Πλατφόρμες αριστερής παράνοιας

Είναι νομίζω φανερό πως η λεγόμενη αριστερή πλατφόρμα συνωμοτεί με τις πιο συντηρητικές δυνάμεις της χώρας -συμπεριλαμβανομένου και του ΚΚΕ- με σκοπό την ανατροπή της κυβέρνησης.

Το απάγκιο της αντιπολίτευσης βολεύει αυτούς τους αμετανόητους πολύ περισσότερο από ό,τι οι κυβερνητικές ευθύνες.

Η παράλογη στάση της προέδρου της Βουλής, η αναξιοπρεπής πολιτική συμπεριφορά όσων υποσκάπτουν την κυβέρνηση, διατηρώντας παράλληλα κυβερνητικές θέσεις, είναι σημάδια ανεπίστρεπτης πολιτικής και ηθικής φθοράς.

Σε όσους έχουν λίγο ασχοληθεί με την πολιτική είναι κατανοητό πως ο στενός κομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει δεσμούς με την κοινωνία. Ο μηχανισμός αυτός ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την απώλεια της ιστορικής ευκαιρίας που δόθηκε στο κόμμα το 2012 για να συνδεθεί με την Κοινωνία και να αντλήσει πολιτικό και κοινωνικό βάρος από το πλούσιο σε αξίες και προοπτική κίνημα των πλατειών.

Ο μηχανισμός αυτός αποτελεί βαριά κληρονομιά του κόμματος από την διάσπαση, τις αποχωρήσεις και τις διαγραφές στελεχών του ΚΚΕ κατά τις δεκαετίες του ’70 και του ’80.

Η παραμορφωτική εικόνα που παρουσιάζεται τόσο στις θέσεις της πολιτικής γραμματείας όσο και σε αυτές της κεντρικής επιτροπής οφείλεται στην επιδεξιότητα του μηχανισμού αυτού να αναρριχάται και να επιβιώνει εντός του κόμματος. Επιδεξιότητα που κληρονομήθηκε από την σταλινική νοοτροπία και τα μικροπολιτικά τερτίπια στα οποία αυτοί οι άνθρωποι είναι μαθημένοι από την θητεία τους στην παραδοσιακή αριστερά.

Ο στενός κομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα όχι μόνο δεν έχει δεσμούς με την Κοινωνία αλλά ούτε καν αντιπροσωπεύει τα δεκάδες χιλιάδες μέλη του κόμματος.

Οι κατευθύνσεις ανοίγματος προς την κοινωνία και η επιταγή ‘το κόμμα ανήκει στα μέλη του’ δεν υλοποιήθηκαν ποτέ με ευθύνη της σταλινικής νοοτροπίας και των μικροκομματικών συμφερόντων που και τα δύο κατεξοχήν χαρακτηρίζουν την κληρονομιά της πολιτικής κουλτούρας από την παραδοσιακή αριστερά που εκφράζεται σήμερα από τα μέλη του κόμματος που ανέξοδα και ανεύθυνα κάνουν αντιπολίτευση στην κυβέρνησή τους.

Αριστερή πολιτική είναι η αναγνώριση των γενικών τάσεων και ο σεβασμός της επικρατούσας βούλησης των πολιτών. Αριστερή πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού. Αριστερή πολιτική δεν είναι οι άσκοπες θυσίες αλλά η προστασία και η βελτίωση των όρων ζωής των πολιτών.

Οτιδήποτε πέραν αυτού δεν είναι φιλολαϊκό και  δεν  είναι αριστερό.