Επειδή οι χιλιάδες των θαυμαστών μου εξέφρασαν απορίες ως προς την ιδεολογική μου ταυτότητα, αναγκάζομαι να δηλώσω ότι πέραν από το γεγονός ότι ‘it beats left’ δεν έχω να σας πω κάτι συνταρακτικό. Δεν έχω, ούτε είχα ποτέ κομματική ταυτότητα. Πέρα από 5-6 χρόνια έντονης πολιτικής δράσης στο Πανεπιστήμιο (1975-1981) στο ιδεολογικό περιβάλλον της τότε new-left (όχι τους Τροτσκιστές) δεν έχω άλλα ‘παράσημα’.
Αν θέλετε ντε και καλά ιδεολογικό πλαίσιο τότε ψάξτε με μεταξύ Μπακούνιν, Ρόζας, Έγκελς και Καρόλου (βέβαια), Black Panthers, Baader – Meinhoff etc etc. Μου αρέσει ιδιαίτερα ο Κορνήλιος, κι αυτός ο Ζίζεκ μου είναι κάπως συμπαθής ο μπαγάσας, αν αυτό σας βοηθά κάπου.
Δεν θα με βρείτε μέσα στην παραδοσιακή αριστερά (μου προξενεί βαθύτατη και ενστικτώδη απέχθεια) ούτε στους πράσινους (α πα πα πα).
Είμαι πρόθυμος για μεγάλα ρίσκα και πραγματική συμμετοχή αν δω ότι αξίζει τον κόπο και αντιπαθώ την «ιδεολογική καθαρότητα».
Μου αρέσει ιδιαίτερα η ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης αλλά όχι αυτό το έκτρωμα που υπάρχει τώρα.
Εννοώ την παγκοσμιοποίηση ως ελεύθερη επικοινωνία σε όλα τα επίπεδα ανάμεσα σε τοπικές κοινωνίες που αυτοδιοικούνται και ευημερούν.
Επίσης, αν και υπήρξα για πολλά χρόνια κάτι σαν «αφεντικό», το ταξικό μου μίσος έχει από καιρό μετατραπεί σε ταξική συνείδηση.
Ά! Και κάτι τελευταίο, έχω να ψηφίσω από την εποχή των παγετώνων.
Επειδή βλέπω τι έγραψα και μπερδεύτηκα κι εγώ, θέλω να μου πείτε κάποιος: τι είμαι;
.
ΥΓ. Αν σκεφτώ κι άλλα, θα επανέλθω συμπληρωματικά J
.
