Η αισιοδοξία με ισχυρές δόσεις ακινητοποίησης μέχρι θανάτου

Όλο και περισσότεροι συν-πολίτες αντιλαμβάνονται  ότι η χώρα έχει στην ουσία καταληφθεί. Παραδόθηκε ακριβώς από αυτούς που θα έπρεπε να την προστατέψουν. Οι έντεχνα εμφυτευμένες στο ελληνικό κοινό ενοχικές ιδεοληψίες που οδήγησαν στα φαινόμενα της αυτομαστίγωσης του τύπου «φταίμε και εμείς βρε παιδιά» και του ενοχικού αδιέξοδου του τύπου «δεν γίνεται αλοιώς» έφτασαν και ξεπέρασαν πλέον την ημερομηνία λήξης τους.

Για τον λόγο αυτό τα εγκεφαλικά αυτά εμφυτεύματα στο στυλ της ταινίας inception, αποπνέουν πλέον την οσμή που τους αντιστοιχεί. Την οσμή του ψεύδους και της ηθικής και πολιτικής σαπίλας. Οι αδιάντροπες δηλώσεις της αντιπροεδρίας (sic) της κυβέρνησης περί συνενοχής στο έγκλημα (όλοι μαζί τα φάγαμε) αποτελούν μάλλον τις τελευταίες κορώνες πανικού που εκβάλλονται από το υπόβαθρο της καταστροφής και της απαξίας.

Ο μέσος πολίτης αυτής της χώρας είναι - προς το παρόν τουλάχιστον - όχι μόνο πολύ φοβισμένος αλλά και τραγικά ανίσχυρος. Η πραγματικότητα είναι περισσότερο γκρίζα από ότι πιθανώς μπορούσε να φανταστεί.

Τα προβλήματα της χώρας (και της Ευρώπης) δεν είναι από αυτά που λύνει ο κάθε ένας μόνος του. Αυτό ίσως είναι και το κεντρικό πρόβλημα διότι την στιγμή αυτή φαίνεται ότι, όπως και στις άλλες χώρες της Ευρώπης, στην Ελλάδα δεν υπάρχει πλέον (ακόμη;) γνήσια εκπροσώπηση των πολιτών. Οι ελπίδες για να "λυθούν τα δεσμά" είναι εξαιρετικά περιορισμένες εάν μια τέτοια προσπάθεια δεν ξεκινήσει Πανευρωπαϊκά. Έχω την εντύπωση ότι η εποχή των «Εθνικών Λύσεων» πέρασε πλέον οριστικά.

Παρ' όλα τα σκάνδαλα, την αναξιοπιστία, τα εξωφρενικά μέτρα και την απαξία της χώρας κανείς δεν αντιδρά. Τι να σημαίνει αυτό έραγε; Ότι οι πολίτες είναι άχρηστοι ή ότι βρισκόμαστε σε μια πολύ δυσάρεστη και πολύ σκοτεινή μεταβατική περίοδο; Το να διατυπώνει κανείς ευχές είναι ελπιδοφόρο και ευχάριστο (και σχετικά εύκολο). Το δύσκολο είναι να αντιλαμβάνεται τα προβλήματα της εποχής του στην σωστή τους διάσταση και να εκτιμά το μέγεθος των δυσκολιών που εμπεριέχει η λύση τους.

Ομολογώ ότι δεν είμαι αισιόδοξος και αυτό διότι δεν βλέπω εξελίξεις και λύση σε τέτοιου είδους θέματα και σε ένα χρονικό βάθος που να με ικανοποιεί. Εύχομαι να βγούν αληθινοί οι αισιόδοξοι.

Κάποιος συνάδελφος συν-blogger με κατηγόρησε ότι μια τέτοια προσέγγιση οδηγεί σε κοινωνική και πολιτική «ακινητοποίηση μέχρι θανάτου». Όμως η δράση (και η πολιτική) δεν γίνεται απλώς για την δράση αλλά προσβλέπει σε λύσεις και αποτελέσματα στο ορατό μέλλον. Όταν δεν υπάρχει ορατή προοπτική, ακόμη και ο γνησιότερος επαναστάτης θα λυγίσει ή απλώς θα αρχίσει – φθειρόμενος – να πολιτικολογεί.

