Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009

Μετανάστευση : Ευρωπαϊκή απειλή ή ευκαιρία αλλά και πρόκληση ;


Έκανα πολλές συζητήσεις αυτές τις ημέρες για το ζήτημα της μετανάστευσης γενικά. Προσπάθησα να μιλήσω και με ανθρώπους που έχουν εκ’ των πραγμάτων τελείως διαφορετικές απόψεις από τις δικές μου ώστε να δοκιμάσω τις θέσεις και τα επιχειρήματά μου, να τα βελτιώσω να τα εμπλουτίσω ή ακόμη και να τα αλλάξω.

Η γενική μου εικόνα από αυτά που άκουσα και διάβασα είναι ότι οι περισσότεροι εκφράζουν αυθαίρετα και εντελώς έωλα επιχειρήματα χωρίς να γνωρίζουν ακριβώς για ποιο πράγμα μιλάνε. Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις ανεγκέφαλων φερέφωνων ή φανατικών όπου εκεί βέβαια δεν υπάρχει περιθώριο για συζήτηση.

Οι περισσότεροι ούτε καν υποπτεύονται το μέγεθος και την πολυπλοκότητα του προβλήματος είτε χρησιμοποιούν το ζήτημα ως ευκαιρία για εκτόνωση – βλέπε καδρονοφόρους στον Αγ. Παντελεήμονα – επιδιδόμενοι σε άνευ κανενός νοήματος κόντρες με τους ‘ιδεολογικά’ αντίθετους, όπου επικρατεί η αδρεναλίνη ενώ τα προβλήματα παραμένουν. Γενικά οι καδρονοφόρες ομάδες μου προξενούν μια απέχθεια από όπου και αν προέρχονται.

Στην δική μου αντίληψη απλά γεγονότα όπως ότι η μετανάστευση δεν μπορεί να ανακοπεί και ότι η δημογραφική πίεση θα αυξάνεται συνεχώς είναι αυτονόητα. Πολλοί και μάλιστα νέοι άνθρωποι είναι πεπεισμένοι ότι εκτός από τις 'σκούπες' των μικρονόων υπαλλήλων ή προϊσταμένων μερικών υπουργείων δεν υπάρχει λες άλλη λύση.
Πρέπει επιτέλους να το καταλάβουμε : Οι άνθρωποι αυτοί θα είναι εδώ και θα αυξάνονται είτε το θέλουμε εσείς και εγώ είτε δεν το θέλουμε !

Ψάξε να δεις τι έκαναν οι Ισπανοί που έχουν (είχαν) έντονο πρόβλημα όπως εμείς ...

Πάντως η πραγματικότητα λεει ότι η «πολυπολιτισμικότητα» στην Ευρώπη είναι μονόδρομος ! Οι Γερμανοί και κυρίως οι Άγγλοι που ακολουθούν και την πλέον επεξεργασμένη (λόγω αποικιακής προϊστορίας) πολιτική, αποτελούν παράδειγμα. Οι Γερμανοί έβαλαν την Ακαδημία τους να κάνει μέχρι και ελαφρές αλλαγές στην γλώσσα τους ώστε να είναι «ευκολομάθητη» ! Λες να είναι όλοι αυτοί ηλίθιοι και εμείς οι έξυπνοι ;

Θα ήθελα εδώ να επισημάνω ότι ο όρος «πολυπολιτισμικότητα» αποτελεί εννοιολογική παγίδα με την έννοια ότι δεν έχει στην πραγματικότητα ακριβές περιεχόμενο οπότε ο κάθε ένας της δίνει ότι νόημα τον βολεύει.. Ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός είναι ένας και όποιος τον σέβεται έχει καλώς. Ο σεβασμός όμως, όπως γνωρίζετε, είναι αμοιβαίος οπότε πρέπει να πηγάζει και από τα δύο μέρη !.

