Αφορμή για το παρακάτω κείμενο απάντηση / προβληματισμό μου δόθηκε από την ομιλία του Καθηγητού Φιλοσοφίας Χρήστου Γιανναρά σε επετειακή εκδήλωση του Αρσακείου Πατρών (24 Μαρτίου 2008) την οποία μπορείτε να βρείτε εδώ :
http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=1136
Μου είναι πλέον ιδιαίτερα κουραστικό και πολύ ανησυχαστικό να βλέπω μεγάλη μερίδα των διανοουμένων μας να βρίσκονται προσηλωμένοι σε παρωχημένα και αποστεωμένα σχήματα και ‘δόγματα’ τα οποία απλώς αναπαράγουν το παρελθόν και υποβαθμίζουν την πραγματικότητα σε σύνολο ιδεών και αντιλήψεων.
Βέβαια η προσήλωση στην δήθεν Ελληνικότητα του Βυζαντίου (χωρίς να αρνούμαι την παρουσία της εκεί) και σε κατασκευασμένα κενά περιεχομένου ιδεολογήματα όπως «νεο-ελληνικό» και «ελληνο-χριστιανικό» εκτός από ενοχλητική είναι πλέον και άμεσα καταστροφική.
Καλό θα είναι βέβαια ο αναγνώστης να διάβαζε πρώτα το κείμενο του Χρήστου Γιανναρά και μετά την απάντηση / προβληματισμό που βλέπετε μπροστά σας, αλλά νομίζω ότι και έτσι ακόμη αυτό το κείμενο και στέκει και έχει κάτι να πει.
Σχετικά με τον κύριο Ρίτσραντ Ρώρτυ θα ήθελα μα σημειώσω ότι κάθε λαός δεν γράφει την ιστορία του για να δείξει κάτι, ούτε για να ‘δηλώσει κάτι’. Την ιστορία την γράφουμε μόνο όταν μας αξίζει να γράψουμε κάτι (έχουμε δηλαδή κάτι να πούμε). Τότε μόνον η ιστορία μας επιτρέπει να πιάσουμε «χαρτί και μολύβι». Ο Ελληνισμός, κατά κοινή, μεταξύ και των άλλων λαών, πρόθυμη ομολογία, είχε κάτι να πει !
Η αναφορά στο ηλεκτρικό ψυγείο μου φέρνει στο νου την ΄κραυγή΄ της Meinhoff πριν από σαράντα περίπου χρόνια : “… όποιος δεν πεθαίνει, είναι θαμμένος ζωντανός: στις φυλακές, στα αναμορφωτήρια, στις τρύπες (τις πόλεις-δορυφόρους), στις απαίσιες πέτρες των μοντέρνων κτιρίων, στους παιδικούς κήπους και τα σχολεία, στις πλήρως εξοπλισμένες μοντέρνες κουζίνες, στις κρεβατοκάμαρες-παλάτια … ”
Η κραυγή αυτή ‘κατασκευάστηκε’ στην Δύση και έλκει την καταγωγή της από πολύ μακριά …
Έχω σοβαρές αμφιβολίες για το αν πράγματι ο Ελληνισμός υπήρξε ποτέ πραγματικά υπόδουλος. Οι λέξεις ‘ραγιάς’, ρωμιός (προσέξτε : όχι Ρωμαίος αλλά ρωμιός !), οι απίστευτα ύπουλοι και καταστροφικοί χαρακτηρισμοί νεο-ελληνικό, νεο-ελληνας κλπ αφορούν τους πνευματικά υπόδουλους, ανυποψίαστους και βουτηγμένους στο αβυσσαλέο μίσος για την Δύση, μαυροφόρους και απολίτιστους φανατικούς των βίαια εξελληνισμένων εβραϊκών δοξασιών του μονοθεϊσμού !
Οι καραβοκυραίοι στους οποίους αναφέρεται ο κύριος Χρήστος Γιανναράς είναι οι πατέρες του ‘ναυάρχου’ ο οποίος από την στιγμή που του αρνήθηκαν την αμοιβή του για την «συνεισφορά του στην ιστορία», αποφασίζει να ανατινάξει την Ελληνική ναυαρχίδα που είχε κόστος σχεδόν όσο το τότε εθνικό εισόδημα !
Πως εννοεί ο κύριος Χρήστος Γιανναράς τον εξελληνισμό της «Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας» επί της εποχής του Ρουμάνου Ιουστινιανού ο οποίος κοσμεί το όνομά του (α) με την πλήρη διοικητική και σε επίπεδο μέριμνας και υποδομών εγκατάλειψη της ‘παλαιάς Ελλάδας’ (β) το κλείσιμο του παλαιότερου Πανεπιστημίου της ανθρωπότητας με ζωή άνω των 900 (εννιακόσιων) ετών – της Ακαδημίας του Πλάτωνα.
Είναι πλέον γνωστό ακόμη και σε μέτρια παιδευμένους εφήβους ότι καμία αντίδραση δεν υπήρξε προς υποστήριξη του Ελληνισμού από το ‘Πατριαρχείο’ το οποίο τα μόνα που έχει να μας αφήσει ως κληρονομιά είναι κατάπτυστα κείμενα υποστήριξης του Οθωμανικού ζυγού όπως επίσης και μνημεία διοικητικών και οικονομικών προνομίων τα οποία χωρίς ντροπή εξασκούσαν οι μαυροφορεμένοι του πράκτορες. Θα είχε ενδιαφέρον κάποιοι από τους πλέον υπομονετικούς αναγνώστες να δουν τι έγγραφο απέστειλαν οι άνθρωποι του ‘Πατριαρχείου’ στον Καποδίστρια όταν αυτός ευρισκόταν στην Αίγινα …
Είναι επίσης προφανές για οποιονδήποτε δεν είναι φανατικός ή δεν εθελοτυφλεί, ότι οι εκ’ των πραγμάτων συνεχιστές του Ελληνισμού είναι οι Δυτικοί (επιλεγόμενοι και Ευρωπαίοι) οι οποίοι προήγαν την επιστήμη και τις ουσιωδέστερες εκ’ των ανθρωπιστικών αξιών με κίνδυνο να γνωρίσουν την επαφή με την εξαγνιστική Χριστιανική πυρά !
Το όραμα της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού δεν είχε να κάνει με την επανίδρυση του Ελληνισμού αλλά με την υιοθέτηση των ανθρώπινων αξιών και την αξιοποίηση των επιστημονικών κατακτήσεων που το Ελληνικό πνεύμα άφησε ως παρακαταθήκη στους επόμενους !
Εάν ακόμη και σήμερα πιστεύουμε ότι τα κείμενα των φανατικών του μαύρου ράσου και της άρνησης του ανθρώπου ΟΧΙ ΑΒΑΣΙΜΑ θεωρούν ότι για την υποταγή του Ελληνισμού στους Τούρκους πρέπει να ευχαριστούμε τον θεό (!) τότε είμαστε άξιοι για την εξάλειψη μας, της εξάχνωση αυτού του έθνους ανεπιστρεπτί στα αρχεία της ιστορίας. Ναι κύριε Γιανναρά, αυτό γράψατε ! «Όχι αβάσιμα» !
Πρέπει λοιπόν να ευχαριστούμε τον θεό γιατί είμαστε σκλάβοι στους Τούρκους και όχι στους Φράγκους ! Η απάνθρωπη αυτή αντίληψη, η ανθελληνική με την ουσιαστική και όχι την ηλίθια εθνικιστική έννοια αντίληψη της Καθολικής Ορθοδοξίας (sic) ζει και βασιλεύει.. Ζει στην ιταμή δολοφονία του Καποδίστρια Ζει στην άρρωστη κουλτούρα της Πελοποννήσου που ευθύνεται για την αναιμική υποστήριξη της εκστρατείας (και το μετέπειτα μίσος προς τους πρόσφυγες). Ζει !
Το έθνος πεθαίνει και σβήνει από το βάρος της ίδιας του της ιστορίας αλλά οι μαυροφορεμένοι σφετεριστές ζουν !
Το γλωσσικό διαβατήριο στο οποίο αναφέρεται ο κύριος Χρήστος Γιανναράς είναι δημιούργημα της προσπάθειας ανοικτών και δημιουργικών συνειδήσεων που εκτιμούσαν τον άνθρωπο και τον αγώνα του για την αναζήτηση της αλήθειας ! Το διαβατήριο αυτό φτιάχτηκε στο φως της Αττικής γης και όχι στο σκότος των κρυφών (όσο και ψευδών) σχολείων ! Το διαβατήριο αυτό του πολιτισμού έγινε ανίσχυρο αντικείμενο σφετερισμού από τους απάνθρωπους και άμουσους παπάδες της Καθολικής Ορθοδοξίας (sic).
Είναι απίστευτη αλαζονεία να θεωρούμε ότι οι μισαλλόδοξοι ιδιοτελείς μισάνθρωποι της «Καθολικής Ορθοδοξίας» ήταν ποτέ δυνατόν να εκφράσουν οτιδήποτε Ελληνικό ! Οι Δυτικοί δεν είχαν το ηλίθιο όραμα της αναβίωσης της Αρχαίας Ελλάδας όπως υποστηρίζει (κρίμα) ο κύριος Γιανναράς. Όχι, είχαν απλώς την υπομονή και το σθένος να μελετήσουν και να αποδεχτούν με σεβασμό (και ευθύνη) μια καθαρή κληρονομιά ελευθέρου πνεύματος και πραγματικού πολιτισμού.
Ο Αριστοτέλης μπορεί να μεταφράστηκε από τα Αραβικά στα Λατινικά τον 12ο αιώνα αλλά αυτό οφείλεται στην καταστροφή - μέσω της πυράς – της Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης από τους ομόδοξούς των μαυροφόρων της Καθολικής Ορθοδοξίας !
Είναι κατά την άποψή μου ύβρης με την ουσιαστική σημασία της λέξης να θεωρούμε σήμερα ότι οι αχόρταγοι, τυχοδιώκτες μοναχοί του Άθω, οι ‘άνθρωποι δίχως μάνα’ όπως τους αποκάλεσε ο ποιητής, τα τρωκτικά των τελευταίων εννιακοσίων ετών (βλ. Ν. Σβορώνος) που και σήμερα ακόμα δημιουργούν προβλήματα στην τρεμάμενη Ελληνική Δημοκρατία είχαν οποιαδήποτε συμμετοχή στην ‘μόρφωση’ και την ‘καλλιέργεια΄ του υπόδουλου λαού ! Αλίμονο !
Το καταστροφικό μίσος για την Δύση που εμφύσησαν οι μαυροφόροι στον πνευματικά εύθραυστο Ελληνικό πληθυσμό διαφαίνεται ότι ζει, υπάρχει και εξακολουθεί να υποσκάπτει το έθνος μας από εκφράσεις όπως «πλαστογραφίες που πέτυχε ή Δυτική ιστοριογραφία» που ανακαλύπτω με βαθιά απογοήτευση μέσα στο κείμενο του κυρίου Χρήστου Γιανναρά. Εκφράσεις που φυσικά δεν έχουν καμία σχέση με τον Ελληνισμό και την ουσία του.
Δεν είναι δυνατόν να αντιπαρέρχεται κανείς με τέτοια αβάσταχτη ελαφρότητα την τραγική – για ολόκληρη την Ευρώπη – σημασία της εξέγερσης στην Μολδοβλαχία και μάλιστα να την εξισώνει με τη εξέγερση των αγράμματων λεγεωνάριων της Πελοποννήσου ! Να μην ξεχνάμε τον Ρήγα ! Μέσα σε ελάχιστες λέξεις μπόρεσε να χωρέσει όλα αυτά για τα οποία αληθώς ή ψευδώς (θα δείξει και μάλιστα σύντομα) πασχίζουν οι γραββατωμένοι των Βρυξελλών :
Βουλγάροι κι’ Αρβανήτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί,
Αράπηδες και άσπροι, με μια κοινήν ορμή,
Για την ελευθερίαν, να ζώσωμεν σπαθί
Αυτό το ‘μικρό κομμάτι του Ελληνισμού’ πάνω στο οποίο ιδρύθηκε Ελληνικό κράτος (όχι φυσικά το ‘πρώτο’) κληροδότησε στις επόμενες γενεές την μισαλλοδοξία των Μαυρομιχαλαίων και την Αγγλόδουλη ιδιοτέλεια που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μας ταλανίζει μέχρι και σήμερα.
Η διαπίστωση του κυρίου Χρήστου Γιανναρά ότι η Μαρία Κάλλας, ο Δημήτρης Μητρόπουλος, ο Ιάνης Ξενάκης ο γιατρός Παπανικολάου, ο Κορνήλιος Κατοριάδης ήταν μεγάλες προσωπικότητες μεν αλλά όχι Ελληνικές αλλά του Δυτικού πολιτισμού (!) δείχνει ότι οι τυφλοί εκπρόσωποι των μαυροφόρων σφετερστών της ζωής του έθνους δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα ! Και πάλι κρίμα !
Αγαπητοί φίλοι, όσοι καταφέρατε να φτάσετε μέχρι το τέλος αυτού του κειμένου, προσπάθησα να εκφράσω ευγενικά ή όχι, με μετριοπάθεια ή όχι δεν με ενδιαφέρει πια, τον φόβο και το παράπονό μου διότι ενώ η χώρα αυτή και ο ευγενικός λαός που την κατοικεί βρίσκονται μπροστά σε πολύπλευρους και άμεσους κινδύνους ύπαρξης, ορισμένοι εξακολουθούν να υπονομεύουν τις ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης που διαθέτουμε με τις εμμονές τους σε παρωχημένα σχήματα και αντι-ανθρώπινες / αντι-ελληνικές εμμονές στην ιδεολογία των μαυροφόρων του Άθω και του ‘Πατριαρχείου’ της Wall Street.
Ο πόνος είναι πραγματικά αβάσταχτος όταν αυτοί οι ‘ορισμένοι’ κατατάσσονται μεταξύ των πλέον προικισμένων αλλά και των αποδεδειγμένα ανιδιοτελών ανθρώπων του πνεύματος που διαθέτει η χώρα μας.
Ευχαριστώ θερμά για την προσοχή σας.
http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=1136
Μου είναι πλέον ιδιαίτερα κουραστικό και πολύ ανησυχαστικό να βλέπω μεγάλη μερίδα των διανοουμένων μας να βρίσκονται προσηλωμένοι σε παρωχημένα και αποστεωμένα σχήματα και ‘δόγματα’ τα οποία απλώς αναπαράγουν το παρελθόν και υποβαθμίζουν την πραγματικότητα σε σύνολο ιδεών και αντιλήψεων.
Βέβαια η προσήλωση στην δήθεν Ελληνικότητα του Βυζαντίου (χωρίς να αρνούμαι την παρουσία της εκεί) και σε κατασκευασμένα κενά περιεχομένου ιδεολογήματα όπως «νεο-ελληνικό» και «ελληνο-χριστιανικό» εκτός από ενοχλητική είναι πλέον και άμεσα καταστροφική.
Καλό θα είναι βέβαια ο αναγνώστης να διάβαζε πρώτα το κείμενο του Χρήστου Γιανναρά και μετά την απάντηση / προβληματισμό που βλέπετε μπροστά σας, αλλά νομίζω ότι και έτσι ακόμη αυτό το κείμενο και στέκει και έχει κάτι να πει.
Σχετικά με τον κύριο Ρίτσραντ Ρώρτυ θα ήθελα μα σημειώσω ότι κάθε λαός δεν γράφει την ιστορία του για να δείξει κάτι, ούτε για να ‘δηλώσει κάτι’. Την ιστορία την γράφουμε μόνο όταν μας αξίζει να γράψουμε κάτι (έχουμε δηλαδή κάτι να πούμε). Τότε μόνον η ιστορία μας επιτρέπει να πιάσουμε «χαρτί και μολύβι». Ο Ελληνισμός, κατά κοινή, μεταξύ και των άλλων λαών, πρόθυμη ομολογία, είχε κάτι να πει !
