Έχω την εντύπωση πως τα κινήματα του παρόντος -και κυρίως του μέλλοντος-
θα χρειαστεί να θεμελιώσουν τις αντιλήψεις τους για την Κοινωνία και
τους τρόπους δράσης τους σε ένα εκ θεμελίων νέο θεωρητικό Παράδειγμα.
Διαισθάνομαι πως η ‘κβαντοποίηση’ των φάσεων εξέλιξης της Κοινωνίας (δουλοκτησία, φεουδαρχία, καπιταλισμός, ασιάτικος κ.ο.κ) είναι ένα εγκεφαλικό κατασκεύασμα εν πολλοίς στείρο και χωρίς πραγματική χρησιμότητα για τους ανθρώπους.
Επίσης, έχω σχεδόν πειστεί πως ο ιστορικός υλισμός ως εργαλείο ερμηνείας της Ιστορίας είναι μια ελλιπής και χοντροκομμένη προσέγγιση η οποία για λόγους που δεν μπορώ να καταλάβω παραμένει αναλλοίωτη και άκαμπτη εμποδίζοντας παρά διευκολύνοντας τη σκέψη, όπως ένας βράχος στέκει στη ροή του ποταμού…
Διαισθάνομαι πως η ‘κβαντοποίηση’ των φάσεων εξέλιξης της Κοινωνίας (δουλοκτησία, φεουδαρχία, καπιταλισμός, ασιάτικος κ.ο.κ) είναι ένα εγκεφαλικό κατασκεύασμα εν πολλοίς στείρο και χωρίς πραγματική χρησιμότητα για τους ανθρώπους.
Επίσης, έχω σχεδόν πειστεί πως ο ιστορικός υλισμός ως εργαλείο ερμηνείας της Ιστορίας είναι μια ελλιπής και χοντροκομμένη προσέγγιση η οποία για λόγους που δεν μπορώ να καταλάβω παραμένει αναλλοίωτη και άκαμπτη εμποδίζοντας παρά διευκολύνοντας τη σκέψη, όπως ένας βράχος στέκει στη ροή του ποταμού…
