Η Ελληνική Οστ - Πολιτίκ

Με αφορμή ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου στο blog infognomonpolitics με τίτλο «Ο αργός θάνατος της ελληνικής Οστ-Πολιτίκ» γράφω αυτό το post ως συμπλήρωμα σε παλαιότερο. Παραθέτω τρία χαρακτηριστικά αποσπάσματα του άρθρου:

[ Με κατάρρευση, ή έστω αργό θάνατο, απειλείται η «‘Οστ-Πολιτίκ» του Κώστα Καραμανλή – από τις ελάχιστες κυβερνητικές πολιτικές που συγκεντρώνουν την υποστήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, ανεξαρτήτως κομματικής προτίμησης και από τους λόγους που η ΝΔ κέρδισε οριακά τις εκλογές. Δεν συγκεντρώνει όμως αυτή η πολιτική καθόλου μεγάλη συμπάθεια στη μονίμως αλληθωρίζουσα προς την Ουάσιγκτον ιθύνουσα τάξη της χώρας... ]

[... γιατί το ελληνικό «σύστημα» τείνει αταβιστικά στην «όχι και τόσο επωφελή μονογαμία» με τις ΗΠΑ ... ]

[ ... εκτός από πράσινες ενέργειες υπάρχουν και πράσινα άλογα. ‘Όλη η ελληνική περιφέρεια γεμίζει πυρηνικά εργοστάσια χωρίς καμία αντίδραση και τελικά, όταν ολοκληρωθεί η «περικύκλωση», μάλλον δεν θα δούμε περισσότερες ανεμογεννήτριες, αλλά τον «φίλο» Σαρκοζί να πλασάρει αντιδραστήρα... ]

Πριν λίγες εβδομάδες η ΕΕ μη μπορώντας να ξεπεράσει τα συμπλέγματά της συμπεριφερόταν με τον ίδιο τρόπο στην Ουκρανία και στην Ρωσία με αφορμή την διακοπή της ροής φυσικού αερίου. Ήταν εξίσωση του προβοκάτορα με τον αθώο με αποτέλεσμα την οργή του Ρωσικού επιτελείου. Η καταστροφική και αλλοπρόσαλλη πολιτική της ΕΕ στις σχέσεις της με την Ρωσία φαίνεται και από την παρακάτω είδηση:

Δάνειο ύψους 20 δισ. ευρώ θα χορηγηθεί από την Κινεζική Τράπεζα Αναπτύξεως, διευκολύνοντας τις ρωσικές πετρελαϊκές εταιρίες στην αναχρηματοδότηση του χρέους τους.Η συμφωνία μεταξύ Rosneft και CNPC προβλέπει την εικοσαετή τροφοδοσία της Κίνας με ρωσικό αργό ενώ η συμφωνία μεταξύ Transneft και CNPC προβλέπει την κατασκευή διακλάδωσης του ρωσικού πετρελαιαγωγού Σιβηρία-Ειρηνικός προς την Κίνα.Η μήκους 67 χλμ. διακλάδωση από το Σκοβορόντινο (περιοχή του ποταμού Αμούρ στη ρωσική Άπω Ανατολή) μέχρι τα ρωσο-κινεζικά σύνορα θα επιτρέπει την τροφοδοσία της βόρειας Κίνας με 15 εκατομμύρια τόνους ρωσικού αργού ετησίως δηλαδή 300.000 βαρέλια πετρελαίου την ημέρα.

Ας μην υπερτιμούμε την βαρύτητα που έχει για την Ρωσία η Ευρωπαϊκή ενεργειακή αγορά ! Οι μεγάλοι και στρατηγικοί ενεργειακοί πελάτες της Ρωσίας φαίνεται ότι είναι η Κίνα, η Ιαπωνία, η Ινδία κλπ κλπ
Είναι μεγάλος ο κατάλογος και ίσως με την διαφαινόμενη ήττα των ΗΠΑ (της Δύσης;) στο Αφγανιστάν γίνει ακόμη μεγαλύτερος!

Προσέξτε ότι ο αγωγός του Σκοβορόντινο είναι 67 χλμ.! Δηλαδή λίγες εβδομάδες εργασίας για τις Ρωσικές τεχνικές εταιρείες ! Πού να τρέχουν οι άνθρωποι στην Ευρώπη και γιατί να σύρονται – ως φταίχτες – κάθε τόσο από τις –καθόλου τυχαίες – διακοπές ροής των Ουκρανών ή οποιασδήποτε άλλης ενδιάμεσης και ‘υπερατλαντικώς αλληθωρίζουσας’ χώρας ; Έχει και αλλού πορτοκαλιές και μάλιστα χωρίς ενδιάμεσους !

Διαφαίνεται ίσως μια διεύρυνση της απόστασης στο ενεργειακό, πολιτικό και οικονομικό επίπεδο μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης. Διεύρυνση που μόνον δυσάρεστα μπορεί να επιφυλάσσει για τους άβουλους και πολυδιασπασμένους Ευρωπαίους. Η ΕΕ είναι πολιτικά ανύπαρκτη χωρίς στρατηγική αντίστοιχη με το μέγεθος και την ιστορία της. Άγεται και φέρεται από τους υπερατλαντικούς πάτρωνες κοιμώμενη τον ύπνο του δικαίου αλλά ίσως πολύ σύντομα αρχίσει να βλέπει εφιάλτες.

Εκτός εάν παραδεχτούμε πλέον ανοικτά αυτό που ψιθυρίζεται από πολλούς ότι βαδίζουμε προς την δημιουργία ενός ενιαίου οικονομικού κέντρου που θα περιλαμβάνει τις ΗΠΑ ως κεντρικό συστατικό, την ΕΕ, τον Καναδά και το Μεξικό ! Γίνονται λέτε αυτά ;

.