Wir zahlen nicht für eure Krise !

(Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση σας !)

Από την Αθήνα μέχρι το Βερολίνο την κρίση να πληρώσoυν οι τράπεζες και οι πολυεθνικές. Είμαστε όλοι Έλληνες", είναι το σύνθημα της διαδήλωσης που οργανώνεται στις 12 Ιουνίου σε Βερολίνο και Στουτγάρδη, αναδεικνύοντας το γεγονός ότι η σημερινή πραγματικότητα των εργαζομένων στην Ελλάδα δεν είναι μακριά από αυτό που ζουν και θα ζήσουν εργαζόμενοι και νεολαία στη Γερμανία.

              

Την  μετάφραση του κειμένου – πρόσκληση στην διαδήλωση την βρήκα στο YouPayYourCrisis:

[  Η Ελλάδα ήταν μόνο η αρχή. Σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, κυβερνήσεις και επιχειρήσεις προσπαθούν να επιβάλουν πολιτική δραστικών περικοπών. Μια μέρα μετά τις εκλογές στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας – Βεστφαλίας, η γερμανική κυβέρνηση εξήγγειλε πολιτική σκληρής λιτότητας: Στόχος είναι να μειωθούν εις βάρος των εργαζομένων και των ανέργων, της υγείας, της παιδείας και των δήμων τα αυξημένα κρατικά χρέη, που διογκώθηκαν από την κρίση και τα πακέτα διάσωσης των τραπεζών!

Για την κρίση, αντί να κληθούν να πληρώσουν οι τράπεζες και οι επενδυτές των χρηματαγορών, καλείται να πληρώσει ο απλός κόσμος: με περικοπές συντάξεων, ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων υπηρεσιών, μειώσεις μισθών και απολύσεις. Αυτό είναι το «πρόγραμμα διάσωσης» της Ελλάδας. Δεν πρόκειται παρά για αναδιανομή του πλούτου υπέρ των εχόντων! Ωστόσο ο κόσμος στην Ελλάδα αγωνίζεται ενάντια στην επίθεση που δέχεται η ζωή του. Γι’ αυτό, η αντίσταση των ελλήνων πολιτών πρέπει να αποτελέσει για μας στη Γερμανία πρότυπο και χρειάζεται την αλληλεγγύη μας!

Με το πακέτο διάσωσης των 750 δις δεν πληρώνουμε ούτε «για τους Έλληνες» ούτε για τη σωτηρία της Ευρώπης, αλλά μονάχα για τη σωτηρία των τραπεζών και των επενδυτών, που έχουν στοιχηματίσει στην πτώχευση του ελληνικού κράτους και κερδίζουν από τα ελληνικά χρέη.

Ο κόσμος στην Ελλάδα όχι μόνο δεν ευθύνεται για την κρίση του ευρώ, αλλά αντίθετα αποτελεί τον αποδιοπομπαίο τράγο της γερμανικής κυβέρνησης και των γερμανικών ΜΜΕ για την ανεπίλυτη κρίση του καπιταλισμού. Γι’ αυτόν τον λόγο μόνο με αντίσταση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο θα μπορέσουμε να εμποδίσουμε την πολιτική που ασκείται προς όφελος των τραπεζών και των πολυεθνικών!

Τα πακέτα διάσωσης δεν μπορούν να καταπολεμήσουν την κρίση, γιατί δεν αντιμετωπίζουν τις αιτίες της. Από τα πακέτα διάσωσης και τα υψηλά επιτόκια για τα κρατικά δάνεια κερδίζουν μόνο οι τράπεζες. Το κεφάλαιο των πλουσίων και τα κέρδη των πολυεθνικών, με τα οποία κερδοσκοπούν στις χρηματοπιστωτικές αγορές, παραμένουν άθικτα. Η εξίσωση προς τα κάτω των μισθών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που οδήγησε στην κρίση, προωθείται προπάντων από τον «παγκόσμιο πρωταθλητή των εξαγωγών», τη Γερμανία, και οδηγεί άλλα κράτη της ΕΕ σε κρίση και δημοσιονομική κατάρρευση.

Όχι στα «πακέτα διάσωσης»

Την κρίση να πληρώσουν οι τράπεζες και οι πολυεθνικές!

Απαιτούμε:

Αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου και των κερδών του.

Έλεγχο και συρρίκνωση των χρηματοπιστωτικών αγορών: άμεση, υψηλή φορολόγηση των χρηματαγορών.

Απαγόρευση των επενδύσεων υψηλού ρίσκου (hedge funds) και των κερδοσκοπικών χρηματοπιστωτικών δραστηριοτήτων.

