Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Οι managers στα Πανεπιστήμια


from CYNICAL


Ένα κομβικό σημείο της νέας εκπαιδευτικής χάρτας που οραματίστηκε ο Πρωθυπουργός μας είναι ο τρόπος διοίκησης των πανεπιστημίων. Εν συντομία, πετάμε απ’ όξω τους φοιτητές, τους καθηγητές, το ακαδημαϊκό προσωπικό, και οποιονδήποτε έχει σχέση με το ίδρυμα και την εκπαίδευση και στη θέση τους εγκαθιστούμε πάντα βάσει βιογραφικού, συμβούλους, εξέχοντα μέλη (ξέρετε τώρα εσείς τι σημαίνει εξέχον μέλος) της κοινωνίας και πάνω απ’ όλα managers.

Πολύ καλή μου φάνηκε η ιδέα, γιατί με την τόση μεγάλη παραγωγή managers κάπου θα πρέπει να βρούνε κι αυτοί δουλειά και να βολευτούν. Ένας manager επιδέξιος στο να πουλάει μασαζοκαλτσόν και φριτέζες, δεν χωράει αμφιβολία ότι θα είναι εξ ίσου αποτελεσματικός στο να προωθεί και το εκπαιδευτικό προϊόν.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι η συγκεκριμένη πιάτσα είναι πολύ ακριβή, αν αναλογιστούμε τις αποδοχές της συντονίστριας της παρέας που θα επεξεργαστεί την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και οι οποίες ανέρχονται στα $400 χιλιάρικα ετησίως και κάτι ψιλά για αυτοκίνητα, σπίτια, ταξίδια, σοφέρ και κομμωτήρια. Αν πολλαπλασιάσουμε το αντίστοιχο ποσό επί τον αριθμό των συμμετεχόντων στο board κάθε πανεπιστημίου και εν συνεχεία επί τον αριθμό των πανεπιστημίων και ΤΕΙ ανά τη χώρα, τότε βλέπουμε ότι η οραματική αυτή μεταρρύθμιση κοστίζει πολύ, μα πολύ ακριβά.

Επειδή ως γνωστόν στα ταμεία του κράτους δεν υπάρχει σάλιο, ο μόνος τρόπος που μπορώ να φανταστώ για να εξοικονομηθούν οι αμοιβές των διοικητών και των συμβούλων των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων είναι να επιβληθούν δίδακτρα στους φοιτητές. Κι επειδή και των φοιτητών και των γονέων αυτών τους εστέγνωσε το σάλιο, δεν μένει άλλος δρόμος παρά ο δανεισμός από τις τράπεζες. Τώρα το πού θα το βρούνε οι τράπεζες το χρήμα είναι κι αυτό ένα ερώτημα, μιας και αυτονών τους στέγνωσαν τα ταμεία, μιας και καμία άλλη τράπεζα δεν βρίσκεται να τους δανείσει, παρά μονάχα η κεντρική.

Μια λύση θα ήταν η εισαγωγή φοιτητών από το Κατάρ και το Κουβέιτ, καθώς επίσης και η εξαγωγή εκπαιδευτικών προϊόντων σε άλλες αραβικές και αφρικανικές χώρες, θέμα που άλλωστε έθιξε και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός όταν αγόρευε για τις εξαγωγικές δυνατότητες της μεσογειακής δίαιτας. Ενώ η πιο καθαρή λύση για τα ελληνόπουλα θα ήταν να μπορούν να φοιτούν μόνο όσα μπορούν να στάξουνε ζεστό το παραδάκι. Όσο για τα άλλα θα έχει όπως πάντα ο θεός. Δε λέω, καλή ιδέα, μιας και τι να τους κάνουμε τόσους επιστήμονες…

Τα άτιμα όμως τα δίδακτρα έχουν την κακιά συνήθεια να ανεβαίνουν, όπως και ο,τιδήποτε άλλο πέφτει στα χέρια του ιδιωτικού τομέα για να εξυγιανθεί. Πέρα από την ιλιγγιώδη αύξηση του κόστους περίθαλψης, στην Αμερική με τον ίδιο ρυθμό αυξήθηκαν και τα δίδακτρα στα πανεπιστήμια. Για παράδειγμα, ενώ στα τελευταία 40 χρόνια το μέσο εισόδημα αυξήθηκε κατά 6.5 φορές, το κόστος φοίτησης ανέβηκε κατά 15 για τους φοιτητές που προέρχονται από την πολιτείας όπου βρίσκεται το πανεπιστήμιο και κατά 24 για τους εκτός. Για τα καλά ιδιωτικά το κόστος αυξήθηκε κατά 13 φορές, με τα δίδακτρα μόνο να ανέρχονται κατά μέσο όρο στα $38,000.

Και σύμφωνα με τις εκθέσεις τόσο δεξιών όσο και αριστερών think-tanks αυτοί που ανέβασαν το κόστος δεν ήταν άλλοι από τους managers, αυτοί δηλαδή οι οποίοι υποτίθεται ότι προσλήφθηκαν για να το κατεβάσουν, ή για να το εξορθολογίσουν όπως είναι η σωστή έκφραση. Τα νούμερα λοιπόν έδειξαν ότι ανάμεσα στο 1993 και 2007 τα χρήματα που δόθηκαν στα εν λόγω λεφούσια στις διοικήσεις 198 πανεπιστημίων αυξήθηκαν με πολύ μεγαλύτερους ρυθμούς απ’ ότι τα χρήματα που δόθηκαν στο εκπαιδευτικό προσωπικό και στη διδασκαλία. Στα δε ιδιωτικά πανεπιστήμια τα κόστη διοίκησης αυξήθηκαν ταχύτερα απ’ ότι στα πολιτειακά. Για παράδειγμα, την ίδια περίοδο το διοικητικό κόστος ανά φοιτητή στο Harvard αυξήθηκε κατά 300%. Άσε δε που οι πρόεδροι των πανεπιστημίων συμπεριφέρονται και αμείβονται σαν πρόεδροι εταιριών της Wall και Main Street συνάμα σκανδαλίζοντας ταυτόχρονα με τον επιδεικτικό τους πλούτο.

Κατά τα άλλα, το μοντέλο φυσάει...
.

5 σχόλια:

  1. Είναι απλό. Στην Ελλάδα δεν είχαμε μήτε Κομμουνισμό, μήτε Σοσιαλισμό, μήτε Καπιταλισμό, ποτέ.

    Θα με ρωτήσεις. Τι είχαμε;

    Απλά τίποτα. Μια στο περίπου κατάσταση είχαμε και μια εν γένει αντίληψη δορυφόρου διατυπωμένη με το "ανήκομεν εις την δύσην".
    Από εκεί και πέρα, οτι και κυβέρνηση να είχαμε, από Δικτατορία και Βασιλιά, μέχρι Σοσιαλισμό (λέμε τώρα), ακόμη και η γριούλα στην Ήπειρο που έσκυβε στο χώμα να μαζέψει δυό χόρτα να τα πουλήσει μπορούσε να σπουδάσει τον γιόκα της ή την κορούλα της.
    Λίγο αυτή, λίγο το παιδί έκανε και καμιά δουλειά σαν φοιτητής, έπαιρνε το πτυχίο. Ειδικά τις εποχές που δεν είχαν κάνει μπουρδέλο τις Σχολές τα κόμματα έβγαινες και επιστήμονας της προκοπής.
    Έτσι, τσουπ, ο κακομοίρης από την χαμηλή τάξη σου βρισκόταν ένας γιατρός, ένας οδοντίατρος ένας δικηγόρος, και περπάταγε στην ζωή και έκανε παρακάτω ότι νόμιζε. ΑΥΤΟ ήταν ανέκαθεν από πολύ δύσκολο (πολλά τα χρέη για να σπουδάσεις) έως ακατόρθωτο στις Δυτικές χώρες. Πχ στην Αμερική από εργάτη γεννιόσουν εργάτης πέθαινες.

    Τώρα ήρθε το καλό παιδί από τας Αμερικάς και τας Σουηδίας και τα έχει κάνει όλα λαμπόγυαλο, σαν συνέχεια του μπαμπά βεβαίως και του Κωστάκη.
    Παλιά μέναμε σε λαϊκές συνοικίες του κέντρου της Αθήνας και δεν ζηλεύαμε τους πλούσιους του Κωλονακίου, αυτοί εκεί και εμείς στην μια χαρά γειτονιά μας.

    Τώρα, ΟΧΙ, ο Γιωργάκης θέλει να μας κάνει ανθρώπους. Που πας σου λέει κύριος; Είσαι λαϊκή τάξη; Θα κάνουμε την γειτονιά σου μπουρδέλο όπως στο Αμερική να είμαστε μοντέρνοι.
    Αν δεν έχεις τα όβολα να ζεις στο Ψυχικό τότε πάρτο χαμπάρι ότι πρέπει να ζεις σε φτωχογειτονιά που να φαίνεται και ως τέτοια. Σε είχαμε τόσο καιρό στις κατώτερες τάξεις και μου αρμένιζες;
    Αν δεν έχεις τα λεφτά να σπουδάσεις τράβα να τυλίγεις σουβλάκια, πως τόλμησες να σκεφτείς τέτοια πράγματα εργάτη γιος;

    Ρε δεν πάνε στον διάολο λέω εγώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Άναυδος

    Κάπως έτσι και χειρότερα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλησπερα.
    Επρεπε να δεις την Παρασκευη το βραδυ στην ΕΡΤ3 'εκπομπη' ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ' τον ΑΞΙΟ ΠΡΥΤΑΝΗ ΤΟΥ ΑΠΘ , κ. ΜΥΛΟΠΟΥΛΟ [αποτυχοντα υποψηφιο βουλευτη ΠΑΣΟΚ]
    στην Ερωτηση του παρουσιαστη 'πως δεχονται το καπελλωμα' των εκ του εξωτερικου φωστηρων.........'απορεια ψαλτου βηξ' και απαιτουν σεβασμο απο τους φοιτητες!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @taspa
    Δεν τον ξέρω τον Μυλόπουλο. Σίγουρα έχουμε πολλά προβλήματα στα Πανεπιστήμια όπως και σε όλους τους άλλους τομείς. Δεν μπορώ όμως να δεχθώ οτι δεν υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι στις σχολές, ούτε ότι δεν υπάρχουν λύσεις. Και επί τέλους τι να κάνουμε ; Πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι ; Τα ανυποψίαστα πασόκια βάλθηκαν να καταλύσουν και να ισοπεδώσουν το σύμπαν. Όλα στον ιδιωτικό τομέα ο οποίος δήθεν "είναι καλύτερος" και "ξέρει" ... έλεος ! Μανατζαραίοι στις σχολές σημαίνει τάφος της παιδείας όπως την ξέραμε. Δεν θα βγάζουν επιστήμονες αλλά ημιμαθείς τεχνοκράτες με στενό μυαλό και ακόμη ποιό στενή προοπτική: την φασιστική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. grsail,.
    Θα ημουν η τελευταια που θα αρνιομουν τα μεγαλα προβληματα στην παιδεια.
    Παλεψαμε και τελικα ξανα μανα απ' την αρχη!!!!εξω η πλεμπα-ταξικη παιδεια-κατσαβιδια με Πανεπιστημιακα [ο θεος να τα κανει ετσι οπως τα προγραμματιζουν] πτυχια.......σημερα μπηκα σε γερμανικο μπλοκ ...................η ολη θεωρηση γυρω απο την Πανεπιστημικη εκπαιδευση ειναι η επιχειρηματικοτητα!!!!!!!!!
    Στην Βιεννη οι φοιτητες ειχαν καταλαβει τα κενρικα αμφιθεατρα των σχολων τους για 2βδομαδες ακριβως για τον ιδιο λογο.........ακουσες τιποτε;;; ειδες τιποτε ;;;στο συμπαν της πληροφορησης;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails