Όλα, ακόμα και η αλήθεια, είναι σχετικά ...

η εικόνα από εδώ

Η γνώση που οι περισσότεροι από εμάς έχουμε για την τρέχουσα οικονομική κρίση στην Ευρώπη αλλά και για τα ειδικά προβλήματα διαφόρων χωρών (ελλείμματα, χρέη κλπ) διαμορφώνεται από τα ΜΜΕ και τις εκτιμήσεις των «αγορών».

Αυτό που χρειάζεται για να καταλάβει κανείς το μέγεθος της αρνητικής προπαγάνδας και των ψευδών χωρίς όριο που χρησιμοποιούνται από τις λεγόμενες «αγορές» είναι χρόνος και λίγη ενασχόληση με τα δεδομένα τα οποία – εκ των πραγμάτων – κυκλοφορούν ελεύθερα σε διάφορες πηγές.

Αυτό όμως ακριβώς, ο χρόνος, είναι που λείπει από τον μέσο εργαζόμενο στην Ευρώπη ο οποίος παλεύει για να κερδίσει την ζωή την δική του και της οικογένειάς του.

Τα διάφορα γεράκια λοιπόν, οι οικονομικοί (μήπως και φυσικοί;) δολοφόνοι, εκμεταλλεύονται την αδυναμία αυτή του Ευρωπαϊκού κοινού και τον τροφοδοτούν μέσω των εφημερίδων και των καναλιών που ελέγχουν και που δυστυχώς είναι τα περισσότερα, με κάθε είδους στρεβλή και αποπροσανατολιστική μπαρούφα.

Ένα παράδειγμα είναι ότι αποφεύγεται συστηματικά να διευκρινιστεί ότι εκτός από το Δημόσιο υπάρχει και το Ιδιωτικό χρέος των χωρών. Ελάχιστες τέτοιες κουβέντες έχουν γραφτεί στα μέσα ή στο διαδίκτυο και ελάχιστος χρόνος έχει αφιερωθεί για να διευκρινιστεί το πραγματικό ύψος και η σημασία των μεγεθών.

Παραθέτω στον πίνακα που ακολουθεί στοιχεία που αφορούν στο συνολικό χρέος των χωρών, το σύνολο δηλαδή του Δημόσιου και Ιδιωτικού χρέους σε ποσοστά επί του ΑΕΠ των χωρών αυτών.

Ιρλανδία                 1.052% (!)

Βρετανία                431%

Ολλανδία               311%

Ελβετία                  277%

Βέλγιο                    276%

Πορτογαλία            231%

Δανία                     197%

Γαλλία                   191%

Ισπανία                  168%

Ελλάδα                  163%

Γερμανία                161% (ίδιο με το δικό μας …)

Ιταλία                     123%

Τα συμπεράσματα, φυσικά, είναι δικά σας.

Τα στοιχεία είναι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου – ΔΝΤ (International Monetary Fund – IMF) και δημοσιεύτηκαν την Δευτέρα στην Ισπανική εφημερίδα El Pais. Ο Γιώργος Δελαστίκ έκανε τον κόπο να συγκεντρώσει κάποια στοιχεία και να διατυπώσει κάποιες απλές διαπιστώσεις σε άρθρο του στην εφημερίδα «Έθνος».

Προσπαθώ να ετοιμάσω αντίστοιχο πίνακα με τα ποσοστά δημοσιονομικού ελλείμματος ανά χώρα. Πιστέψτε με θα είναι το ίδιο, αν όχι περισσότερο, εντυπωσιακός με τον παραπάνω.

Σκεφτείτε όμως και κάτι άλλο: γιατί έχει δοθεί τόσο δυσανάλογα μεγάλο βάρος στα δημοσιονομικά ελλείμματα; Ποια είναι άραγε η τελική σημασία τους και η πραγματική τους βαρύτητα; Μήπως η λύσσα για μείωση των ελλειμμάτων έχει μια απολύτως διαφανή ιδεολογική αφετηρία αφού λειτουργεί ως μοχλός συγκέντρωσης κεφαλαίων και άρα μείωσης της ποιότητας και του επιπέδου ζωής των πολλών;

.