Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009
Θάλεια Δραγώνα (2)
«Ποιο είναι το διακύβευμα… Στη Θράκη δούλεψα πάνω από 10 χρόνια, σε ένα ομολογουμένως πολύ επιτυχημένο πρόγραμμα και πολύ δύσκολο, το οποίο στόχο είχε την ελληνομάθεια των παιδιών της μειονότητας και την ένταξή τους στην κοινωνία μέσα από την εκπαίδευση, τα αποτελέσματα ήταν πραγματικά θεαματικά, δηλαδή η σχολική διαρροή που ήταν τεράστια – εξακολουθεί και είναι πολύ μεγάλη σε σχέση με τον υπόλοιπο μέσω όρο της χώρας - δηλαδή να φανταστείτε το 2000 η σχολική διαρροή από την υποχρεωτική εκπαίδευση ήταν 65% για τα παιδιά της μειονότητας, όταν ο εθνικός μέσος όρος ήταν 6% και με αυτό το πρόγραμμα και με άλλα μέτρα της κυβέρνησης κατάφερε να πέσει μέσα σε λίγα χρόνια, μέσα σε έξι χρόνια, από το 65% στο 30%. Αυτά είναι θεαματικά δεδομένα για την εκπαίδευση που αλλάζει αργά. Η πρόσβαση των παιδιών στο Γυμνάσιο, στο Λύκειο, δηλαδή, μιλάμε για συγκλονιστικούς αριθμούς. Μέσα σε 10 χρόνια, τετραπλασιάστηκε η πρόσβαση των παιδιών στο Γυμνάσιο».
«Οι «πατριώτες» ψάχνουν πάντα κάτι που να μοιάζει εκφοβιστικό, άρα το να ασχολείται κανείς με τη μειονότητα είναι από μόνο του ένα θέμα, τι να πω… «εθνικά ύποπτο». Μία βαθύτερη ρητή ή άρρητη επιθυμία είναι «ας την αγράμματη, ας την στο περιθώριο», αν και αυτά είναι πολύ πεπαλαιωμένες απόψεις γιατί αποδείχτηκαν και τελείως αναποτελεσματικές και μιλάμε για 20 χρόνια πριν. Κατάλαβε η ελληνική πολιτεία εδώ και 20 χρόνια ότι αυτή ήταν μία «στραβή» πολιτική και την ανέκρουσε και νομίζω ότι έχει αρχίσει και βλέπει πάρα πολλά σημαντικά αποτελέσματα. Δηλαδή το 1996 έκανε αυτή την σχετική διάκριση για την είσοδο των παιδιών στη τριτοβάθμια εκπαίδευση, αυτό έφερε μία τρομερή αλλαγή. Πρόσφατα υπογράφηκε η δυνατότητα πρόσληψης στο δημόσιο, δηλαδή πράγματα που είναι λίγο αυτονόητα και σιγά – σιγά, παίρνουν μορφή. Και εδώ που τα λέμε, τα αγκαλιάζουν και τα δύο μεγάλα κόμματα, δηλαδή αυτά που ακούγονται είναι μόνο ακραίες θέσεις»
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
LinkWithin
