Ας γελάσουμε και λίγο …

Μα για λίγο άνοιξα το έρμο το PC για να ενημερωθώ, αλλά έπεσα πάνω σε δύο μαργαριτάρια και μου ήρθε ζαλάδα η οποία μετεξελίχτηκε σε πικρόν γέλωτα …

μαργαριτάρι 1:

Ο κύριος Άρης Μουσιώνης διοικητής της 1^ης Υγειονομικής Περιφέρειας (sic) ολοκληρώνοντας και αυτός, υπό τις εντολές του πολιτικού του προϊσταμένου και λοιπών αφεντικών, την καταστροφή της Δημόσιας Υγείας, μας ανακοίνωσε την καταστροφή των κλινικών και την αντικατάστασή τους από κάποιο ομιχλώδες σχήμα «τμημάτων» στο οποίο θα προΐστανται (φυσικά …) οι «καλύτεροι και οι ισχυρότεροι». Εμπρός λοιπόν για την δημιουργία μιας νέας πράσινης (και αρίας;) φυλής ισχυρών. HEIL HITLER !

μαργαριτάρι 2:

Ο τυχάρπαστος και προφανώς αθεράπευτα ηλίθιος ενεργειακός επίτροπος της Γερμανίας Günther Oettinger, που επαίρεται διότι ανέστειλε το Γερμανικό πυρηνικό πρόγραμμα καταστρέφοντας οποιαδήποτε πιθανότητα για απεξάρτηση της Ευρώπης από το πετρέλαιο, προτείνει την αποστολή Γερμανών συνταξιούχων μηχανικών και τεχνιτών στην Ελλάδα. Αυτοί λοιπόν, με τις γνώσεις τους και ποικιλοτρόπως αμειβόμενοι, θα επαναφέρουν την Ελλάδα σε τροχιά προόδου. Τούτον διότι οι ιθαγενείς μηχανικοί και τεχνίτες είναι κοπρίτες και άχρηστοι. Άλλωστε εν όψει της καταστροφής των Ελληνικών Πανεπιστημίων που έβαλε στα σκαριά η κ. Διαμαντοπούλου δεν θα έχουμε μπλιό ούτε μηχανικοί ούτε τίποτις. Θα μας σώσουν -με το αζημίωτο φυσικά- τα Γερμανικά, καλοθρεμμένα από το υστέρημα άλλων, ραμολιά. HEIL HITLER !

Στις φωτογραφίες πάνω και δίπλα – δίπλα οι δύο «Ευρωπαίοι» με την εξαιρετικά μειωμένη αίσθηση του γελοίου. Ο μουσάτος είναι ο σύντροφος Πασόκος, ο άλλος είναι ο απόγονος του Βίσμαρκ.

.

Κείμενο υπογραφών για την Υπεράσπιση του Δημόσιου Πανεπιστημίου

ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ  ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Ο νέος νόμος-πλαίσιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση που ετοιμάζει η κυβέρνηση Παπανδρέου όχι μόνο δεν διορθώνει κακώς κείμενα αλλά συνεχίζει και επιτείνει δραματικά υπαρκτές παθογένειες της Ανώτατης Εκπαίδευσης που οι κυβερνήσεις έχουν δημιουργήσει και επιπλέον προσθέτει και καταστροφικές νέες μετατρέποντας το πανεπιστήμιο σε ένα εταιρικό σχήμα. Ιδιαίτερα υπονομεύει τον δημόσιο, κοινοφελή και ακαδημαϊκό χαρακτήρα της Ανώτατης Εκπαίδευσης, χειροτερεύει δραματικά τις εργασιακές και μισθολογικές σχέσεις για όλες σχεδόν της κατηγορίες της πανεπιστημιακής κοινότητας και υποβαθμίζει τις σπουδές και τα πτυχία των φοιτητών.

Το ακόλουθο κείμενο υπογραφών υποστηρίζει σθεναρά το δημόσιο πανεπιστήμιο προς όφελος της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και της επιστημονικής προόδου.  Όσοι συμφωνούν με τις κατευθύνσεις αυτές θα ήταν χρήσιμο να το προσυπογράψουν.

Η υπογραφή γίνεται ηλεκτρονικά στην διεύθυνση:

http://www.gopetition.com/petitions/support-the-public-university.html

Χρήσιμο είναι οι υπογράφοντες να αναγράφουν τα πανεπιστημιακά στοιχεία τους (θέση, πανεπιστήμιο κλπ.)

http://publicuniversitas.wordpress.com/

———————————————————————————–

ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Με το νομοσχέδιο «ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΧΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ» το οποίο έχει καταθέσει προς ψήφιση η κυβέρνηση όχι μόνο δεν αντιμετωπίζονται τα προβλήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αλλά στην ουσία επιχειρείται η κατάργηση του δημόσιου χαρακτήρα του Πανεπιστήμιου. Οι επιχειρούμενες αλλαγές αποσκοπούν στην κατάλυση της αυτοτέλειας και της δημοκρατικής δομής των οργάνων διοίκησης των Πανεπιστημίων με την εισαγωγή του Συμβουλίου Διοίκησης, την κατάργηση της εκλογής του Πρύτανη από την Πανεπιστημιακή κοινότητα και με τη Σύγκλητο πλέον να αποκτά διακοσμητικό ρόλο.Το προτεινόμενο μοντέλο διοίκησης ενισχύει την αδιαφάνεια στη διοίκηση των Ιδρυμάτων και ταιριάζει περισσότερο σε ανώνυμες εταιρείες και όχι στα Πανεπιστήμια.

Μετά και τις μεγάλες περικοπές στη χρηματοδότηση των Ιδρυμάτων, με το νέο νομοσχέδιο διαμορφώνεται το πλαίσιο για τη μεταφορά της Συνταγματικά κατοχυρωμένης υποχρέωσης του κράτους για τη χρηματοδότηση της λειτουργίας των Πανεπιστημίων στις πλάτες των οικογενειών των φοιτητών.Δημιουργούνται εκπαιδευτικά προγράμματα πολλών ταχυτήτων και υποβαθμίζονται δραματικά οι σπουδές και τα πτυχία με την εισαγωγή 2ετών και 3ετών προγραμμάτων ταχύρρυθμης κατάρτισης διαλύοντας το ενιαίο των επιστημονικών αντικειμένων. Η ουσιαστική κατάργηση των Τμημάτων και των Τομέων οδηγεί ευθέως στη διάλυση των γνωστικών αντικειμένων και την πολτοποίηση των επιστημονικών κλάδων. Ο κατακερματισμός συνάμα των πτυχίων και η αποσύνδεση του πτυχίου από τα επαγγελματικά δικαιώματα θα έχει ως άμεσο αποτέλεσμα την καταδίκη των αποφοίτων των Πανεπιστημίων σε ένα διευρυμένο καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας και παρατεταμένης ανεργίας.Η διδακτική διαδικασία υποβαθμίζεται με ανάθεση διδακτικού έργου σε «μισθοφόρους εντεταλμένους διδάσκοντες» με συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου, ως και από «ιπτάμενους» επισκέπτες καθηγητές της αλλοδαπής, με σκοπό να καλυφθούν τα κενά σε διδάσκοντες, αποτέλεσμα της περικοπής νέων διορισμών μονίμου προσωπικού

Η κατάργηση της βαθμίδας του λέκτορα, πέρα από την εξαφάνιση μιας δυναμικής μερίδας του διδακτικού προσωπικού, παραπέμπει σε εποχές και καταστάσεις του παρελθόντος που είχαν στιγματίσει την πορεία και την πρόοδο του Πανεπιστημίου.Οι διαδικασίες πιστοποίησης ποιότητας με αγοραία και εξωακαδημαϊκά κριτήρια θα οδηγήσουν σε μαρασμό τη βασική έρευνα, η οποία στη χώρα μας σε συντριπτικό ποσοστό διεξάγεται στα Πανεπιστήμια. Οι ανθρωπιστικές επιστήμες θα εξαλειφθούν ως «μη παραγωγικές».Ο επιχειρηματικός ανταγωνισμός ανάμεσα στα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, για την εξασφάλιση ευνοϊκότερης οικονομικής μεταχείρισης (bonus παραγωγικότητας) θα αντικαταστήσει την ευγενική επιστημονική άμιλλα. Συγχρόνως τα προτεινόμενα κριτήρια και οι διαδικασίες για την αναγκαία εκτίμηση του έργου του Πανεπιστημίου και των Πανεπιστημιακών διαστρεβλώνουν την έννοια της αξιολόγησης και εισάγουν κριτήρια της πιο στυγνής εμπορευματοποίησης και ευτελούς χρησιμοθηρίας. Ταυτόχρονα, καθιερώνεται ένα αντιδημοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας του Πανεπιστημίου στον εκπαιδευτικό τομέα σχετικά με τα δικαιώματα των φοιτητών, τον τρόπο αντιπροσώπευσής τους στα όργανα και ουσιαστική ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών προς αυτούς παροχών (σίτιση, στέγαση, συγγράμματα). Το πανεπιστημιακό άσυλο καταργείται.

Όσοι υπογράφουμε το κείμενο αυτό καταδικάζουμε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο αυτό το σχέδιο νόμου.Καλούμε την Πανεπιστημιακή Κοινότητα, την κοινωνία και τις πολιτικές δυνάμεις να αναλάβουν τις ευθύνες τους για να μη δοθεί η χαριστική βολή στο Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Καλούμε την κυβέρνηση να αποσύρει αμέσως το νομοσχέδιο, όλα τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, διδάσκοντες-φοιτητές-εργαζομένους, συλλόγους πανεπιστημιακών αλλά και κάθε εργαζόμενο, σε κοινό αγώνα στην κατεύθυνση αυτή.Διαμηνύουμε στην Κυβέρνηση πως ακόμα και αν ψηφίσει το νομοσχέδιο πραξικοπηματικά, από το Σεπτέμβρη, θα προχωρήσουμε αγωνιστικά και αταλάντευτα σε πολύμορφες κινητοποιήσεις και ενέργειες για την ανατροπή των καταστροφικών για την Ανώτατη Εκπαίδευση και το μέλλον του τόπου διατάξεών του, έως και την ακύρωσή του στην πράξη.Σε αυτή την τόσο κρίσιμη περίοδο όπου τα πάντα εκποιούνται, είμαστε έτοιμοι να παλέψουμε για μια Δημόσια και Δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση που θα ανταποκρίνεται στην εξέλιξη των επιστημών και θα υπηρετεί τις πραγματικές ανάγκες της παιδείας και της κοινωνίας.

.

TAXI ή ΤΑΞΙ ;

Πολλές φορές διαβάζοντας, έχω σκεφτεί για ένα κείμενο γεμάτος ζήλια: μακάρι να το είχα γράψει εγώ αυτό …

Tο παρακάτω απόσπασμα από πολύ ενδιαφέρον κείμενο της Ανωτάτης Σχολής Κακών Τεχνών η επί το απλούστερον BadArts είναι ένα από αυτά που ζήλεψα. Η τοποθέτηση αυτή, με την οποία συμφωνώ και ταυτίζομαι όσο δεν πάει άλλο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως απάντηση στον ευτραφή θεματοφύλακα της «τάξης» κο Ρακιντζή αλλά και σε όλους αυτούς που εκφράζοντας ανεξήγητο μίσος προς τους συν-πολίτες τους οδηγούς taxi, λεονταρίζουν λέγοντας και γράφοντας ένα σωρό κακεντρεχείς μπούρδες. Απολαύστε (και σκεφτείτε) το:

[ … ] Προτιμώ να είναι μικροϊδιοκτήτες παρά προλετάριοι. Προτιμώ να βγάζουν 2.οοο εβρά το μήνα από τη δουλειά τους παρά 700 εβρά ως οδηγοί σε μεγάλες εταιρείες. Νομίζω ότι είμαι πολύ σαφής. Δεν συμμερίζομαι κατά κανένα τρόπο την άποψη ‘να γίνουν εργάτες για να αποκτήσουν ταξική συνείδηση’. Οι ταξιτζήδες ιδιοκτήτες, ως αυταπασχολούμενοι μικροϊδιοκτήτες, είναι Κύριοι και υποτελείς μαζί, είναι αφεντικά του εαυτού τους, εργάζονται οι ίδιοι, είναι παραγωγοί άυλου κοινωνικού πλούτου (μετακίνηση), ξέρουν τι σημαίνει να δουλεύεις. Γνώριζα στην Αθήνα μια παρέα τεσσάρων ανδρών που είχαν ένα συνεταιρικό ταξί, δούλευαν μέρα παρά μέρα κι έβγαζαν ένα καλό μεροκάματο. Αυτό δεν μπορείς να το κάνεις ως οδηγός σε εταιρεία διότι είναι μια μορφή διεύρυνσης του κομμουνισμού, με όλους τους περιορισμούς της.

Μιας και δεν θα ήθελα να δω αυτούς τους Παραγωγούς να γίνονται εργάτες, υπάλληλοι σε εταιρείες, μιας κι έχω ξεκαθαρίσει τη θέση μου ως προς το ζήτημα της μετεξέλιξης των ιδιόκτητων αυτοκινήτων σε κοινόκτητα, θα πιω ένα καφέ και θα περάσω στο δεύτερο κείμενο μόνο και μόνο για να τους βγάλω το καπέλο διότι οι τρόποι διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου που έχουν υιοθετήσει έρχονται από το μέλλον. [ … ]

.

Μα πως, μα τι … θα γίνουμε όλοι επιστήμονες;

Με αφορμή την επιχειρούμενη καταστροφή της Ανώτατης εκπαίδευσης στην χώρα καλό είναι να προστρέξουμε και πάλι στην χρήση της κοινής λογικής. Τα υλοποιούμενα από τον εντολοδόχο πρωθυπουργό και την ανεκδιήγητη κλίκα που τον συντροφεύει μοστράροντας ως «κυβέρνηση» μέτρα, δηλαδή η καταστροφή των εργασιακών σχέσεων, η καταπόντιση των μισθών, η καταρράκωση κάθε ελπίδας για ανάπτυξη, έχουν τα κόστη που όλοι αντιλαμβανόμαστε έχουν όμως και ένα δυσβάστακτο και τεράστιο κρυμμένο κόστος για το οποίο σχεδόν κανείς δεν μιλά και ελάχιστοι τολμούν να το αποτιμήσουν στην πραγματική του σημασία.

Το κόστος αυτό είναι η συνεχής τα τελευταία χρόνια και εντεινόμενη κατά το εφιαλτικό εικοσάμηνο της τρέχουσας κυβέρνησης απώλεια νέων επιστημόνων που προτιμούν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα για να χτίσουν μια σταδιοδρομία στην Αμερική η σε κάποια Ευρωπαϊκή χώρα. Περίπου το 10% των Ελλήνων επιστημόνων ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό. Αυτό σημαίνει ότι ένα σημαντικό μέρος από τις εθνικές και οικογενειακές επενδύσεις για την Παιδεία που ανέρχονται σε κάμποσα δις κάθε χρόνο χάνεται, αφού η επένδυση αυτή μεταφέρεται και αξιοποιείται από άλλες χώρες.

Η συμπεριφορά της πολιτικής ελίτ συνοψίζεται στην εγκληματική αλαζονεία με την οποία μεταχειρίζεται την Ανώτατη Εκπαίδευση το υπουργείο και η ηγεσία του. Υποτιμούν τους επιστήμονες, τα νέα παιδιά και κάθε τι που εν δυνάμει θα είχε την δυνατότητα να τους αμφισβητήσει, προσφέροντας τα ΑΕΙ ευνουχισμένα και υποβαθμισμένα στο πιάτο της αχόρταγης και παρασιτικής οικονομικής ελίτ. Οι επενδύσεις για την Παιδεία και την έρευνα περικόπτονται, οι δυνατότητες των Ελλήνων επιστημόνων υποτιμούνται διότι έτσι έμαθαν να σκέφτονται οι μοσχοαναθρεμένοι «φιλέλληνες» απόφοιτοι συνήθως του Harvard και του LSE που κατακλύζουν τις κυβερνητικές θέσεις.

Η συμπεριφορά της οικονομικής ελίτ, αυτής δηλαδή που δίνει τον τόνο και αποτελεί το ένα από τα αφεντικά της πολιτικής ελίτ (το άλλο βρίσκεται στο εξωτερικό) είναι πάγια. Αντανακλώντας τον σαφή παρασιτικό της χαρακτήρα στοχεύει στα εύκολα κέρδη από αρπαχτές στα Δημόισια λεφτά ή στα προγράμματα που οι «φίλοι» από το εξωτερικό προσφέρουν. Καμία παραγωγική επένδυση. Ο παραγωγικός μηχανισμός του ιδιωτικού τομέα λειτουργεί με όρους της δεκαετίας του 70 αφού κανείς από αυτούς που θα μπορούσαν δεν επενδύει στην εκπαίδευση, σε νέες τεχνολογίες, σε εισαγωγή τεχνογνωσίας, στην καινοτομία. Κανείς.

Μας φταίει μετά η έρμη η «παραγωγικότητα» του Έλληνα εργαζόμενου λες κι αυτός διαθέτει κάποιο μαγικό ραβδί για να καλύψει το επενδυτικό (αλλά και βαθύτατα ηθικό) κενό των εχόντων και κατεχόντων.

Η μάγκικη νεοφιλελεύθερη παρέα που λυμαίνεται την χώρα παίζοντάς το «επιχειρηματίες», θεωρεί όσους προτείνουν παραγωγικές επενδύσεις και όσους είναι προσηλωμένοι στην οργανική ανάπτυξη ως περίεργα πτηνά άξια για τα κλουβιά κάποιου ζωολογικού κήπου. Η Ελληνική οικονομική ελίτ διαλάθει υποσκάπτοντας και κατακλέβοντας την κοινωνία ρίχνοντας τα βάρη στον θεσμικά πλέον ανίσχυρο για όποια άμυνα: στον Έλληνα πολίτη.

Μιας κι ανοίξαμε αυτή την συζήτηση παραθέτω παρακάτω έναν πίνακα που δείχνει πόσο το κλισέ «μα δεν μπορούν όλοι να γίνουν επιστήμονες» είναι μακριά από την αλήθεια. Στον πίνακα φαίνεται (στοιχεία OECD 2007) ότι το ποσοστό των πτυχιούχων στην χώρα μας είναι κάτω του μέσου όρου στην Ευρώπη αλλά και στην Δύση συνολικά καταλαμβάνοντας την 22^η θέση μεταξύ 30 χωρών !

Παρ’ όλα αυτά είναι σε όλους μας γνωστό ότι η ανεργία χτυπά σκληρότερα τους νέους πτυχιούχους. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι πολλοί. Σημαίνει ότι η οικονομία, όπως αυτή διαμορφώθηκε από την αχόρταγη οικονομική ελίτ και την σύμπραξη της πολιτικής ελίτ που συμπεριφέρεται ως ρυπαρός και ιδιοτελής υπαλληλίσκος της, λειτουργεί με όρους προηγούμενων δεκαετιών και δεν μπορεί να απορροφήσει, αφού δεν έχει ανάγκη, υπερεξειδικευμένο προσωπικό και ανθρώπους υψηλής παιδείας. Η οικονομική ελίτ δεν ενδιαφέρεται να παράξει τίποτα. Άρα δεν χρειάζεται επιστήμονες. Ενδιαφέρεται μόνο να κατακλέψει τα Δημόσια λεφτά και να αρπάξει όσα περισσότερα μπορεί με «προτάσεις», «μελέτες» και κάθε είδους παρασιτικό τερτίπι, από τα Ευρωπαϊκά κονδύλια.

Οι ελάχιστοι, και δυστυχώς οικονομικά ασθενέστεροι, Έλληνες επιχειρηματίες που επιχειρούν με ειλικρίνεια δημιουργώντας πραγματικά κάτι, αξίζουν τον σεβασμό και την υποστήριξή μας, αλλά δυστυχώς προσομοιάζουν με τις φιγούρες του μοναχικού καουμπόη που βλέπαμε όταν είμαστε έφηβοι διαβάζοντας Λούκη Λούκ. Εκεί τους κατατάσσει η σύγχρονη νεοφιλελεύθερη πλέμπα και η θεοποίηση των χρηματοπιστωτών που προκύπτει από την σάπια και καταστροφική ιδεολογία της.

Μέσα σε αυτό το τοπίο η κ. Διαμαντοπούλου και οι εντολείς της βάλθηκαν να τσακίσουν τα ίδια τα θεμέλια της Ανώτατης Ελληνικής Παιδείας υποβαθμίζοντάς την ηθικά με την γνωστή βρώμικη και ανήθικη προπαγάνδα απαξίωσης και εξουδετερώνοντάς την θεσμικά και οικονομικά.

Η εποχή αυτή με τις δυσκολίες και τις ανατροπές της ζητά από τον Έλληνα πολίτη, όποιο επίπεδο ενημέρωσης κι άν έχει, να πλαισιώσει με την εμπιστοσύνη του και να βοηθήσει όσο και όπως μπορεί το Ελληνικό ΑΕΙ.

Αναφορές

Γιούλα Γκεσούλη, Η ταφόπλακα για το δημόσιο Πανεπιστήμιο

Δ. Δαμίγος, «Γιατί πρέπει να εφαρμοστεί ο νέος νόμος για τα ΑΕΙ» (Θεός φυλάξοι!)

Στάθης Ψηλός, Καλώς ήλθατε στα νέα σούπερ μάρκετ σπουδών

Σία Αναγνωστοπούλου, Η βίαιη ρήξη με την παράδοση του ελληνικού Πανεπιστημίου

Γιώργος Αγγελόπουλος, AEI: Επιτυχίες εκτός Ελλάδας, απαξίωση εντός Ελλάδας

Αλίκη Βεγίρη, Μηχανισμοί Αξιολόγησης των Πανεπιστημίων

tvxs, Πλήρης αντίθεση των πρυτάνεων στο νομοσχέδιο του υπουργείο Παιδείας

Αχιλέας Χεκίμογλου, Επενδύοντας στη φυγή

Cynical, Το καλό πανεπιστήμιο

Επενδύοντας στην φυγή, Λόης Λαμπριανίδης, ISBN: 9789602187425

.

Η εφιαλτική εκδοχή της Δημοκρατίας

Ελληνική Στατιστική Αρχή

Ο.Ο.Σ.Α.

CIA – The World FactBook

Open Data Platform

Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας

Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών

Παγκόσμια Τράπεζα

Eurostat

Αυτές είναι ελάχιστες μόνο από τις βάσεις δεδομένων που παρουσιάζουν τρέχοντα αλλά και ιστορικά στατιστικά στοιχεία για ένα τεράστιο πλήθος μετρήσιμων μεγεθών που αφορούν στις οικονομίες και τις κοινωνίες ολόκληρου του πλανήτη και εκτείνονται από τόνους παραγόμενου σταριού μέχρι αριθμό των κατατιθέμενων ευρεσιτεχνιών ανά χώρα.

Αφορμή για την μικρή αυτή αναφορά ήταν συζήτηση που έγινε σχετικά με το τόσο ταλαιπωρημένο θέμα του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων στην χώρα και του βαθμού της παρεπόμενης επιβάρυνσης που δημιουργείται για τον προϋπολογισμό. Σε όσους έχουν ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα είναι πλέον ξεκάθαρο ότι ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων στην χώρα μας είναι από τους μικρότερους είτε σε σχέση με τον πληθυσμό είτε σε σχέση με το σύνολο του εργατικού δυναμικού είτε με όποιον άλλο τρόπο θέλει κανείς να μετρήσει αυτό το μέγεθος.

Το πλήθος των δημοσίων υπαλλήλων στην χώρα, συμπεριλαμβανομένων και των ΔΕΚΟ είναι σαφώς κάτω των 800.000, αποτυπώνεται σε κάθε Ελληνική ή διεθνή έρευνα και προφανώς δεν μπορεί να αμφισβητηθεί παρά μόνο από τους ιδιοτελείς, τους απληροφόρητους και τους επίμονα εχθρικούς έναντι διαφόρων κοινωνικών ομάδων. (Μια πολύ καλή και διαθέσιμη στο δίκτυο πηγή για το ζήτημα είναι η «Μελέτη για τις μισθολογικές εξελίξεις στο Δημόσιο» που έγινε για τα Υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομικών από τις εταιρείες ICAP και HayGroup. Επίσης, στο Τεύχος Τακτικού Προϋπολογισμού 2010 φαίνεται ότι το σύνολο των πρωτογενών δαπανών εμπεριείχε 23 δις για μισθούς και συντάξεις, ποσό κάτω του 10% του ΑΕΠ, επίσης από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη). Από την μελέτη των στοιχείων που υπάρχουν σε διεθνές και εθνικό επίπεδο μπορεί εύκολα να αντιληφθεί κανείς ότι η ανήθικη προπαγάνδα που επιχειρείται από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ εναντίον του Δημοσίου δεν είναι -φυσικά- επειδή τους πήρε ο πόνος για να κάνουν οικονομία στο κράτος αλλά απλούστατα διότι έχουν βαθύτατη ιδεολογική αντίθεση με κάθε τι κοινό. Βρίσκονται αντίθετοι σε κάθε μηχανισμό ή υπηρεσία που εξυπηρετεί και ενισχύει την κοινωνία. Η ίδιες οι έννοιες του «κοινού» και του «δημόσιου» τους προκαλούν αλλεργία. (Η προπαγάνδα αυτή διευκολύνει επίσης την καταλήστευση του Δημοσίου χρήματος αφού η «εξοικονόμηση» από τους μισθούς των υπαλλήλων θα οδηγηθεί … «αλλού»).

