... η ρίζα του Πάσχα βρίσκεται σε γιορτές και ιεροτελεστίες της άνοιξης ...
« ... εκεί όπου οι άνθρωποι δεν καθορίζονται απ' τα συμφέροντα, δηλαδή απ' την ανάγκη. Και καταφτάνουν γενναιόδωροι και ξεχειλίζουν τα κρασιά, κι αρχίζει το έργο. Βαράτε τα όργανα! Βάλτε φωτιά στα τόπια! »
(Αχαρνης, ΔΣ)
« ... εκεί όπου οι άνθρωποι δεν καθορίζονται απ' τα συμφέροντα, δηλαδή απ' την ανάγκη. Και καταφτάνουν γενναιόδωροι και ξεχειλίζουν τα κρασιά, κι αρχίζει το έργο. Βαράτε τα όργανα! Βάλτε φωτιά στα τόπια! »
(Αχαρνης, ΔΣ)
(spring, Pol Ledent)
..τα ανθηστήρια δηλαδή..;
ΑπάντησηΔιαγραφή...
με διαολίζουν από το πρωί διάφοροι θεολόγοι..:(
ο ένας λέει..
-όποιος δεν έχει
πνευματική ελευθερία/θρησκευτική ανάταση...
τί να την κάνει την σωματική ελευθερία..!!!!
ο άλλος λέει...
να λάβουμε τον χριστό για παράδειγμα που πριν
σταυρώθει έφαγε (με το ζόρι) ξύδι και χολή..!!!
....
και μου μπήκε η ιδέα η έμμονη να καθιερώσω
τα σφαγιαστήρια...:-))
...
ακούω συμβουλές για ημερομηνίες και
οργανωτικές πρακτικές,ευχαρίστως...:-D
- καλή ανάσταση σ' όλους μας -
... σφαγιαστήρια ! βέβαια ! διότι άκου τι είπε ο καθηγητής πανεπιστημίου, θεολόγος και μπουρδολόγος Μεταλληνός :
ΑπάντησηΔιαγραφή' ... εάν ο Πλάτων συναντούσε τον Χριστό(ν) τότε θα (ε)γονάτιζε αμέσως και θα (ε)φώναζε 'εσύ είσαι ο κύριος και ο θεός μου !!!!''
δηλαδή καθαρή περίπτωση ΤΠΚ (τον π... κλαίγανε ...)
Γι αυτό επιμένω και εγώ : σφαγιαστήρια :-)
Άνοιξη παντού και Ανάσταση στην ελπίδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα περάσεις καλά grsail! Καλή ξεκούραση!
Μπορούμε να έχουμε κάθε μέρα ανάσταση; Εκεί σε θέλω.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ikor
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εσύ να μεράσεις καλά ikor, ότι καλύτερο !
@tsaousa
ΑπάντησηΔιαγραφή... δύσκολο αλλά ... γίνεται :-))
Εννοείς γίνεται, αν παρατήσουμε τα εγκόσμια και πάμε να ζήσουμε στις πλαγιές που φυτρώνουν τα Εντελβάις;
ΑπάντησηΔιαγραφή@tsaousa
ΑπάντησηΔιαγραφήΓίνεται, αφού και εκεί που δεν το περιμένεις είναι γραμμένα αυτά :-))
[ Εγώ κοιμάμαι, μα η φωνή μου ξαγρυπνά. Του αγαπημένου μου η φωνή. Χτυπά η πόρτα.
«Άνοιξε, αγάπη μου. Πανέμορφή μου εσύ. Άνοιξε να μπω, περιστέρι μου αδελφή μου. Έχει νοτίσει το κεφάλι μου η δροσιά και το νυχτιάτικο τ’ αγιάζι τα μαλλιά μου.»
«Πώς να ντυθώ αφού επλάγιασα γυμνή; Πώς να λερώσω τα πλυμένα μου τα πόδια;» Νοιώθω ένα θρόισμα στα σπλάχνα μου γλυκό, καθώς τα δάχτυλα του ψάχνουν για το σύρτη.
Πετιέμαι απάνω, να του ανοίξω – δε βαστώ – κι από τα χέρια μου σταλάζουν στάλες σμύρνα. Πιάνω το μάνταλο ν’ ανοίξω. Τι να δω; Όλο το μάνταλο πλημμύρισε από σμύρνα.
Και του ανοίγω. Μα έχει φύγει. Έχει χαθεί. ]
Άσμα Θ΄ κεφ. Ε΄2. Μεταγραφή: Λευτέρης Παπαδόπουλος
από tsaousa ασύνδετη
ΑπάντησηΔιαγραφήΠω,πω, είμαι πολύ κρυόκωλη για να αφεθώ στο παραπάνω, ή πολύ καμμένη από το θέμα...(φαντάσου, δεν ξέρω αν είμαι παγωμένη, ή καυτή)
Υπέροχο πάντως.
@agapi
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα μας το χαρίσει κανείς το φως ... πρέπει να το βρούμε μόνοι μας, όπως και την δύναμη για να το αντέξουμε ... διότι ο Κύριος του ανθρώπου είναι ο άνθρωπος καθ' αυτός :-)