Αποτελεί φυσική κατάληξη και απλούστατο συμπέρασμα για κάποιον που σκέπτεται λογικά ότι κάποιοι από τους μετανάστες μπορούν και πρέπει να αφομοιωθούν. Είναι ζήτημα κοινής λογικής και θαρραλέας πολιτικής ! Για παράδειγμα εγώ πιστεύω ότι ο δεκαεπτάχρονος γιος ή κόρη αλβανών που αυτές τις ημέρες ετοίμαζε το μηχανογραφικό του/της που γεννήθηκε, μεγάλωσε και πήγε σχολείο εδώ, πολλές φορές είναι ποιο Έλληνας από πολλούς «Έλληνες»!

Δεν μπορούμε να εθελοτυφλούμε και να παραβλέπουμε τις αιτίες της μετανάστευσης τους βαθύτερους δηλαδή λόγους που γεννούν το φαινόμενο όπως και τα γεωπολιτικά του χαρακτηριστικά. Οι αιτίες και οι αφορμές αποτελούν ίσως βασικά ιστορικά χαρακτηριστικά της εποχής μας και δεν πρόκειται να εκλείψουν στο ορατό τουλάχιστον μέλλον.

Ειδικά για την Ασία που χτυπιέται από στρατούς κατοχής, εμφύλιους και το ίδιο το κλίμα έχω να σου δώσω το παράδειγμα του Μπαγκλαντές : Χώρα με έκταση όσο και η Ελλάδα (το δέλτα του Γάγκη είναι) με φτώχεια και άθλιες συνθήκες και πληθυσμό εκατόν εξήντα εκατομμύρια (160.000.000) ! Όταν αυτοί βρεθούν στο επίπεδο της απόλυτης εξαθλίωσης θα ζητήσουν καταφύγιο στην Ευρώπη, ούτε στην Ρωσία ούτε στην Κίνα ούτε στην Ινδία, στην Ευρώπη ! Τότε ή πρέπει να γίνουμε όλοι συνοριοφύλακες ή πρέπει να σκεφτούμε κάτι περισσότερο έξυπνο (ομοιόμορφή κατανομή ανάλογα με τον πληθυσμό των χωρών της ΕΕ, πολιτικές ήπιας αφομοίωσης ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο !)

Ήδη από το 1990 είχε σημειωθεί η επίπτωση της κλιματικής αλλαγής στην μετακίνηση πληθυσμών. Νεότερες μελέτες υπολογίζουν ότι μέχρι το 2050 περίπου 200 εκατομμύρια άνθρωποι θα μετακινηθούν πιεζόμενοι από φαινόμενα που θα σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή (ερημοποίηση, άνοδος στάθμης υδάτων, ξηρασίες και ακραίες καιρικές καταστροφές).

Είναι προφανές ότι οι περισσότερο εκτεθειμένοι σε σχετικούς κινδύνους θα είναι τα παιδιά και οι γυναίκες που θα προέρχονται από φτωχές και αδύναμες χώρες.

Αυτή η παράμετρος της μετανάστευσης που κατά την άποψή μου είναι πολύ κοντινή χρονικά και που αφορά άμεσες ανάγκες επιβίωσης, την απλή διατήρηση στην ζωή, πως θα αντιμετωπισθεί από χώρες όπως οι δική μας που θεωρούνται ευνοημένες κλιματικά ;

Με ξενοφοβία, εθνικιστικές κορώνες και επιχειρήματα ; Με φόβο και μίσος απέναντι στον άλλο άνθρωπο που απλά ψάχνει μια θέση στον ήλιο ;

Υπάρχει μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα μελέτη που αξίζει να διαβαστεί στο «HUMAN RIGHTS AND CLIMATE CHANGE»

Μια μικρή παρουσίαση για το πληθυσμιακό είχα γράψει παλαιότερα εδώ .

Πολλές φορές στις τοποθετήσεις τω ανθρώπων για το μεταναστευτικό φαινόμενο βασικό ρόλο παίζουν – ως μη όφειλαν – τα θρησκευτικά κριτήρια

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι – χοντρικά μιλώντας - περίπου 1,5 δις στον πλανήτη σήμερα είναι κάποιου είδους χριστιανοί (ευαγγελιστές, καθολικοί, ορθόδοξοι κλπ) και επίσης περίπου 1,5 δις είναι κάποιου είδους μουσουλμάνοι (σουνίτες, σιίτες κλπ). Τα υπόλοιπα 3,5 δις δεν έχουν ιδιαίτερους δεσμούς με θρησκείες αφού ο Βουδισμός, ο Βραχμανισμός κλπ είναι περισσότερο ένα σύνολο από αντιλήψεις και κανόνες, μια φιλοσοφία ας πούμε, παρά πραγματικές θρησκείες.

Το να χωρίζω τους ανθρώπους κατά θρησκεία δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Κάθε πίστη μου είναι απολύτως σεβαστή [ δηλ. το 1,5 δις μουσουλμάνοι είναι «πλάνητες» ενώ το άλλο 1,5 το χριστιανικό είναι οι ‘καλοί’ που έχουν ανακαλύψει τον πραγματικό θεό ; χαζό δεν σας φαίνεται αυτό ; ] , αρκεί να μην με ενοχλεί και να μην μου επιβάλλεται.

Η κουλτούρα δεν καθορίζεται μόνο από την θρησκεία. Υπάρχουν και πολλοί άλλοι παράγοντες που δεν πρέπει να υποτιμούνται. Η άποψή μου είναι ότι ο πραγματικός χαρακτήρας μιας κουλτούρας είναι οι ποιότητα που εμπεριέχεται στις αξίες της. Από αυτή την πλευρά η Ευρωπαϊκή κουλτούρα [ όσο και αν η Ευρώπη ταλαιπωρείται από ‘φαινόμενα’ όπως ο Sarközy και ο cavalliere (sic) ] είναι ότι ποιο εκλεπτυσμένο μπόρεσε – τουλάχιστον μέχρι σήμερα - να οικοδομήσει η ανθρωπότητα.

Αυτό το λεω χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τους πολιτισμούς της εγγύς ή της άπω Ανατολής ... κάθε πολιτισμός προσφέρει το ‘πετραδάκι’ του, άλλος μικρό και άλλος μεγαλύτερο ανάλογα με τις δυνατότητες που του προσφέρει η ιστορική φάση στην οποία βρίσκεται.


Η Ευρωπαϊκή κουλτούρα επιβάλλεται και μόνο από τον ιστορικό της βάθος και τις λαμπερές τις αρχές. Δεν κινδυνεύει ούτε από Μουσουλμάνους ούτε από Χριστιανούς ούτε από άθεους ! Ο φόβος η μισαλλοδοξία και η απόρριψη λόγω καταγωγής θρησκείας ή χρώματος εν έχουν θέση στην Ήπειρό μας !

Και στο κάτω κάτω οι αλλαγές που προβλέπονται - με δόση υπερβολής – από διάφορους σχετικά με την πληθυσμιακή σύνθεση της Ευρώπης μετά από λίγες δεκαετίες προκύπτουν από την ιστορική εξέλιξη και την βιολογική συμπεριφορά του Είδους !

Τι να κάνουμε δηλαδή ; Να αρχίσουμε να εξοντώνουμε ‘αλλόθρησκους’ ή να πείσουμε τις γυναίκες μας να γεννοβολάνε συνεχώς ;

Το πρώτο με βρίσκει – φυσικά – εντελώς αντίθετο αφού βρίσκεται στην σφαίρα τις πλέον αρρωστημένης φαντασίας, το δεύτερο είναι απλώς ανέφικτο από την στιγμή που (α) το βιοτικό επίπεδο βελτιώνεται δραματικά και (β) η γυναίκα πλέον συνεισφέρει στην επιστήμης στην τέχνη αλλά και στην παραγωγή τουλάχιστον όσο και ο άνδρας ...

Οι καιροί αλλάζουν ... ή το καταλαβαίνουμε ή ... επιλέγουμε να ζούμε στον ... δικό μας κόσμο !

Παραθέτω παρακάτω τις απόψεις της κ. Άννας Τριανταφυλλίδου , Επίκουρης καθηγήτριας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου :

[ Δεν μπορεί ένα κράτος να ρυθμίσει μονομερώς τις μεταναστευτικές του ροές. Είναι ειλικρινές και θαρραλέο να το παραδεχτεί αυτό η κυβέρνηση (η όποια κυβέρνηση). Δεν γίνεται. Μπορεί όμως να πλαισιώσει την μετανάστευση με σειρά μέτρων που να προλαμβάνουν και να περιορίζουν τις αρνητικές πλευρές της.

