αμερικανικής πολιτικής έχει αποστολή να μην αφήσει την Ευρώπη να ορθοποδήσει. Μια Ευρώπη που θα ανήκει στους λαούς της και όχι στους στρατηγούς των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ.

Αθήνα, 30.ΙΙΙ.2009

Φοβού τους Δαναούς ...

Κανείς δεν μπορεί να παρακάμψει το γεγονός ότι το περιεχόμενο και ο αντικειμενικός ορισμός των εννοιών καθορίζεται σε βάθος χρόνου, από την πρακτική εμπειρία και τις άμεσες παραστάσεις που προκύπτουν για κάθε έναν από εμάς σε σχέση με τις έννοιες αυτές.

Ο συνηθισμένος ‘καθημερινός’ άνθρωπος με το περιορισμένο ίσως θεωρητικό υπόβαθρο και τον ακόμη ποιο περιορισμένο (από τις καθημερινές ανάγκες) χρόνο για σκέψη δεν είναι σε θέση να ορίσει πχ την έννοια της Δημοκρατίας.

Μπορεί όμως – σε διαισθητικό επίπεδο – να αντιληφθεί ότι η έννοια της Δημοκρατίας καθ’ αυτή είναι φθαρμένη και αμφίβολη δεδομένου ότι έγινε αντικείμενο στρέβλωσης και καπηλείας από σειρά κρατών, κυβερνήσεων και καθεστώτων αρχίζοντας από την ‘Λαϊκή Δημοκρατία’ της Στάζι και καταλήγοντας στην ‘Δημοκρατία’ των Bush.

Με αυτήν την έννοια και ο όρος ‘εθελοντισμός’ είναι φθαρμένος. Η χρήση του παραπέμπει σε κερδοσκοπικές φιέστες τύπου ‘Ολυμπιακοί Αγώνες’, σε αμφίβολα ‘χαμόγελα’ ή λαμπερές από το παιχνίδισμα των διαμαντιών με το φως ‘ελπίδες’.

Εδώ ίσως κάνω μία σύμμειξη του όρου ‘εθελοντισμός’ με τον όρο ‘μη κυβερνητική οργάνωση’ (ΜΚΟ) αλλά δεν είναι από λάθος.

Η επιλεκτική χρηματοδότηση και η αδιαφανής υποστήριξη από τους κρατούντες (επίσημοι φορείς διαχειριζόμενοι από εκλεγμένους) ή από οικονομικά κέντρα (ελεύθερη οικονομία) παραμόρφωσαν τόσο την βάση της προς τα έξω εικόνας πολλών από τους μηχανισμούς ‘εθελοντικής δράσης’ και ΜΚΟ όσο και την προβολή (εμπιστοσύνη ή αξιοπιστία) των κοινωνικών αυτών μορφωμάτων στην συνείδησή μας.

Φοβάμαι ότι κάποιες από τις ‘έννοιες πρότυπα’ έχουν συνειδητά ή όχι φθαρεί στην κατανόηση και σκέψη μας. Αυτό από μόνο του δημιουργεί αρνητισμό, επιφύλαξη και αδράνεια.

Χρειάζεται επανακαθορισμός περιεχομένου και εννοιολογικό ‘καθάρισμα’ πριν δούμε την επανάληψη δημιουργικής πολιτικής και κοινωνικής δράσης [ που να ξεπερνά τα όρια ‘άμορφης διαμαρτυρίας’ ].

Έως τότε ... ‘Φοβού τους Δαναούς ... ‘ ή ακριβέστερα ‘Ας παραμένουμε θετικά υποψιασμένοι’ διατηρώντας όμως την ετοιμότητά μας να αγκαλιάσουμε το αυθεντικό και το καινούργιο. Μέσα στον περίπλοκο συρφετό ... υπάρχουν και αυτά!
.