Fuck You USA

from sibilla - σίβυλλα by σίβυλλα

Η άνανδρη επίθεση του Ισραήλ στον Στόλο της Ελευθερίας!

from Εlva by Elva

(Αντιγραφη απο Digital Ship-Ψηφιακο καραβι για τη Γαζα)

''Τα ξημερώματα της Κυριακής 31 Μαίου, στις 4:50, ειδικές δυνάμεις του ισραηλινού στρατού, επιβαίνοντας σε ελικόπτερα και φουσκωτά σκάφη επιτέθηκαν ενάντια στα σκάφη του Στόλου της Ελευθερίας, κάνοντας χρήση πραγματικών πυρών.

Το αποτέλεσμα της πειρατικής αυτής επίθεσης, που έγινε σε διεθνή χωρικά ύδατα, 80 ναυτικά μίλια μακριά από τις ακτές του Ισραήλ και της Γάζας, ήταν τουλάχιστον 2 νεκροί και περισσότεροι από 30 τραυματίες, κυρίως στο τουρκικό σκάφος Mavi- Marmara. (Tωρα διαβαζω οτι οι νεκροι ειναι πανω απο 10!!)

Καταγγέλλουμε το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ για μια ακόμη πράξη διεθνούς πειρατείας ενάντια σε πολίτες από τουλάχιστον 50 χώρες που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια στην πολιορκημένη Γάζα.

Η ελληνική κυβέρνηση όχι μόνο δεν έκανε τίποτα για να προστατεύσει τη ζωή και την ασφάλεια ελλήνων πολιτών που επέβαιναν σε σκάφη που έφεραν την ελληνική σημαία, αλλά συνεχίζει τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με το Ισραήλ, την ίδια στιγμή που αυτό καταλαμβάνει ελληνικό έδαφος και κακοποιεί έλληνες πολίτες. Ελληνες επιβαίνοντες, μέλη της ελληνικής αποστολής και εκπρόσωποι της πρωτοβουλίας «Ένα Καράβι για την Γάζα» καλούσαν στο Υπουργείο Εξωτερικών και έβρισκαν τα τηλέφωνα κλειστά.

Απαιτούμε από την ελληνική κυβέρνηση: 

να ενεργήσει για την άμεση απελευθέρωση όλων των αιχμαλώτων και την επιστροφή των σκαφών του Στόλου της Ελευθερίαςνα κλείσει την πρεσβεία του Ισραήλ

να σταματήσει τις ελληνοισραηλινές ασκήσεις, να διακόψει κάθε σχέση με το κράτος-τρομοκράτη.

Καλούμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας σήμερα, στις 7μμ έξω από την ισραηλινή πρεσβεία.

Για περισσότερες πληροφορίες

6976127545

6947937777  ''.

1. H Τουρκια καλεσε τον Ισραηλινο πρεσβευτη για εξηγησεις εμεις oμως τι κανουμε;

2. Τι σημαινει η δηλωση-υποστηριξης της αποστολης απο την αντιπροσωπο της ΕΕ Catherine Ashton

.

Οι ελίτ σκέφτονται αγγλοσαξονικά

Λόγω της απλότητας, του εύστοχου της σκέψης αλλά και της τραγικής επικαιρότητας του θέματος σας παραθέτω απόσπασμα από άρθρο του Νίκου Γ. Ξυδάκη στην Καθημερινή (τα έντονα δικά μου):

[ Στη μεταπολίτευση, αυτή η παράδοση πρωτογενούς σκέψης ατονεί — για πολλούς λόγους. Ατονεί σταδιακά, έως νεκρώσεως, ακόμη και η πνευματική σύνδεση των ελίτ με την ηπειρωτική Ευρώπη παύει η τροφοδοσία από τη Γαλλία, την Ιταλία, τη Γερμανία. Οι ελίτ διαπαιδαγωγούνται πλέον αγγλοσαξονικά, μαθαίνουν να σκέφτονται αγγλοαμερικάνικα, να καθρεφτίζονται σε υπερατλαντικούς καθρέφτες, να μην αναγνωρίζουν εαυτούς στην παράδοση.

Καθίστανται ανίκανες να σκεφτούν τον εαυτό τους και τον τόπο με όρους άλλους εκτός των κολεγιακών εγχειριδίων· ανίκανες να σκεφτούν τη γεωπολιτική και ιστορική Ελλάδα δυναμικά, με όρους αυτοτέλειας και ιστορικότητας. Οι ελίτ σήμερα παπαγαλίζουν αγγλοσαξονικά, βλέπουν την Ελλάδα μηχανικά, σαν case study, τη βάζουν σε excelάκια στο λάπτοπ· ορισμένως: τη βλέπουν απ’ έξω, σαν ξένοι, που μάλιστα ντρέπονται και λίγο για το μεσογειακό και βαλκάνιο χούι, ντρέπονται για τους φτωχούς και άξεστους γονείς τους.

Ντρέπονται για τον άξεστο Μακρυγιάννη, τον Καραϊσκάκη, τον Καβάφη, τον Σεφέρη; Ναι, ντρέπονται, επειδή οι ίδιοι είναι άξεστοι, άμοιροι παιδείας, ημετέρας και θύραθεν, επειδή είναι ετερόφωτοι ή άφωτοι, επαρχιώτες της Δύσεως και όχι πρωταγωνιστές της.

Είπαμε, βλέπουν την Ελλάδα απέξω, με το κυάλι αντεστραμμένο, και τη σκέφτονται αγγλικά, δηλαδή τεχνικά και αποσπασματικά. Δεν βλέπουν τον κόσμο από εδώ προς τα εκεί· και δεν τον σκέφτονται ελληνικά, δηλαδή ιστορικά και καθολικά. Και η Ελλάδα βουλιάζει. ]

.

