Ο καθηγητής Παθολογίας, Έρευνας και Πολιτικής Υγείας και Στατιστικής στο Πανεπιστήμιο Stanford και διευθυντής του Κέντρου Έρευνας Πρόληψης του ίδιου πανεπιστημίου , Γιάννης Ιωαννίδης (σοβαρός επιστήμονας κι όχι μεγαλολαμόγιο/συνωμοσιολόγος τύπου Anthony Fauci):
Ως άνθρωπος της Επιστήμης που υπηρετώ ειδικά τον χώρο της επιδημιολογίας επί δεκαετίες αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα , τα ακατανόητα, αντιφατικά και αποσπασματικά μέτρα, με ξεπερνούν κατά πολύ . Ίσως να πρόκειται για μια νέου τύπου επιδημιολογία , διαφορετική από τον υπόλοιπο κόσμο, την οποία πλέον αδυνατώ να κατανοήσω και να παρακολουθήσω.
Αυτό που επικρατεί είναι ένας πανζουρλισμός μέτρων με ρυθμό καταιγισμού πυροβόλου, που είναι αντιφατικά και αλληλοαναιρούμενα όπως πχ το αλαλούμ των μέτρων στην εστίαση αλλά και ο τρόπος ταξιδιού από και προς τα νησιά, με αποτέλεσμα να οδηγούν σε πλήρη σύγχυση τους πολίτες. Μέτρα σοβαρής επιδημιολογικής επιτήρησης δεν υπάρχουν , ούτε στρατηγική Δημόσιας Υγείας και πίσω από την μονομέρεια των εμβολιασμών ως «πανάκεια» , ουσιαστικά κρύβεται η ανυπαρξία ουσιαστικών μέτρων διακοπής της αλυσίδας μετάδοσης του ιού και των παραλλαγών του.
Αν και είναι ακόμη νωρίς, τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι η μετάλλαξη Δέλτα είναι η πλέον μεταδοτική αλλά με όχι ανησυχητική θνητότητα . Οι εμβολιασμοί είναι ένα από τα πολύτιμα εργαλεία ως προς την αποτελεσματικότητα τους μετά από τις δύο δόσεις και το πέρας δύο εβδομάδων . Θα πρέπει όμως να είναι στοχευμένοι στις μεγάλες ηλικίες και τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού κατά απόλυτη προτεραιότητα. Αντίθετα οι εκτιμήσεις για τις νεότερες ηλικίες και τα παιδιά, είναι εντελώς διαφορετικές ως προς το κόστος – όφελος και για την δημόσια υγεία και για την αναλογία ως προς τις ομάδες του πληθυσμού που στη πραγματικότητα θα έπρεπε να πειστούν κι όχι να υποχρεωθούν έμμεσα ή άμεσα να εμβολιαστούν .
