Τα αιτήματα των αγροτών

Μετά από αρκετά blogs, εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις νομίζω ότι κατάφερα να συγκεντρώσω τα κύρια αιτήματα των αγροτών μας :

01- Μη διαχωρισμό των αγροτών σε κατά κύριο επάγγελμα και μη.
02- Αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος
03- Εγγυημένες τιμές στα γεωργοκτηνοτροφικά προϊόντα.
04- Προστασία της ντόπιας παραγωγής από ομοειδή εισαγόμενα
05- Σύνδεση των επιδοτήσεων με την παραγωγή
06- Κατάργηση όλων των "νόμιμων" και "παράνομων" παρακρατήσεων
07- Μείωση του κόστους παραγωγής με :

κατάργηση του ΦΠΑ σε εφόδια και μηχανήματα

κατάργηση φόρων στο πετρέλαιο κίνησης

μείωση των επιτοκίων της ΑΤΕ

επιδότηση βασικών αγροτικών εφοδίων

08- Πάγωμα των αγροτικών χρεών για τρία χρόνια
09- Παραγραφή όλων των ‘πανωτοκίων’
10- Πλήρη ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής και του αγροτικού κεφαλαίου από όλους τους φυσικούς κίνδυνους
11- Αποκλειστικά δημόσιο ΕΛΓΑ(*) που θα επιχορηγείται από το κράτος και άμεση αντιμετώπιση των χρεών του
12- Μη φορολόγηση των χωραφιών
13- Μείωση του χρόνου σύνταξης στα 60 για τους άνδρες και στα 55 για τις γυναίκες
14- Μεταφορά δικαιώματος της σύνταξης από τον αποθανόντα αγρότη σύζυγο στη σύζυγο
15- Διπλασιασμό της ελάχιστης αγροτικής σύνταξης


(*) Οργανισμός Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων

.

The American Greeks

Ο Ελληνικός σύλλογος «Δορυφόρος» στο Μόναχο, ο οποίος δημιουργήθηκε από Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία, ανέλαβε την πρωτοβουλία να συλλέξει υπογραφές για την στήριξη των δικαιωμάτων των μεταναστών στην Ελλάδα, χαιρετίζοντας την απόφαση της ελληνικής πολιτείας να δώσει στους μετανάστες τη δυνατότητα ουσιαστικής ένταξης στην Ελληνική κοινωνία.

Επίσης, ο σύλλογος «Δορυφόρος» διοργάνωσε μία εκδήλωση με θέμα «Έλληνες της Γερμανίας. Διαφορετικές προσεγγίσεις – κοινοί στόχοι», η οποία ήταν αφιερωμένη στη συμπλήρωση 50 χρόνων από την έναρξη της μετανάστευσης για τους Έλληνες και άλλους ξένους στην Ευρώπη και ειδικότερα στη Γερμανία.

Διαβάζοντας ειδήσεις όπως αυτή δεν μπορώ να μην ανασύρω την μόνιμη απορία που εδώ και πάρα πολύ καιρό έχω, σχετικά με την μεγάλη διαφορά νοοτροπίας και πολιτισμού που παρατηρείται μεταξύ των Ελλήνων μεταναστών της Ευρώπης και ειδικά της Γερμανίας και αυτών της Αμερικής (ΗΠΑ).

Την στιγμή που οι μεν αντιλαμβάνονται το μεταναστευτικό και λαμβάνουν μια δομημένη και προοδευτική θέση ήρεμα και με σεμνότητα, οι άλλοι οργανώνουν διάφορες φιέστες ακροδεξιούληδων και γρονθοκοπούνται εντός των κοινοχρήστων χώρων της υπερατλαντικής «ομογένειας» (sic) με αποτέλεσμα να κληθούν οι δυνάμεις τήρησης της τάξης για να αποσοβηθούν τα χειρότερα.

Την στιγμή που οι μεν διατηρούν πολύ στενούς δεσμούς με την χώρα που τους γέννησε και τον πολιτισμό της, οι άλλοι έρχονται μια φορά στα δέκα χρόνια μόνο για να μας πουν τι ωραία που είναι εκεί και πόσο άσχημα είναι εδώ.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με το παράδοξο ότι οι φανφαρόνοι υπερπατριώτες (και μονίμως ερωτοτροπούντες με την θρησκοληψία) υπερατλαντικοί «συν-έλληνες» στην πραγματικότητα ούτε ουσιαστικούς δεσμούς αλλά ούτε και πραγματική συνάφεια με το γίγνεσθαι και τον πολιτισμό της χώρας μας έχουν.

Τελικά η απορία μου παραμένει … κάθε βοήθεια δεκτή !

.