Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009

Το μπέρδεμα με το gadget «Αναγνώστες»


Αν έχετε blog στην πλατφόρμα blogger και χρησιμοποιείτε το gadget «Αναγνώστες» μπορεί να διαπιστώσατε ότι οι αναγνώστες που παρακολουθούν το ιστολόγιό σας ξαφνικά μειώθηκαν. Ο λόγος που συνέβη αυτό είναι ... ...
... η συνέχεια στο Διεθνές Καφενείο ...

Η σπουδαιότερη ιστορία του κόσμου (4)



--------- το τέταρτο - και τελευταίο - τμήμα του κειμένου ---------

Αυτοί οι τύποι πραγματικά πιστεύουν πως ο κόσμος είναι 12.000 ετών.

Μα το Θεό!

Ρώτησα λοιπόν κάποιον απ' αυτούς τους τύπους:

"Εντάξει: και τα απολιθώματα δεινοσαύρων;!"

Και λεει: "Απολιθώματα δεινοσαύρων; Ο Θεός τα έβαλε εκεί για να δοκιμάσει την πίστη μας!"

Εγώ λεω πως ο Θεός έβαλε εσένα εδώ για να δοκιμάσει τη δική μου πίστη, μεγάλε!

Η Βίβλος δεν είναι τίποτε άλλο από ένα αστρο-θεολογικό, λογοτεχνικό υβρίδιο, όπως όλοι οι προγενέστεροι θρησκευτικοί μύθοι. Ουσιαστικά, η ταύτιση των ιδιοτήτων ενός χαρακτήρα σε έναν άλλον χαρακτήρα, απαντάται και μες το ίδιο το βιβλίο.

Στην Παλαιά Διαθήκη, υπάρχει η ιστορία του Ιωσήφ.
Ο Ιωσήφ ήταν ένα πρωτότυπο για τον Ιησού.

Ο Ιωσήφ γεννήθηκε από θαύμα, ο Ιησούς γεννήθηκε από θαύμα.
Ο Ιωσήφ ήταν από 12 αδέρφια, ο Ιησούς είχε 12 μαθητές.
Ο Ιωσήφ πουλήθηκε για 20 αργύρια. Ο Ιησούς πουλήθηκε για 30 αργύρια.
Ο αδερφός Ιούδας προτείνει την πώληση του Ιωσήφ, Ο μαθητής Ιούδας προτείνει την πώληση του Ιησού.
Ο Ιωσήφ ξεκίνησε το έργο του στην ηλικία των 30 ετών, Ο Ιησούς ξεκίνησε το έργο του στην ηλικία των 30 ετών.

Οι παραλληλισμοί συνεχίζονται.

Επιπλέον, υπάρχει κάποια μη βιβλική ιστορική απόδειξη κάποιου ανθρώπου ονόματι Ιησούς, ο υιός της Μαρίας, που ταξίδεψε με 12 ακόλουθους, θεραπεύοντας ανθρώπους και τα λοιπά; Υπάρχουν πολυάριθμοι ιστορικοί που έζησαν τριγύρω στη Μεσόγειο είτε κατά τη διάρκεια είτε μετά την υποτιθέμενη ζωή του Ιησού. Πόσοι από αυτούς τους ιστορικούς κατέγραψαν αυτό το πρόσωπο; Ούτε ένας.

Όμως, για να είμαστε δίκαιοι, αυτό δε σημαίνει πως οι απολογητές του Ιστορικού Ιησού δεν υποστήριξαν το αντίθετο. Τέσσερις ιστορικοί συνήθως αναφέρονται για να αποδείξουν την ύπαρξη του Ιησού. Ο Πλίνιος ο Νεότερος, ο Σουητώνιος, και ο Τάκιτος είναι οι πρώτοι τρεις. Κάθε μία από τις τρεις καταγραφές αποτελείται από λίγες προτάσεις στην καλύτερη των περιπτώσεων και αναφέρονται μόνο στον "Χριστό" το οποίο ουσιαστικά δεν είναι όνομα αλλά τίτλος. Σημαίνει "Ο Επιλεγμένος."

Η 4η πηγή είναι ο Ιώσηπος και αυτή η πηγή αποδείχτηκε πως είναι πλαστογράφημα για εκατοντάδες χρόνια. Δυστυχώς, ακόμη αναφέρεται σαν αλήθεια. Θα νομίζατε πως ένας τύπος που αναστήθηκε από τους νεκρούς και ανέβηκε στον ουρανό για να το δουν όλοι, και έκανε τα θαύματα που του αποδίδουν θα κατάφερνε να περάσει στα ιστορικά αρχεία. Δεν τα κατάφερε, γιατί αν ζυγιστούν όλα τα στοιχεία, είναι μεγάλες οι πιθανότητες η μορφή γνωστή ως Ιησούς να μην υπήρξε ποτέ.

«Η χριστιανική θρησκεία είναι μία παρωδία της λατρείας του ήλιου στην οποία έβαλαν κάποιον με το όνομα Χριστός στη θέση του ήλιου και του αποδίδουν τις τιμές που αρχικά αποδίδονταν στον ήλιο.» [ Thomas Paine, φιλόσοφος - ένας από τους ιδρυτικούς πατέρες των ΗΠΑ ].

Δεν θέλουμε να είμαστε αγενείς, θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί.
Δε θέλουμε να είμαστε αιτία για πληγωμένα αισθήματα, αλλά θέλουμε να είμαστε ακαδημαϊκά ακριβείς για ό,τι καταλαβαίνουμε και ξέρουμε πως είναι αληθινό.

Ο Χριστιανισμός απλά δεν στηρίζεται στην αλήθεια.

Θεωρούμε πως ο Χριστιανισμός δεν ήταν τίποτε παραπάνω από μία ρωμαϊκή ιστορία που αναπτύχθηκε πολιτικά. Η πραγματικότητα είναι πως ο Ιησούς ήταν ο Ηλιακός Θεός της αίρεσης των Γνωστικών Χριστιανών, και όπως όλοι οι παγανιστικοί θεοί, ήταν μυθολογική μορφή. Ήταν το πολιτικό κατεστημένο, που προσπάθησε να μετατρέψει τον Ιησού σε ιστορικό πρόσωπο για να ελέγχει την κοινωνία.

Το 325 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Μέγας Κωνσταντίνος συγκάλεσε την Ά Οικουμενική Σύνοδο στην Νίκαια. Ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της συνάντησης που τα πολιτικώς παρακινούμενα Χριστιανικά Δόγματα εδραιώθηκαν, και έτσι ξεκίνησε η μακρά ιστορία της χριστιανικής αιματοχυσίας και της πνευματικής απάτης. Και για τα επόμενα 1600 χρόνια, το Βατικανό διατήρησε σε πολιτικό ασφυκτικό κλοιό όλη την Ευρώπη, οδηγώντας σε ‘ευτυχισμένες’ εποχές όπως ο Σκοτεινός Μεσαίωνας, μαζί με ‘πεφωτισμένες’ δημιουργίες όπως οι Σταυροφορίες και η Ιερά Εξέταση.

Ο Χριστιανισμός, μαζί με όλα τα άλλα θεϊστικά συστήματα, είναι η απάτη της Εποχής. Εξυπηρετεί στο να απομακρύνει το είδος μας απ' το φυσικό κόσμο, και ομοίως τον ένα απ' τον άλλον. Υποστηρίζει την τυφλή υποταγή στην εξουσία. Υποβαθμίζει την ανθρώπινη ευθύνη με το "ο Θεός ελέγχει τα πάντα" προκειμένου απαίσια εγκλήματα να δικαιολογούνται εις το όνομα της Θεϊκής Επιδίωξης. Και το πιο σημαντικό, «επιτρέπει σε αυτούς που ξέρουν την αλήθεια αλλά χρησιμοποιούν το μύθο, να κατευθύνουν και να ελέγχουν κοινωνίες.» [ Robert G. Ingersoll - Στρατηγός του Αμερ. Εμφυλίου πολέμου ].

Ο θρησκευτικός μύθος είναι η πιο δυνατή εφεύρεση που φτιάχτηκε ποτέ και δρα σαν ψυχολογικό έδαφος πάνω στο οποίο μπορούν να αναπτυχθούν και άλλοι μύθοι. Ο μύθος είναι μία ιδέα, που ενώ είναι γενικώς αποδεκτή, είναι λανθασμένη. Κατά την βαθύτερη έννοια, κατά την θρησκευτική έννοια, ο μύθος εξυπηρετεί σαν κατατοπιστική και κινητήρια ιστορία για τους ανθρώπους.

Ο σκοπός του δεν είναι στη σχέση του με την πραγματικότητα, αλλά στον στόχο του. Μία ιστορία δε πετυχαίνει το στόχο της εκτός και αν θεωρείται αληθινή από την κοινωνία ή το έθνος. Δεν είναι θέμα διαφωνίας ότι κάποιοι έχουν την κακογουστιά να θέτουν την ερώτηση για την αλήθεια της ιερής ιστορίας.

Οι πιστοί δεν θα συμμετάσχουν σε συζήτηση μαζί τους. Τους αγνοούν ή τους αποδοκιμάζουν ως βλάσφημους.

---------

Η σπουδαιότερη ιστορία του κόσμου (3)



--------- το τρίτο τμήμα του κειμένου ---------

Είναι ένα προχριστιανικό αστρολογικό σύμβολο για το βασίλειο του Ήλιου κατά τη διάρκεια της Εποχής των Ιχθύων. Επίσης η υποτιθέμενη ημερομηνία γέννησης του Ιησού πέφτει ακριβώς στην αρχή αυτής της εποχής. Στο κατα Λουκά 22:10, όταν οι μαθητές ρωτάνε τον Ιησού πότε θα είναι το επόμενο Πάσχα αφ' ότου φύγει, ο Ιησούς απαντάει:

"Προσοχή! Όταν εισέλθετε στην πόλη θα συναντήσετε άνθρωπο να κρατάει στάμνα. Ακολουθήστε τον μέσα στην οικία που εισέρχεται."

Αυτό το κείμενο είναι μακράν από τα πιο αποκαλυπτικά από όλες τις αστρολογικές αναφορές. Ο άντρας που κρατάει τη στάμνα είναι ο Υδροχόος, που πάντα αναπαρίσταται σαν άντρας που χύνει νερό από μία στάμνα.

Αντιπροσωπεύει την εποχή μετά τους Ιχθείς, κι όταν ο Ήλιος (Ο Ήλιος του Θεού) αφήσει την Εποχή των Ιχθύων (Ιησούς) θα μπει στον Οίκο του Υδροχόου, αφού ο Υδροχόος ακολουθεί τους Ιχθείς κατά τη διάρκεια της μετάπτωσης των ισημεριών. Ο Ιησούς απλώς λεει πως μετά την Εποχή των Ιχθύων ακολουθεί η Εποχή του Υδροχόου.

Τώρα, όλοι μας έχουμε ακούσει για "τις έσχατους μέρες" και την "συντέλεια του κόσμου". Πέρα από τις γραφικές εικόνες στο Βιβλίο της Αποκάλυψης, η κύρια πηγή αυτής της ιδέας έρχεται από το κατά Ματθαίον 28:20, όπου ο Ιησούς λεει "Θα είμαι μαζί σας ακόμη και στη συντέλεια του κόσμου." Όμως, αυτό είναι στην έκδοση του Βασιλιά Τζαίημς, όπου η λέξη "κόσμος" είναι μεταφραστικό σφάλμα, ένα από τα πολλά μεταφραστικά σφάλματα.
Η κανονική λέξη που χρησιμοποιήθηκε είναι "αιών" που σημαίνει "εποχή".

"Θα είμαι μαζί σας ακόμη και στο τέλος της εποχής."

Το οποίο αληθεύει, καθώς η ηλιακή προσωποποίηση του Ιησού ως Ιχθείς θα λήξει όταν ο Ήλιος μπει στην Εποχή του Υδροχόου.
Ολόκληρη η έννοια των έσχατων καιρών και της συντέλειας του κόσμου είναι μία παρερμηνευμένη αστρολογική αλληγορία. Πέστε το αυτό στους περίπου 100 εκατ. ανθρώπους στην Αμερική που πιστεύουν πως η συντέλεια του κόσμου έρχεται.

Επίσης, ο χαρακτήρας του Ιησού, καθώς είναι λογοτεχνικό και αστρολογικό υβρίδιο, είναι κατηγορηματικά τυποκλοπή του Αιγυπτιακού ηλιακού θεού, του Ώρου. Π.χ., σε επιγραφή ηλικίας 3500 ετών στο Ναό του Λούξορ στην Αίγυπτο, υπάρχουν εικόνες για τη διακήρυξη, την άμωμο σύλληψη, τη γέννηση και τη λατρεία του Ώρου.

Οι εικόνες ξεκινούν με τον Θωθ να ανακοινώνει στην παρθένο Ίσιδα ότι θα συλλάβει τον Ώρο, και μετά ο Κνεφ, το άγιο πνεύμα να γονιμοποιεί την παρθένο, και μετά η παρθενογένεση και η λατρεία. Αυτή είναι επακριβώς η ιστορία της θαυματουργής σύλληψης του Ιησού. Ουσιαστικά, οι ομοιότητες μεταξύ των γραπτών της αιγυπτιακής θρησκείας και της χριστιανικής θρησκείας, είναι συγκλονιστικές.

Και η τυποκλοπή είναι αδιάκοπη.

Η ιστορία του Νώε και της κιβωτού έρχεται απευθείας από την παράδοση.
Η ιδέα της Μεγάλης Πλημμύρας επικρατεί σε όλο τον αρχαίο κόσμο με πάνω από 200 διαφορετικές γραπτές αναφορές σε διαφορετικές περιόδους.

Η πασιφανέστερη προχριστιανική πηγή είναι το Έπος του Γκιλγκαμές, γραμμένο το 2600 π.Χ. Η ιστορία αυτή μιλάει για μία Μεγάλη Πλημμύρα που έγινε με διαταγή του Θεού, μία κιβωτό που έσωσε τα ζώα, και ακόμη και την απελευθέρωση και επιστροφή ενός περιστεριού ακριβώς όπως στην βιβλική ιστορία, μαζί με άλλες ομοιότητες. Και έπειτα είναι και η τυποκλεμμένη ιστορία του Μωυσή. Όταν γεννήθηκε ο Μωυσής, λέγεται πως τον έβαλαν σε καλάθι από πάπυρο και τον άφησαν έρμαιο στο ποτάμι για να αποφύγει την παιδοκτονία. Ανακαλύφθηκε αργότερα από κόρη της βασιλικής οικογένειας η οποία τον μεγάλωσε σαν πρίγκιπα.

Η ιστορία με το μωρό στο καλάθι είναι αντιγραφή από τον μύθο του Σουμμέριου Σάργκον της Ακκάδ, γύρω στο 2250 π.Χ. Ο Σάργκον γεννήθηκε, τοποθετήθηκε σε καλάθι από πάπυρο για να αποφύγει την παιδοκτονία και αφέθηκε έρμαιος στο ποτάμι. Και αυτός, σώθηκε και μεγάλωσε από την Άκκι, μία βασιλική μαία. Επίσης, ο Μωυσής είναι γνωστός ως "Ο Νομοθέτης", ο συγγραφέας των Δέκα Εντολών, του Μωσαϊκού Νόμου. Όμως, η ιδέα του Νόμου που περνάει απ' το Θεό σ' ένα προφήτη πάνω σε ένα βουνό, είναι επίσης παλιό μοτίβο.

Ο Μωυσής είναι απλώς ένας νομοθέτης από τους πολλούς της μυθολογίας.

Στην Ινδία, ο Μανού είναι ο μεγάλος νομοθέτης.
Στην Κρήτη, ο Μίνωας ανέβηκε στο όρος Δίκτη, όπου ο Δίας του έδωσε τους ιερούς νόμους.
Ενώ στην Αίγυπτο ήταν ο Μίσης, που έφερε λίθινες πλάκες που πάνω τους ήταν γραμμένοι οι νόμοι των θεών.

Μανού, Μίνως, Μίσης, Μωυσής.

Και οι Δέκα Εντολές πάρθηκαν απ' ευθείας από την Επίκληση 125 της Αιγυπτιακής Βίβλου των Νεκρών. Αυτό που στη Βίβλο των Νεκρών γράφτηκε ως

"Δεν έκλεψα" έγινε "Ου κλέψεις",
"Δεν φόνευσα" έγινε "Ου φονεύσεις"
"Δεν είπα ψέματα" έγινε "Ου ψευδομαρτυρήσεις"

και ούτω καθεξής.

Ουσιαστικά, η Αιγυπτιακή θρησκεία είναι μάλλον η θεμελιώδης βάση της Ιουδαιοχριστιανικής θεολογίας. Βάφτιση, μεταθανάτιος ζωή, τελική κρίση, παρθενογένεση θάνατος και ανάσταση, σταύρωση, η Κιβωτός της Διαθήκης, περιτομή, σωτήρες, θεία κοινωνία, Μεγάλη Πλημμύρα, Πάσχα, Χριστούγεννα και πολλά άλλα ακόμη, είναι όλα χαρακτηριστικά Αιγυπτιακών ιδεών, πολύ πριν το Χριστιανισμό και τον Ιουδαϊσμό.

Ο Ιουστίνος ο Μάρτυρας, ένας από τους Χριστιανούς Απολογητές, γράφει:
"Όταν λέμε πως ο Ιησούς Χριστός, ο δάσκαλός μας, γεννήθηκε χωρίς σεξουαλική ένωση, σταυρώθηκε, πέθανε και αναστήθηκε, και ανέβηκε στους ουρανούς, δεν εννοούμε τίποτε διαφορετικό από αυτά που πιστεύετε γύρω από αυτούς που τιμάτε σαν γιους του Δία."

Σε διαφορετικό κείμενο, ο Ιουστίνος ο Μάρτυρας είπε:
"Γεννήθηκε από παρθένο, δεχτείτε το αυτό σαν όμοιο μ' αυτό που πιστεύετε για τον Περσέα."

Είναι φανερό ότι ο Ιουστίνος και άλλοι πρωτοχριστιανοί γνώριζαν πόσο όμοιος είναι ο Χριστιανισμός με τις προχριστιανικές θρησκείες.
Όμως, ο Ιουστίνος είχε λύση. Κατά τη γνώμη του, ο Διάβολος έφταιγε! Ο Διάβολος είχε την πρόνοια να έρθει πριν τον Χριστό, και να δημιουργήσει αυτά τα χαρακτηριστικά στον παγανιστικό κόσμο!

Φονταμενταλιστικός Χριστιανισμός, συναρπαστικό!


--------- συνεχίζεται ---------

--

Η σπουδαιότερη ιστορία του κόσμου (2)



--------- το δεύτερο τμήμα του κειμένου ---------

Ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε από την παρθένο Μαρία στις 25 Δεκεμβρίου στην Βηθλεέμ, τη γέννησή του ανήγγειλε ένα αστέρι στην ανατολή, που τρεις βασιλιάδες ή μάγοι ακολούθησαν για να εντοπίσουν και να στολίσουν το νέο σωτήρα. Έγινε παιδί-δάσκαλος στα 12, στην ηλικία των 30 βαφτίστηκε από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, και ξεκίνησε την αποστολή του. Ο Ιησούς είχε 12 μαθητές με τους οποίους ταξίδεψε κι έκανε θαύματα όπως τη θεραπεία ασθενών, περπάτημα στο νερό, ανάσταση νεκρών, ήταν γνωστός και σαν "Ο Βασιλιάς των βασιλέων", "Υιός του Θεού", το "Φως του κόσμου", "Το Άλφα και το Ωμέγα", "Ο Αμνός του Θεού" και πολλά άλλα.

Αφότου προδόθηκε από τον μαθητή του Ιούδα για 30 αργύρια, σταυρώθηκε, ενταφιάστηκε και μετά από 3 μέρες αναστήθηκε και ανέβηκε στους ουρανούς.

Πρώτα απ' όλα, η ακολουθία της γέννησης είναι εντελώς αστρολογική.

Το άστρο στην ανατολή είναι ο Σείριος, το πιο λαμπρό αστέρι του νυχτερινού ουρανού, το οποίο στις 24 Δεκεμβρίου, ευθυγραμμίζεται με τα τρία φωτεινότερα αστέρια στην ζώνη του Ωρίωνα. Αυτά τα 3 λαμπερά αστέρια σήμερα τα αποκαλούμε όπως και στα αρχαία χρόνια: "Οι Τρεις Βασιλιάδες". Οι Τρεις Βασιλιάδες και το λαμπρότερο αστέρι, ο Σείριος, όλα δείχνουν στο μέρος της ανατολής του ηλίου την 25η Δεκεμβρίου. Γι αυτό οι Τρεις Βασιλιάδες "ακολουθούν" το αστέρι στην ανατολή, προκειμένου να εντοπίσουν το ξημέρωμα, τη γέννηση του ήλιου.

Η παρθένος Μαρία είναι ο αστερισμός της Παρθένου, γνωστός ως Virgo (Περσεφόνη). Στα λατινικά Virgo σημαίνει παρθένος. Το αρχαίο σύμβολο της Παρθένου είναι ένα τροποποιημένο "m". Γι αυτό και η Μαρία, μαζί με άλλες παρθένες μητέρες, όπως η μητέρα του Άδωνη, η Μύρρα ή του Βούδα, η Μάγια, όλες ξεκινάνε με Μ.

Η Παρθένος αναφέρεται επίσης σαν "Οίκος του Άρτου" κι αναπαρίσταται σαν κόρη που κρατά ένα δεμάτι στάχυ. Ο Οίκος του Άρτου είναι ένα σύμβολο του σιταριού, κι αναπαριστά τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο, την εποχή του θέρους. Και η Βηθλεέμ, μεταφράζεται επακριβώς ως "Οίκος του Άρτου." Η Βηθλεέμ είναι έτσι μία αναφορά στον αστερισμό της Παρθένου, ένα ουράνιο, όχι γήινο μέρος.

Υπάρχει κι άλλο ένα ενδιαφέρον φαινόμενο, που εμφανίζεται περίπου στις 25 Δεκεμβρίου, δηλαδή στο χειμερινό ηλιοστάσιο. Από το θερινό στο χειμερινό ηλιοστάσιο, οι μέρες μικραίνουν και ψυχραίνουν. Απ' την οπτική γωνία του βόρειου ημισφαιρίου, ο ήλιος φαίνεται να κινείται νότια και να γίνεται μικρότερος και πιο απόμακρος.
Η συρρίκνωση των ημερών και η μείωση της σοδειάς καθώς πλησιάζει το χειμερινό ηλιοστάσιο, συμβόλιζε τη διαδρομή προς το θάνατο για τους αρχαίους. Ο "θάνατος" του Ήλιου.

Μέχρι τις 22 Δεκεμβρίου, ο αφανισμός του Ήλιου ήταν πλήρως αντιληπτός, γιατί ο Ήλιος, έχοντας κινηθεί νότια συνεχώς για 6 μήνες, φτάνει στο χαμηλότερο σημείο του στον ουρανό.

Να κι ένα παράξενο πράγμα που συμβαίνει: Ο Ήλιος σταματά να κινείται νότια, ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται, για 3 ημέρες. Κατά τη διάρκεια αυτής της τριήμερης παύσης, ο Ήλιος διαμένει σε γειτνίαση με τον Σταυρό του Νότου, ή Crux στα λατινικά. Και μετά από αυτό, στις 25 Δεκεμβρίου, ο Ήλιος μετακινείται 1 μοίρα, αυτή τη φορά βόρεια, προμηνύοντας μεγαλύτερες μέρες, ζέστη και Άνοιξη.

Και έτσι είπαν: ο Ήλιος πέθανε στο σταυρό, ήταν νεκρός για 3 μέρες, για να αναστηθεί ή να ξαναγεννηθεί. Να γιατί ο Ιησούς και πολυάριθμοι άλλοι ηλιακοί θεοί μοιράζονται την έννοια της σταύρωσης, του θανάτου για 3 μέρες και της ανάστασης.

Είναι η μεταβατική περίοδος του Ήλιου πριν αυτός μετατοπίσει την πορεία του πίσω προς το βόρειο ημισφαίριο, φέρνοντας την Άνοιξη και κατά συνέπεια, σωτηρία.

Παρόλα ταύτα, δεν γιόρταζαν την ανάσταση του ήλιου παρά μόνο στην εαρινή ισημερία, ή "Πάσχα". Αυτό συμβαίνει επειδή στην εαρινή ισημερία, ο Ήλιος επισήμως υπερνικά το κακό σκοτάδι, καθώς η μέρα στο εξής γίνεται μεγαλύτερη σε διάρκεια απ' τη νύχτα, και οι συνθήκες αναγέννησης της άνοιξης αναδύονται.
Τώρα, ίσως ο πασιφανέστερος αστρολογικός συμβολισμός γύρω από τον Ιησού αφορά τους 12 μαθητές. Είναι απλώς οι 12 αστερισμοί του ζωδιακού κύκλου, με τους οποίους ο Ιησούς, σαν "Ήλιος", ταξιδεύει.

Ουσιαστικά, ο αριθμός 12 εμφανίζεται παντού στην Βίβλο.

[ 12 φυλές του Ισραήλ, 12 αδέρφια του Ιωσήφ, 12 Δικαστές του Ισραήλ, 12 Πατριάρχες, 12 Προφήτες, 12 Βασιλιάδες του Ισραήλ, 12 πρίγκιπες, Ο Ιησούς 12ετής στο ναό. ]

Αυτό το κείμενο (η βίβλος) έχει να κάνει περισσότερο με αστρολογία απ' οτιδήποτε άλλο. Επανερχόμαστε στο σταυρό του Ζωδιακού, τη σχηματική ζωή του Ήλιου. Δεν ήταν απλώς καλλιτεχνική έκφραση ή εργαλείο για την παρακολούθηση των κινήσεων του Ήλιου. Ήταν επίσης ένα παγανιστικό πνευματικό σύμβολο, η απόδοση του οποίου έμοιαζε με τον σταυρό.

Ο σταυρός δεν είναι σύμβολο του Χριστιανισμού. Είναι μία παγανιστική προσαρμογή του σταυρού του Ζωδιακού κύκλου. Γι' αυτό ο Χριστός στην πρώιμη αποκρυφιστική τέχνη αναπαριστάται πάντα με το κεφάλι του στο σταυρό, γιατί ο Ιησούς είναι "Ο Ήλιος", "Ο Υιός του Θεού", "Το Φως του Κόσμου", "Ο Ανερχόμενος Σωτήρας", που θα "έρθει πάλι" όπως κάνει κάθε πρωί, "Η Δόξα του Θεού" που αμύνεται ενάντια στα έργα του σκοταδιού καθώς "ξαναγεννιέται" κάθε πρωί, και μπορεί να φανεί "να έρχεται από τα σύννεφα", "ψηλά στον ουρανό", με το "στεφάνι από αγκάθια" ή "ηλιαχτίδες".

Τώρα, απ' τις τόσες αστρολογικές, αστρονομικές μεταφορές της Βίβλου, μία απ' τις πιο σημαντικές έχει να κάνει με τις εποχές. Παντού σε όλο το κείμενο υπάρχουν πολυάριθμες αναφορές στην "Εποχή". Για να το κατανοήσουμε αυτό, θα πρέπει να γνωρίζουμε το φαινόμενο που είναι γνωστό ως "μετάπτωση των ισημεριών."

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι μαζί με πολύ προγενέστερούς τους πολιτισμούς γνώριζαν πως κάθε 2150 χρόνια, η ανατολή το πρωί της εαρινής ισημερίας βρισκόταν σε διαφορετικό ζώδιο. Αυτό έχει να κάνει με ένα αργό γλίστρημα υπό γωνία, που διατηρεί η Γη καθώς περιστρέφεται στον άξονά της. Ονομάζεται μετάπτωση, γιατί οι αστερισμοί πάνε ανάποδα αντί με τη φορά του κανονικού κύκλου του έτους.

Το χρονικό διάστημα που απαιτείται για την μετάπτωση να περάσει και τα δώδεκα ζώδια, είναι χονδρικά 25.765 χρόνια. Αυτό ονομάζεται "Μεγάλος Χρόνος" και οι αρχαίοι πολιτισμοί το γνώριζαν καλά. Και αναφερόντουσαν σε κάθε περίοδο 2150 ετών ως "Εποχή".

Από το 4300 π.Χ. μέχρι το 2150 π.Χ., ήταν η Εποχή του Ταύρου.
Από το 2150 π.Χ. μέχρι το 1 μ.Χ., ήταν η Εποχή του Κριού.
και από το 1μ.Χ. μέχρι το 2150 μ.Χ. είναι η Εποχή των Ιχθύων,

την οποία διανύουμε μέχρι σήμερα.

Και γύρω στο 2150 μ.Χ., θα μπούμε σε νέα εποχή. Την Εποχή του Υδροχόου.
Η Βίβλος συμβολίζει, μιλώντας γενικά, μία συμβολική εναλλαγή τριών εποχών, ενώ προμηνύει μία τέταρτη.
Στην Π. Διαθήκη, ο Μωυσής κατεβαίνει από το Σινά με τις 10 εντολές και αναστατώνεται όταν βλέπει το λαό του να λατρεύει ένα χρυσό μοσχάρι.

Και έτσι έσπασε τις πέτρινες πλάκες και διέταξε το λαό του να αλληλοσκοτωθούν για να εξαγνιστούν. Οι περισσότεροι μελετητές της Βίβλου θα απέδιδαν αυτό τον θυμό στο γεγονός πως οι Ισραηλίτες λάτρευαν ένα είδωλο, ή κάτι τέτοιο. Στην πραγματικότητα, ο χρυσός ταύρος είναι ο Ταύρος, το ζώδιο και ο Μωυσής αντιπροσωπεύει την νέα Εποχή του Κριού. Γι αυτό οι Εβραίοι μέχρι σήμερα παίζουν το shofar (Κέρας του Κριού).

Ο Μωυσής αντιπροσωπεύει την νέα Εποχή του Κριού και στη νέα εποχή, όλοι πρέπει να διώξουν την παλιά εποχή. Και άλλες θεότητες σηματοδοτούν αυτή τη μετάβαση, όπως ο Μίθρα, ένας προχριστιανικός θεός που σκοτώνει συμβολικά τον ταύρο.

Τώρα, ο Χριστός είναι η μορφή που που εισάγει την επόμενη εποχή την Εποχή των Ιχθύων, ή τα Δύο Ψάρια. Το σύμβολο του ψαριού είναι παντού στην Καινή Διαθήκη καθώς ο Ιησούς τρέφει 5000 πιστούς με άρτο και δύο ψάρια.

Όταν ξεκινάει την αποστολή του, περπατώντας στη Γαλιλαία, γνωρίζεται με δύο ψαράδες, οι οποίοι τον ακολουθούν. Και όλοι νομίζω έχουμε δει τον Ιησού - Ιχθύ σε αυτοκόλλητα σε αμάξια.
Που να ήξεραν τι ακριβώς σημαίνει.

--------- συνεχίζεται ---------

--

Τα καρτοκινητά φταίνε ...


Δεν έχω καμία διάθεση να εμφανίζεται αυτό το blog ως ‘ειδησεογραφικό’ ή ότι ‘σχολιάζει την επικαιρότητα’ κλπ. Υπάρχουν τα ΜΜΕ και πολλά άλλα αξιόλογα blogs για αυτή την δουλειά.

Καμιά φορά όμως με πλημμυρίζει η αγανάκτηση με αυτά που γίνονται και γράφω περισσότερο από δική μου ανάγκη εκτόνωσης παρά για να μεταδώσω κάποιο ‘νέο’.

Αφορμή για να γράψω πήρα από τα ‘μέτρα’ του Υπουργού μας της Δικαιοσύνης κυρίου Δένδια. Στα μέτρα αυτά – μεταξύ άλλων - βλέπω :

- κατάργηση της ανωνυμίας στα καρτοκινητά

Δηλαδή για ότι γελοίο ή κακό γίνεται με ευθύνη των αρμοδίων αρχών (υπουργείων, αστυνομίας, παρα-υπουργείων κλπ) πάντοτε ‘τον λογαριασμό’ θα τον πληρώνει ο μέσος πολίτης είτε με επί πλέον οικονομικά βάρη είτε με ‘αυστηροποίηση’ (sic) των μηχανισμών καταστολής. Αυτή η καημένη η δημοκρατία που μας κληρονόμησαν οι ‘Μεγάλοι Έλληνες’ κόψε-κόψε θα καταντήσει μικροσκοπική σαν την κοκκινοσκουφίτσα όπως το ανέκδοτο όπου κόψε-κόψε το ύφασμα από κοστούμι έγινε ... γιλέκο (αλεξίσφαιρο).

- τοποθέτηση μέσων εντοπισμού κινητών στις φυλακές

Αυτό σημαίνει ότι κάποιος κουμπάρος, ημέτερος, γνωστός, ξάδερφος, μπατζανάκης κλπ έχει κάνει εισαγωγή κάτι μηχανάκια που δεν μπορεί να τα πουλήσει ο άνθρωπος! Ας τον βοηθήσουμε! Πρώτα αφήνουμε κινητά μέσα στις φυλακές – ενώ απαγορεύεται ρητά από νόμο του Ελληνικού κράτους – δηλαδή εμείς η κυβέρνηση και οι ακριβοπληρωμένοι από το ελληνικό κοινό ‘αρμόδιοι’ καταστρατηγούμε τον νόμο αλλά βρίσκουμε αμέσως την λύση: θα βάλουμε μηχανάκια!

- πρόσληψη συμβούλου ασφαλείας με διεθνή διαγωνισμό (!!!)

Αυτός φαντάζομαι ότι θα είναι ο αντικαταστάτης του Υπουργού Εσωτερικών. Να συμπεράνω ότι το Υπουργείο θα ... ιδιωτικοποιηθεί; ... άντε και εις ανώτερα !

Τα δημοσιευμένα (άμεσα και χωρίς ντροπή) μέτρα από τον Υπουργό Δικαιοσύνης δείχνουν την ποιότητα και την εμβέλεια του ανδρός όπως επίσης και την κατάντια ... όλων μας ...

Οποιοσδήποτε μοιράζεται την αγανάκτησή μου ας αφήσει (κόσμιο) σχόλιο (άλλωστε τα σχόλια για τον blogger είναι ότι τα χειροκροτήματα για τον ηθοποιό ... δεν είναι δικό μου κάπου το διάβασα!)

.

Η σπουδαιότερη ιστορία του κόσμου (1)



Δεν γνωρίζω πόσοι από εσάς έχουν δει το ‘Zeitgeist The Movie’ (2007). H ταινία πραγματεύεται διάφορα θέματα ένα εκ’ των οποίων – το πρώτο – είναι το ζήτημα της θρησκείας.

Το κείμενο που χρησιμοποιήθηκε για αυτή την παρουσίαση το βρίσκω ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Συνοψίζει και συγκεντρώνει γνώσεις μαζί με πληροφορίες γύρω από το ζήτημα των θρησκειών που μπορούν πολύ εύκολα να επαληθευτούν αλλά είναι πολύ δύσκολο να συγκεντρωθούν οπότε σκέφτηκα να το παρουσιάσω στο blog σε τέσσερις συνέχειες.

Η πρώτη συνέχεια ακολουθεί παρακάτω και οι επόμενες θα παρουσιασθούν έως το τέλος της εβδομάδας.

... απολαύστε !

------------ Πρώτο τμήμα του κειμένου ---------



Ας δούμε τον ήλιο... μέχρι και 10.000 χρόνια π.Χ.,

Η ιστορία είναι γεμάτη με σκαλίσματα και γραπτά που δείχνουν το σεβασμό και τη λατρεία των ανθρώπων γι΄ αυτό το αντικείμενο.

Και είναι απλό να καταλάβεις γιατί, αφού κάθε πρωί ο ήλιος θα έβγαινε, φέρνοντας λάμψη, ζεστασιά και ασφάλεια, σώζοντας τον άνθρωπο από το κρύο, κι απ' το γεμάτο αρπακτικά σκοτάδι. Χωρίς το φως του είχαν καταλάβει πως οι σοδειές δε θα μεγάλωναν και η ζωή στον πλανήτη δε θα κρατούσε. Αυτά τα γεγονότα έκαναν τον ήλιο το πιο λατρεμένο αντικείμενο όλων των εποχών.

Ομοίως, είχαν πολύ καλή επίγνωση των αστεριών. Η κίνηση των άστρων, τούς βοηθούσε ν' αναγνωρίζουν και ν' αναμένουν γεγονότα που συντελούνται ανά μεγάλα χρονικά διαστήματα όπως οι εκλείψεις και οι πανσέληνοι. Και έτσι, κατέγραψαν τις ομάδες ουράνιων σωμάτων σε κείνο που σήμερα ονομάζουμε αστερισμούς.

Ο σταυρός (του Ζωδιακού κύκλου) είναι μία απ' τις αρχαιότερες εννοιολογικές εικόνες της ιστορίας. Συμβολίζει τον ήλιο όπως αυτός περνάει ανάμεσα από τους 12 μεγάλους αστερισμούς κατά τη διάρκεια του έτους. Συμβολίζει επίσης τους 12 μήνες, τις 4 εποχές, τα ηλιοστάσια και τις ισημερίες. Ο όρος "ζωδιακός" έχει σχέση με το γεγονός πως, οι αστερισμοί είναι ανθρωπομορφικοί, ή προσωποποιημένοι σαν πρόσωπα ή ζώα.

Με άλλα λόγια, οι πρώτοι πολιτισμοί, δεν παρακολουθούσαν απλώς τον ήλιο και τα αστέρια, τους προσωποποιούσαν με περίτεχνους μύθους, που αναφέρονταν στις κινήσεις και τις μεταξύ τους σχέσεις. Ο ήλιος, με τις ζωοποιές και σωτήριες ιδιότητές του, προσωποποιήθηκε σαν αντιπρόσωπος του αθέατου δημιουργού ή Θεού.

"Θεός Ήλιος", "Φως του Κόσμου", "Σωτήρας της ανθρωπότητας".

Ομοίως, οι 12 αστερισμοί αντιπροσώπευαν προορισμούς των ταξιδιών του Θεϊκού Ήλιου και πήραν ονόματα, τα οποία συνήθως αντιπροσώπευαν στοιχεία της φύσης που εμφανίζονταν εκείνη τη χρονική περίοδο. Π.χ. ο Υδροχόος που φέρνει νερό και ανοιξιάτικες βροχές. Αυτός είναι ο Ώρος. Είναι ο Θεός Ήλιος της Αιγύπτου περίπου το 3000 π.Χ.

Είναι ο ανθρωπόμορφος ήλιος και η ζωή του είναι μία σειρά από αλληγορικούς μύθους που αναφέρονται στις ουράνιες κινήσεις του. Από αρχαία αιγυπτιακά ιερογλυφικά ξέρουμε αρκετά γι' αυτόν τον ηλιακό Μεσσία.

Για παράδειγμα, ο Ώρος, σαν "Ήλιος" και "φως", είχε έναν εχθρό, τον Σεθ, που ήταν το ανθρωπόμορφο σκοτάδι ή η νύχτα. Και μιλώντας μεταφορικά, κάθε πρωί ο Ώρος νικούσε τον Σεθ, ενώ το βράδυ, ο Σεθ κατακτούσε τον Ώρο και τον έστελνε στον Κάτω Κόσμο.

Ας σημειώσουμε πως το "σκότος εναντίον φωτός" ή "καλό εναντίον κακού" είναι ίσως ο επικρατέστερος μυθολογικός δυϊσμός στην ιστορία κι εκφράζεται σε πολλά επίπεδα μέχρι σήμερα. Γενικά μιλώντας, η ιστορία του Ώρου συνοψίζεται ως εξής:

Ο Ώρος γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου από την παρθένο Ίσιδα-Μερι.
Η γέννησή του συνοδεύτηκε από ένα αστέρι στην ανατολή, το οποίο τρεις βασιλιάδες ακολούθησαν για να εντοπίσουν και να στολίσουν τον νεογέννητο σωτήρα. Στην ηλικία των 12, ήταν ένα άσωτο παιδί-δάσκαλος. Στην ηλικία των 30 βαφτίστηκε από μία μορφή με το όνομα Άνουπ, και έτσι ξεκίνησε την αποστολή του. Ο Ώρος είχε 12 μαθητές με τους οποίους ταξίδευε, κάνοντας θαύματα, όπως να θεραπεύει και να περπατάει στο νερό. Ο Ώρος ήταν γνωστός με πολλά λατρευτικά ονόματα όπως "Η Αλήθεια", "Το Φως", "Ο Χριστός Υιός του Θεού", "Ο Αγαθός Ποιμένας", "Ο Αμνός του Θεού" και πολλά άλλα. Αφότου προδόθηκε από τον Τυφώνα, ο Ώρος σταυρώθηκε, ενταφιάστηκε για 3 μέρες και ακολούθως αναστήθηκε. Αυτά τα χαρακτηριστικά του Ώρου, είτε αυθεντικά είτε όχι, φαίνεται να εισχώρησαν σε πολλούς πολιτισμούς, γιατί πολλοί άλλοι θεοί είχαν την ίδια γενική μυθολογική συγκρότηση.

Ο Άττις της Φρυγίας, γεννήθηκε από την παρθένο Νάνα στις 25 Δεκεμβρίου, πέθανε, ενταφιάστηκε και μετά αναστήθηκε.

Ο Κρίσνα της Ινδίας, γεννήθηκε από την παρθένο Ντεβάκη, μ' ένα αστέρι στην ανατολή να σημαίνει την άφιξή του, έκανε θαύματα με τους μαθητές του, και μετά το θάνατό του αναστήθηκε.

Ο Διόνυσος της Ελλάδας, γεννήθηκε από παρθένο στις 25 Δεκεμβρίου, ήταν περιφερόμενος δάσκαλος που έκανε θαύματα, όπως τη μετατροπή του νερού σε κρασί, τον αποκαλούσαν "Βασιλιά των Βασιλέων", "Μονογενή Υιό του Θεού", "Άλφα και Ωμέγα" και πολλά άλλα κι όταν πέθανε, αναστήθηκε.

Ο Μίθρας της Περσίας, γεννήθηκε από παρθένο στις 25 Δεκεμβρίου, είχε 12 μαθητές και έκανε θαύματα, μετά το θάνατό του ενταφιάστηκε για 3 μέρες κι αναστήθηκε. Επίσης τον αποκαλούσαν "Η Αλήθεια", "Το Φως" και πολλά άλλα. Ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός πως η μέρα λατρείας του Μίθρα ήταν η Κυριακή (Sunday=ημέρα του ήλιου).

Γεγονός πάντως είναι πως υπάρχουν πολυάριθμοι σωτήρες, σε διαφορετικές περιόδους, από όλο τον κόσμο, οι οποίοι μοιράζονται αυτά τα γενικά χαρακτηριστικά. Η ερώτηση παραμένει: γιατί αυτά τα χαρακτηριστικά;

Γιατί παρθενογένεση στις 25 Δεκεμβρίου;
Γιατί νεκρός για 3 μέρες και η αναπόφευκτη ανάσταση;
Γιατί 12 μαθητές ή ακόλουθοι;

Για να μάθουμε, ας εξετάσουμε τον πιο πρόσφατο από τους ηλιακούς Μεσσίες.


------------ συνεχίζεται ------------

--

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails