Περιμένοντας την Νέα Αριστερά ;

(η photo από το tvxs)

Όλοι όσοι έχουν ακόμη τα μάτια τους ανοικτά βλέπουν ότι  οι Ευρωπαίοι πολίτες υπέρ-συντηρητικοποιούνται  όλο και περισσότερο. Όλα τα ακραία νέο-φιλελεύθερα νομοσχέδια που αφορούν εργασιακά, συνταξιοδοτικό και εκπαίδευση έχουν ψηφιστεί σε όποια βουλή προτάθηκαν (βλ. Γαλλία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ελλάδα, Γερμανία, Αγγλία, …). Χθες στο Ηνωμένο Βασίλειο πέρασε ο σκοταδιστικός νόμος για την ανώτατη παιδεία. Παρά τις - πρωτοφανείς για την χώρα αυτή - κινητοποιήσεις, το νομοσχέδιο πέρασε έστω και με σχετικά μικρή πλειοψηφία 21 ψήφων.

Η πανευρωπαϊκή επιδημία αναποτελεσματικότητας σε κάθε λαϊκή κινητοποίηση αποτελεί ιδιαίτερα σοβαρό και περίπλοκο φαινόμενο που οι εναπομείναντες ‘θεωρητικοί’ της Αριστεράς αδυνατούν να εξηγήσουν ή να αναλύσουν. Η συνέχιση των λαϊκών κινητοποιήσεων στο ίδιο μοτίβο, δηλαδή την πλήρη αναποτελεσματικότητα, θα έχει την επόμενη περίοδο τέσσερεις ραγδαία εκδηλούμενες και ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις: (α) μεγαλύτερη συντηρητικοποίηση των κυβερνήσεων (β) ατονία και εξασθένιση των κινητοποιήσεων (γ) κλίμα ηττοπάθειας σε κάθε προοδευτική κοινωνική ομάδα (δ) συρρίκνωση της «κοινωνικής αριστεράς».

Με εκνευρίζει ιδιαίτερα που διάφοροι ανυποψίαστοι αριστερούληδες των σαλονιών και των cult bars πανηγυρίζουν για τις συγκρούσεις με τους μπάτσους και για τα συνθήματα του Alain Badiou στις διαδηλώσεις παραβλέποντας την ουσία. Σήμερα μάλιστα βρίσκονται σε κατάσταση επαναστατικής έκστασης γιατί κάποιοι πέταξαν αυγά στην Rolls Royce της Camilla και κατατρόμαξε το κορίτσι.

Λίγοι αντιλαμβάνονται ότι όλες οι, εν πολλοίς ακηδεμόνευτες, λαϊκές κινητοποιήσεις στην Ευρώπη παραμένουν αναποτελεσματικές (δηλαδή χωρίς έστω μία ‘νίκη’). Ακόμη πιο λίγοι αντιλαμβάνονται την τεράστια αρνητική σημασία που έχει η αναποτελεσματικότητα αυτή στο πολιτικό και στο συμβολικό επίπεδο.

Κι αν σας έκανα την καρδιά περιβόλι συγχωράτε με.

.