Πόσο γελοίοι μπορεί να είναι κάποιοι δήθεν πρωθυπουργοί και
δήθεν υπουργοί παιδείας όταν αγνοούν παντελώς τις απόψεις της Πανεπιστημιακής
κοινότητας και περνούν έναν νόμο που έρχεται σε αντίθεση με το Πανεπιστήμιο
αλλά και με την κοινωνία συνολικά;
Πόσο ανήθικοι και βλαβεροί για την χώρα και τους ανθρώπους της
μπορεί να είναι δήθεν πρωθυπουργοί και δήθεν υπουργοί παιδείας όταν βουλιαγμένοι
μέσα στην αλαζονεία τους περνούν έναν νόμο γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι η
καταστροφική επιμονή τους θα κλείσει το Πανεπιστήμιο και θα λειτουργήσει ως
έναυσμα για οδυνηρούς για τους φοιτητές
και την κοινωνία κλυδωνισμούς;
Πώς είναι δυνατόν να επαναλαμβάνεται τόσο πιστά η ιστορία
όταν η τρέχουσα λινάτσα υπό τις διαταγές του προϊσταμένου της και των άλλων
αφεντικών της διαλύει το Ελληνικό Πανεπιστήμιο ακολουθώντας πιστά τα ίχνη της ιδιοτελούς
αγελάδας που «δεν μασούσε» η οποία ακολουθώντας τις διαταγές του δικού της άβουλου
προϊσταμένου και των δικών της άλλων αφεντικών κράτησε τα Πανεπιστήμια της χώρας
κλειστά για πάνω από ένα χρόνο;
Γιατί τα υποκείμενα αυτά που κατέλαβαν την εξουσία με απάτες
και ασύστολα ψεύδη βιάζοντας την ψυχή και τσακίζοντας τις ελπίδες εκατομμυρίων
πολιτών, ποδοπατούν τους κόπους χιλιάδων πατεράδων και μανάδων που κόπιασαν για
δεκαετίες ώστε να φτάσουν τα παιδιά τους μέχρι το Ελληνικό Πανεπιστήμιο;
Δεν αισθάνονται καμιά ντροπή όταν οι ίδιοι με τα λεφτά των
Ελλήνων πολιτών κράτησαν τα δικά τους παιδιά στο απυρόβλητο στέλνοντάς τα στα
ιδιωτικά σχολεία και στα ξένα Πανεπιστήμια; Καμιά ντροπή δεν νιώθουν τα ζώα; Πως
αντέχουν τον ίδιο τους το εαυτό τα ρεμάλια αυτά; Πως;
.
