Μιά σκέψη για την Μήδεια

 (Medea, Carle Van Loo. 1705-1765)

Το βάθος και το βάρος αυτής της Τραγωδίας φαίνεται πρώτα από την άρνηση της ζωής ακριβώς από μια εκπρόσωπο αυτών που γενούν/δημιουργούν Ζωή. Των γυναικών. Όμως το μεγαλειώδες και σκοτεινό νόημα της Τραγωδίας αντλείται κυρίως από την φαρμακερή ουσία της Απόρριψης. Ανεξάρτητα από Φύλο κι από Έρωτα. Η Απόρριψη καθαυτή με τα αρχέγονα αισθήματα και τις ενστικτώδεις αντιδράσεις που γεννά, είναι που δίνει το αιώνιο μέγεθος σ’ αυτή την Τραγωδία. Ο Διόνυσος, η πιο σκοτεινή εκδοχή του, είναι παντού. Ο Απόλλων απουσιάζει…