Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Κείμενο υπογραφών για την Υπεράσπιση του Δημόσιου Πανεπιστημίου




ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ  ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Ο νέος νόμος-πλαίσιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση που ετοιμάζει η κυβέρνηση Παπανδρέου όχι μόνο δεν διορθώνει κακώς κείμενα αλλά συνεχίζει και επιτείνει δραματικά υπαρκτές παθογένειες της Ανώτατης Εκπαίδευσης που οι κυβερνήσεις έχουν δημιουργήσει και επιπλέον προσθέτει και καταστροφικές νέες μετατρέποντας το πανεπιστήμιο σε ένα εταιρικό σχήμα. Ιδιαίτερα υπονομεύει τον δημόσιο, κοινοφελή και ακαδημαϊκό χαρακτήρα της Ανώτατης Εκπαίδευσης, χειροτερεύει δραματικά τις εργασιακές και μισθολογικές σχέσεις για όλες σχεδόν της κατηγορίες της πανεπιστημιακής κοινότητας και υποβαθμίζει τις σπουδές και τα πτυχία των φοιτητών.
Το ακόλουθο κείμενο υπογραφών υποστηρίζει σθεναρά το δημόσιο πανεπιστήμιο προς όφελος της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και της επιστημονικής προόδου.  Όσοι συμφωνούν με τις κατευθύνσεις αυτές θα ήταν χρήσιμο να το προσυπογράψουν.

Η υπογραφή γίνεται ηλεκτρονικά στην διεύθυνση:
Χρήσιμο είναι οι υπογράφοντες να αναγράφουν τα πανεπιστημιακά στοιχεία τους (θέση, πανεπιστήμιο κλπ.)

http://publicuniversitas.wordpress.com/

———————————————————————————–
ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Με το νομοσχέδιο «ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΧΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ» το οποίο έχει καταθέσει προς ψήφιση η κυβέρνηση όχι μόνο δεν αντιμετωπίζονται τα προβλήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αλλά στην ουσία επιχειρείται η κατάργηση του δημόσιου χαρακτήρα του Πανεπιστήμιου. Οι επιχειρούμενες αλλαγές αποσκοπούν στην κατάλυση της αυτοτέλειας και της δημοκρατικής δομής των οργάνων διοίκησης των Πανεπιστημίων με την εισαγωγή του Συμβουλίου Διοίκησης, την κατάργηση της εκλογής του Πρύτανη από την Πανεπιστημιακή κοινότητα και με τη Σύγκλητο πλέον να αποκτά διακοσμητικό ρόλο.Το προτεινόμενο μοντέλο διοίκησης ενισχύει την αδιαφάνεια στη διοίκηση των Ιδρυμάτων και ταιριάζει περισσότερο σε ανώνυμες εταιρείες και όχι στα Πανεπιστήμια.

Μετά και τις μεγάλες περικοπές στη χρηματοδότηση των Ιδρυμάτων, με το νέο νομοσχέδιο διαμορφώνεται το πλαίσιο για τη μεταφορά της Συνταγματικά κατοχυρωμένης υποχρέωσης του κράτους για τη χρηματοδότηση της λειτουργίας των Πανεπιστημίων στις πλάτες των οικογενειών των φοιτητών.Δημιουργούνται εκπαιδευτικά προγράμματα πολλών ταχυτήτων και υποβαθμίζονται δραματικά οι σπουδές και τα πτυχία με την εισαγωγή 2ετών και 3ετών προγραμμάτων ταχύρρυθμης κατάρτισης διαλύοντας το ενιαίο των επιστημονικών αντικειμένων. Η ουσιαστική κατάργηση των Τμημάτων και των Τομέων οδηγεί ευθέως στη διάλυση των γνωστικών αντικειμένων και την πολτοποίηση των επιστημονικών κλάδων. Ο κατακερματισμός συνάμα των πτυχίων και η αποσύνδεση του πτυχίου από τα επαγγελματικά δικαιώματα θα έχει ως άμεσο αποτέλεσμα την καταδίκη των αποφοίτων των Πανεπιστημίων σε ένα διευρυμένο καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας και παρατεταμένης ανεργίας.Η διδακτική διαδικασία υποβαθμίζεται με ανάθεση διδακτικού έργου σε «μισθοφόρους εντεταλμένους διδάσκοντες» με συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου, ως και από «ιπτάμενους» επισκέπτες καθηγητές της αλλοδαπής, με σκοπό να καλυφθούν τα κενά σε διδάσκοντες, αποτέλεσμα της περικοπής νέων διορισμών μονίμου προσωπικού

Η κατάργηση της βαθμίδας του λέκτορα, πέρα από την εξαφάνιση μιας δυναμικής μερίδας του διδακτικού προσωπικού, παραπέμπει σε εποχές και καταστάσεις του παρελθόντος που είχαν στιγματίσει την πορεία και την πρόοδο του Πανεπιστημίου.Οι διαδικασίες πιστοποίησης ποιότητας με αγοραία και εξωακαδημαϊκά κριτήρια θα οδηγήσουν σε μαρασμό τη βασική έρευνα, η οποία στη χώρα μας σε συντριπτικό ποσοστό διεξάγεται στα Πανεπιστήμια. Οι ανθρωπιστικές επιστήμες θα εξαλειφθούν ως «μη παραγωγικές».Ο επιχειρηματικός ανταγωνισμός ανάμεσα στα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, για την εξασφάλιση ευνοϊκότερης οικονομικής μεταχείρισης (bonus παραγωγικότητας) θα αντικαταστήσει την ευγενική επιστημονική άμιλλα. Συγχρόνως τα προτεινόμενα κριτήρια και οι διαδικασίες για την αναγκαία εκτίμηση του έργου του Πανεπιστημίου και των Πανεπιστημιακών διαστρεβλώνουν την έννοια της αξιολόγησης και εισάγουν κριτήρια της πιο στυγνής εμπορευματοποίησης και ευτελούς χρησιμοθηρίας. Ταυτόχρονα, καθιερώνεται ένα αντιδημοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας του Πανεπιστημίου στον εκπαιδευτικό τομέα σχετικά με τα δικαιώματα των φοιτητών, τον τρόπο αντιπροσώπευσής τους στα όργανα και ουσιαστική ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών προς αυτούς παροχών (σίτιση, στέγαση, συγγράμματα). Το πανεπιστημιακό άσυλο καταργείται.

Όσοι υπογράφουμε το κείμενο αυτό καταδικάζουμε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο αυτό το σχέδιο νόμου.Καλούμε την Πανεπιστημιακή Κοινότητα, την κοινωνία και τις πολιτικές δυνάμεις να αναλάβουν τις ευθύνες τους για να μη δοθεί η χαριστική βολή στο Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Καλούμε την κυβέρνηση να αποσύρει αμέσως το νομοσχέδιο, όλα τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, διδάσκοντες-φοιτητές-εργαζομένους, συλλόγους πανεπιστημιακών αλλά και κάθε εργαζόμενο, σε κοινό αγώνα στην κατεύθυνση αυτή.Διαμηνύουμε στην Κυβέρνηση πως ακόμα και αν ψηφίσει το νομοσχέδιο πραξικοπηματικά, από το Σεπτέμβρη, θα προχωρήσουμε αγωνιστικά και αταλάντευτα σε πολύμορφες κινητοποιήσεις και ενέργειες για την ανατροπή των καταστροφικών για την Ανώτατη Εκπαίδευση και το μέλλον του τόπου διατάξεών του, έως και την ακύρωσή του στην πράξη.Σε αυτή την τόσο κρίσιμη περίοδο όπου τα πάντα εκποιούνται, είμαστε έτοιμοι να παλέψουμε για μια Δημόσια και Δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση που θα ανταποκρίνεται στην εξέλιξη των επιστημών και θα υπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες της παιδείας και της κοινωνίας.
.

TAXI ή ΤΑΞΙ ;



Πολλές φορές διαβάζοντας, έχω σκεφτεί για ένα κείμενο γεμάτος ζήλια: μακάρι να το είχα γράψει εγώ αυτό …
Tο παρακάτω απόσπασμα από πολύ ενδιαφέρον κείμενο της Ανωτάτης Σχολής Κακών Τεχνών η επί το απλούστερον BadArts είναι ένα από αυτά που ζήλεψα. Η τοποθέτηση αυτή, με την οποία συμφωνώ και ταυτίζομαι όσο δεν πάει άλλο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως απάντηση στον ευτραφή θεματοφύλακα της «τάξης» κο Ρακιντζή αλλά και σε όλους αυτούς που εκφράζοντας ανεξήγητο μίσος προς τους συν-πολίτες τους οδηγούς taxi, λεονταρίζουν λέγοντας και γράφοντας ένα σωρό κακεντρεχείς μπούρδες. Απολαύστε (και σκεφτείτε) το:

[ … ] Προτιμώ να είναι μικροϊδιοκτήτες παρά προλετάριοι. Προτιμώ να βγάζουν 2.οοο εβρά το μήνα από τη δουλειά τους παρά 700 εβρά ως οδηγοί σε μεγάλες εταιρείες. Νομίζω ότι είμαι πολύ σαφής. Δεν συμμερίζομαι κατά κανένα τρόπο την άποψη ‘να γίνουν εργάτες για να αποκτήσουν ταξική συνείδηση’. Οι ταξιτζήδες ιδιοκτήτες, ως αυταπασχολούμενοι μικροϊδιοκτήτες, είναι Κύριοι και υποτελείς μαζί, είναι αφεντικά του εαυτού τους, εργάζονται οι ίδιοι, είναι παραγωγοί άυλου κοινωνικού πλούτου (μετακίνηση), ξέρουν τι σημαίνει να δουλεύεις. Γνώριζα στην Αθήνα μια παρέα τεσσάρων ανδρών που είχαν ένα συνεταιρικό ταξί, δούλευαν μέρα παρά μέρα κι έβγαζαν ένα καλό μεροκάματο. Αυτό δεν μπορείς να το κάνεις ως οδηγός σε εταιρεία διότι είναι μια μορφή διεύρυνσης του κομμουνισμού, με όλους τους περιορισμούς της.

Μιας και δεν θα ήθελα να δω αυτούς τους Παραγωγούς να γίνονται εργάτες, υπάλληλοι σε εταιρείες, μιας κι έχω ξεκαθαρίσει τη θέση μου ως προς το ζήτημα της μετεξέλιξης των ιδιόκτητων αυτοκινήτων σε κοινόκτητα, θα πιω ένα καφέ και θα περάσω στο δεύτερο κείμενο μόνο και μόνο για να τους βγάλω το καπέλο διότι οι τρόποι διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου που έχουν υιοθετήσει έρχονται από το μέλλον. [ … ]
.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails