Ο ηγέτης

Περιπλανώμενος στις ατραπούς και λεωφόρους του δικτύου βρήκα μια ‘ανεπίσημη’ δημοσκόπηση _εδώ_ σχετικά με το ποιόν προτιμούν οι συν-πολίτες μας για επόμενο Πρόεδρο (αρχηγό ;) της Νέας Δημοκρατίας.

Εκεί (προς το παρόν) υπερέχει συντριπτικά ο κύριος Αντώνης Σαμαράς.

Ομολογώ ότι και εγώ που ουδέποτε είχα σχέση με το συγκεκριμένο κόμμα και την ιδεολογία του, αυτόν προτιμώ σε σχέση με την ... ‘άλλη’ εναλλακτική λύση όπου είναι εξόφθαλμα ανειλικρινής ακόμη και όταν λεει ‘καλημέρα’, που έσπευσε να διαθέσει το Αιγαίο για ασκήσεις των Αμερικανοεβραίων, που απέτυχε στον χειρισμό του Σκοπιανού, που ‘σκοτώθηκε’ να ανοίξει συζήτηση για την υποδοχή κρατουμένων του Guantanamo που προέρχεται από ένα πολιτικό ‘σόι’ που χαρακτηρίζεται από την ιδιοτέλεια αλλά (αυτό με ενοχλεί και με τρομάζει περισσότερο) είναι και αυτό το ... μόνιμο και παγωμένο χαμόγελο!

Τώρα για να περάσουμε στο πιο ‘σοβαρό’ ήθελα να θέσω το εξής ερώτημα:

Ο κύριος Αντώνης Σαμαράς βρίσκεται εκτός κυβερνήσεων και πρακτικών πολιτικών πραγμάτων για περισσότερο από 15 χρόνια. Όταν (και εάν) κληθεί να αναλάβει το κόμμα όποτε κάποια στιγμή και την διακυβέρνηση της χώρας από που θα αντλήσει την απαραίτητη γνώση και εμπειρία; Ποιος, πότε και με ποιόν τρόπο τον ‘έμαθε’ να διοικεί μια χώρα;

Το αυτό ερώτημα μπορεί άνετα να τεθεί και για τον παρόντα Πρόεδρο και Πρωθυπουργό της χώρας. Ένα πτυχίο νομικής – χωρίς ούτε καν να εξασκηθεί στην πράξη - επαρκεί για το βάρος του εγχειρήματος; Και μήπως το αυτό ερώτημα ευσταθεί για τους περισσότερους από τους ηγέτες των διαφόρων κομμάτων και των κρατών της ΕΕ;

Τελικά με ποια κριτήρια επιλέγονται οι πολιτικοί μας ηγέτες;
Είναι πράγματι ηγέτες ή απλά μικρής εμβέλειας πρόσωπα που απλά διαχειρίζονται καταστάσεις χωρίς όραμα και χωρίς δυνατότητα πραγματικής παρέμβασης;

Επιστήμη vs Τεχνολογία

Μετά από μια συζήτηση με παιδικό μου φίλο πάνω στο θέμα, πρόχειρα και γρήγορα μάζεψα μερικές σκέψεις, έτσι ... για να μην ξεχνιόμαστε !

- Η τεχνολογία εφαρμόζει αλλά δε βασίζεται απαραίτητα στην επιστήμη.

- Η επιστήμη είναι η μελέτη της φύσης (συμπεριλαμβανομένου και του κοινωνικού περιβάλλοντος) και της επακόλουθης ανάπτυξης των επιστημονικών νόμων.

- Η επιστήμη είναι αυτή που δημιουργεί κοινά αποδεκτούς (και ελέγξιμους) κανόνες επικοινωνίας και ‘αξιολόγησης’ των απόψεων και αντιλήψεων. (Ακριβώς το ίδιο αλλά με τελείως διαφορετικό τρόπο κάνει η τέχνη).

- Η δραστηριότητα αυτή (επιστήμη) αποτελεί (μαζί με την Τέχνη) την βάση της προόδου στο επίπεδο του πολιτισμού.

- Η τεχνολογία είναι η πρακτική εφαρμογή αυτών των νόμων με όχι αυστηρό τρόπο και σκοπούς που πολλές φορές έρχονται σε αντίθεση ακόμα και με την καθ’ αυτή ύπαρξη του είδους (οι βόμβες των Αμερικάνων, τα τεράστια υδροηλεκτρικά φράγματα των Κινέζων, η πειραματική ψυχολογία εφαρμοσμένη στο Marketing, οι μεταλλαγμένες τροφές, τα βιο-καύσιμα αλλά ΚΑΙ η τυπογραφία, η διώρυγα του Παναμά, το αεροπλάνο, το Διαδίκτυο, ο αξονικός τομογράφος, η γενετική ιατρική κλπ κλπ).

- Η τεχνολογία εφαρμόζεται προς επίτευξη κάποιου σκοπού, που συνήθως είναι υλικός και δεν σχετίζεται με αξίες ή αρχές αφού είναι συνυφασμένος με την έννοια του κέρδους.

- Οι κοινωνίες που προτάσσουν την τεχνολογία εις βάρος της επιστήμης είναι θνησιγενείς και πάσχουν στο επίπεδο της εσωτερικής συνοχής αφού στην ουσία στρέφονται εναντίον των αξιών και της ποιότητας ζωής των ανθρώπων.

Έτσι γεννιέται και ένα ζήτημα που έχει συνάφεια με την ουσία της Δημοκρατίας αφού η ύπαρξή της φαίνεται ότι δεν είναι τελικά δυνατή αν οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται εκεί που υπάρχει η γνώση!