by e-Lawyer
Τα νομοσχέδια, οι τροπολογίες και άλλες εξελίξεις που αφορούν τις ατομικές ελευθερίες ρέουν ασταμάτητα απο τα υπουργεία προς την Βουλή κι από τις εισαγγελίες προς τις δημόσιες υπηρεσίες, τον τελευταίο μήνα. Και δεν κουνιέται φύλλο!
Οι ανεξάρτητες αρχές είναι θεσμικά και επικοινωνιακά απούσες (δεν τους απαγόρευσε κανείς να εκδώσουν λ.χ. δελτία τύπου ή position papers που να εξηγούν τις θέσεις τους), οι Mη Κυβερνητικές Οργανώσεις βουβές, η Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ασχολήθηκε μόνο με κουκούλες-σωφρονιστικό σύστημα, υποσχόμενη σε ένα δελτίο τύπου να μας δώσει τις παρατηρήσεις της "την επόμενη εβδομάδα", αλλά δεν τήρησε την υπόσχεσή της.
Ας μην μένουμε όμως στην κριτική για τους άλλους και ας δούμε λίγο την δική μας, ατομική ευθύνη. Η δημοκρατία δεν λειτουργεί χωρίς τους πολίτες. Ας δούμε συνοπτικά τα επικείμενα σχέδια και τις παραβιάσεις των ατομικών ελευθεριών που έρχονται με αυτά.
1. Νομοσχέδιο για την ταυτοποίηση των χρηστών καρτοκινητής τηλεφωνίας
2. Γνωμοδότηση Εισαγγελέα Αρείου Πάγου για κατάργηση απορρήτου στο Διαδίκτυο
3. Τροπολογία για την εξαίρεση της λειτουργίας των καμερών από το νόμο περί προστασίας προσωπικών δεδομένων
4. Tροπολογία για την δημιουργία βάσης δεδομένων DNA
Kι όλα αυτά, ενώ το άρθρο 72 του Συντάγματος ορίζει ότι τα νομοσχέδια που αφορούν την ενάσκηση των ατομικών δικαιωμάτων ψηφίζονται αποκλειστικά από την Ολομέλεια της Βουλής κι όχι από Τμήματα. Αλλά, αυτή η αντισυνταγματικότητα, σύμφωνα με την κρατούσα άποψη, θεωρείται ανέλεγκτη από τη Δικαιοσύνη, διότι αφορά τον εσωτερικό τρόπο λειτουργίας της Βουλής (τα interna corporis), για τα οποία αποκλειστικώς υπεύθυνο είναι το ίδιο το κοινοβούλιο.
Η λειτουργία ενός Συνταγματικού Δικαστηρίου στη Ελλάδα είναι μια απολύτως ορατή αναγκαιότητα και επιβεβαιώνεται η σχετική συζήτηση που είχε αρχίσει εδώ από το 2006. Διαβάστε τα παραπάνω 4 σημεία και σκεφτείτε πόσο έξω έπεφταν οι τότε σχολιαστές που έλεγαν ότι δεν χρειαζόμαστε δικαστήριο να ακυρωνει νόμους κι ότι ένας τέτοιος θεσμός δεν είναι αναγκαίος.
Τα νομοσχέδια, οι τροπολογίες και άλλες εξελίξεις που αφορούν τις ατομικές ελευθερίες ρέουν ασταμάτητα απο τα υπουργεία προς την Βουλή κι από τις εισαγγελίες προς τις δημόσιες υπηρεσίες, τον τελευταίο μήνα. Και δεν κουνιέται φύλλο!
Οι ανεξάρτητες αρχές είναι θεσμικά και επικοινωνιακά απούσες (δεν τους απαγόρευσε κανείς να εκδώσουν λ.χ. δελτία τύπου ή position papers που να εξηγούν τις θέσεις τους), οι Mη Κυβερνητικές Οργανώσεις βουβές, η Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ασχολήθηκε μόνο με κουκούλες-σωφρονιστικό σύστημα, υποσχόμενη σε ένα δελτίο τύπου να μας δώσει τις παρατηρήσεις της "την επόμενη εβδομάδα", αλλά δεν τήρησε την υπόσχεσή της.
Ας μην μένουμε όμως στην κριτική για τους άλλους και ας δούμε λίγο την δική μας, ατομική ευθύνη. Η δημοκρατία δεν λειτουργεί χωρίς τους πολίτες. Ας δούμε συνοπτικά τα επικείμενα σχέδια και τις παραβιάσεις των ατομικών ελευθεριών που έρχονται με αυτά.
1. Νομοσχέδιο για την ταυτοποίηση των χρηστών καρτοκινητής τηλεφωνίας
2. Γνωμοδότηση Εισαγγελέα Αρείου Πάγου για κατάργηση απορρήτου στο Διαδίκτυο
3. Τροπολογία για την εξαίρεση της λειτουργίας των καμερών από το νόμο περί προστασίας προσωπικών δεδομένων
4. Tροπολογία για την δημιουργία βάσης δεδομένων DNA
Kι όλα αυτά, ενώ το άρθρο 72 του Συντάγματος ορίζει ότι τα νομοσχέδια που αφορούν την ενάσκηση των ατομικών δικαιωμάτων ψηφίζονται αποκλειστικά από την Ολομέλεια της Βουλής κι όχι από Τμήματα. Αλλά, αυτή η αντισυνταγματικότητα, σύμφωνα με την κρατούσα άποψη, θεωρείται ανέλεγκτη από τη Δικαιοσύνη, διότι αφορά τον εσωτερικό τρόπο λειτουργίας της Βουλής (τα interna corporis), για τα οποία αποκλειστικώς υπεύθυνο είναι το ίδιο το κοινοβούλιο.
Η λειτουργία ενός Συνταγματικού Δικαστηρίου στη Ελλάδα είναι μια απολύτως ορατή αναγκαιότητα και επιβεβαιώνεται η σχετική συζήτηση που είχε αρχίσει εδώ από το 2006. Διαβάστε τα παραπάνω 4 σημεία και σκεφτείτε πόσο έξω έπεφταν οι τότε σχολιαστές που έλεγαν ότι δεν χρειαζόμαστε δικαστήριο να ακυρωνει νόμους κι ότι ένας τέτοιος θεσμός δεν είναι αναγκαίος.
.