Εθνικοποίηση των τραπεζών και δημιουργία ενός δημόσιου τραπεζικού τομέα υπό κοινωνικό έλεγχο.

Διαγραφή του χρέους της Ελλάδας και άλλων βαριά χρεωμένων χωρών της ΕΕ. Να πληρώσουν οι πιστωτές!

Αλληλεγγύη στον αγώνα των Ελλήνων!

Στην κρίση της ΕΕ απαντάμε ενωμένοι ζητώντας:

Κατάργηση της Συνθήκης της Λισαβόνας, που ανοίγει τον δρόμο στην κερδοσκοπία και στην προς τα κάτω εξίσωση των μισθών. Ευθυγράμμιση προς τα πάνω των μισθών και των κοινωνικών υπηρεσιών στην Ευρώπη! Θέσπιση κατώτατου μισθού ενάντια στη φτώχεια στην Ευρώπη – 10 ευρώ/ώρα στη Γερμανία!

Όχι στην πολιτική της εξαθλίωσης. Εδώ και τώρα αύξηση του επιδόματος ανεργίας στα 500 ευρώ! Όχι στην καταπίεση των ανέργων!

Αντί για μαζική ανεργία, μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς μείωση των μισθών. Όχι στη σύνταξη στα 67!

Δημιουργία θέσεων εργασίας με κοινωνικό και οικολογικό χαρακτήρα, με επέκταση του δημόσιου τομέα σε παιδεία, υγεία και με οικολογικά μέσα συγκοινωνίας!

Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση σας! Ενωμένοι ενάντια στην ανεργία, την κοινωνικά άδικη, έμμεση φορολόγηση και την απορρύθμιση της εκπαίδευσης σε όλο τον κόσμο!

Όλες και όλοι στην πορεία στις 12 Ιουνίου στη Στουτγάρδη και το Βερολίνο !

Από την Αθήνα ως το Βερολίνο, την κρίση να πληρώσουν οι τράπεζες κι οι πολυεθνικές! Για κοινωνικές και οικολογικές λύσεις εναλλακτικές στον καπιταλισμό!  ]

Στις διαδηλώσεις καλούν περισσότερες από 100 οργανώσεις και πρωτοβουλίες, όπως η Attac, συνδικάτα όπως η ve.rdi, η NGG (Σωματείο Σερβιτόρων – Μαγείρων), τομεακές της Γενικής Συνομοσπονδίας Γερμανικών Συνδικάτων (DGB), το κόμμα της Αριστεράς DIE LINKE, τοπικές συμμαχίες για την κρίση, η DIDF (Ομοσπονδία Δημοκρατικών Εργατικών Σωματείων), η συμμαχία Aktionsbündnis Sozialproteste, το Φόρουμ Ανέργων, αντικαπιταλιστικές πρωτοβουλίες.

Πληροφορίες: http://www.kapitalismuskrise.org

.

Οι ρίζες της οικονομικής κρίσης και οι εναλλακτικές πολιτικές

Αποσπάσματα από άρθρο του Δ. Κωνσταντακόπουλου που βασίστηκε σε πρόσφατη μελέτη του σημαντικού Eυρωπαϊκού think tank RMF (Researach on Money and Finance). Ολόκληρο το άρθρο βρίσκεται εδώ.

….

Η ένταση και το βάθος της κρίσης που αντιμετωπίζει η Ελλάδα και οι άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου δεν είναι τόσο προϊόν ελληνικών, πορτογαλλικών κλπ. προβλημάτων, όσο του ατελούς τρόπου ενσωμάτωσης των περιφερειακών χωρών στην ευρωζώνη, στην αρχιτεκτονική δηλαδή της ίδιας της ζώνης, όπου και βρίσκεται η θεμελιώδης αιτία της σημερινής κρίσης χρέους.

….

H μελέτη του RMF για την ευρωζώνη αφιερώνει επίσης ένα ολόκληρο κεφάλαιο στον τρόπο με τον οποίο τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, οι περίφημες “αγορές”, προκαλούν κρίσεις και στη συνέχεια επωφελούνται από αυτές. Τονίζει επίσης ότι η οικονομική κρίση, εκδήλωση της οποίας είναι η κρίση χρέους, μπορεί να θεωρηθεί κρίση της χρηματιστικοποίησης, δηλαδή του διαρκώς διευρυνόμενου, τα τελευταία τριάντα χρόνια, βάρους του χρηματιστικού έναντι του παραγωγικού κεφαλαίου, όπως και του ποσοστού του συνολικού κέρδους που οφείλεται σε χρηματοπιστωτικές δραστηριότητες.

….

Η ανάπτυξη της περιφέρειας προήλθε από αύξηση της κατανάλωσης με δανεισμό ή φούσκες ακινήτων, ενώ η ανάπτυξη της Γερμανίας από τα εμπορικά της πλεονάσματα στην ευρωζώνη, που ανακυκλώθηκαν σε γερμανικές επενδύσεις και δανεισμό από τις γερμανικές τράπεζες.

….

H μελέτη επισημαίνει ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος, που προκάλεσε τόσο θόρυβο, δεν είναι το υψηλότερο και μάλιστα μειώθηκε ως ποσοστό του ΑEΠ το δεύτερο μισό της περασμένης δεκαετίας. Η απότομη αύξηση του δημόσιου χρέους της ευρωζώνης την τελευταία διετία υπήρξε καθαρά αποτέλεσμα της διεθνούς τραπεζικής κρίσης του 2007-09.

….

Η μελέτη υπογραμμίζει επίσης ότι, παρά το μέγεθος του ελληνικού δημοσίου τομέα, την παραποίηση των ελληνικών στοιχείων και το μεγάλο έλλειμμα, δεν υπάρχουν δομικές αιτίες για την τόσο βαριά συγκέντρωση εντάσεων επί της Ελλάδας. Η πραγματική αιτία για την πίεση στην Ελλάδα, υποστηρίζουν οι ερευνητές του RMF, βρίσκεται στον ίδιο παράγοντα που προκάλεσε την οικονομική κρίση του 2007, δηλαδή τον τρόπο λειτουργίας του απορυθμισμένου χρηματοπιστωτικού τομέα, που προκαλεί κρίσεις και επωφελείται από αυτές.

….

Η ευρωζώνη μετετράπη έτσι σε μηχανισμό χρηματοδότησης γερμανικών πλεονασμάτων από περιφερειακά ελλείμματα, που οδήγησε σε φτωχοποίηση των χωρών αυτών, υπό τον όρο προγενέστερης φτωχοποίησης των Γερμανών εργαζομένων, που ξεκίνησαν όμως την καθοδική πορεία από υψηλότερα επίπεδα.

….

Η έκθεση παρουσιάζει τρία δυνατά σενάρια για την αντιμετώπιση της κρίσης:

1. Λιτότητα με περαιτέρω φιλελευθεροποίηση, που είναι η προτιμώμενη συνταγή στην ευρωζώνη. Αποσκοπεί στη σταθεροποίηση μέσω ύφεσης με υψηλό κόστος στους εργαζομένους. Είναι όμως μικρή η πιθανότητα μελλοντικής βιώσιμης ανάπτυξης με τη μέθοδο αυτή, γιατί εναποθέτει τις ελπίδες ανόδου της παραγωγικότητας μόνο στη μείωση του κόστους εργασίας και δεν αντιμετωπίζει το δομικό πρόβλημα της ευρωζώνης

2. Ριζική μεταρρύθμιση της ευρωζώνης (σενάριο καλού ευρώ). Συνεπάγεται μεγαλύτερη δημοσιονομική ελευθερία, ουσιαστικά μεγαλύτερο ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, χρηματικές μεταφορές από πλούσιους προς φτωχούς, υποστήριξη απασχόλησης και μισθών, διευρωπαϊκές επενδύσεις σε βιώσιμες βιομηχανίες, άμβλυνση των αυστηρών κανόνων αγοράς κρατικού χρέους από την ΕΚΤ. Το κυριότερο πρόβλημα μιας τέτοιας στρατηγικής είναι τα πολιτικά εμπόδια στην εφαρμογή της και η πιθανή εξασθένηση της αξίας του ευρώ.

3. Ριζοσπαστική έξοδος από το ευρώ, με υποτίμηση ακολουθούμενη από παύση πληρωμών, αναδιάρθρωση χρέους, εθνικοποίηση τραπεζών, αύξηση του δημοσίου ελέγχου στις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, μεταφορών, ενέργειας και τηλεπικοινωνιών. Επανεισαγωγή βιομηχανικών στρατηγικών, περιλαμβανομένων στρατηγικών αύξησης παραγωγικότητας. ΅Πράσινες΅ και επενδύσεις σε υποδομές. Οι περιφερειακές χώρες θα πρέπει να βρουν τρόπους να διατηρήσουν πρόσβαση στο διεθνές εμπόριο, την τεχνολογία και τις επενδύσεις. Βασικό εμπόδιο στην εφαρμογή μιας τέτοιας πολιτικής είναι ο σημερινός συσχετισμός πολιτικών δυνάμεων.

.