Σάββατο 2 Απριλίου 2011

Περαιτέρω 'συντηρητικοποίηση' του ΣΚΑΪ, μα ποιοί νομίζουν ότι θα τους βλέπουν;


Ο Άρης Χατζηστεφάνου απέλυσε τον Γιάννη Αλαφούζο


Ο Άρης Χατζηστεφάνου απολύθηκε από τον ΣΚΑΙ και ο θόρυβος που έχει ξεσπάσει για την απόλυσή του δεν συνέβη για κανέναν άλλον δημοσιογράφο. Οι λόγοι που συμβαίνει αυτό είναι πάρα πολύ απλοί:
Ο Άρης Χατζηστεφάνου είναι ένας δημοσιογράφος με πολιτική άποψη και θάρρος. Δεν είναι όλοι οι δημοσιογράφοι έτσι. Όποιος έχει ακούσει τις εκπομπές του –είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί μαζί του- θα αναγνωρίζει πως πρόκειται για μια εξαιρετική περίπτωση δημοσιογράφου που δεν μακιγιάρει τις απόψεις του και δεν επιθυμεί να γίνει αρεστός στους ακροατές και την εργοδοσία.
Η εκπομπή του Άρη Χατζηστεφάνου είναι η καλύτερη εκπομπή στο ελληνικό ραδιόφωνο – για την ακρίβεια, είναι η μοναδική εκπομπή στο ελληνικό ραδιόφωνο. Πλάκα έχουν τα αχαχούχα, οι απόψεις, η ακατάσχετη πάρλα και οι χαριτωμενιές, αλλά το Infowar είναι μια εκπομπή για την οποία γίνεται κάθε φορά πολλή δουλειά και έρευνα. Επίσης, είναι μια εκπομπή με αρχή, μέση και τέλος. Και ποτέ δεν απευθύνεται στα χαμηλά ανθρώπινα ένστικτα – σέβεται τον ακροατή.
Η απόλυση του Άρη Χατζηστεφάνου από τον ΣΚΑΙ είναι μια απόλυση για πολιτικούς λόγους. Δεν είναι μια απόλυση για οικονομικούς λόγους. Ο Άρης Χατζηστεφάνου δεν θα περίσσευε σε κανένα σταθμό. Αυτό είναι που διαφοροποιεί την απόλυσή του από τις απολύσεις χιλιάδων συναδέλφων του.
Ξέρω πως αυτό που γράφω δεν θα του αρέσει –γιατί σέβεται και υποστηρίζει στην πράξη και με αγώνες τα δικαιώματα όλων των συναδέλφων του- , αλλά έχω μάθει κι εγώ να λέω αυτό που σκέφτομαι.
Και σκέφτομαι πως, αν οι συνάδελφοί του ακολουθούσαν την τίμια και συνεπή στάση του, και αρνούνταν να υπογράψουν την παράνομη ατομική σύμβαση εργασίας –που καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις-, θα είχαν σώσει τουλάχιστον την αξιοπρέπειά τους. Το πανό στη συγκέντρωση των δημοσιογράφων τον περασμένο Δεκέμβριο έγραφε «Και υπογράφεις Και απολύεσαι».
Το περίεργο είναι πως η απόλυση του Άρη Χατζηστεφάνου από τον ΣΚΑΙ του δίνει φτερά. Ο Γιάννης Αλαφούζος απολύει τον Άρη Χατζηστεφάνου και του ανοίγει την πόρτα για τον παράδεισο – αφού ο Άρης δεν την άνοιξε μόνος του, του την άνοιξε ο Αλαφούζος. Στην πραγματικότητα, ο Χατζηστεφάνου απέλυσε τον Αλαφούζο, αλλά αυτό θα φανεί σε λίγο καιρό.
Ξέρω καλά πως οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ μισούν τους εργαζόμενους με υπεύθυνη πολιτική θέση και στάση –ειδικά αν έχουν ταλέντο-, αλλά οφείλω να παραδεχτώ πως δεν περίμενα ότι ο Αλαφούζος θα απολύσει τον Χατζηστεφάνου. Όχι από καλοσύνη ή γενναιότητα – απλώς, τον είχα για κάπως πιο έξυπνο. Μάλλον, όποιος μπλέκει με τους Παναγόπουλους γίνεται κι αυτός Παναγόπουλος. Γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε τις συναναστροφές μας.
Η εκπομπή του Άρη Χατζηστεφάνου «Infowar», αύριο Κυριακή στις 13:00, στο The Press Project. Θα είμαστε όλοι εκεί. Και ο Γιάννης.
Διαβάστε το κείμενο «Ανοιχτή επιστολή για την απόλυσή μου από το Ρ/Σ ΣΚΑΪ 100,3» στο σάιτ του Άρη Χατζηστεφάνου. Στα σχόλια των αναγνωστών του κείμένου, θα βρείτε όλη την ελληνική λεβεντιά και όλο το μεγαλείο του Έλληνα, αλλά και όλη την κακομοιριά, τη δυστυχία, τη μιζέρια, τον φθόνο και την πίκρα που κατατρώνε τα σωθικά της σπάνιας ράτσας μας.
Related posts:
  1. Άρης Χατζηστεφάνου
  2. Debtocracy (Έρχεται)
  3. Υπουργείο Προστασίας του Γιάννη Πολίτη

