Δάβασα σήμερα στο tvxs : «Σταμάτησε προσωρινά το Ε' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας την ανέγερση του Συνοδικού Μεγάρου επί της οδού Θουκιδίδου στην Πλάκα, το οποίο έχει μετονομαστεί (sic) σε Μητροπολιτικό Μουσείο».
Ακολουθεί η οδύσσεια των άοκνων προσπαθειών των αρμοδίων της αρχιεπισκοπής για να χτίσουν ένα επί πλέον κτήριο σε χώρο ο οποίος κάθε άλλο παρά επί πλέον κτήρια χρειάζεται:
01- Η πρώτη προσπάθεια της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών για την ανέγερση του Συνοδικού Μεγάρου έγινε το 1982, η οποία απέτυχε λόγω της αρνητικής γνωμοδότησης του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, την οποία επικύρωσε ο υπουργός Πολιτισμού ένα χρόνο μετά.
02- Η δεύτερη προσπάθεια έγινε το 2004, μετονομάζοντας όμως το Συνοδικό Μέγαρο σε «Μητροπολιτικό Μουσείο», η οποία και πάλι δεν ευδοκίμησε για τον ίδιο λόγο.
03- Η τρίτη προσπάθεια πέτυχε, καθώς τον Ιούλιο του 2006 ο υπουργός Πολιτισμού ενέκρινε την ανέγερση του Συνοδικού Μεγάρου.
04- Όμως, σταμάτησε προσωρινά η ανέγερση από το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο το 2007 με προσωρινή διαταγή του προέδρου του Ε' Τμήματος κ. Μενουδάκου κατόπιν αίτησης της Σχολής Χιλλ και κατοίκων της Πλάκας.
05- Επανήλθε όμως η Αρχιεπισκοπή ζητώντας να ανακληθεί η προσωρινή διαταγή του κ. Μενουδάκου, ενώ οι κάτοικοι της Πλάκας εμμένουν στις θέσεις τους κατά της μη ανέγερσης.
06- Σήμερα, το Ε' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας απέρριψε την αίτηση της Αρχιεπισκοπής που ζητούσε να ανακληθεί η προσωρινή διαταγή του κ. Μενουδάκου. Η αίτηση απορρίφθηκε λόγω των αρχαίων ευρημάτων που υπάρχουν στο οικόπεδο στο οποίο πρόκειται να κατασκευαστεί το Συνοδικό Μέγαρο.
Μετά από αυτά μπορεί κάποιος να σκεφτεί ότι τα όργανα προστασίας της πολιτείας ούτε λειτουργούν αλλά ούτε και σέβονται τις ίδιες τους τις αποφάσεις αφού το ίδιο θέμα έρχεται ξανά και ξανά και κάθε φορά αντιμετωπίζεται με παραλλαγές του όχι (μια φορά και του ναι από υπουργό της καταστροφικής κυβέρνησης) ανάλογα με το τρέχον καθεστώς και τον εύκαιρο υπουργό.
Σαν Έλληνας πολίτης βλέπω ότι ένας αδίστακτός εσμός συμφεροντολόγων από το 1982 προσπαθεί να κάνει το ίδιο ατόπημα που την τελευταία στιγμή ακυρώνεται … έ κάποια στιγμή θα το πετύχουν. Χρειάζεται μόνον μια ατυχής συγκυρία μύωπα νομικού άρχοντος και κάποιου υπουργού με «χριστιανικά» αισθήματα. Διότι θα προσέξατε στην αρχή αυτού του σημειώματος την επισήμανση, σταμάτησε μεν αλλά … προσωρινά.
Σε κάθε περίπτωση η υπόθεση αυτή αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα που πιστοποιεί τον χαρακτήρα και τις σκοπιμότητες των χριστιανών της χώρας μας όπου μπροστά στο συμφέρον της λεγόμενης «εκκλησίας» τους δεν γνωρίζουν κανένα ηθικό φραγμό ούτε και επιδεικνύουν κανένα δισταγμό.
Η κολοσσιαία συσσώρευση πλούτου, τα σκάνδαλα ανηθικότητας και έκλυτου βίου καθώς και η διαπλοκή της εκκλησίας σε πολύ βρώμικες ποινικές υποθέσεις (Γιοσάκης, Βαβύλης κλπ) που ξέσπασαν επί Χριστόδουλου, ούτε ακόμη και το Βατοπέδι και η μονή Τοπλού (που ουδείς τολμά να την αγγίξει) δεν πτοούν τους αδίστακτους πειρατές της κοινωνίας μας.
Είμαστε παντελώς απροστάτευτοι από την «χριστιανικότητά» τους.
.