Η αναφορά στο ηλεκτρικό ψυγείο μου φέρνει στο νου την ΄κραυγή΄ της Meinhoff πριν από σαράντα περίπου χρόνια : “… όποιος δεν πεθαίνει, είναι θαμμένος ζωντανός: στις φυλακές, στα αναμορφωτήρια, στις τρύπες (τις πόλεις-δορυφόρους), στις απαίσιες πέτρες των μοντέρνων κτιρίων, στους παιδικούς κήπους και τα σχολεία, στις πλήρως εξοπλισμένες μοντέρνες κουζίνες, στις κρεβατοκάμαρες-παλάτια … ”
Η κραυγή αυτή ‘κατασκευάστηκε’ στην Δύση και έλκει την καταγωγή της από πολύ μακριά …
Έχω σοβαρές αμφιβολίες για το αν πράγματι ο Ελληνισμός υπήρξε ποτέ πραγματικά υπόδουλος. Οι λέξεις ‘ραγιάς’, ρωμιός (προσέξτε : όχι Ρωμαίος αλλά ρωμιός !), οι απίστευτα ύπουλοι και καταστροφικοί χαρακτηρισμοί νεο-ελληνικό, νεο-ελληνας κλπ αφορούν τους πνευματικά υπόδουλους, ανυποψίαστους και βουτηγμένους στο αβυσσαλέο μίσος για την Δύση, μαυροφόρους και απολίτιστους φανατικούς των βίαια εξελληνισμένων εβραϊκών δοξασιών του μονοθεϊσμού !
Οι καραβοκυραίοι στους οποίους αναφέρεται ο κύριος Χρήστος Γιανναράς είναι οι πατέρες του ‘ναυάρχου’ ο οποίος από την στιγμή που του αρνήθηκαν την αμοιβή του για την «συνεισφορά του στην ιστορία», αποφασίζει να ανατινάξει την Ελληνική ναυαρχίδα που είχε κόστος σχεδόν όσο το τότε εθνικό εισόδημα !
Πως εννοεί ο κύριος Χρήστος Γιανναράς τον εξελληνισμό της «Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας» επί της εποχής του Ρουμάνου Ιουστινιανού ο οποίος κοσμεί το όνομά του (α) με την πλήρη διοικητική και σε επίπεδο μέριμνας και υποδομών εγκατάλειψη της ‘παλαιάς Ελλάδας’ (β) το κλείσιμο του παλαιότερου Πανεπιστημίου της ανθρωπότητας με ζωή άνω των 900 (εννιακόσιων) ετών – της Ακαδημίας του Πλάτωνα.
Είναι πλέον γνωστό ακόμη και σε μέτρια παιδευμένους εφήβους ότι καμία αντίδραση δεν υπήρξε προς υποστήριξη του Ελληνισμού από το ‘Πατριαρχείο’ το οποίο τα μόνα που έχει να μας αφήσει ως κληρονομιά είναι κατάπτυστα κείμενα υποστήριξης του Οθωμανικού ζυγού όπως επίσης και μνημεία διοικητικών και οικονομικών προνομίων τα οποία χωρίς ντροπή εξασκούσαν οι μαυροφορεμένοι του πράκτορες. Θα είχε ενδιαφέρον κάποιοι από τους πλέον υπομονετικούς αναγνώστες να δουν τι έγγραφο απέστειλαν οι άνθρωποι του ‘Πατριαρχείου’ στον Καποδίστρια όταν αυτός ευρισκόταν στην Αίγινα …
Είναι επίσης προφανές για οποιονδήποτε δεν είναι φανατικός ή δεν εθελοτυφλεί, ότι οι εκ’ των πραγμάτων συνεχιστές του Ελληνισμού είναι οι Δυτικοί (επιλεγόμενοι και Ευρωπαίοι) οι οποίοι προήγαν την επιστήμη και τις ουσιωδέστερες εκ’ των ανθρωπιστικών αξιών με κίνδυνο να γνωρίσουν την επαφή με την εξαγνιστική Χριστιανική πυρά !
Το όραμα της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού δεν είχε να κάνει με την επανίδρυση του Ελληνισμού αλλά με την υιοθέτηση των ανθρώπινων αξιών και την αξιοποίηση των επιστημονικών κατακτήσεων που το Ελληνικό πνεύμα άφησε ως παρακαταθήκη στους επόμενους !
Εάν ακόμη και σήμερα πιστεύουμε ότι τα κείμενα των φανατικών του μαύρου ράσου και της άρνησης του ανθρώπου ΟΧΙ ΑΒΑΣΙΜΑ θεωρούν ότι για την υποταγή του Ελληνισμού στους Τούρκους πρέπει να ευχαριστούμε τον θεό (!) τότε είμαστε άξιοι για την εξάλειψη μας, της εξάχνωση αυτού του έθνους ανεπιστρεπτί στα αρχεία της ιστορίας. Ναι κύριε Γιανναρά, αυτό γράψατε ! «Όχι αβάσιμα» !
Πρέπει λοιπόν να ευχαριστούμε τον θεό γιατί είμαστε σκλάβοι στους Τούρκους και όχι στους Φράγκους ! Η απάνθρωπη αυτή αντίληψη, η ανθελληνική με την ουσιαστική και όχι την ηλίθια εθνικιστική έννοια αντίληψη της Καθολικής Ορθοδοξίας (sic) ζει και βασιλεύει.. Ζει στην ιταμή δολοφονία του Καποδίστρια Ζει στην άρρωστη κουλτούρα της Πελοποννήσου που ευθύνεται για την αναιμική υποστήριξη της εκστρατείας (και το μετέπειτα μίσος προς τους πρόσφυγες). Ζει !
Το έθνος πεθαίνει και σβήνει από το βάρος της ίδιας του της ιστορίας αλλά οι μαυροφορεμένοι σφετεριστές ζουν !
Το γλωσσικό διαβατήριο στο οποίο αναφέρεται ο κύριος Χρήστος Γιανναράς είναι δημιούργημα της προσπάθειας ανοικτών και δημιουργικών συνειδήσεων που εκτιμούσαν τον άνθρωπο και τον αγώνα του για την αναζήτηση της αλήθειας ! Το διαβατήριο αυτό φτιάχτηκε στο φως της Αττικής γης και όχι στο σκότος των κρυφών (όσο και ψευδών) σχολείων ! Το διαβατήριο αυτό του πολιτισμού έγινε ανίσχυρο αντικείμενο σφετερισμού από τους απάνθρωπους και άμουσους παπάδες της Καθολικής Ορθοδοξίας (sic).
Είναι απίστευτη αλαζονεία να θεωρούμε ότι οι μισαλλόδοξοι ιδιοτελείς μισάνθρωποι της «Καθολικής Ορθοδοξίας» ήταν ποτέ δυνατόν να εκφράσουν οτιδήποτε Ελληνικό ! Οι Δυτικοί δεν είχαν το ηλίθιο όραμα της αναβίωσης της Αρχαίας Ελλάδας όπως υποστηρίζει (κρίμα) ο κύριος Γιανναράς. Όχι, είχαν απλώς την υπομονή και το σθένος να μελετήσουν και να αποδεχτούν με σεβασμό (και ευθύνη) μια καθαρή κληρονομιά ελευθέρου πνεύματος και πραγματικού πολιτισμού.
Ο Αριστοτέλης μπορεί να μεταφράστηκε από τα Αραβικά στα Λατινικά τον 12ο αιώνα αλλά αυτό οφείλεται στην καταστροφή - μέσω της πυράς – της Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης από τους ομόδοξούς των μαυροφόρων της Καθολικής Ορθοδοξίας !
Είναι κατά την άποψή μου ύβρης με την ουσιαστική σημασία της λέξης να θεωρούμε σήμερα ότι οι αχόρταγοι, τυχοδιώκτες μοναχοί του Άθω, οι ‘άνθρωποι δίχως μάνα’ όπως τους αποκάλεσε ο ποιητής, τα τρωκτικά των τελευταίων εννιακοσίων ετών (βλ. Ν. Σβορώνος) που και σήμερα ακόμα δημιουργούν προβλήματα στην τρεμάμενη Ελληνική Δημοκρατία είχαν οποιαδήποτε συμμετοχή στην ‘μόρφωση’ και την ‘καλλιέργεια΄ του υπόδουλου λαού ! Αλίμονο !
Το καταστροφικό μίσος για την Δύση που εμφύσησαν οι μαυροφόροι στον πνευματικά εύθραυστο Ελληνικό πληθυσμό διαφαίνεται ότι ζει, υπάρχει και εξακολουθεί να υποσκάπτει το έθνος μας από εκφράσεις όπως «πλαστογραφίες που πέτυχε ή Δυτική ιστοριογραφία» που ανακαλύπτω με βαθιά απογοήτευση μέσα στο κείμενο του κυρίου Χρήστου Γιανναρά. Εκφράσεις που φυσικά δεν έχουν καμία σχέση με τον Ελληνισμό και την ουσία του.
Δεν είναι δυνατόν να αντιπαρέρχεται κανείς με τέτοια αβάσταχτη ελαφρότητα την τραγική – για ολόκληρη την Ευρώπη – σημασία της εξέγερσης στην Μολδοβλαχία και μάλιστα να την εξισώνει με τη εξέγερση των αγράμματων λεγεωνάριων της Πελοποννήσου ! Να μην ξεχνάμε τον Ρήγα ! Μέσα σε ελάχιστες λέξεις μπόρεσε να χωρέσει όλα αυτά για τα οποία αληθώς ή ψευδώς (θα δείξει και μάλιστα σύντομα) πασχίζουν οι γραββατωμένοι των Βρυξελλών :
Βουλγάροι κι’ Αρβανήτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί,
Αράπηδες και άσπροι, με μια κοινήν ορμή,
Για την ελευθερίαν, να ζώσωμεν σπαθί
Αυτό το ‘μικρό κομμάτι του Ελληνισμού’ πάνω στο οποίο ιδρύθηκε Ελληνικό κράτος (όχι φυσικά το ‘πρώτο’) κληροδότησε στις επόμενες γενεές την μισαλλοδοξία των Μαυρομιχαλαίων και την Αγγλόδουλη ιδιοτέλεια που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μας ταλανίζει μέχρι και σήμερα.
Η διαπίστωση του κυρίου Χρήστου Γιανναρά ότι η Μαρία Κάλλας, ο Δημήτρης Μητρόπουλος, ο Ιάνης Ξενάκης ο γιατρός Παπανικολάου, ο Κορνήλιος Κατοριάδης ήταν μεγάλες προσωπικότητες μεν αλλά όχι Ελληνικές αλλά του Δυτικού πολιτισμού (!) δείχνει ότι οι τυφλοί εκπρόσωποι των μαυροφόρων σφετερστών της ζωής του έθνους δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα ! Και πάλι κρίμα !
Αγαπητοί φίλοι, όσοι καταφέρατε να φτάσετε μέχρι το τέλος αυτού του κειμένου, προσπάθησα να εκφράσω ευγενικά ή όχι, με μετριοπάθεια ή όχι δεν με ενδιαφέρει πια, τον φόβο και το παράπονό μου διότι ενώ η χώρα αυτή και ο ευγενικός λαός που την κατοικεί βρίσκονται μπροστά σε πολύπλευρους και άμεσους κινδύνους ύπαρξης, ορισμένοι εξακολουθούν να υπονομεύουν τις ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης που διαθέτουμε με τις εμμονές τους σε παρωχημένα σχήματα και αντι-ανθρώπινες / αντι-ελληνικές εμμονές στην ιδεολογία των μαυροφόρων του Άθω και του ‘Πατριαρχείου’ της Wall Street.
Ο πόνος είναι πραγματικά αβάσταχτος όταν αυτοί οι ‘ορισμένοι’ κατατάσσονται μεταξύ των πλέον προικισμένων αλλά και των αποδεδειγμένα ανιδιοτελών ανθρώπων του πνεύματος που διαθέτει η χώρα μας.
Ευχαριστώ θερμά για την προσοχή σας.
.