- Καταρχήν να φυλάξει τα σύνορα της, φυσικά!

-Κατά δεύτερο να δημιουργήσει ανεξάρτητη αρχή ασύλου με αποκεντρωμένες μονάδες και κατάλληλα στελεχωμένες κοντά στα σύνορα.

- Τρίτο να εντατικοποιήσει τους ελέγχους της παράτυπης εργασίας. Ποιος δεν γνωρίζει τις βιοτεχνίες και τα εμπορικά που απασχολούν τους νεοαφιχθέντες μη νόμιμους μετανάστες από την Ασία; Πείτε μου ποιος δεν το γνωρίζει; Ποιος δεν γνωρίζει τι γίνεται στις οικοδομές; Στον καθαρισμό; Γιατί εν ελέγχουν τους εργολάβους;

- Τέταρτο να δημιουργήσει ένα μίνιμουμ δίκτυο προστασίας της ανθρώπινης υπόστασης και αξιοπρέπειας των μη νόμιμων μεταναστών. Η περαιτέρω εξαχρείωση και εξαθλίωση τους δεν θα του κάνει να εξαφανιστούν. Θα τους ωθήσει στην μικρο- και μεγαλο-εκγληματικότητα. Ένας άνθρωπος αν δεν έχει να φάει, να πλυθεί, να κοιμηθεί, να πληροφορηθεί στη γλώσσα του τη νομοθεσία, τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα του δεν μπορεί καν να σταθεί στα πόδια του και να πάει παραπέρα – είτε να νομιμοποιηθεί και ενταχθεί στην ελληνική κοινωνία, είτε να επιστρέψει στη χώρα του.

- Πέμπτο να εξαπολύσει διπλωματική «επίθεση αγάπης» στις χώρες προέλευσης και διέλευσης για να εξασφαλίσει την συνεργασία τους (όπως έγινε παλαιότερα με την Αλβανία και όπως κάνει τώρα η Ισπανία με τις χώρες της Δυτ. Αφρικής με μεγάλη επιτυχία!) στην ρύθμιση των ροών, στην ενδυνάμωση των νόμιμων ροών όταν υπάρχει δυνατότητα και την καταπολέμηση των παράνομων δικτύων διακίνησης, στην συνεργασία για τη φύλαξη των συνόρων με αντάλλαγμα αναπτυξιακή βοήθεια (η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει καταπληκτικά καλή παρουσία στον τομέα της αναπτυξιακής βοήθειας το ΗΕLLENIC AID το λεγόμενο, γιατί να μην το εκμεταλλευτούμε και στο θέμα αυτό;)

- Έκτο μετά από 5 χρόνια νόμιμης παραμονής να γίνεται πολυετής ανανέωση της άδειας παραμονής (για 5 ή 10 έτη) και να αποσυνδέεται έτσι η ανανέωση της άδειας από τα ένσημα τα οποία τελικά μόνο εισπρακτικό τέχνασμα αποτελούν! Θα το δούμε και τώρα με την κρίση που πολλοί μετανάστες δεν θα έχουν τα απαραίτητα ένσημα για την ανανέωση των αδειών τους. Άνθρωποι με οικογένειες με 4, 5 και 8 και 10 έτη παραμονής να βρεθούν «παράνομοι» στην ουσία για λόγους που δεν ελέγχουν οι ίδιοι. Τι θα τους κάνουμε αυτούς; Θα τους απελάσουμε; Είναι δυνατόν!;

- Έβδομο: βγήκε κανείς να συζητήσει πόσο κοστίζει μια απέλαση. Μια απέλαση στο Πακιστάν ή στο Μπαγκλαντές (εφόσον βέβαια υπάρχει η δυνατότητα και η συνεργασία της εν λόγω χώρας για να δεχθεί τους επαναπροωθούμενους) κοστίζει περίπου 5,000 ευρώ ανά άτομο. Πόσα άλλα πράγματα δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε με αυτά τα λεφτά για την ανθρώπινη αντιμετώπιση της μετανάστευσης και για την ίδια την οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας. Αντί να απελάσουμε 55 Πακιστανούς θα μπορούσαμε με τα ίδια λεφτά να φτιάξουμε μια βιοτεχνία ανακύκλωσης και να τους βάλουμε να δουλέψουν ή να φτιάξουμε ένα ραφείο και να τους βάλουμε να δουλέψουν και να εξάγουμε φορέματα.

Δεν λύνεται το ζήτημα της μη νόμιμης μετανάστευσης μόνο με τον έλεγχο των συνόρων και την πρόσληψη συνοριοφυλάκων και την δημιουργία μιας πόλης φρούριο στο κέντρο της Αθήνας. Λύνεται με δέσμη μέτρων και συνεπή, ρεαλιστική και μεσοπρόθεσμη μεταναστευτική πολιτική.
]



Βασικότατα ερωτήματα, δηλαδή πόσοι μη κανονικοί μετανάστες υπάρχουν στην χώρα, με τι κοινωνικά και άλλα χαρακτηριστικά, από ποιες χώρες κλπ, οι μηχανισμοί της πολιτείας μας δεν έχουν καταφέρει ακόμη να το απαντήσουν. Όπως γνωρίζετε, στην ουσία μόνο εκτιμήσεις υπάρχουν.

Ας μπορέσουμε λοιπόν να απαντήσουμε στα ερωτήματα αυτά και κατόπιν πιστεύω ότι θα είμαστε σε θέση να προχωρήσουμε και στα επόμενα που είναι - πως ελέγχω την ροή των μη κανονικών μεταναστών, - πόσους μπορεί η χώρα να απορροφήσει, - πόση και τι βοήθεια χρειάζομαι από την ΕΕ, - πόσους μπορεί να απορροφήσει η ΕΕ, - τι προϋποθέσεις και μηχανισμούς για άσυλο θα πρέπει να ‘στήσω’ κλπ κλπ Το πρόβλημα είναι μεγάλο και σοβαρό. Είμαστε χώρα αιχμής, ή σηκώνουμε τα μανίκια και το αντιμετωπίζουμε σαν τέτοιο ή ας πάψουμε να κλαψουρίζουμε και να ξεσπάμε σε δυστυχισμένους που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα !

Οι φωστήρες μας συζήτησαν πρίν λίγες εβδομάδες για το πρόβλημα με την ΕΕ. Φοβάμαι ότι το μόνο που πέτυχαν είναι να εκχωρήσουν άτυπα και άλλα κυριαρχικά δικαιώματα μας στο Αιγαίο ομολογώντας ότι δεν μπορούμε να περιφρουρήσουμε της θάλασσες μας (FRONTEX κλπ) και πέραν τούτου ουδέν !

Θα αντιλαμβάνεστε βέβαια ότι το νέο σλόγκαν περί “μηδενικής ανοχής” που ανακάλυψαν οι ‘πατέρες του έθνους’ για να μας αποπροσανατολίσουν και να μας εξαπατήσουν δεν είναι πρακτικά εφικτό.

Ο άνθρωπος που παλεύει για την ζωή του θα βρει τρόπο να περάσει από στεριά, αέρα ή θάλασσα. Μετά τι γίνεται είναι το πρόβλημα …

Οι χώρες δεν είναι και δεν μπορεί να είναι «κλειστά οικόμεδα». Είναι επικράτειες μέσα στις οποίες εξασκούνται πολιτικές και λειτουργούν αξίες !

Αυτό που αντιμετωπίζουμε σήμερα είναι η πιθανότητα να κλείσουμε και να φοβίσουμε ακόμη περισσότερο την ήδη κλειστή Ελληνική κοινωνία προσφέροντάς της έτοιμους αποδιοπομπαίους τράγους και ψεύτικες διεξόδους στα προβλήματά της.

Για όλα δεν φταινε οι μη κανονικοί μετανάστες. Ούτε αυτοί είναι το κεντρικό μας πρόβλημα. Έχουμε άλλα να αντιμετωπίσουμε (οικονομία, ανεργία, παιδεία, υγεία, εθνικά, σκάνδαλα, διαφθορά, αγροτικό κλπ). Το να κρύβουμε κάτω από το χαλί τα μεγάλα μας προβλήματα χρησιμοποιώντας ως σκούπα και φαράσι τους μη κανονικούς μετανάστες είναι εκτός από ανέντιμο και ηλίθιο.

Ήθελα να περιγράψω, σε βασικές γραμμές, αφού δεν είμαι ειδικός ή διπλωμάτης, τα μέτρα που πήραν οι Ισπανοί για τους μη κανονικούς μετανάστες :

(a) ΚΑΘΕ μετανάστης κανονικός (με χαρτιά και βίζα) ή OXI, εντάσσεται στον πληθυσμό του Δήμου στον οποίον βρίσκεται και έχει πλήρη πρόσβαση στις κοινωνικές παροχές όπως υγεία, εκπαίδευση κλπ. Επίσης υπάρχει πρόνοια να τους βρίσκουν δουλειά ώστε να μην ξεπέφτουν στο περιθώριο και παρουσιάζονται προβλήματα όπως εγκληματικότητα κλπ

(b) Υπέγραψαν συμφωνίες συνεργασίας, επιδοτήσεων, μεταφοράς know-how, εκπαιδευτικών ανταλλαγών, τουρισμού κλπ με τις γειτονικές χώρες της Αφρικής από όπου και ξεκινούν οι μετανάστες. Όλες αυτές οι συμφωνίες έχουν μόνο μία προϋπόθεση : την άμεση επανα-προώθηση των μη κανονικών μεταναστών στις χώρες αυτές και τον περιορισμό της ροής από τις ίδιες αυτές χώρες.

Με τους δύο αυτούς τρόπους οι Ισπανοί έλυσαν όμορφα, γρήγορα και ανθρώπινα το πρόβλημα. Σχεδόν δεν χρειάζεται καν να φρουρούν τα νερά τους !!

Η εισροή μη κανονικών μεταναστών σχεδόν εξαλείφθηκε. Αντίστοιχο τρόπο αντίδρασης προσπαθεί να υλοποιήσει και ο Μπερλουσκόνι εξ’ ου και η μεγάλη φιέστα υποδοχής του Λίβυου ηγέτη στην Ιταλία πριν λίγες εβδομάδες.

Το ερώτημα είναι εμείς ως Ελληνική Πολιτεία, εκτός από το να προτείνουμε στρατόπεδα συγκέντρωσης με ή χωρίς φούρνους και ότι άλλο μας υπαγορεύσει οποιοδήποτε γελοιώδες συναγερμικό συνοθύλευμα, ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ;

Τελειώνοντας αυτό το ελπίζω όχι ιδιαίτερα κουραστικό κείμενο, ήθελα να πω ότι η θαυμαστή ιστορία αυτής της χώρας γράφτηκε ακριβώς επειδή κράτησε τα μυαλά της και τις πόρτες της ανοικτές !



Επί πλέον στοιχεία για την μετανάστευση αλλά και την επίδρασή της στις οικονομίες ‘υποδοχής’ μπορούν να βρεθούν παρακάτω :

http://research.asb.dk/fbspretrieve/3854/wp_08-23
http://www.econ.ucdavis.edu/faculty/gperi/Papers/ortega_peri_april_2009.pdf
.

Ονδούρα : «Λυγξ και Κόμπρα» ...


Πηγή : i-reporter

Οι βασανιστές ξανάπιασαν δουλειά στην Ονδούρα. Ο Χόγια Αμέντολα, ιδρυτής των ταγμάτων θανάτου «Λυγξ και Κόμπρα» τη δεκαετία του 1980, είναι σήμερα το δεξί χέρι του Ρομπέρτο Μισελέτι, αρχηγού της χούντας που ανέτρεψε τον νόμιμο πρόεδρο της χώρας Μανουέλ Ζελάγια. Και δυο από τα μεγαλύτερα ονόματα της χούντας, ο διοικητής του στρατού στρατηγός Βάσκες Βελάσκες και ο διοικητής της πολεμικής αεροπορίας πτέραρχος Πρίνσε Σουάζο, υπήρξαν δυο φορές διπλωματούχοι της διαβόητης «ακαδημίας βασανιστηρίων» που πριν από μισό αιώνα ίδρυσαν οι ΗΠΑ ως παράρτημα του Πενταγώνου για τις δικτατορίες τους στη Λατινική Αμερική.