Διαδηλώστε ελεύθερα


Peace Demonstration - Yuri Yegorov, 1960

Διάβασα σε σοβαρό και φιλικό blog περί πλανήτη που βράζει ως καζάνι. Διάβασα και κάποιους έμμεσους παραλληλισμούς των εξεγέρσεων στην Αφρική και Μέση Ανατολή με τις διαδηλώσεις του Wisconsin και του Λονδίνου. Πολύ καλά είναι βέβαια όλα αυτά και μακάρι να καταλήξουν θετικά. Αναρωτιέμαι όμως, τα 2.000.000 Βρετανών που διαδήλωσαν το 2003 εναντίον του πολέμου στο Ιράκ πέτυχαν κάτι;

Μήπως πρέπει σιγά σιγά να συνειδητοποιούμε παλιοί και νέοι ότι η κοινωνία δεν αλλάζει με διαδηλώσεις αλλά με ενίσχυση του κοινωνικού βάρους και της πολιτικής ισχύος της αριστεράς, μαζί με πραγματική συμμετοχή στους κεντρικούς θεσμούς και τις αποφάσεις;

Πως θα γίνει αυτό; Έλα ντε !

Πάντως όχι με διαδηλώσεις, σ’ αυτές εγώ κατεβαίνω για λόγους εσωτερικής συνέπειας, λόγω υπολογίσιμης πλέον ηλικίας, και όχι από προσμονή αποτελεσματικότητας – αυτή η «μορφή πάλης», όσο δεν αποκτά σοβαρό υπόβαθρο πολιτικής ισχύος, θα είναι πεθαμένη. Απλώς σηκώνει λίγο ή πολύ το καπάκι της κατσαρόλας, ξαλαφρώνουμε όλοι και μετά … τα ίδια. Βέβαια, είναι και ωραίος τρόπος αυτός για να συντηρείται στην «ζωή» και η κάθε απόχρωσης παραδοσιακή αριστερά (η μόνη που υπάρχει στην Ελλάδα).

Παράλληλα, το ανατριχιαστικό γεγονός ότι οι αριστερές ιδέες και το όποιο κίνημα, προβάλλονται σε όλο και στενότερο - έως ελάχιστο - κομμάτι της Ευρωπαϊκής (ναι !) νεολαίας δεν φαίνεται να ανησυχεί κανέναν.
Το να νιαουρίζουν 500.000 ή 1.000.000 άνθρωποι σαν δυσαρεστημένα γατάκια, να σπάνε μια δύο βιτρίνες και μετά να πηγαίνουν σπίτι τους, δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Το σύστημα δεν αντιλαμβάνεται την παραμικρή πίεση, τα στελέχη του διασκεδάζουν και τα μπατσικά  _ενισχύονται_  και χρυσοπληρώνονται ( με δικά μας λεφτά). Αυτό είναι ΟΛΟ !

Για τις μεγαλειώδεις (και βλακώδεις) αντιπυρηνικές διαδηλώσεις στην Γερμανία και αλλού … τα έχω πει πολλές φορές, για παράδειγμα εδώ, εδώ και εδώ. Το μόνο θετικό που έχουν είναι η σημειολογική τους αναφορά στις ανιδιοτελείς αξίες του ’68. Τίποτα άλλο. Εντάξει ! Έχει και η χαμένη άνοιξη την γοητεία της …
.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails