Αποφάσισα, για να τιμήσω και εγώ – με τον τρόπο μου – την επέτειο, να χρησιμοποιήσω ένα κείμενο που έγραψα παλιότερα για άλλο λόγο. Ελπίζω εφέτος να μειωθεί ο βομβαρδισμός μας με διάφορα του τύπου «οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες» και άλλα τέτοια αφελή ή απλώς ηλίθια κλισέ.
Περιμένω να βρεθεί κάποιος ιστορικός επί τέλους με σοβαρή ιστορική γνώση αλλά και με θάρρος και ειλικρίνεια να μας πει με δομημένο και κατανοητό τρόπο ότι εμείς οι Έλληνες δεν είχαμε καμία δουλειά με την συμμαχία των Αμερικανο - Εγγλέζων στον δεύτερο πόλεμο !
Η θέση μας ήταν με την Ευρώπη. Ας αντιληφθούμε καμιά φορά ότι ο πόλεμος ήταν ξεκαθάρισμα ισχύος μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης. Η Ευρώπη – έστω ως ασύνδετο σύνολο κρατών τότε - καταστράφηκε (ηττήθηκε) ενώ οι Αμερικάνοι βγήκαν σχεδόν άθικτοι από τον πόλεμο. Ίσως κάποτε να ερευνηθεί και η πραγματική σημασία όπως και οι επιπτώσεις της μέγιστης ίσως γκάφας στην πολιτική και στρατιωτική ιστορία που είναι ή επίθεση της Γερμανίας στην Ρωσία.
Είναι σήμερα γνωστό και γενικά αποδεκτό ότι οι Αμερικανοί ήταν οι συνειδητοί πρωταγωνιστές της εξόφθαλμα ανεδαφικής και άδικης (για τα δύο μεγάλα Ευρωπαϊκά έθνη) συμφωνίας που σηματοδότησε την λήξη του πρώτου πολέμου και στην ουσία προανήγγειλε τον δεύτερο.
Εντονότατη πολιτική δράση αναπτύχτηκε ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού ώστε να διαλυθεί η μακροχρόνια συμμαχία / συνεργασία της Μεγάλης Βρετανίας με την Ιαπωνία πριν τον πόλεμο για να χρησιμοποιηθεί το ‘νησί’ ως προγεφύρωμα για την κατάκτηση και την επικυριαρχία της Ευρώπης.
Γιατί άραγε σχεδόν καμία Ευρωπαϊκή χώρα [ εκτός από εμάς και φυσικά τους Βρετανούς] δεν πολέμησε (στ’ αλήθεια) τους Γερμανούς ;
Ας θυμόμαστε ότι η Αγγλία ευθύνεται για τον αποκλεισμό της Αττικής και την καταδίκη σε λιμοκτονία χιλιάδων Ελλήνων ( δεύτερη φορά το έκαναν, η πρώτη ήταν το Μεσολόγγι ) αλλά και για τον ανελέητο βομβαρδισμό του Πειραιά ταυτόχρονα σχεδόν με την αποχώρηση των Γερμανών με απροκάλυπτο στόχο την πλήρη και καλά σχεδιασμένη από τους Βρετανούς καταστροφή των υποδομών και της κύριας βιομηχανικής περιοχής της χώρας.
Κάποιοι θα πρέπει να πάρουν κάποια στιγμή την ευθύνη να διδάξουν στα παιδιά μας την πραγματική ιστορία αυτού του τόπου.
Αυτά τα περί οι ‘οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες’ και ‘o Γερμανός διοικητής στο Ρούπελ του έδωσε συγχαρητήρια στο Έλληνα διοικητή και μετά τον σκότωσε’ κλπ κλπ και διάφορες άλλες ηλιθιότητες τέτοιου τύπου έχουμε όλοι βαρεθεί να τις ακούμε από μικρά παιδιά !
Πρέπει να καταλάβουμε ότι όλοι ανεξαίρετα οι λαοί όταν καλώς ή κακώς εμπλακούν σε πόλεμο τότε πολεμούν. Όπως οι Βιετναμέζοι, όπως οι Έλληνες, όπως οι Ιάπωνες, όπως οι Ρώσοι, όπως οι Παλαιστίνιοι, όπως οι Αρμένιοι, όπως οι Αφγανοί σήμερα όπως οι Αμερικανοί στον πόλεμο της ανεξαρτησίας τους, όπως οι Εγγλέζοι που κατάφεραν να κρατήσουν ελεύθερο – για αιώνες - το νησί τους και τόσοι άλλοι λαοί !
Θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι δεν μονοπωλούμε καμία λεβεντιά, διαφορετικά φοβάμαι ότι θα διατηρούμε πάντα μία εγγύτητα προς τα όρια του γελοίου. Ο πόλεμος, η μάχη, δεν δίνει πολλά περιθώρια επιλογών στον άνθρωπο. Δεν θαυμάζω, δεν νοσταλγώ, μόνο σέβομαι και κατανοώ προσβλέποντας πάντοτε στην ειρήνη !
.