Δεκάδες χιλιάδες προσωπικότητες κινητοποιούνται τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ με αίτημα να κλείσει η σχολή βασανιστών και δικτατόρων «School of the Αmericas» που βρίσκεται στην Τζόρτζια. Μεταξύ των αποφοίτων της περιλαμβάνονται οι στρατηγοί και δικτάτορες του Παναμά Νοριέγκα, της Βολιβίας Ούγκο Μπάντζερ, της Γουατεμάλας Ρίος Μοντ και της Αργεντινής Γκαλτιέρι και Βιόλα. Η κινητοποίηση είναι μια πρωτοβουλία των ηθοποιών Σούζαν Σάραντον, Μάρτιν Σιν και της αδελφής Έλεν Πρίτζιν, συγγραφέα του βιβλίου «Dead Μan Walking», το οποίο ο σκηνοθέτης Τιμ Ρόμπινς μετέφερε στον κινηματογράφο με τον Σον Πεν. Όμως, οι προσπάθειές τους παραμένουν άκαρπες.

Στην τελευταία ψηφοφορία που έγινε στο Κογκρέσο για να διακοπεί η χρηματοδότηση της σχολής, το 2007, έλειψαν επτά ψήφοι από εκείνους που ήθελαν να της βάλουν λουκέτο. Μπροστά στην κατακραυγή, το Πεντάγωνο απλώς άλλαξε όνομα στη σχολή, που χρησίμευσε μεν στον Ρίγκαν και τον Μπους, αλλά υπήρχε η ελπίδα πως η πρόσφατη «δημοκρατική αλλαγή» στις ΗΠΑ θα την καθιστούσε περιττή.

Η ανατροπή του Ζελάγια θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως μοντέλο για νέες αποστολές των μαθητών της σχολής εναντίον άλλων προοδευτικών ηγετών που έχουν πλημμυρίσει τη Λατινική Αμερική. Οι άνθρωποι που μπορεί να εμπιστεύεται σήμερα η αμερικανική κυβέρνηση στην ήπειρο είναι ελάχιστοι. Ακόμη και ο ανατραπείς Ζελάγια υπήρξε μια μεγάλη και δυσάρεστη έκπληξη για τις ΗΠΑ. «Ήταν ένας μάλλον δεξιός επιχειρηματίας, όταν εξελέγη πρόεδρος το 2006», γράφει το «Νάσιοναλ Κάθολικ Ρεπόρτερ». «Αλλά εξέπληξε πολύ κόσμο, όταν άρχισε να αποδεσμεύει τη χώρα του από τις ΗΠΑ και να πλήττει τις πολυεθνικές του πετρελαίου, μειώνοντας τις τιμές του για τους πολίτες της Ονδούρας».

Ο «ιός Τσάβες» φαίνεται να παίρνει διαστάσεις πανδημίας στη Λατινική Αμερική. Ο Χιλιανός συγγραφέας Λουίς Σεπούλβεδα δεν κρύβει την οργή του για τη διφορούμενη στάση των μέσων ενημέρωσης που αποφεύγουν να μιλήσουν με ξεκάθαρη γλώσσα για την κατάσταση στην Ονδούρα. «Πρόκειται ασφαλώς για ένα πραξικόπημα», γράφει στη «Μοντ Ντιπλοματίκ».

«Κι έγινε από έναν στρατηγό της παλιάς σχολής, από εκείνους που εκπαιδεύτηκαν στις ΗΠΑ για να πολεμήσουν τον “εσωτερικό εχθρό”». Ανάμεσα στα ψελλίσματα του Αμερικανού προέδρου πως η ανατροπή του προέδρου Ζελάγια ήταν κάτι «μη νόμιμο» και την άρνηση της υπουργού του των Εξωτερικών να μιλήσει απερίφραστα για χούντα, μπορούμε δυστυχώς να διακρίνουμε το πρώτο πραξικόπημα του Ομπάμα.
.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails