Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Ελπίδα;


Μα, τόσος κόσμος !
Τόσοι γέροι, τόσοι νέοι, τόσοι Πολίτες.
Χωρίς ταμπέλα και πιστοποίηση κανενός πολιτικομάγαζου.
Χωρίς κρυμμένες σκέψεις και ιδιοτέλειες.



Αυτό είναι Ελπίδα.



-   Ξέρετε, εγώ ήμουν στο Πολυτεχνείο το ‘73. Όπως περιτριγύριζα σήμερα στο Σύνταγμα, άκουσα μια παρέα νέων να φωνάζει το σύνθημα: «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία, η Χούντα δεν τελείωσε το ‘73». Αμέσως σκέφτηκα: εγώ ο ίδιος και η γενιά μου τι πετύχαμε μέσα στα τελευταία 38 χρόνια; Πόσο αλλάξαμε τα πράγματα;
     
     

    Όλος αυτός ο κόσμος, όλη αυτή η ευγενική, αλλά τόσο δίκαιη, διαμαρτυρία βρίσκεται εκεί χωρίς ισχυρή πολιτική εκπροσώπηση, χωρίς αποτελεσματικό πολιτικό έρεισμα. Το πλήθος, ως εύκολη, μάλλον, βορά στις κρεατομηχανές των τεχνικών της εξουσίας.
     
      

    Το ποσοστό των συμπολιτών που μπορούν με βάση την τρέχουσα πληροφόρηση και με βοηθό την κοινή λογική να έχουν μια, χοντρική έστω, εικόνα των παιχνιδιών που παίζονται την στιγμή αυτή στην πλάτη τους, είναι στην ουσία απειροελάχιστο.


Αυτό είναι Θλίψη.
.

2 σχόλια:

  1. ελπίδα;... δε νομίζω!.. :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @giorgos

    Αντιλαμβάνομαι τις επιφυλλάξεις, όμως νομίζω ότι ο αυθρμητισμός και η έλλειψη ιδιοτέλειας στις μέρες μας έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα.
    Είδομεν ...
    .

    ΑπάντησηΔιαγραφή

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails