Κάθε απαγόρευση αποτελεί εγγραφή τιμωρίας στο κοινωνικό σώμα.
Η ξενόφερτη (ΗΠΑ) απαγόρευση (δίχτυ προστασίας για τις ασφαλιστικές(*)), αποτελεί απλώς σύμπτωμα φασιστικής υποκουλτούρας που σύσσωμοι έσπευσαν να υιοθετήσουν οι απολίτιστοι (πλέον) λαοί της Ευρώπης. Λίγες μόλις γενιές μετά τον πόλεμο ο Ευρωπαίος πολίτης κατάντησε ένα άξεστο και ευκολοδιοίκητο πρόβατο με γυαλιστερή κούρσα. Ότι και να πάθουμε μας αξίζει και ταιριάζει στο βόλεμα και την απάθειά μας. Η Ευρώπη ως οικτρά ηττημένη από τις ΗΠΑ στον Β’ πόλεμο ακολουθεί τις επιταγές των τυφλωμένων Ευαγγελιστών και του Αμερικανοεβραϊκού εσμού. Καλά να πάθει.
Ενημέρωση; ΝΑΙ
Εκπαίδευση; ΝΑΙ
Τονισμός των μειονεκτημάτων του καπνίσματος; ΝΑΙ
Περιορισμός των διαφημίσεων; ΝΑΙ
Σχετικές νομικές ρυθμίσεις(**); NAI
Απαγόρευση; ΌΧΙ
Ο «πολιτισμός» των πατρώνων αυτής της χώρας είναι πολύ ζαχαρωμένος. Ας τον κρατήσουν για τον εαυτό τους.
(*) για να μην νομίζετε ότι τους πήρε ο πόνος για την υγεία μας
(**) πχ αν κάποιος δίπλα μας διαμαρτυρηθεί τότε υποχρεωτικά το σβήνουμε, όχι σε κλειστές αίθουσες, Νοσοκομεία κλπ.
.
Άσχετα από τα κίνητρα όσων επιβάλλουν αυτά τα μέτρα, η απαγόρευση του καπνίσματος σε ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ (και όχι παντελώς όπου όντως θα ήταν φασιστικό) είναι μέτρο αντικειμενικά σωστό, για την προστασία της σωματικής αλλά και ψυχικής υγείας των μη καπνιστών, ακόμα και των καπνιστών που ξέρουν να τηρούν ένα μέτρο και να θέτουν λογικά όρια στο πότε και που θα καπνίσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαλιά ο κόσμος κάπνιζε στα νοσοκομεία, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, ακόμα και στα super market και φαινόταν σε όλους λογικό. Με τον καιρό έγινε συνείδηση ότι δεν είναι και τόσο λογικό. Το ίδιο ευελπιστώ να συμβεί και με άλλους χώρους όπου πολλοί άνθρωποι συγκεντρώνονται όπως τα εστιατόρια, τα μπαρ και γενικά όλοι οι χώροι εργασίας.
Τα επιχειρήματα περι φασισμού και καταπίεσης θεωρώ ότι είναι προϊόντα εθισμού.
@Ανώνυμος (31 Αύγουστος, 2010 13:36)
ΑπάντησηΔιαγραφήΉθελα κατ’ αρχήν να σου πω ότι δεν είμαι καπνιστής.
Σε επίσκεψή μου σε μεγάλη έκθεση στην Γερμανία πριν από λίγα χρόνια, πριν την επιβολή παρόμοιων υστερικών αντικαπνιστικών μέτρων και εκεί, είχα παρατηρήσει ότι μπορούσες πρακτικά να καπνίσεις παντού, εκτός βέβαια Νοσοκομείων κλπ. Κανείς δεν σε περιόριζε κανείς δεν σε ενοχλούσε. Το ιδιαίτερα αξιοσημείωτο όμως ήταν ότι ενώ μπορούσες να καπνίσεις παντού χωρίς πρόβλημα, το συνολικό ποσοστό των ανθρώπων που κάπνιζαν ήταν ιδιαίτερα χαμηλό, τόσο χαμηλό που σχεδόν ντρεπόσουν να καπνίσεις.
Η ελαχιστοποίηση του ποσοστού καπνιστών είχε προκύψει από την ενημέρωση, από καμπάνιες στο εκπαιδευτικό σύστημα, από περιορισμούς στις διαφημίσεις τσιγάρων κλπ.
Η Γερμανία είχε στην ουσία καταπολεμήσει δραστικά το κάπνισμα χωρίς να χρειάζεται καμία απαγόρευση (αυτή δυστυχώς ήρθε μετά ως αντίχτυπος της πολιτιστικής μας υποτέλειας στους Υπερατλαντικούς μας «φίλους»).
Αυτό λοιπόν εννοώ.
Ο Γερμανικός τρόπος ήταν κοινωνική πολιτική.
Η απαγόρευση είναι φασισμός.
.
Σωστή και η κοινωνική πολιτική και αναγκαία. Αλλά και η προστασία αυτού που δεν θέλει να μυρίζει τον καπνό του κάθε καπνιστή σε χώρους που κινείται στην καθημερινότητά του (συμπεριλαμβανομένων και των χώρων διασκέδασης), είναι επίσης απαραίτητη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να καπνίζεις σε δημόσιους χώρους είναι ενέργεια "επιθετική", δεν είναι "παθητική". Όπως είναι και τα να οδηγείς μεθυσμένος (ή έστω και ελαφρώς ζαλισμένος). Η μόνη διαφορά είναι η -χρονική- αμεσότητα των προβλημάτων που οι δυο συμεριφορές δημιουργούν. Με το σκεπτικό σου η απαγόρευση της οδήγησης υπό την επήρεια αλκοόλ είναι επίσης φασιστικό μέτρο και το κράτος θα έπρεπε να περιορίζεται στη σχετική ενημέρωση και εκπαίδευση.
Τέλος συμφωνώ ότι η απαγόρευση είναι φασισμός. Αλλά εδώ δεν μιλάμε για απαγόρευση. Μιλάμε για επιβολή περιορισμών.
@Ανώνυμος (31 Αύγουστος, 2010 15:06)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο περισσότερες οι απαγορεύσεις (περιορισμοί) τόσο ποιο αδύναμη η κοινωνία.
Όσο αδυνατίζει η κοινωνία (θυμάσαι την Θάτσερ με το περίφημο «δεν υπάρχει κοινωνία»;) τόσο υποχωρεί ο πολιτισμός.
Από την απαγόρευση που επικρέμεται καθημερινά και ακατάπαυστα επί εκατομμυρίων πολιτών και τους υποβαθμίζει, προτιμώ πότε - πότε κάποιοι πολίτες - όλο και λιγότεροι - να ενοχλούνται από τον διπλανό τους που καπνίζει. Η απαγόρευση καθ’ αυτή είναι στην ουσία της, πολύ περισσότερο τοξική.
.
Διαφωνώ κάθετα. Δεν μπορούμε να προσδίδουμε σε μια τόσο σιχαμέρή και βλαβερή (τόσο για τον άμεσα ενδιαφερόμενο όσο και για τους γύρω του) εξάρτηση τόση μεγάλη αξία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνούσα αν έλεγες πχ ότι η απαγόρευση από μόνη της είναι άκρως υποκριτική. Κανονικά θα έπρεπε το κράτος να κάνει παράλληλη σοβαρή προσπάθεια απεξάρτησης των πολιτών από αυτή, επιδοτώντας πχ τέτοια προγράμματα.
Άλλα όχι και να συγκρίνουμε την επιβολή περιορισμών στο κάπνισμα με τον γενικότερο περιορισμό ελευθεριών.
Καλή όλη αυτή η συζήτηση για απαγόρευση και τιμωρίες αλλά εκ των πραγμάτων ακυρώνεται στην Ελλάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπεις εδώ δεν υπήρξε ποτέ modus operandi και τέλος πάντων μια προσπάθεια συνύπαρξης καπνιστών και μη. Εδώ εγώ ήμουν χρόνια υποχρεωμένος να διαπληκτίζομαι κάθε φορά που ζητούσα να μη μου φυσάνε τον καπνό στη μούρη. το ΕΓΩ μας είναι μεγαλύτερο απο την Ανταρκτική.
Όταν λοιπόν δεν βρίσκεται εκ των ενόντων η χρυσή τομή εγω θα την καλωσορίσω την απαγόρευση.
Ας βρούμε άλλα θέματα να προσάψουμε στην"κακιά δύση". Υπάρχουν πολλά.
@Ανώνυμος (31 Αύγουστος, 2010 16:59)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαφωνώ έντονα και εγώ αλλά όχι κάθετα οπόταν υπάρχουν περιθώρια συνενόησης :-)
@ανεστης
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι παγίως πεπεισμένος ότι το "εγώ μας" φέρει τα ακριβή χαρακτηριστικά του "εγω" οποιουδήποτε άλλου λαού.
Κάθε απαγόρευση νομιμοποιεί, έστω έμμεσα, και τις ελίτ που έχουν την εξουσία να απαγορεύουν. Σου αρέσει αυτό;
Πιστεύω πως τα μεγέθη του "εγώ" εξαρτώνται απο πολιτιστικές επιρροές και ιδιοσυγκρασίες. Δεν μπορώ να δεχτώ λοιπόν πως το ελληνικό "έτσι γουστάρω" που συναντάμε καθημερινά, αναγνωρίζει την ίδια αξία ιδιωτικού χώρου (και δικαιώματος) των άλλων, σε αντίθεση με άλλες δυτικές κοινωνίες που έχουν εκπαιδευτεί εξ απαλών ονύχων στη συνύπαρξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι απαγορεύσεις (ειδικά στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας) δεν νομιμοποιούν τις ελίτ περισσότερο απ΄ όσο η αδυναμία απεξάρτησης απο το τσιγάρο των πολυεθνικών. Που αντίθετα τις ισχυροποιεί!
Και ενώ εμένα σαφώς δεν μ αρέσει αυτό, στους καπνιστές περνάει ανετότατα (και καλά ως "δυσδιάκριτο").
Καλό μήνα.
@ανεστης
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προσκόλληση που έχουν αρκετοί Έλληνες στην βεβαιότητα της, ανύπαρκτης φυσικά, ιδιαιτερότητάς τους είναι αποπροσανατολιστική και στην ουσία της αντιδραστική.
Είναι πολλοί αυτοί, κυρίως εκτός Ελλάδας, που τώρα τελευταία εκτιμούν τα ειδικά χαρακτηριστικά του τρόπου ζωής και των νοοτροπιών στους πολίτες της Μεσογειακής Ευρώπης. Τα ονομάτισαν μάλιστα με τον όρο «Μεσογειακός Τρόπος Ζωής» και τα θεωρούν από τα πολύ θετικά και «ανθρωπινότερα» χαρακτηριστικά του Ευρωπαϊκού πολιτισμού που έχουν χρεία υποστήριξης και διαφύλαξης.
Ίσως φαίνεται λογικότερη η διαπίστωση ότι τα βασικά πολιτιστικά χαρακτηριστικά και οι συμπεριφορές των πολιτών της Ευρώπης είναι απολύτως ομοειδή. Πιστεύω να συμμερίζεσαι την άποψη ότι δεν μονοπωλούμε τις κακές αποχρώσεις. Ο ανατέλλων ρατσισμός στην Γαλλία, η ροπή προς τον υπερ-συντηρητισμό στην Ιταλία, η βαθύτατη διαφθορά στην Γερμανία και η ρατσιστική νοοτροπία του μέσου Γερμανού (βλ. σχόλια για την Ελλάδα, Πορτογαλία κλπ στον ημερήσιο τύπο) είναι πολύ περισσότερο ανησυχητικά φαινόμενα από την εμμονή του Έλληνα στο κάπνισμα.
Θα παρατηρήσω επίσης ότι ο ρόλος των ελίτ και τα τσιγάρα των πολυεθνικών είναι πράγματα διαφορετικής βαρύτητας και σε κάθε περίπτωση μη ομοειδή και άρα μη συγκρίσιμα.
Καλό μήνα.
Δεν κατάλαβα. Απο τη μία λες αντιδραστική την προσκόλληση στην -ανύπαρκτη- ιδιαιτερότητα, κι απο την άλλη την ονομάζεις Μεσογειακό τρόπο ζωής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά τι απο τα δύο ισχύει;
Και αν εννοείς αυτό που νομίζω, απο πότε η υγειής εξωστρέφεια πρέπει σώνει και καλά να είναι σε αντιδιαστολή με τις συντηρητικές πολιτικές;
Ξέρω εξωστρεφέστατους ακροδεξιούς.
@ανεστης
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Μεσόγειος αρχίζει από τον Ατλαντικό και καταλήγει με το βόρειο τόξο της στην απαρχή των Δαρδανελίων και με το νότιο στις παρυφές της Ερυθράς Θάλασσας. Ούτε τον "χαρακτήρα του Μεσογειακού ανθρώπου" μονοπωλούμε. Αυτό μόνο εννοώ. :-)
Και καταλήγουμε μετά απο όλα αυτά στο συμπέρασμα οτι το ελεύθερο κάπνισμα είναι μορφή αντίστασης;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ αστυνομικός όργανο, το μπουζούκι όργανο άρα ο αστυνομικός μπουζούκι;
@ανεστης
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είπα ότι το κάπνισμα είναι μορφή αντίστασης αλλά ότι με απωθεί έντονα η προσπάθεια ελέγχου των μαζικών συμπεριφορών από τους μηχανισμούς της εξουσίας που εκφράζεται με τέτοιες ιδιαίτερα ευρείας έκτασης (40% του πληθυσμού καπνίζει) απαγορεύσιες.
αναδημοσιεύω το ευφυές που βρήκα στο tweeter:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό 1η Σεπτέμβρη αντιστεκόμαστε στα φασιστικά μέτρα για το τσιγάρο. Director of PR, Philip-Morris.
Αγαπητέ αν το τσιγάρο δεν παρήγαγε καπνό, θα ήμουν μαζί σου. Η απαγόρευση δεν τιμωρεί εσένα ούτε προσπαθεί να ελέγξει τη συμεριφορά σου, αφορά εμένα και την ποιότητα της δικής μου ζωής. Καπνίζει το 60% του πληθυσμού στην Ελλάδα και όχι το 40, άρα εγώ είμαι η μειοψηφία.
Και έλεγα πριν ένα χρόνο: "Η "αριστερή" αντίσταση στην απαγόρευση του καπνίσματος" http://anebala.blogspot.com/2009/07/blog-post.html
ΑπάντησηΔιαγραφή@ανεστης
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ ανέστιε,
(α) η έμμεση αναφορά σου στην καπνίστρια Λιάμα Φαρμέλη ήτο ατυχής, το πρόσωπο μου δημιουργεί αναφυλαξία ...
(β) αν είσαι μειοψηφία τότε τι φωνάζεις; δημοκρατία έχουμε :-))
Εϊναι κάπως περίπλοκο και να με συμπαθάς αλλά εγώ είμαι εναντίον του καπνίσματος όσο και της απαγόρευσής του. Τους λόγους τους εξέθεσα συνοπτικώς.
Grsail η απαγόρευση του καπνίσματος σε μία χώρα όπου ο μισός πληθυσμός καπνίζει είναι υποχρεωτική και δυστυχώς για ανθρώπους σαν εμένα άργησε πολύ να έρθει. Γιατί δυστυχώς χωρίς να έχω καπνίσει ποτέ είμαι θύμα του παθητικού καπνίσματος (γραφείο όπου ο διευθύντης, αν και γιατρός, ακόμα και τώρα καπνίζει). Πάσχω από άσθμα και αναγκαζόμαι να παίρνω αντιασθματική αγωγή (κορτιζόνη χειμώνα/καλοκαίρι). Λοιπόν άντε να μου πείς εμένα για δικαιώματα των καπνιστών. Και δεν βλέπουν όσοι καπνίζουν ότι τα σκάνε ΧΟΝΤΡΑ σε μία βιομηχανία με τεράστια κέρδη που τους τα τρώει χοντρά, τους σκοτώνει και τους φτύνει?? Γιατί φίλε εγώ μέσα στην ατυχία μου είμαι τυχερή έχω ήπιο άσθμα (δηλαδή μονό πάρα πολύ ξηρό βήχα) αλλά όχι δύσπνοια. Όσοι βλάκες καπνίζετε το μέλλον έχει ένα όνομα: ΧΑΠ (ψάξτε το λίγο και μετά κλάψτε).
ΑπάντησηΔιαγραφή@Ανώνυμος (12 Σεπτέμβριος, 2010 12:39)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαντάζομαι ότι δεν έχεις την ψευδαίσθηση ότι έπαθες άσθμα από το μυθικό όσο και ψευδές ιδεολόγημα περί ... παθητικού καπνίσματος.
Είναι πρόβλημά σου να θεωρείς το 60% του πληθυσμού "βλάκες" όπως γράφεις. Προσωπικά δεν καπνίζω αλλά πιστεύω βαθύτατα ότι δεν υπάρχουν "παθητικοί καπνιστές" αλλά μόνον αντιπαθητικοί αντικαπνιστές. Περαστικά.
Α είναι μύθος το παθητικό κάπνισμα? Και εσύ τι είσαι και μας το λές, γιατρός? Δεν πας να δείς τι γίνεται στο Σωτηρία και μετά έλα να μου πείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΣ Γιατί δε λές ότι σε πείραξε η διαπίστωση ότι οι καπνιστές που είναι ΒΛΑΚΕΣ τα σκάνε ΧΟΝΤΡΑ σε μία (αμερικανική) βιομηχανία που συντηρείται αποκλειστικά και μόνο από την ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΒΛΑΚΙΕΙΑ ΤΟΥΣ? Δε νομιζώ να διαφωνείς και με αυτό.
@Ανώνυμος (14 Σεπτέμβριος, 2010 09:31)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πρόβλημά σου αν βολεύεσαι με την άποψη ότι έξι στους δέκα ανθρώπους είναι βλάκες.