Το Ελληνικό μοντέλο

Το πρόβλημά μας το «εθνικό» είναι ότι η Οικονομική Ελίτ είναι παραδοσιακά πουλημένη στον ξένο παράγοντα (από τότε που ο Μιαούλης έκαψε τον Ελληνικό στόλο και από τον εμφύλιο του 1824 αν θυμάσθε), δεν έχει εθνική – με την καλή έννοια – συνείδηση, είναι απίθμενα άπληστη και δεν έχει κανένα ηθικό φραγμό.

Η Οικονομική Ελίτ (500 – 1000 οικογένειες) λοιπόν, είναι εντολέας και προϊστάμενη της Πολιτικής Ελίτ. Η Πολιτική Ελίτ διαπλέκεται με την Οικονομική και έχει χαρακτηριστικά ακόμη χειρότερα από αυτά των αφεντικών της όντας εξαρτώμενη πλήρως από τους ντόπιους κοτζαμπάσηδες αλλά και από τους ξένους πατρώνους.

Η χώρα αυτή ιδρύθηκε ελέω μεγάλων δυνάμεων (κυρίως Μ. Βρετανίας) είναι δοτή και ετερόφωτη οπότε μάλλον δεν θα είναι ποτέ σε θέση να χαράξει μόνη της τον δρόμο της.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά βρεθήκαμε χωρίς να το καταλάβουμε υπό Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο και δεν διαθέτουμε ουδόλως γνήσια πολιτική εκπροσώπηση αφού οι πολίτες είμαστε φοβισμένοι και ανοργάνωτοι και η λεγόμενη Αριστερά φρόντισε να μετατραπεί ανεπανόρθωτα σε μια ρόμπα και μάλιστα ξεκούμπωτη.

Το Ευρωπαϊκό μοντέλο (εν ολίγοις)

Εδώ έχουμε είναι ένα τσαμπί χώρες συνδεδεμένες όπως – όπως στο οικονομικό επίπεδο και μόνον, που υπακούουν τυφλά στον τερατώδη μηχανισμό των Βρυξελλών ο οποίος με την σειρά του υπακούει τυφλά στο Εβραιο – Αμερικάνικο παγκόσμιο εσμό που δήθεν εκπροσωπεί και διαιωνίζει ως «προστάτης» και «θεματοφύλακας» το ηθικά, οικονομικά και πολιτικά χρεωκοπημένο πράγμα, το οποίο σήμερα ονομάζεται Δύση.

Να συμπληρώσω εδώ ότι στην «Δύση» επίσης δεν υπάρχει γνήσια πολιτική εκπροσώπηση των πολιτών και η αριστερά αποτελεί απλώς ένα απεχθές κατάντημα ή – στην καλύτερη περίπτωση – ένα ατυχές χιουμοριστικό φολκλόρ πολλαπλά ξεφτιλισμένο και βιασμένο νουμεράδα από τους νεο-φιλελε των τελευταίων δεκαετιών (από Θάτσερ μέχρι σαλτιμπάγκους Σαρκοζήδες και Μπερλουσκόνηδες).

Τέτοια "κουβάρια" όπως αυτό που στοιχειωδώς περιγράφτηκε δεν είναι δυνατόν να λυθούν σε εθνικό επίπεδο. Οι πολίτες της Ευρώπης πρέπει κάποια στιγμή - επί τέλους - να αναλάβουν τον ρόλο που τους επιβάλλεται από την ιστορία.

Αυτά τα λίγα περί «ακινητοποίησης μέχρι θανάτου» και περί «αισιοδοξίας».

Όμως πέραν αυτών που ακροθιγώς γράφτηκαν εδώ θα πρέπει να συνεκτιμηθεί και ότι οι εναλλακτικές πολιτικές (και αναφέρομαι πρώτα και κύρια στην Αριστερά) δεν διαθέτουν ούτε καν τα θεωρητικά εργαλεία για να ερμηνεύσουν και να προετοιμάσουν δράση στις τρέχουσες συνθήκες. Βλέπετε ότι ο μέσος πολίτης από τον Ατλαντικό μέχρι τα Δαρδανέλια και από την Μάλτα μέχρι την Νορβηγία έχει την στιγμή αυτή κάποια ευκαιρία ή διέξοδο για γνήσια, αποτελεσματική και - φυσικά - οργανωμένη πολιτική δράση;

Και αν ναι τότε ποιά είναι αυτή;

.

