Το πόσο δύσκολο είναι ο καθημερινός συνηθισμένος πολίτης της
διπλανής μας πόρτας να καταλάβει τα παιχνίδια που παίζονται, το αντιλαμβάνομαι
και σε μεγάλο βαθμό το δικαιολογώ. Οι άνθρωποι, ταλαιπωρημένοι από την καθημερινή
προσπάθεια επιβίωσης με την επιστροφή τους στο σπίτι πέφτουν για λίγες ώρες
πάνω στην τηλεόραση όπου εκεί κάποιες Τρεμ-άμενες κυρίες ή κάποιοι Καψ-ωμένοι
κύριοι, διάφοροι μπαμπ-ουίνοι παπαδημήτρηδες, ψευτο-ντέρηδες και κάμποσοι
Πρώτοι-στην-σάλτε, φροντίζουν να βγάλουν τα λεφτά τους ανταγωνιζόμενοι στο ποιος
θα πει το μεγαλύτερο ψέμα, ποιος θα διαστρεβλώσει περισσότερο την αλήθεια, ποιος
θα τρομοκρατήσει περισσότερο τους πολίτες και τέλος ποιος θα καταφέρει να
δημιουργήσει τα εντονότερα συναισθήματα ενοχής όχι σ’ αυτούς που πραγματικά τα αξίζουν
αλλά στην ίδια την κοινωνία.
Έχουμε δηλαδή έναν ταλαιπωρημένο άνθρωπο που αγωνίζεται να τα βγάλει πέρα, με -συνήθως- μέτρια και κάτω παιδεία και ακατέργαστο τρόπο σκέψης και που πέφτει θύμα της πιο άγριας και αδίστακτης διαδικασίας συσκοτισμού και πλύσης εγκεφάλου.
Έτσι το σύνολο των πολιτών που απαρτίζουν την κοινωνία μετατρέπεται
ανεπαισθήτως σε μια άμορφη, απληροφόρητη και ευκολοδιοίκητη μάζα.
Αυτό ακριβώς βιώνουμε σήμερα αφού η οικονομική και πολιτική
ελίτ κατάφεραν να αχρηστεύσουν όλα τα επιτεύγματα της εποχής μας στον τομέα της
παιδείας και της πληροφόρησης και να αφήσουν το κοινό απληροφόρητο, εύπλαστο
και εύπιστο.
Αφορμή για να τα γράψω αυτά είναι η «είδηση» που διάβασα σε διάφορα ηλεκτρονικά δημοσιεύματα και λέει ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα γίνει με … «κοινές μετοχές αλλά χωρίς δικαίωμα ψήφου».
Άντε λοιπόν να καταλάβει ο φίλος μου στο απέναντι σπίτι τι
είναι η ανακεφαλαιοποίηση (πρόκειται για την ανεξέλεγκτη χρηματοδότηση των
τραπεζών με Δημόσιο χρήμα).
Άντε να καταλάβει ο Κώστας, ο Γιώργος, η Μαρία, ο Γρηγόρης …
πως δεν υπάρχουν «κοινές μετοχές χωρίς δικαίωμα ψήφου» παρά υπάρχουν μόνο προνομιούχες
που όποιος τις έχει (δηλαδή το Δημόσιο που χρηματοδοτεί την όποια τράπεζα) δεν
ελέγχει τίποτα ούτε έχει δικαίωμα ψήφου στα τραπεζικά διοικητικά συμβούλια. Δίνονται
δηλαδή στις τράπεζες ποταμοί δημόσιου χρήματος αλλά ο έλεγχος παραμένει στους αχόρταγους
εγκληματίες ιδιώτες που δημιούργησαν τα τραπεζικά ελλείμματα. Αυτό ακριβώς,
δηλαδή μετοχές χωρίς δικαίωμα ψήφου, ήταν που μας είχε υποσχεθεί ο ψεύτης και
κλέφτης Τούρκογλου (πρόκειται για το πατρικό επίθετο του βουλιμικού μπένυ) ότι
ΔΕΝ θα γίνει.
Για να τονίζω το πόσο μας εμπαίζουν ήθελα επίσης να πω ότι η εταιρεία η οποία προσφάτως ιδρύθηκε εν μία νυκτί και στην οποία μεταβιβάστηκε ολόκληρη (ναι ολόκληρη, ακόμη και τα δικαιώματα σε μετοχές , ομόλογα, μισθώματα κλπ. ΟΛΑ !) η Δημόσια περιουσία προς «αξιοποίηση», δηλαδή προς ξεπούλημα και καταλήστευση, ονομάζεται επίσημα «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας τουΔημοσίου» (!).
Καταλάβατε;
Εγώ όχι.
Τι ακριβώς θα πει «ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου»;
Η περιουσία του Δημοσίου είναι ή όχι Δημόσια;
Θα τρελαθούμε, θα μας τρελάνουν ή έχουμε ήδη τρελαθεί ;
Οι πολίτες που θέλουν να αντιληφθούν το τι συμβαίνει σήμερα στην χώρα μας και αλλού ώστε να είναι έτοιμοι να δράσουν προς την κατεύθυνση της προστασίας των δικαιωμάτων τους και του πολιτισμού της χώρας και της Ευρώπης που βάλλεται από κάθε μορφής υπανθρώπους τύπου Παπανδρέου, Παπαδήμου, Τούρκογλου, Διαμαντοπούλου, Χρυσοχοϊδη, Λοβέρδου κλπ κλπ πρέπει να είναι αποφασισμένοι να αφιερώσουν πολύ χρόνο και πολύ κόπο σε διάβασμα, σε συζήτηση και σκέψη. Η πληροφόρηση δεν είναι ούτε άκοπη ούτε ανώδυνη.
.
