---- Το υπόβαθροΤι ωραία ! Τι υπέροχος πολιτικός αντιπερισπασμός ! Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου καταδικάζει ΟΛΑ τα εγκλήματα από ΟΠΟΥ κι αν προέρχονται. Βεβαίως ! Και ο 'Σταλινσιμός' (sic) είναι καταδικαστέος όπως και ο Ναζισμός !
Αυτό σημαίνει ότι τα βάζω όλα σε ένα ντορβά, όλα αυτά τα αιματηρά και περίπλοκα και όλα μαζί, 'από όπου' κλπ τα κρύβω κάτω από το χαλί της Ευρωπαϊκής ιστορίας. Ξεμπερδεύω !
Εγώ, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δεν έχω την τιμιότητα να κάνω μια σοβαρή ιστορική αναφορά, να αναφερθώ σε όλες τις παραμέτρους ... ΟΧΙ ... ποντάρω στο ότι ο μέσος ευρωπαίος γυρίζει το βράδυ κουρασμένος από την δουλειά οπότε θα χάψει ότι και να του σερβίρω αφού έχω φροντίσει να του αμβλύνω τη σκέψη του και να του ροκανίσω τον χρόνο που έχει για σκέψη !
Είμαι τόσο εγκληματικά παρακμιακό εγώ ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ώστε θεωρώ αυτή την μέθοδο του Προκρούστη ικανή να επιτύχει – επί τέλους – την ιδεολογική ενοποίηση της Ευρώπης ! Ήμαρτον !
Επίσης χρειαζόμαστε και κάποιο βαθύ κοινωνιολογικό υπόβαθρο ώστε να σταθούν αυτές οι κωλουτούμπες του ιδεολογικού ακροβάτη. Οι ευνούχοι λοιπόν της ανθρώπινης σκέψης εφηύραν την νέα έννοια holodomor !
Οι ιδεολογίες της ‘νέας ελευθερίας’ μετά το 1970 εφηύραν και το holodomor (!) έτσι ώστε να αντισταθμίσουν την άλλη έννοια : holocaust (!) Δεν αναφέρονται όμως πολύ (αν και αυτό τους καιει και τους κόβει) στο ‘holocaust’, το μεταμφιέζουν σε ‘holodomor’. Αυτό είναι το άκρο, το ‘μη παρέκει’ της ιδεολογικής ατιμίας!
---- Τα ιδεολογήματα
Πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε όλοι στη θέση ότι ο φασισμός είναι μία ριζοσπαστική και αυταρχική πολιτική ιδεολογία (υπήρξε μαζικό κίνημα στην Γερμανία του μεσοπολέμου) που έχει ως στόχο να θέσει το έθνος, το οποίο ορίζει βάσει αποκλειστικών βιολογικών, πολιτισμικών ή/και ιστορικών συνθηκών, υπεράνω κάθε άλλης αξίας και να δημιουργήσει μια κινητοποιημένη εθνική κοινότητα.
Με αυτήν την έννοια ο ‘ναζισμός’ είναι ένα απλό υποσύνολο του φασισμού, εμπεριέχει τον τρόπο δράσης, την ειδική ‘κουλτούρα’ και τα χαρακτηριστικά του κόμματος του Χίτλερ.
Επί πλέον δεν παραβλέπουμε ότι ο Φασισμός δεν προέταξε κάποιο νέο σύστημα κοινωνικής λειτουργίας. Όχι μόνον δεν αμφισβήτησε την κατεστημένη οικονομία αλλά άντλησε σοβαρή πολιτική και άλλη υποστήριξη από μεγάλο μέρος της. Δεν ήταν λοιπόν παρά είναι παιδί του καλού καπιταλισμού του ριζωμένου στις αρχές της βιομηχανικής επανάστασης. Ένας γιος με λίγο ειδικά χαρακτηριστικά αλλά πάνω από όλα γιος !
Καταλήγω κάνοντας την σημείωση ότι (με βάση και αυτά που είπαμε πριν) ο Φασισμός και ο Ναζισμός δεν είναι έννοιες της αυτής τάξης και ο Φασισμός είναι έννοια γενικότερη που δεν αποτελεί όμως ‘νέα’ πρόταση ούτε έρχεται σε αντίθεση με τα θεμέλια του συστήματος.
Με δυο λόγια η σημερινή θεοποίηση του Νεοφιλελευθερισμού δεν είναι (χονδρικά μιλώντας) τίποτε άλλο από την γενίκευση των νόμων του Δαρβίνου στο κοινωνικό γίγνεσθαι (γενίκευση δηλαδή των νόμων της βιολογίας στην Κοινωνία, σαν να γενικεύουμε τους νόμους της Χημείας στην Βιολογία !). Αυτές ακριβώς οι ιδέες και ο τρόπος σκέψης βρίσκουν τον φυσικό τους χώρο στα πλαίσια του Φασισμού. (θυμηθείτε και το απροκάλυπτα και χυδαία απάνθρωπο απόφθεγμα της σιδερένιας Μάργκαρετ ‘there is no such thing as society’).
Από την άλλη πλευρά έχουμε τον Σταλινισμό. Τι είναι ο Σταλινισμός; Να συμφωνήσουμε ότι είναι «το σύνολο των επί μέρους ιδεών και των μεθόδων του καθεστώτος των Λένιν και Στάλιν ώστε να επιτύχουν ανεξέλεγκτο κρατισμό και υπερβολικούς ρυθμούς βιομηχανικής ανάπτυξης χωρίς αντίστοιχο παραγωγικό υπόβαθρό και χωρίς να λαμβάνονται υπ’ όψιν οι πραγματικές ανάγκες του Ρωσικού πληθυσμού»
Αν καταφέρουμε να συμφωνήσουμε σε αυτό τότε :
Με αυτήν την έννοια ο ‘Σταλινισμός’ είναι ένα απλό υποσύνολο του Κομμουνισμού, εμπεριέχει τον τρόπο δράσης, την ειδική ‘κουλτούρα’ και τα χαρακτηριστικά του κόμματος των Λένιν - Στάλιν.
(η προηγούμενη παράγραφος είναι ίδια με αυτήν που χρησιμοποίησα για τον ‘ορισμό’ του ναζισμού, μόνο τα ονόματα άλλαξα).
Καταλήγω κάνοντας την σημείωση ότι (με βάση και αυτά που είπαμε πριν) ο Σταλινισμός και ο Κομμουνισμός δεν είναι έννοιες της αυτής τάξης και ο Κομμουνισμός είναι έννοια γενικότερη που αποτελεί όμως ‘νέα’ πρόταση και έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τα θεμέλια του συστήματος.
Αν αποπειραθούμε να τα βάλουμε τώρα όλα σε μια σειρά θα δούμε ότι ο Κομμουνισμός και ο Φασισμός δεν είναι έννοιες της αυτής τάξης.
Δεν τολμώ φυσικά εδώ να συγκεντρώσω επιχειρήματα υπέρ ή κατά του Κομμουνιστικού συστήματος. Αυτό ξεπερνά την νοημοσύνη και το γνωστικό μου επίπεδο.
Αυτό που θέλω να δείξω είναι η καλά κρυμμένη υποκριτική και ανίερη ιστορική τρίπλα. Η συνειδητή εξομοίωση δηλαδή δύο εντελώς διαφορετικών εννοιών (ιδεολογικών στάσεων, αν θέλετε) ώστε να επιτευχθεί μία συνολική καταδίκη με συνοπτικές διαδικασίες ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ !
---- Τι έγινε λοιπόν στο Ευρωκοινοβούλιο
Μεθοδεύτηκε ένα ψήφισμα ‘σκούπα’. Ένα ψήφισμα που καίει μαζί με τα ξερά και τα χλωρά. Που φυσικά δεν κάνει καμία μνεία για τις εν’ δυνάμει γενοκτονίες του ιερού ‘Δυτισμού’ στο Νταρφούρ, στο Ιράκ κλπ. Καμία μνεία για το σούπερ Νταχάου στα βόρεια παράλια της Κούβας που δεν είναι βέβαια ‘ νέος Παρθενώνας’ αλλά σίγουρα νέο άγαλμα της ‘ελευθερίας’ !
Τίποτα! Το ζήτημα ήταν να καταδικάσουμε μαζί με κάτι που είναι εξόφθαλμα και άμεσα καταδικαστέο και κάτι άλλο. Αυτό το άλλο που κάποτε μας απείλησε !
Δεν με τρομάζει ούτε και με ενοχλεί η καταδίκη η οποία ούτως η άλλως μάλλον είναι πρέπουσα. Αυτό που με τρομάζει με υποτιμά και με προσβάλλει ως Ευρωπαίο πολίτη είναι η επιτηδευμένη εξομοίωση !
Η εξομοίωση που υποκρύπτει και ολίγον αμυντική στάση προς την Ρωσία (όπως προστάζει ο υπερατλαντικός πάτρωνας) αλλά και ολίγη – ή πολύ – εκδήλωση, για μια ακόμη φορά, της συνολικής εξάρτυσης του λίκνου του ‘Δυτισμού’ από αυτούς τους ίδιους που δήθεν καταδικάζει !
Αυτές οι ιδιαίτερα βιαστικές και άκριτες ‘εξομοιώσεις’ δείχνουν και το ηθικό και ιδεολογικό επίπεδο των ‘ηγετών’ μας που μοιράζονται τα έδρανα του Κοινοβουλίου.
Δυστυχώς αυτοί οι ποδηγετούμενοι πρωταθλητές του ιστορικού και ιδεολογικού μυωπισμού δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν στο παλαιότατο και ευγενές όραμα της Ενωμένης Ευρώπης ...
.
