GRSAIL: Ρήτρα Συλλογικής Δράσης ή Collective Action Clause ή CAC

Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Ρήτρα Συλλογικής Δράσης ή Collective Action Clause ή CAC

Έχετε ακούσει τον όρο «Ρήτρα Συλλογικής Δράσης» αγγλιστί «Collective Action Clause»; Όχι; Μα είναι πολύ πιθανόν αυτό το νεοεισαχθέν από την Γερμανία προς συζήτηση οικονομικοτεχνικό τερτίπι να σας καθορίζει την ζωή από το 2013 ή ίσως και από το 2011.

Με αυτή τη ρήτρα, οι αγοραστές ενός κρατικού ομολόγου (πιστωτές) θα γνωρίζουν εξαρχής, ότι σε περίπτωση αδυναμίας εξυπηρέτησης του χρέους από τον εκδότη (κράτος), οι πιστωτές θα μπορούν να αποφασίσουν κατά πλειοψηφία:

- τη μείωση της ονομαστικής αξίας του χρέους («κούρεμα»)

- την επιμήκυνση διάρκειας

- τη μείωση του επιτοκίου

ή ένα συνδυασμό αυτών των μέτρων ώστε να αναδιαρθρωθεί το χρέος.

Η εσχάτως επικίνδυνα ενδυναμωμένη Γερμανική υποκρισία υποστηρίζει ότι με αυτόν τον τρόπο απλώς μεταφέρει στους κερδοσκόπους των αγορών βάρη, προκειμένου να προστατευθούν οι φορολογούμενοι.

Στην πραγματικότητα εισάγεται και θεσμικά η εξουσία των αγορών εντός των διαδικασιών σχεδιασμού και διαχείρισης της Ευρωπαϊκής οικονομίας. Πρόκειται για την μητέρα όλων των καλυμμένων ιδιωτικοποιήσεων, για τον τελικό θρίαμβο του νέο-φιλελευθερισμού.

Εάν υλοποιηθεί η μηχανισμός αυτός τότε οι κεφαλαιούχοι (αγορές) θα μπορούν, χωρίς να εξοντώνουν τις χώρες-θύματά τους, να ρυθμίζουν ανάλογα τον ρυθμό άντλησης τόκων και χρεολυσίων ώστε να τις διατηρούν ίσα - ίσα ζωντανές, ως αγελάδες προς άρμεγμα, απομυζώντας ταυτόχρονα και κάθε διαθέσιμο δημόσιο αγαθό (επιχειρήσεις, ορυκτά, γη κλπ). Πρόκειται για τον επίγειο παράδεισο των κερδοσκόπων αφού η Ευρώπη θα εγγυάται θεσμικά και απόλυτα την τελική αποπληρωμή των όποιων κρατικών δανείων με έναν προσεκτικά επιλεγμένο και αποφασισμένο κατά πλειοψηφία από τους ίδιους τους πιστωτές ρυθμό.

Δυστυχώς τέτοια μέτρα δεν έχουν την βάση τους σε οικονομική σκέψη παρά αντανακλούν την τρέχουσα ψυχοπαθολογία της φάσης την οποία περνά η Ευρώπη εμφανιζόμενη μπροστά στον νέο-φιλελεύθερο εσμό ως βασιλικότερη του βασιλέως. Πρόκειται για καταστροφικές επιλογές που έχουν σαν μοναδική τους αφετηρία την ανεξέλεγκτη πλέον ανάγκη για ιδεολογική επιβολή.

Για περισσότερα:

- http://www.capital.gr/News.asp?id=1091074