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι μετά από 20 καταστροφικούς μήνες η παρούσα κυβέρνηση δεν έχει λάβει ούτε ένα (ούτε ένα !) διαρθρωτικό ή άλλο μέτρο που να βελτιώνει την ποιότητα των δημοσίων υπηρεσιών και την παραγωγικότητα των δημοσίων υπαλλήλων η οποία όντως βρίσκεται σε ιδιαίτερα χαμηλό επίπεδο. Τα μόνα «μέτρα» ήταν περικοπές μισθών, συντάξεων και προσωπικού μαζί με συνεχείς απειλές για απολύσεις. Τίποτε άλλο ! Όταν όμως το σπίτι μας έχει πρόβλημα με τον φωτισμό ή τα υδραυλικά ή τα κεραμίδια τότε δεν το γκρεμίζουμε ούτε το ξεπουλάμε αλλά κοιτάμε πώς να διορθώσουμε το πρόβλημα. Το ίδιο και όταν ο δημόσιος τομέας, παρά το μικρό του μέγεθος, έχει έλλειμμα παραγωγικότητας, κάνουμε λεπτομερή διάγνωση του προβλήματος και το διορθώνουμε με αντίστοιχα μέτρα που πάντως δεν εμπεριέχουν εργασιακή τρομοκράτηση και έξαλλη επίθεση στις αποδοχές των υπαλλήλων.

Με αφορμή αυτό το μικρό σημείωμα τίθεται και ένα άλλο ζήτημα που αφορά την αμφισβήτηση των στοιχείων ως έσχατο μέτρο άμυνας απέναντι στην απλή αλήθεια. Αυτό αποτελεί ένα εξαιρετικά επικίνδυνο όσο και αφόρητα εκνευριστικό φαινόμενο που δεν έχει να κάνει με το συγκεκριμένο ζήτημα του σημειώματος και μόνο, αλλά είναι γενικότερο και μπορεί να μολύνει και να αχρηστεύσει οποιαδήποτε συζήτηση.

Στην αρχή του κειμένου αναφέρθηκαν δειγματοληπτικά κάποιες πηγές στοιχείων και πληροφόρησης. Είναι πολύ φυσικό κάθε άνθρωπος να διατηρεί μια ενδόμυχη επιφύλαξη για την απόλυτη αντικειμενικότητα των δεδομένων αυτών ύστερα και από την οδυνηρή εμπειρία που είχαμε ως Έλληνες πολίτες με τις απανωτές «απογραφές» και τις συνεχείς αναθεωρήσεις των προϋπολογιστικών ελλειμμάτων.

Στην πραγματικότητα όμως η αμφισβήτηση των επίσημων στοιχείων καταστρέφει κάθε διάλογο, κάνει αδύνατη κάθε προσπάθεια αντικειμενικής έρευνας σε οποιοδήποτε θέμα και εξομοιώνει όλες τις γνώμες έτσι ώστε στην πραγματικότητα καμία δεν μπορεί να τεκμηριωθεί ή να ελεγχθεί αφού αμφισβητείται και άρα καταργείται κάθε υπάρχον σημείο αναφοράς, κάθε δεδομένο και κάθε μέτρο σύγκρισης. Πρόκειται για την πιο ανάπηρη και την περισσότερο εφιαλτική εκδοχή της Δημοκρατίας !

Αυτή η εφιαλτική «δημοκρατία» είναι ο προσφιλής τρόπος σκέψης αυτών που στην πραγματικότητα απεχθάνονται την σκέψη. Είναι η «αλάνθαστη» μέθοδος αυτού που πιστεύει κάτι διότι έτσι του γουστάρει ή έτσι τον βολεύει. Αυτός που από μια -εκ των πραγμάτων- περιορισμένη εμπειρία, όπως περιορισμένη είναι η εμπειρία όλων μας, βγάζει γενικά απαίδευτα και άκριτα συμπεράσματα επί παντός επιστητού παραβλέποντας τα δεδομένα και αμφισβητώντας κάθε τι που δεν ταιριάζει με την εικόνα που έφτιαξε στο μυαλό του και που δεν έχει το παραμικρό λογικό υπόβαθρο παρά στηρίζεται μόνο στην εμπάθεια και στο συναίσθημα. Τα επίσημα στοιχεία δεν είναι φυσικά πανάκεια αλλά αποτελούν το μοναδικό διαθέσιμο σημείο αναφοράς που δεν είναι δυνατόν να αγνοηθεί αφού δεν μπορεί να αντικατασταθεί με άλλο αντίστοιχο ή καλύτερο.

Πρέπει εν τέλει οι πολίτες να απεμπλακούν από την άγονη περιπτωσιολογία του «πήγε χτες ο ξάδελφός μου εκεί κι εκεί» και «πέρυσι που είχα πάει εκεί είδα αυτό». Τα ζητήματα που επιδρούν πάνω μας είναι γενικά και πρέπει να συνηθίσουμε, χωρίς να υποτιμούμε την εμπειρία, να σκεφτόμαστε και εμείς γενικά βλέποντας και αναλύοντας «το όλον» χωρίς να επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να βυθίζονται στην λεπτομέρεια.

Τα ζητήματα που τίθενται αφορούν το προοδευτικό κίνημα αλλά και κάθε έναν μας ξεχωριστά. Μας αφορά όλους η αναζήτηση τρόπων που θα μας βοηθήσουν να ξεφύγουμε από τις στείρες συζητήσεις του καφενείου, που θα μας παράσχουν τα εργαλεία πραγματικής ανάλυσης των ζητημάτων που μας απασχολούν, που θα μας απαλλάξουν από μικροεγωισμούς της στιγμής βοηθώντας μας να καταλάβουμε ποιος έχει δίκιο για κάτι ή τουλάχιστον ποιος πλησιάζει περισσότερο την αλήθεια, αλλά πάνω από όλα, που θα μας δώσουν την ικανότητα να μπορούμε να μεταβάλουμε και να βελτιώνουμε τις αντιλήψεις μας μέσα από την πραγματική επικοινωνία και την προσεκτική εκλογίκευση των θέσεων.

Η ανάγκη για εφοδιασμό του μέσου ανθρώπου με απλά και καθημερινής χρήσης εργαλεία που θα τον βοηθούν να προσεγγίσει την αλήθεια και τις πραγματικές (παρ’ ότι πολλές φορές καλά κρυμμένες) πλευρές των γεγονότων που μας κατακλύζουν, όχι αμφισβητώντας τον άλλο αλλά συνεισφέροντας δεδομένα και επιχειρήματα, είναι σήμερα, ίσως περισσότερο παρά ποτέ, επιτακτική.

μερικές χρήσιμες αναφορές:

Μισθοί Δημοσίων Υπαλλήλων

Μητρώο Μισθοδοτούμενων Ελληνικού Δημοσίου

Τι χάνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι

Οι μέσοι όροι των μισθών των δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων δεν λένε την αλήθεια

Προϋπολογισμοί, έσοδα και ελλείμματα τη δεκαετία 2000-2009

Τα «δώρα» των ιδιωτικοποιήσεων

Κλιμάκωση του πολέμου κατά των δημοσίων υπαλλήλων στην Αμερική

.

Γιατί χαίρεται και χαμογελά ο κόσμος;

Αν πρόσεχε κάποιος ποιοι χαμογελούν και ποιοι γελούν δυνατά βουλιαγμένοι μέσα σε πελάγη ευτυχίας μετά την συμφωνία της συνόδου κορυφής περί «στήριξης» της Ελλάδας, θα έβγαζε, και μόνο από αυτό, πάρα πολλά συμπεράσματα. Η Ελληνική κυβέρνηση σύρθηκε κυριολεκτικά στην σύνοδο κορυφής απλώς για να της ανακοινωθούν οι αποφάσεις των δύο μεγάλων χωρών και των λοιπών Βρυξελλανθρώπων. Ο δήθεν πρωθυπουργός και ο δήθεν υπουργός οικονομικών και αντιπρόεδρος (sic) πέρα από πολιτικάντηδες υποκριτές του χειρίστου επιπέδου είναι και απλοί αχυράνθρωποι κατασκευασμένοι από τα χειρότερα υλικά δόμησης των yesmen. Καμία Ελληνική πρόταση δεν έγινε δεκτή (πχ ευρωομόλογα) και στην πραγματικότητα ούτε καν συζητήθηκε.

Η συμμετοχή των ιδιωτών, που έγινε για να σωθεί κάπως η μούρη της Μέρκελ, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα τραπεζικό κερδοσκοπικό πακέτο ύψους 54 δισ. ευρώ από τα μέσα του 2011 έως τα μέσα του 2014, και συνολικά 135 δισ. ευρώ από τα μέσα του 2011 έως το τέλος του 2020 που θα υποστηριχθεί από πολλαπλές εγγυήσεις. Με τα νέα δάνεια η απόλυτη οικονομική εξάρτηση της χώρας επιμηκύνεται για τις επόμενες τρείς τουλάχιστον δεκαετίες και το απόλυτο χρωστούμενο ποσό προσεγγίζει πλέον τα 500 δις. Πρόκειται όχι μόνο για την απόλυτη οικονομική καταστροφή αλλά για την καταστρατήγηση και αυτών των βασικών όρων της κοινής λογικής στο βωμό του συμφέροντος των ελίτ. Αυτός ο κυκεώνας ανταλλαγής χρέους, επαναλαμβανόμενου, ατέρμονος δανεισμού και θολών σεναρίων μετακύλησης που αποφασίστηκε από την Σύνοδο είναι στην πραγματικότητα ασαφής ανεξέλεγκτος και αδιέξοδος. Θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη διότι ο μοναδικός τρόπος, στοιχειώδους έστω, εφαρμογής του είναι οι συνεχείς αναδιαπραγματεύσεις και αναθεωρήσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι ομοειδή με την Ελλάδα προβλήματα έχουν πολλές άλλες χώρες μερικές από τις οποίες, όπως η Ισπανία και η Ιταλία, είναι πολύ μεγάλες. Η διαδικασία στήριξης που εισάγεται ως πανάκεια από την Σύνοδο θα αποτελεί πάγια πηγή έντονης ευρωπαϊκής αστάθειας. Η Ευρώπη ολόκληρη βάζει το κεφάλι της στον πάγκο του χασάπη από την ανικανότητα των ηγετών της και από την προσήλωσή της στις χρηματοπιστωτικές θεότητες.

Όλες οι διευκολύνσεις θα δοθούν με πρόσθετες εγγυήσεις. Αυτό σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή και ανάλογα με τις προτεραιότητες και τα γούστα των πιστωτών η χώρα θα μπορεί να σύρεται σε νέα μνημόνια. Αυτό από μόνο του αποτελεί την χειρότερη βόμβα στα θεμέλια κάθε προσπάθειας για οικονομική και κοινωνική σταθερότητα αλλά και κάθε προσπάθειας για πραγματική ανάπτυξη. Επίσης σημαίνει ότι οι αλλοπρόσαλλες αποφάσεις για λιτότητα και η επίθεση στο εισόδημα των πολιτών θα συνεχιστούν και θα ενταθούν. (Η κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων στα Πανεπιστήμια της χώρας και το τσάκισμα της Δημόσιας Υγείας είναι ένα πολύ χαρακτηριστικά παραδείγματα περί του τι πραγματικά περιμένει την Ελληνική κοινωνία ως σύνολο αλλά και τους πολίτες ως εργαζόμενους και καταναλωτές). Η προσήλωση στην κουλτούρα και την παντοδυναμία των «οίκων» και το δέος που τρέφει η Ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ γι αυτούς φάνηκε αφού μόλις λίγες ασαφείς λέξεις τόλμησαν να ψελλίσουν στο ανακοινωθέν της Συνόδου για το ζήτημα αυτό. Τέτοιας ποιότητας και πυγμής Ευρωπαϊκή ηγεσία έχουμε !

Η εισροή των κεφαλαίων στήριξης και η διάθεσή τους θα ελέγχεται από ειδική ομάδα ειδικών που θα συσταθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η εισροή αυτή είναι σχεδιασμένη με γνώμονα τις χρηματοπιστωτικές ισορροπίες της Ευρωζώνης και δεν δίνει πεντάρα τσακιστή για την πραγματική ανάπτυξη και την ουσιαστική διαρθρωτική εξυγίανση της Ελληνικής οικονομίας. Το χρήμα –και πάλι- θα διοχετευτεί στους αχόρταγους υμετέρους για την υλοποίηση «προγραμμάτων» χωρίς όραμα και πραγματική ουσία που θα νομιμοποιούνται από ένα πανάκριβο και χαώδες χαρτοβασίλειο «προσφορών», «μελετών», «εγκρίσεων» και «προτάσεων» οι οποίες θα εκπορεύονται από τα γραφεία της βαθειάς οικονομικής ελίτ που είναι πάντα μισοσκότεινα και μυρίζουν ακριβά πούρα και ουίσκι. Οι πραγματικές παραγωγικές δυνάμεις της χώρας, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που αγωνίζονται για γνήσια παραγωγικές δραστηριότητες με όρους οργανικής ανάπτυξης, θα μείνουν και πάλι έξω από τον χορό. Ήδη ένας συρφετός από Γερμανούς ειδικούς, επιχειρηματίες και εμπειρογνώμονες έρχονται για να εισπράξουν τα μπράβο και την απαραίτητη επιβράβευση για την «βοήθειά» τους και για να αρπάξουν ότι μπορούν από τον λιγνίτη, τα νερά ή ότι άλλο προσφέρεται από την κυβέρνηση των δοσίλογων αλλά και για να μας πουλήσουν, σε καλές και συμφέρουσες τιμές φυσικά, την ενέργειά τους. Αυτήν που είναι στην πραγματικότητα πανάκριβη, απατηλή και … πράσινη, πολύ πράσινη.

Οι Ελληνικές κυβερνήσεις χάνουν όλο και περισσότερο τον θεσμικό τους ρόλο και μετατρέπονται σε ανδρείκελα και άβουλους, θλιβερούς θιάσους που αντλούν την νομιμοποίησή τους από το εξωτερικό και επιβιώνουν στο εσωτερικό με την δημαγωγία και την διαρκώς εντεινόμενη χυδαία και βάρβαρη καταστολή.

Η Ευρώπη από όραμα των πολιτών βασισμένο σε μια μεγαλειώδη ιστορική συνέχεια, μετατρέπεται σε αντικοινωνική χρηματοπιστωτική συμμορία.

.

Με αφορμή τις αποφάσεις των δημίων για τους εφήβους των πυρήνων

Δεν υπάρχει συνεννόηση. Δεν μπορεί να βρεθεί κανένα πεδίο ειλικρινούς διαλόγου. Είναι πια απίθανη κάθε είδους προσέγγιση. Όλες οι κρατικές εξουσίες της Δύσης είναι πλήρως και οριστικά ξεκομμένες από την κοινωνία. Ένα ολόκληρο πλέγμα θεσμών λειτουργεί εναντίον του ανθρώπου και ανεξάρτητα από τον άνθρωπο. Οι μηχανισμοί καταστολής είναι ανεξέλεγκτοι, υπακούοντας μόνο στην εντολή για εξαφάνιση κάθε αντίδρασης, οποιασδήποτε αντίστασης, με όρους τυφλής βίας. Το «πολιτικό προσωπικό» των Δυτικών χωρών έχει αποσυνδεθεί από την κοινωνία όντας απόλυτα ταγμένο στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των οικονομικών ελίτ. Οι οικονομικές ελίτ, με άρμα την παγκοσμιοποίηση, κατάφεραν να υπερκεράσουν από πλευράς θεσμικής ισχύος τα κράτη. Τα υπερεθνικά οικονομικά μορφώματα–εταιρείες διαθέτοντας απεριόριστη χρηματιστική ισχύ κάνουν κάθε έθνος να μοιάζει με νάνο. Η Δύση που αντιπροσωπεύει περίπου το 60% της παγκόσμιας οικονομίας και εμπεριέχει το 12% του παγκόσμιου πληθυσμού στέκεται αντιμέτωπη με τον υπόλοιπο πλανήτη υποβαθμίζοντας κάθε αξία και τσακίζοντας κάθε σύνδεση με την λογική στον βωμό της τυφλής ισχύος και του κέρδους. Η άκαμπτη Δυτική λαιμαργία θα προτιμήσει την ολοκληρωτική σύγκρουση παρά την οποιαδήποτε προσπάθεια συνεννόησης με τους αναδυόμενους.

Η αδίστακτη και δολοφονική συμπεριφορά των ταγμάτων καταστολής, η απροκάλυπτη πια, περιφρόνηση των πολιτών από την λεγόμενη πολιτική ηγεσία, τα γεγονότα στις 29 και 30 Ιουνίου, η χθεσινή απίστευτη ετυμηγορία των δημίων για τους εφήβους των πυρήνων, η καταστροφική μανία του πολιτικού συστήματος απέναντι σε κάθε τι κοινό όπως η υγεία, η παιδεία αλλά και κάθε δημόσια υπηρεσία και αγαθό. Αυτά είναι τα δείγματα της άκαμπτης αδιαλλαξίας των εξουσιαστών, τα «μικρά» συμπτώματα που εμφανίζονται στον δικό μας πολιτικό και κοινωνικό περίγυρο, στην χώρα μας.

Όμως, το γενικότερο τοπίο είναι πολύ περισσότερο ζοφερό. Και οι δύο ακτές του Ατλαντικού χαρακτηρίζονται πλέον από μια απύθμενη, καταστροφική μανία, από το μίσος προς τον άνθρωπο καθ’ αυτόν. Οι σκοτεινές αυθεντίες κυβερνούν. Σ’ αυτό το κλίμα του παραλογισμού και της εχθρότητας οι πολίτες είναι απροστάτευτοι αφού δεν διαθέτουν καμιά θεσμική ισχύ, ούτε γνήσιους και αποτελεσματικούς μηχανισμούς έκφρασης. Η πολιτική χάνει την σημασία της, η θεωρητική παραγωγή συρρικνώνει το εσωτερικό της νόημα και ότι απομένει δεν είναι καν προσιτό στον μέσο άνθρωπο. Πρόκειται άραγε για το τέλος της πολιτικής ή μήπως η συλλογική συνείδηση απλώς εγκυμονεί;

Ίσως να πρόκειται για την δύση του πολιτισμού όπως μέχρι τώρα τον γνωρίζαμε. Ίσως πάλι, να πρόκειται για την ανατολή μιας νέας εποχής. Μιας εποχής που θα αναδυθεί πλασμένη από τις προσπάθειες και τα οράματα των πολιτών όπου γης. Αυτός ο ασφυκτικός ζόφος μπορεί να οδηγεί στην ανυπαρξία και το θάνατο, μπορεί όμως, στα μυαλά των νέων ανθρώπων που τώρα αρχίσουν να αντιλαμβάνονται με τους δικούς τους όρους το παγκόσμιο περιβάλλον, να γεννιούνται οι ιδέες και τα οράματα που θα οδηγήσουν στην διέξοδο και θα οικοδομήσουν το όνειρο με σάρκα και οστά. Το σταυροδρόμι που έχει μπροστά του ο κόσμος είναι θολό και αμφίβολο. Μια απειροελάχιστη ώθηση μπορεί να οδηγήσει ή στο φως ή στο θανατερό σκότος.

.

Ο άθλος της καταστροφής του Ελληνικού Πανεπιστημίου

Η υπουργός καταστροφής των Ελληνικών Πανεπιστημίων βρήκε 133 που υποστηρίζουν το εκτρωματικό νομοσχέδιό της. Αποτελεί πραγματικό άθλο ! Της μένει να πείσει άλλους … δώδεκα χιλιάδες διακόσιους τριάντα τέσσερεις (12.234) καθηγητές.

Ο πίνακας με τον αριθμό υπογραφών ανά Πανεπιστημιακό ίδρυμα είναι δωρεά του καταστήματος. Διαβάστε και … κλάψτε μαζί με την δια βίου:

Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών	32
Πανεπιστήμιο Κρήτης	24
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης	17
Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών	13
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων	10
Πανεπιστήμιο Αιγαίου	7
Πανεπιστήμιο Μακεδονίας	7
Πανεπιστήμιο Θράκης	5
Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο	4
Πανεπιστήμιο Πατρών	4
Πάντειο Πανεπιστήμιο	4
Πανεπιστήμιο Πειραιώς	2
Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου	2
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας	1
Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο	1

.

Κινεζοποίηση

Μου έχει κάνει εντύπωση μεγάλη και σκεφτόμουν από καιρό να γράψω κάτι σχετικό, ο τρόπος με τον οποίο εκφράζονται (ή δεν εκφράζονται) οι διάφοροι προοδευτικοί φορείς, κόμματα κλπ για εργαζόμενους που βρίσκονται λίγο πιο μακριά από εμάς πολιτισμικά αλλά και γεωγραφικά.

Σκεφτείτε για παράδειγμα την κατάχρηση του υποτιμητικού και αλαζονικού όρου "κινεζοποίηση".

Δεν είδα από κανένα υποτιθέμενα προοδευτικό φορέα κοινωνικό ή πολιτικό μια θέση σεβασμού και πραγματικής αλληλεγγύης προς τους σκληρά εργαζόμενους Κινέζους πολίτες που αγωνίζονται μέσα σε αντιξοότητες και πισωγυρίσματα για να βελτιώσουν την ζωή τους και το μέλλον των παιδιών τους μέσα από μια αργή και πολύ βασανιστική πορεία.

Φαίνεται ότι η αλαζονεία της Δύσης έχει εμποτίσει και την ίδια την αριστερά.

Φαίνεται επίσης, ότι ή η εργατική αλληλεγγύη είναι γεωγραφικά επιλεκτική ή ότι τα προοδευτικά κινήματα και οι πολιτικοί φορείς τους έχουν ακόμη πολύ δρόμο μπροστά τους μέχρι να αντιληφθούν τους νέους συσχετισμούς και την πολυπλοκότητα της εποχής μας ώστε να είναι ικανά για να εκφράσουν τα όνειρα και την βούληση των πολιτών, όπου γης.

.

Ασύστολη κοροϊδία

Είναι βαθύτατη η θλίψη που μπορεί να αισθάνεται σήμερα κάθε συνειδητοποιημένος Έλληνας πολίτης μετά την παρακάτω δήλωση του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κάρολου Παπούλια ο οποίος εξέφρασε τις ευχαριστίες του, τόσο στην Χίλαρυ Κλίντον, όσο και στον Πρόεδρο Ομπάμα, διότι «είναι δίπλα μας σε μια τόσο δύσκολη στιγμή για την Ελλάδα».

Ίσως ο Πρόεδρος να παραβλέπει, κάτω από την πίεση της ευθύνης και των απαιτητικών καθηκόντων του βέβαια, ότι τα λεγόμενά του δεσμεύουν τους Έλληνες πολίτες.

Πραγματικά, θα ήθελα να εξηγούσε κάποιος σε όλους εμάς τους «ανώνυμους» Έλληνες που έχουμε όμως και όνομα και επίθετο και που συντηρούμε με τους κόπους μας τα προεδρικά μέγαρα μαζί με ένα τεράστιο όσο και άχρηστο πολιτικό εποικοδόμημα, σε τι ακριβώς «είναι δίπλα μας» η υπουργός και ο πρόεδρος των ΗΠΑ.  Σε τί;

.

Για να μην ξεχνάμε πόσο άνανδρο και κατάπτυστο είναι το Ισραηλινό ψευτοκράτος

Μακριά από τα προϊόντα της Γερμανικής LIDL !

Ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου τροφίμων - ΕΦΕΤ εξέδωσε, ανακοίνωση (14.11.2011) στην οποία αναφέρονται τα εξής:

«Σε συνέχεια ερωτημάτων από καταναλωτές καθώς και δημοσιευμάτων που αφορούν στην ανάκληση προϊόντων κιμά από βοδινό κρέας, προέλευσης Γερμανίας, τα οποία διακινήθηκαν από την εταιρεία «Lidl Hellas» (βλ. σχετικό .Δελτίο Τύπου 01.07.2011), ο ΕΦΕΤ ενημερώνει το καταναλωτικό κοινό για τα κάτωθι:

- Τα προϊόντα κιμά από βοδινό κρέας, προέλευσης Γερμανίας, τα οποία αναφέρονται στο Δελτίο Τύπου του ΕΦΕΤ στις 01.07.2011 και τα οποία διακινήθηκαν από την εταιρεία «Lidl Hellas», επιμολυσμένα με το παθογόνο βακτήριο Escherichia coli Ο157 (σσ. πρόκειται για το γνωστό εξαιρετικά επικίνδυνο βακτήριο e-coli), αποτελούν παράγοντα κινδύνου για τη δημόσια υγεία, σύμφωνα και με σχετική γνωμοδότηση του Επιστημονικού Συμβουλίου Ελέγχου Τροφίμων του ΕΦΕΤ (ΕΣΕΤ), επικυρωμένη από το Διοικητικό του Συμβούλιο (απόφαση 1459/11.07.2011).

- Η συγκέντρωση των ανωτέρω προϊόντων γίνεται σε συγκεκριμένους αποθηκευτικούς χώρους της εταιρείας «Lidl Hellas» σε Θεσσαλονίκη, Τρίκαλα, Θήβα και Πάτρα. Η περαιτέρω διαχείρισή των (όπως κατάσχεση, καταστροφή, επαναποστολή κ.α.) θα ολοκληρωθεί σύμφωνα με όσα ορίζονται στην εθνική και κοινοτική νομοθεσία. Η συνολική ποσότητα, η οποία έχει δεσμευτεί ανέρχεται στα 3401 τεμάχια και για τα δύο προϊόντα. Σημειώνεται ότι σε καμία περίπτωση τα τρόφιμα αυτά ως μη ασφαλή δεν διακινούνται τόσο στην εσωτερική αγορά όσο και στην αγορά οιασδήποτε άλλης χώρας. Σχετικά

έχει ενημερωθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.»

Επειδή υπήρξε και κάποιο περίπλοκο, ενδιαφέρον αλλά και διδακτικό παρασκήνιο, που σχετίζεται με τα αντανακλαστικά κάποιων Ελληνικών υπηρεσιών προστασίας των πολιτών αλλά και με το ύφος, το ήθος και την συμπεριφορά της Lidl, αν ενδιαφέρεστε, διαβάστε και εδώ.

.