Θρασύτατοι πολιτικοί απατεώνες

Αηδιαστική αλλά και διαρκώς θρασύτερη γίνεται η κυβέρνηση Παπανδρέου με την πάροδο του χρόνου. Αποχαλινωμένη λόγω της έλλειψης ισχυρών και αποτελεσματικών αντιδράσεων στα πρωτοφανή αντιλαϊκά μέτρα που παίρνει, υιοθετεί αφενός όλο και πιο επιθετική και αρπακτική πολιτική και αφετέρου όλο και πιο προκλητική ρητορική. Φτάσαμε έτσι στο σημείο ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θόδωρος Πάγκαλος, υπόδειγμα πολιτικού αμοραλισμού και αδίστακτος σαλταδόρος της πολιτικής κωλοτούμπας, να ισχυριστεί ότι... ο κοσμάκης που ζητούσε δουλειά στο Δημόσιο είναι υπεύθυνος για την οικονομική κρίση!

Άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ από το ΠΡΙΝ μέσω σίβυλλα

«Μαζί τα φάγαμε τα λεφτά, σας διορίζαμε για χρόνια, ακολουθώντας μια πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος!» δήλωσε με απύθμενη θρασύτητα ο Θ. Πάγκαλος. Προφανώς για το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν δημόσιο το χρήμα που έπαιρνε η Ζίμενς με τις κρατικές παραγγελίες που σίγουρα δεν είχαν καμιά σχέση με τις μίζες και τα λαδώματα σε... 130(!) βουλευτές που κόμπαζε ο Χριστοφοράκος ότι είχε δώσει. Ούτε έπαιξαν ρόλο στα χάλια της ελληνικής οικονομίας τα εκατοντάδες εκατομμύρια που έφαγαν τα λαμόγια της ΝΔ με τα δομημένα ομόλογα, φουντάροντας τα ασφαλιστικά ταμεία.

Κι εκείνα τα κωλοχώραφα και ακίνητα του Δημοσίου που ξεκοκκάλισαν οι άνθρωποι του Καραμανλή στην υπόθεση Βατοπεδίου, σιγά την αξία που είχαν. Όσο για τα δισεκατομμύρια ευρώ που έφαγαν τα λαμόγια του ΠΑΣΟΚ επί Σημίτη με το στημένο κόλπο του χρηματιστηρίου, όταν ακόμη και οι ΕΥΠατζήδες στα υπόγεια του Μεγάρου Μαξίμου είχαν παρατήσει τις τηλεφωνικές υποκλοπές και έβγαζαν εκατομμύρια δραχμές τζογάροντας στα σίγουρα ΠΑΣΟΚικά εταιρικά χαρτιά, τρώγοντας και τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων που τους «έσπρωχναν» οι διορισμένες από το ΠΑΣΟΚ διοικήσεις, πάλι ευθύνη της απληστίας του λαουτζίκου ήταν!

Δεν είναι όμως μόνο η στάση του –ούτως ή άλλως πασίγνωστου– Πάγκαλου που εξοργίζει τον καθένα και τον κάνει να σιχαίνεται την κυβέρνηση Παπανδρέου. Είναι πρωτίστως ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου και η πολιτική του. Έχει λυσσάξει ο Γιωργάκης να μας επιβάλει τον Άλεξ Ρόντος – αυτή την πολιτικά σκοτεινή φυσιογνωμία που χρηματοδοτούσε με λεφτά του ελληνικού λαού τους σέρβους πράκτορες της CIA στο Βελιγράδι για να ανατρέψουν τον Μιλόσεβιτς, όταν φυσικά ο Παπανδρέου ήταν υπουργός Εξωτερικών και συμμετείχε ολόψυχα στο σχεδιασμό αυτό του Λευκού Οίκου.

Μιλάμε για το άτομο που ήταν «σύμβουλος» του άλλου πολιτικού καθάρματος, του προέδρου της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι, που ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2008 πόλεμο κατά της Ρωσίας και αμέσως κάλεσε τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ να στείλουν στρατεύματα στη Γεωργία, υλοποιώντας σχέδιο του αμερικανού αντιπροέδρου Ντικ Τσένι και των νεοσυντηρητικών φασιστών των ΗΠΑ που ήθελαν νεκρούς αμερικανούς πεζοναύτες από ρωσικά πυρά τρεις μήνες πριν από τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, προκειμένου να δημιουργήσουν κλίμα που νόμιζαν ότι θα επέτρεπε να νικήσουν τον Ομπάμα οι Ρεπουμπλικάνοι.

Πρόκειται για άτομο τόσο πολιτικά απεχθές που ακόμη και από τη Λακωνία εξεδιώχθη κλωτσηδόν, όταν ο Γιωργάκης προσπάθησε να τον προωθήσει εκεί για να εκλεγεί βουλευτής! Φτάσαμε, λοιπόν, στο σημείο όπου παρ’ όλα αυτά ο Παπανδρέου τον διόρισε προσωπικό του απεσταλμένο σε μυστικές διαπραγματεύσεις με τα Σκόπια για το όνομα της ΠΓΔΜ, προκαλώντας τεράστια ερωτήματα ως προς το ποιες είναι πραγματικά οι σχέσεις των δύο ανδρών, αν δηλαδή ο Γ. Παπανδρέου τον διόρισε αυτοβούλως ή κατ’ εντολήν των Αμερικανών, καθώς ο Ρόντος φαίνεται να είναι πολιτικά ισχυρότερος από τον Γιωργάκη σε ό,τι αφορά θέματα στα οποία εμπλέκονται οι ΗΠΑ.

Με το που ανέλαβε ο Άλεξ Ρόντος ως εκπρόσωπος της... Ελλάδας (!) στις διαπραγματεύσεις, οι Αμερικανοί παραμέρισαν το μεσολαβητή Μάθιου Νίμιτς και ο Παπανδρέου περιθωριοποίησε εντελώς από τις συνομιλίες αυτές όχι μόνο τον πρέσβη Βασιλάκη, αλλά και το φίλο του υπουργό Εξωτερικών, Δημήτρη Δρούτσα! Σε βαθμό που ο τελευταίος επιβεβαίωσε έμμεσα αλλά σαφέστατα με δημόσιες δηλώσεις του το ρόλο του Άλεξ Ρόντος στις μυστικές διαπραγματεύσεις, αφού προηγουμένως είχαν διαρρεύσει σε έντυπα οι πληροφορίες για την ανάθεση από τον Παπανδρέου στον Ρόντος της επίλυσης του προβλήματος της ονομασίας της ΠΓΔΜ.

Παράλληλα, ο ίδιος ο Παπανδρέου έχει γίνει «κολλητός» με το ακροδεξιό εβραϊκό λόμπι. Η πρόσδεση της Ελλάδας στην πολιτική του κράτους - τρομοκράτη του Ισραήλ και του αιμοσταγούς φασίστα σφαγέα Νετανιάχου, την οποία προωθεί με εξαιρετική επιμέλεια ο Παπανδρέου, προσλαμβάνει πλέον επικίνδυνες διαστάσεις. Ο Παπανδρέου δεν θα διστάσει ούτε στιγμή να μας μπλέξει άμεσα σε οποιονδήποτε πόλεμο αποφασίσουν οι Ισραηλινοί στη Μέση Ανατολή, αν απαιτηθεί η χρήση της Ελλάδας ως ορμητήριον για επίθεση αεροπορική π.χ. εναντίον του Ιράν.

Ήδη οι σχέσεις της Ελλάδας με τους Άραβες επιδεινώνονται ραγδαία. Δεν πρέπει να μας παρασύρει η υπόθεση του Κατάρ, ο εμίρης του οποίου είναι όργανο των Αμερικανών και έχει στενότατες σχέσεις με το Ισραήλ! Εβραίοι επιχειρηματίες αναμένεται άλλωστε να εκμεταλλευθούν τα καζίνα και τα μπορντέλα που θα ανοίξουν στο Ελληνικό, στο πλαίσιο της επένδυσης του Κατάρ.

.