Η ύφεση μπορεί να μην ανατραπεί

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 30/5/10

του ΗΛΙΑ ΙΩΑΚΕΙΜΟΓΛΟΥ, μέλους του Δικτύου Αριστερών Οικονομολόγων

Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε ύφεση και εισέρχεται τώρα σε μια μακρά περίοδο υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου της μικροαστικής τάξης, περιθωριοποίησης μέσω της φτώχειας και απαξίωσης ενός σημαντικού μέρους των ασθενέστερων κοινωνικών τάξεων, καθώς επίσης απαξίωσης μεγάλων τμημάτων του παραγωγικού και ανθρώπινου δυναμικού της.

Εάν δεν ανατραπούν τα σημερινά δεδομένα, η διαδικασία αυτή θα μετατραπεί σε πολύπλευρη καταστροφή που θα βυθίσει τη χώρα σε παρατεταμένη περίοδο μαρασμού. Η ακολουθούμενη πολιτική, που πολλοί αποκαλούν «εσωτερική υποτίμηση» ή «ανταγωνιστικό αποπληθωρισμό», είναι μια σωρευτική διαδικασία διαδοχικών κύκλων μείωσης των μισθών και των τιμών. Μέσω αυτών των μειώσεων, σύμφωνα με την κυρίαρχη οικονομική θεωρία, που καθοδηγεί τώρα τις αποφάσεις που λαμβάνονται για την τύχη της ελληνικής οικονομίας, θα ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της χώρας και θα αυξηθούν οι καθαρές εξαγωγές.

Στο τέλος της διαδικασίας, η οικονομία θα είχε ισορροπήσει σε ένα ποσοστό ανεργίας υψηλότερο και ένα επίπεδο παραγωγής χαμηλότερο από το σημερινό, πλην όμως, θα είχε επιτευχθεί και βελτίωση στο εμπορικό έλλειμμα αγαθών και υπηρεσιών εξαιτίας των χαμηλότερων τιμών των εγχωρίως παραγομένων προϊόντων.

Αυτή η διαδικασία είναι μακρά και για να επιταχυνθεί πρέπει, σύμφωνα πάντοτε με την κυρίαρχη οικονομική θεωρία, οι θεσμοί της αγοράς εργασίας που προστατεύουν (υπερβολικά, υποτίθεται) τους εργαζόμενους να μεταρρυθμιστούν στη γνωστή κατεύθυνση απελευθέρωσης των απολύσεων, αποδυνάμωσης των συλλογικών συμβάσεων κ.λπ.

Επομένως, η ύφεση, σε συνθήκες ευρώ, δεν είναι ένα «ατύχημα», το αποτέλεσμα κακών χειρισμών εκ μέρους της κυβέρνησης, του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των λοιπών, ούτε είναι απλώς το αποτέλεσμα των εγωιστικών συμφερόντων του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου ή του κεφαλαίου εν γένει. Η ύφεση θεωρείται, στο πλαίσιο της κυρίαρχης οικονομικής θεωρίας, το εργαλείο με το οποίο μια οικονομία θα ξαναβρεί τις χαμένες της ισορροπίες. Η ύφεση προβλέπεται, από την κυρίαρχη θεωρία, ως φυσιολογικό στάδιο της διαδικασίας προσαρμογής της οικονομίας σε εξωτερικές διαταραχές που έχει δεχτεί η οικονομία (σε καθεστώς ευρώ, δηλαδή αδυναμίας υποτίμησης του νομίσματος). Η ύφεση οργανώνεται ως μέσο για την πειθάρχηση των εργαζόμενων τάξεων, για να δεχθούν λιγότερες προστατευτικές ρυθμίσεις και χαμηλότερους μισθούς υπό την πίεση της ανεργίας.

Αυτό που οργανώνεται, όμως, ως ύφεση θα καταλήξει σε καταστροφή. Η ύφεση θα μετατραπεί σε μια σωρευτική διαδικασία αυτοτροφοδοτούμενης επιδείνωσης. Κατ' αρχήν από την πλευρά της ζήτησης: Η συνολική ζήτηση θα επηρεαστεί στην πρώτη φάση της «εσωτερικής υποτίμησης» από τις μειώσεις των μισθών. Προφανώς, ο αυξανόμενος δανεισμός των μισθωτών κατά την περίοδο που προηγήθηκε της χρηματοπιστωτικής κρίσης είχε επιτρέψει σε σημαντικό βαθμό την αποσύνδεση των μισθών από την ιδιωτική κατανάλωση. Από τη στιγμή, όμως, που η χρηματοπιστωτική κρίση οδήγησε σε μείωση του δανεισμού, η αγοραστική δύναμη των μισθών έχει ανακτήσει τον σημαντικό της ρόλο στη διαμόρφωση της ζήτησης. Η μείωση των μισθών επιφέρει, λοιπόν, μείωση της ιδιωτικής κατανάλωσης. Αυτή η αρχική μείωση επηρεάζει αρνητικά τη συνολική ζήτηση και μέσω αυτής τις επενδύσεις παγίου κεφαλαίου. Ετσι, η συμβολή όλων των συνιστωσών της εσωτερικής ζήτησης θα μειωθεί, η ανεργία θα αυξηθεί και θα μειώσει και αυτή με τη σειρά της την εσωτερική ζήτηση και ο φαύλος κύκλος θα αρχίζει από την αρχή.

Υπάρχει και χειρότερο: Η οικονομία δεν είναι ένα λάστιχο που μπορούμε να το τεντώσουμε και όταν το αφήσουμε να επανέλθει στην αρχική του κατάσταση. Μια οικονομία που έχει υποστεί παρατεταμένη μείωση της ζήτησης δεν επανέρχεται στην αρχική της κατάσταση όταν αυξήσουμε, κάποτε, τη ζήτηση, διότι έχει εν τω μεταξύ υποστεί μια σειρά από καταστροφές το παραγωγικό και το εργατικό δυναμικό της. Η παρατεταμένη μείωση της ζήτησης επιδρά στην πλευρά της προσφοράς: θα καταστρέψει ένα μέρος του κεφαλαιακού αποθέματος, καθώς θα πτωχεύσει σειρά επιχειρήσεων και ένα μέρος του εργατικού δυναμικού θα απολέσει τις γνώσεις του και τις δεξιότητές του. Αυτό σημαίνει ότι θα μειωθεί ο μέγιστος δυνατός ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.

Η κάθοδος θα συνεχίζεται ωσότου η εξωτερική ζήτηση, οι καθαρές εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών αναλάβουν τον ρόλο του κινητήρα της οικονομίας χάρη στις μειώσεις του κόστους εργασίας και στις μειώσεις των τιμών των εγχωρίως παραγομένων προϊόντων (δηλαδή χάρη στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας τιμής). Αυτή είναι μια ηρωική υπόθεση, αλλά ας υποθέσουμε ότι έτσι θα συμβεί για την οικονομία του άρθρου. Πόσα χρόνια θα χρειαστούν ωσότου η ελληνική οικονομία ανακάμψει μέσα από τις στάχτες της ως εξαγωγική δύναμη; Η Γερμανία που εφάρμοσε πολιτική εσωτερικής υποτίμησης, και είναι τέρας εξαγωγικής ισχύος, χρειάστηκε μια δεκαετία.

Μπορούμε, όμως, να σκεφτούμε και άλλους τρόπους για να βγούμε από την κρίση, εξίσου αποτελεσματικούς, ξεκινώντας από την υποχρέωση των μεγάλων περιουσιών να αναλάβουν το κύριο βάρος της προσαρμογής, τη φορολόγηση των επιχειρηματικών κερδών με συντελεστή 45% όπως ίσχυε πριν αναλάβει τη διακυβέρνηση ο νεοφιλελευθερισμός, τον εξονυχιστικό έλεγχο των ανώτερων εισοδημάτων που φοροδιαφεύγουν ασύστολα, την κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών των εισοδημάτων της ιδιοκτησίας κ.λπ.

Ας μην ξεχνάμε ότι η αναλογία των εισοδημάτων ιδιοκτησίας προς τις αμοιβές εργασίας (λαμβάνοντας υπόψη και την αυτοαπασχόληση) στην Ελλάδα ανερχόταν, το 2009, σε 0,43, ενώ στις περισσότερες από τις άλλες χώρες της Ε.Ε.-15 βρισκόταν στην περιοχή 0,1-0,3 (μέσος όρος ευρωζώνης 0,25).

Πέραν όμως των εναλλακτικών προτάσεων πολιτικής που μπορεί να προτείνει η αριστερά, τον λόγο έχουν τώρα όσοι καλούνται, αδίκως, να υποστούν τις συνέπειες της δημοσιονομικής κρίσης, για μια περίοδο που κατά τα φαινόμενα θα υπερβαίνει τη δεκαετία, και απέναντι σε μια άρχουσα τάξη που δυσκολεύεται πλέον να νομιμοποιήσει ιδεολογικά την πολιτική της. Αυτές είναι συνθήκες αναγκαίες, ίσως δε και ικανές, για να εισέλθουμε σε μια παρατεταμένη περίοδο υψηλής κοινωνικής έντασης.

.

Les Miserables

… ελεύθεροι …

[ Ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους θα αφεθούν, την Κυριακή 6 Ιουνίου, οι δύο ειδικοί φρουροί, Επαμεινώνδας Κορκονέας και Βασίλης Σαραλιώτης, οι οποίοι κατηγορούνται για τη δολοφονία του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ύστερα από απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστήριου της Άμφισσας, καθώς παρήλθε το χρονικό όριο των 18μηνών κράτησης. ]

… και το χειρότερο είναι ότι δεν μου κάνει εντύπωση.

Με κάποιο τρόπο, κρυφά, ενδόμυχα το περίμενα. Μέσα στην λαίλαπα που σαρώνει την χώρα σαν αχυρένιο καλύβι είδα τους μηχανισμούς του κράτους να καταρρέουν. Την συμπεριφορά της εξουσίας να γίνεται όλο και περισσότερο εχθρική προς τον πολίτη. Η Δικαιοσύνη ; Ποια ; Ως κοινωνικός μηχανισμός ή ως έννοια γενική ; Ως έννοια ζει και βασιλεύει γινόμενη όνειρο και όραμα και πόθος ανικανοποίητος. Ως κοινωνικός μηχανισμός όμως έχει πάψει από καιρό να λειτουργεί. Οι θεσμοί που την απαρτίζουν μαράθηκαν, οι άνθρωποί της οι περισσότεροι κουράστηκαν και οι υπόλοιποι έπαψαν να είναι άνθρωποι από καιρό τώρα.

… ελεύθεροι ;

Ούτε το αυτονόητο δεν μπορεί πια να αντικρύσει και να διαχειριστεί ο Έλληνας δικαστής. Δέκα οκτώ μήνες, 540 ημέρες, δεν του έφτασαν για να 'σκεφτεί' να 'συσκεφτεί' και να 'αποφασίσει'. Η πολιτεία αξιοποιεί ανεπαισθήτως την ανικανότητα, την τεμπελιά και την αναλγησία των δικαστών της απλά για να μας δείξει για μια φορά ακόμα ότι δεν είμαστε πολίτες, δεν είμαστε άνθρωποι. Είμαστε τσακισμένοι Υπήκοοι. Μπορούν να μας σκοτώνουν όποτε θέλουν και να παραμένουν ανενόχλητοι και αλώβητοι.

Από πολύ πριν τον Λαμπράκη και τον Τεμπονέρα και μέχρι τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο ο δρόμος είναι μακρύς και ατέλειωτος.

Ατέλειωτος …

---------

Παρακάτω απόσπασμα από το κείμενο ‘Φαντάσματα’ του Δημήτρη Κουκουλά:

( http://www.os3.gr/gr_artos_diagonismos_book.htm )

[ … ο νεαρός ξεκίνησε να έρχεται προς το μέρος μου. Δρασκελούσε το δρόμο χωρίς να προσέχει καθόλου τα αμάξια. Και χωρίς απόλυτη χρονική ακολουθία και αλληλουχία κινήσεων, βρέθηκε να κάθεται στην απέναντι μου, καρέκλα. Το γνωστό πρόσωπο που ξέρω από τα αφιερώματα των εφημερίδων. Είχε στα μάτια μια θλίψη.

Στον κρόταφο του πιο πάνω από το αφτί ένα θολό σημάδι … κάτι σαν μουντζαλιά σε φωτογραφία …

… Η ταραχή μου μεγάλωνε, έκανα προσπάθεια να την κρύψω. Και αυτός με την ίδια φωνή, αυτή τη χαμηλή και σταθερή φωνή του, συνέχισε:

… είναι το σημάδι του θανάτου μου … εγώ δεν μπορώ να το δω … ]

.

Ποιο μέλλον ;

Στο Business Insider βρήκα τα παρακάτω διαγράμματα και θεώρησα καλή ιδέα να γράψω με βάση αυτά μια συνοπτική ανάρτηση. Η κατάσταση είναι πολύ κακή για την χώρα μας οπότε όσο περισσότερα γνωρίζουμε τόσο το καλύτερο για όλους.

Για την Ιταλία περίπου 251,5 δις ευρώ χρέους λήγουν φέτος και ακολουθούν 192,2 το 2011 και άλλα 168,2 το 2012. Οι αριθμοί αυτοί καλύπτουν το 32% περίπου του ΑΕΠ της γειτόνισσας.

Για την Ισπανία περίπου 76,5 δις ευρώ χρέους λήγουν φέτος και ακολουθούν 84 το 2011 και άλλα 61,2 το 2012. Οι αριθμοί αυτοί καλύπτουν το 17% περίπου του Ισπανικού ΑΕΠ.

Για την Ελλάδα περίπου 15,8 δις ευρώ χρέους λήγουν φέτος και ακολουθούν 31,3 το 2011 και άλλα 31,7 το 2012. Οι αριθμοί αυτοί καλύπτουν το 27% περίπου του Ελληνικού ΑΕΠ.

Είναι σαφές ότι το βάρος επικεντρώνεται στα τρία επόμενα χρόνια για την Ιταλία και την Ισπανία. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και για την Ελλάδα όπου βλέπουμε τις πιέσεις στην ουσία να συνεχίζονται έως το 2019 (!)

Η πραγματικά ζοφερή πρόβλεψη που αναδύεται από το διάγραμμα και τα κολοσσιαία νούμερα που παριστά είναι ίσως το πλέον ισχυρό επιχείρημα προς την κατεύθυνση της άμεσης αναδιάρθρωσης του Ελληνικού Δημόσιου Χρέους.

Είναι αξιοπερίεργο το πότε η λεγόμενη από όλο και περισσότερους «κατοχική κυβέρνηση» της χώρας μας θα αναγκαστεί – εκ των πραγμάτων – να το παραδεχτεί και να δράσει ανάλογα, παρακούοντας τα αφεντικά της στην ΕΕ και στο ΔΝΤ.

.

Γράμμα στον άγνωστο blogger

Με αφορμή κάποιο απαράδεκτο σχόλιο που έλαβα προφανώς «γραμμένο στο γόνα» από συνάδελφο που «θα μπορούσε και πολύ καλύτερα» γράφω την παρακάτω ανοικτή επιστολή που αφιερώνεται στους φίλους bloggers (εχθρούς δεν έχουμε) που πολλές φορές μη συμφωνώντας ή μη κατανοώντας κάποιο κείμενο, σπεύδουν να κατακεραυνώσουν τον γράφοντα με άστοχη ένταση και δυσάρεστους χαρακτηρισμούς:

Αγαπητέ συν-μπλογκερ,

Έχω πλέον έντονη την εντύπωση ότι δεν _διαβάζεις_ πριν σχολιάσεις.

Το να με συγκρίνεις με το τρωκτικό δείχνει απλώς αδικαιολόγητη και ανεξήγητη έλλειψη ψυχραιμίας.

Και να «προκαλέσουμε ανάγνωση» για ποιο λόγο ; Έχουμε να κερδίσουμε κάτι ή πρόκειται να βγάλουμε μεροκάματο από αυτά που γράφουμε ;

Ειλικρινά δεν γνωρίζω και δεν με ενδιαφέρει τι γράφουν τα δεξιά και ακροδεξιά μπλογκς, εσύ που από ότι λες τα διαβάζεις, θα ξέρεις καλύτερα.

Και εγώ αλλά και πολλοί από τους δικούς σου αναγνώστες σου έχουν εξηγήσει, συνήθως ήρεμα και καλοπροαίρετα, ότι ο σύγχρονος άνθρωπος δεν είναι δυνατόν να επιβιώσει χωρίς χρήματα. Όταν λοιπόν του μειώνεις ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ τα εισοδήματά του τότε του υποβαθμίζεις και το επίπεδο της ζωής του. Είναι κάτι που δεν κατάλαβες ;

Οι αφορισμοί «η κρίση σας πείραξε», «κατάντια» κλπ δείχνουν ρηχότητα, βιασύνη και τελικά έλλειψη κατανόησης και σεβασμού σε αυτόν που σου μιλάει. Σου επιστρέφονται λοιπόν συστημένοι ΟΛΟΙ !

Όπως θα έχεις ίσως παρατηρήσει σε αυτό το μπλογκ έχω γράψει δεκάδες άρθρα και έχω αναδημοσιεύσει άλλα τόσα άρθρα φίλων και ανθρώπων που εκτιμώ την γνώμη τους σχετικά με την διεθνή συγκυρία, την Ελληνική Οικονομία, το ΔΝΤ, τον ρόλο των Ελληνικών κομμάτων κλπ.

Για το μόνο λοιπόν που δεν μπορείς να με κατηγορήσεις είναι για «έλλειψη επιχειρημάτων» όπως λες.

Προτείνω λοιπόν να το ξανασυζητήσουμε αφού όμως συμπληρώσεις τις γνώσεις σου σχετικά με τα ζητήματα αυτά.

Παίρνω επίσης το θάρρος να προτείνω να μιλάς ωριμότερα και ευγενικότερα στους μπλογκοσυναδέλφους σου για πράγματα που γνωρίζεις.

Για πράγματα που δεν γνωρίζεις να ακούς και να διαβάζεις για να μαθαίνεις.

.

Το κατάπτυστο κόμμα και η προδοσία της Ευρώπης

Δεν θα διαβάσετε καμία μεγάλη σοφία, ούτε καμία βαθυστόχαστη ανάλυση. Απλά γράφω παρασυρμένος από την αηδία και την αγανάκτηση που μαζί με πολλούς άλλους βιώνω τους τελευταίους μήνες.

Η Ελλάδα λειτούργησε ως άλλος δούρειος ίππος ή ως τραγική κερκόπορτα της Ευρώπης, για τα αδίστακτα γεράκια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και τμήματος της ΕΕ τα οποία ενορχηστρώνουν απροκάλυπτα πλέον, ληστρικά για τους λαούς σενάρια λιτότητας, που δεν περιορίζονται φυσικά μόνο στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.

Λιτότητα ακολουθεί και η Ιταλία, παίρνοντας τον δρόμο που έχουν ήδη πάρει αρκετές ευρωπαϊκές χώρες, ακολουθώντας το «Ελληνικό Παράδειγμα» εμπνευσμένο από τους ξένους αλλά υλοποιούμενο από τους ντόπιους Νενέκους και το σαφώς ξενόδουλο – κατά τον αρχηγό του – Ελληνικό Υπουργικό Συμβούλιο. Ο «πρώτος υπουργός», ο γνωστός «κύριος λεφτά υπάρχουν» μα και οι συν αυτόν, επέλεξαν να ακολουθήσουν διατεταγμένη υπηρεσία υποτασσόμενοι στην δειλία, την έλλειψη οράματος την βαθύτατη κοινωνική αναλγησία αλλά και την ιδιοτέλειά τους.

Επόμενος – άμεσος - στόχος η Πορτογαλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η «Ελλάδα του Βορά» Δανία, η Ρουμανία, η Ουγγαρία, η Σερβία.

Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Κράτος ως κληρονομιά των αγώνων και των πνευματικών κατακτήσεων του Διαφωτισμού και της Αναγέννησης, καταρρέει κάτω από την τυφλή καταστροφική μανία των μειρακίων του LSE και της Wall Street.

Βέβαια οι εγκληματικές συνειδήσεις που εφηύραν τους μηχανισμούς καταλήστευσης των λαών εξαιρούν από τα σενάριά τους τις «χώρες πατριάρχες» όπως Γερμανία και Γαλλία διότι «θα μπορούσε ίσως έτσι να υπονομευθεί η ανάπτυξη» (!!). Αγαπητοί αναγνώστες, μιλούμε για ένα κρεσέντο αδιαντροπιάς και υποκρισίας.

Μέσα σε όλα αυτά, άκουσα και την δήλωση του πτωχού πλην τιμίου Υπουργού της Εργασίας (απασχόληση παρακαλώ – και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε).

Ιδού η ιστορική δήλωσις :

«Θα επικεντρωθώ και ό,τι καταφέρω» [ κατά το γνωστό: ό,τι κάτσει ]

Ο Υπουργός αφού εξεδήλωσε το αμέριστο ενδιαφέρον του δια τας χήρας κάτω των πενήντα ετών, μας πληροφόρησε ότι «θα επικεντρωθεί», με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Αποτελεί επόμενο και θλιβερό συμπέρασμα το ότι ο κύριος αυτός δεν έχει αντιληφθεί πως έχει πραγματική ευθύνη ως Υπουργός Ελληνικής κυβέρνησης. Ακολουθεί φαίνεται τα χνάρια του εδώ αφεντικού του ο οποίος επίσης δεν έχει αντιληφθεί ότι έχει συνολική ευθύνη ως Έλληνας Πρωθυπουργός.

Όπως έγραψα και αλλού, νομίζαμε αφελώς όλοι ότι δεν υπάρχουν χειρότεροι από τους προηγούμενους ... αλλά δυστυχώς υπάρχουν ...

Αίσχος !

.

Η λερωμένη φωλιά

Στο site http://www.competitive-greece.gr/ που ανήκει στο Εθνικό Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας του Υπουργείου Ανάπτυξης, βρήκα μια ενδιαφέρουσα μελέτη 240 σελίδων του 2007 η οποία εμπεριέχει πάμπολλα στοιχεία που αφορούν την ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητα στην χώρα μας. Για τις δύο αυτές, εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους, έννοιες έχουν λεχθεί και γραφεί πάρα πολλά ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες, αλλά οι παρεξηγήσεις και οι ομιχλώδεις αντιλήψεις δεν λένε να υποχωρήσουν.

Περιδιαβαίνοντας το ενδιαφέρον κείμενο έπεσα πάνω στους δύο παρακάτω πίνακες που μου φάνηκαν προκλητικοί όσο και επίκαιροι :

Δεν τους σχολιάζω αφού είναι προφανές ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα όταν μια χώρα υστερεί σε διαφάνεια και όταν εμφανίζει ως Δαπάνες Δημόσιας Διοίκησης το 10% του ΑΕΠ και του 19% των Δημοσίων Δαπανών (!) Και να φανταστείτε ότι τα στοιχεία είναι σχετικά παλιά, του 2007 και του 2004 αντίστοιχα.

Είναι προφανές – και πάλι – ποιοι έχουν την ευθύνη για τέτοιου είδους εξόφθαλμες στρεβλώσεις στην οικονομία μας: το σύνολο του κατ’ ευφημισμό «πολιτικού κόσμου».

Δεν τίθεται καμία αμφιβολία ότι η συμπεριφορά και ο τρόπος αντίδρασης της ΕΕ στο Ελληνικό πρόβλημα ήταν απαράδεκτα και αυτοκαταστροφικά και δεν χρειάζεται να επαναληφθεί η διαπίστωση ότι η εμπλοκή του ΔΝΤ στα της Ελλάδας και λίγες εβδομάδες αργότερα και στα της Ευρώπης (βλ. Πακέτο Ευρωπαϊκής Στήριξης 700 δις) είναι όχι μόνο επιζήμια αλλά και κατάπτυστη.

Όμως μέσα σε αυτό τον συρφετό της κερδοσκοπίας των αδίστακτων πολιτικών παιχνιδιών και της άδικης καταλήστευσης του παντελώς αθώου καθ’ όλα τα σχετικά με την οικονομική δυσπραγία μέσου Έλληνα, δεν θα πρέπει να παραβλέπουμε ούτε να ξεχνάμε το γεγονός ότι και «εμείς» κάπου την είχαμε (πολύ) λερωμένη την φωλιά μας. «Εμείς» δείξαμε την κερκόπορτα που οδηγεί στην άλωσή μας. Και στην λέξη «εμείς» ας δοθεί το περιεχόμενο που καθ’ ένας από εμάς με θετικό πνεύμα και κοινή λογική ορίζει ως ορθό και δίκαιο.

.

Το Ελληνικό χρέος πρέπει να αναδιαρθρωθεί

Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι τα προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας – και της Ευρωζώνης - δεν έχουν λυθεί και ούτε μπορούν να λυθούν με το μεγάλο πακέτο οικονομικής ενίσχυσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) – European Central Bank (ECB) και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) – International Monetary Fund (IMF). Η Ελληνική κυβέρνηση κλήθηκε να λάβει μέτρα λιτότητας που θα προκαλέσουν σημαντική μείωση των εισοδημάτων και της απασχόλησης και που όχι μόνο δεν θα διορθώσουν τα υπάρχοντα οικονομικά προβλήματα της χώρας αλλά στην πραγματικότητα θα τα χειροτερέψουν.

Οι βαθιά χρεωμένες φτωχές χώρες (Heavily Indebted Poor Countries – HIPCs) της Αφρικής θα μπορούσαν να εξηγήσουν στους Έλληνες ένα δύο πράγματα γι αυτή την διαδικασία. Θα μπορούσαν να τους πουν με ποιο τρόπο τα αποπληθωριστικά μέτρα που επιβάλλονται στις κυβερνήσεις σπρώχνουν την οικονομία σε ένα σπιράλ από-ανάπτυξης που καταστρέφει τις υπάρχουσες παραγωγικές δομές μαζί με κάθε προοπτική μελλοντικής ανάκαμψης σπρώχνοντας μεγάλα τμήματα του πληθυσμού σε μια εύθραυστη και ανασφαλή θέση.

Θα μπορούσαν να τους εξηγήσουν για ποιο λόγο τέτοια μέτρα είναι θεμελιωδώς αναποτελεσματικά διότι η μείωση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) κάνει ακόμη ποιο δύσκολη την εξυπηρέτηση του χρέους το οποίο με την σειρά του όχι μόνο εμφανίζει αυξητικές τάσεις αλλά και μεγεθύνεται, αφού οι τόκοι προστίθενται στο κεφάλαιο οπότε το χρέος αυξάνεται ακόμη και αν δεν υπάρξει νέος δανεισμός.

Θα μπορούσαν να τους εξηγήσουν πόσο επιτακτική και χωρίς την ύπαρξη καμιάς εναλλακτικής λύσης είναι η ανάγκη αναδιάρθρωσης του χρέους, διότι τα προβλήματα απλώς θα διογκώνονται ακόμη και μετά την λήψη των σκληρότερων δυνατών μέτρων λιτότητας (και εν μέρει λόγω των μέτρων καθ’ αυτών). Θα μπορούσαν να τους πουν για τις δικές τους εμπειρίες των μερικών χαμένων δεκαετιών οικονομικής οπισθοχώρησης που θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί με την έγκαιρη αναδιάρθρωση του χρέους και την ταυτόχρονη λήψη ενός διαφορετικού πακέτου μέτρων που θα οδηγούσε στην οικονομική ανάκαμψη.

Οι εμπειρίες αυτές οδηγούν στο προφανές συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει άλλη λύση από την εκ βάθρων αναδιάρθρωση του Ελληνικού χρέους που θα δημιουργήσει φυσικά οικονομικές απώλειες στους δανειστές οι οποίοι με την σειρά τους δεν φρόντισαν από την αρχή να εξετάσουν τα χαρακτηριστικά όσο και τις επισφάλειες (due diligence) των δανείων τους προς την χώρα.

Γιατί ένα τόσο απλό και ξεκάθαρο συμπέρασμα δεν συζητείται; Μια ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του Ελληνικού χρέους θα προκαλούσε σοβαρές απώλειες σε Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες οι οποίες δάνειζαν αφειδώς κατά την διάρκεια της περιόδου γρήγορης ανάπτυξης της χώρας και έτσι συμμετείχαν έμμεσα στην δημιουργία των οικονομικών ανισορροπιών οι οποίες – για παράδειγμα – κατέστρεψαν την ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας έναντι της Γερμανικής. Οι (σσ. Ευρωπαίοι και ‘άλλοι’ τραπεζίτες) δεν επιτρέπουν φυσικά να εμφανιστούν τέτοιες απώλειες, έτσι το βάρος της οικονομικής ανάταξης πέφτει ολοκληρωτικά στους ώμους του Ελληνικού λαού για ολόκληρες γενιές και για τον λόγο αυτό ακριβώς το όλο εγχείρημα αποτελεί ένα ανέφικτο και αναποτελεσματικό σενάριο.

Τα πράγματα όμως είναι ακόμη χειρότερα. Άλλες χώρες που διαφαίνεται να αντιμετωπίζουν παρόμοια με τα Ελληνικά προβλήματα ωθούνται ήδη σε μέτρα λιτότητας και αντικρουόμενες μακροοικονομικές πολιτικές που είναι βέβαιο ότι θα απειλήσουν την ήδη δύσκολη οικονομική ανάκαμψη αλλά και θα προκαλέσουν ή θα ενισχύσουν την επόμενη ύφεση. Η Ισπανία έχει ήδη ανακοινώσει όχι μόνο σκλήρυνση της οικονομικής πολιτικής αλλά και μειώσεις στον δημόσιο τομέα, στους μισθούς και στις συντάξεις καθώς και πολλά ακόμη. Αυτό είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτων διότι η Ισπανία μέχρι και πριν από δύο χρόνια εμφάνιζε ένα σοβαρό οικονομικό πλεόνασμα (το έλλειμμα οφειλόταν στον ιδιωτικό τομέα) και τα πρόσφατα ελλείμματα ήταν αποτελέσματα της διεθνούς κρίσης.

Η Ιρλανδία ήδη εφαρμόζει ακραία μέτρα που οδηγούν σε δραστική μείωση του ΑΕΠ και εμπεριέχουν μειώσεις των δημοσίων δαπανών σε κάθε τομέα από τις φυσικές υποδομές έως την Εκπαίδευση. Οι Βαλτικές χώρες, όχι μόνο η Λετονία που ήδη εφαρμόζει πρόγραμμα του ΔΝΤ αλλά και η Εσθονία, όπου τα μέτρα επιβάλλονται με εσωτερικές αποφάσεις, αντιμετωπίζουν δραματικές μειώσεις στα εισοδήματα, στην απασχόληση και στους μισθούς που οφείλονται στα εκτεταμένα μέτρα λιτότητας. Στην Ρουμανία παρακολουθήσαμε το συγκλονιστικό θέαμα ενός ολόκληρου λαού που βγήκε στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί για τις μεγάλες μειώσεις (σμ. των ήδη πολύ χαμηλών) μισθών. Στην Βρετανία η νέα κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα ελέγχου του κολοσσιαίου ελλείμματος μειώνοντας τα δημόσια έξοδα και αυξάνοντας τους έμμεσους φόρους (σμ. το πλέον άδικο από όλα τα άδικα μέτρα).

Όλες αυτές οι χώρες ελπίζουν να βγουν με τον τρόπο τους εκτός αυτού του καταστροφικού κύκλου αλλά αυτό είναι απλά μη πιθανό αφού στην πραγματικότητα οι αριθμοί δεν συνηγορούν. Έτσι, αυτές οι χώρες, αλλά λόγω συσχέτισης και η υπόλοιπη Ευρώπη, καταδικάζονται να βιώσουν μακρόχρονη στασιμότητα και μείωση των εισοδημάτων με όλα τα οικονομικά αλλά και κοινωνικά προβλήματα που αυτό θα δημιουργήσει.

Μα πως μια τόσο παράλογη συλλογή από οικονομικά σενάρια και πολιτικές παίρνεται σήμερα τόσο στα σοβαρά;

Το πρόβλημα είναι ότι η ισχύς του χρήματος – στην πολιτική, στα ΜΜΕ και στον καθορισμό εθνικών και διεθνών οικονομικών πολιτικών – παραμένει αμείωτη παρά τις πρόσφατες υπερβολές και αποτυχίες. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος όπου η αναδιάρθρωση των κρατικών χρεών δεν είναι στην ατζέντα των συζητήσεων. Αυτός είναι ο λόγος όπου στις συζητήσεις περί οικονομικής ισορροπίας έννοιες όπως ‘άμεσοι φόροι’ ή ‘κεφάλαιο’ αναφέρονται τόσο σπάνια και ακόμη λιγότερο στους κύκλους αυτών που κύρια επωφελήθηκαν και επωφελούνται από μεγάλα πακέτα διάσωσης από δημόσιο χρήμα και οι οποίοι σήμερα κρατούν σε ομηρία αυτούς τους ίδιους που τους τάισαν.

Άρθρο της Jayati Ghosh, Guardian, Δευτέρα 17 Μαΐου, το πρωτότυπο άρθρο εδώ:

Η Jayati Ghosh (1955-) σπούδασε στο Delhi University, Jawaharlal Nehru University (JNU) και στο University of Cambridge. Η διδακτορική της εργασία στο Πανεπιστήμιο Cambridge είχε τίτλο "Μη καπιταλιστική εκχώρηση γης: η θεωρία και η πράξη στην Βόρεια Ινδία». Η κυρία Ghosh είναι τώρα καθηγήτρια οικονομικών και Πρύτανης στο Κέντρο Οικονομικών Σπουδών και Σχεδιασμού της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Jawaharlal Nehru University στο Νέο Δελχί. Οι ειδίκευσή της περιλαμβάνει παγκοσμιοποίηση, διεθνή οικονομικά, μοντέλα απασχόλησης σε αναπτυσσόμενες χώρες και μακροοικονομική.

.

Δάνειο 14,5 δισ. ευρώ καταβλήθηκε στην Ελλάδα

ΑΘΗΝΑ 18/05/2010 [ Nooz.gr ]

Το πρώτο τμήμα των ευρωπαϊκών δανείων προς την Ελλάδα, ύψους 14,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, καταβλήθηκε την Τρίτη, όπως προβλεπόταν, για να βοηθηθεί η χώρα να ανταπεξέλθει στις προθεσμίες αποπληρωμής των χρεών της, καθώς πρέπει να καταβληθούν αύριο, 9 δισ. από παλαιότερες ομολογίες που λήγουν.

Ομολογίες για χρήματα των Ολυμπιακών Αγώνων, που έμελλε να μείνουν στην ιστορία, ως η αφορμή δημιουργίας μηχανισμού στήριξης της Ε.Ε.

Από αυτά, τα 9 δισ. ευρώ δεν θα μείνουν για πολύ στο ταμείο, καθώς την Τετάρτη εκπνέει δάνειο παλαιότερων ομολογιών.

Σύμφωνα με το BBC, προκειμένου να χορηγηθούν οι επόμενες δόσεις της οικονομικής στήριξης -η δεύτερη δόση είναι προγραμματισμένη τον Αύγουστο 2010-, ΔΝΤ και ΕΕ θέτουν την Ελλάδα υπό ασφυκτική παρακολούθηση. 

Να θυμίσουμε ότι τα δάνεια από τα κράτη της ζώνης του ευρώ, σε διμερή βάση - ύψους 14,5 δισ. ευρώ- αναμένεται να χορηγηθούν με επιτόκιο 3,60%. Τα πρώτα 5,5 δισ. ευρώ, από τα συνολικά 40 δισ. ευρώ που προβλέπει για το 2010 ο χρηματοδοτικός μηχανισμός στήριξης της Ελλάδας, εκταμιεύθηκαν από το ΔΝΤ την περασμένη Τετάρτη.

Πρόκειται για το ήμισυ του σκέλους στήριξης που αντιστοιχεί στο ΔΝΤ. Η πρώτη αυτή δόση χορηγήθηκε με επιτόκιο 1,30% για τα πρώτα 3 δισ. ευρώ και 3,30% για τα υπόλοιπα 2,5 δισ. ευρώ.

Ποιες, όμως, είναι οι χώρες που μας δάνεισαν;

Χώρα	Ποσό
ΚfW – Γερμανία	4.427.870.552,22
Γαλλία	3.325.164.236,57
Ιταλία	2.921.922.720,93
Ισπανία	1.941.619.822,56
Ολλανδία	932.510.618,54
Αυστρία	454.003.276,67
Πορτογαλία	409.274.004,99
Λουξεμβούργο	40.847.902,58
Κύπρος	32.009.604,25
Μάλτα	14.777.260,69
ΣΥΝΟΛΟ	14.500.000.000,00

Μιρολογώντας τους ζωντανούς

Από την εποχή του Πάτροκλου οι Έλληνες είμαστε συνηθισμένοι να βιώνουμε βαθιά την λύπη, την απώλεια, το ανεπανόρθωτο:



«Είπε και εις όλους κίνησε τον πόθον των δακρύων κι η αυγή τους ήβρε ολόγυρα στο λείψανο να κλαίουν».


Μας βρήκε όμως τύχη κακή, τόσο κακή που θα μας βάλει πια να μοιρολογάμε τους ζωντανούς.


Αναδημοσίευση του «Μοιρολογώντας τους ζωντανούς» από το blog ΦΑΝΤΑΣΟΥ:
--------------------

Ψάχνω μέρες τώρα να βρω ένα παράπονο που κατοικεί εντός μου.

Τα φαντάσματα της μνήμης με ξυπνούν.

Λίγα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, νέοι άνθρωποι με στοιβαγμένα τα υπάρχοντα σε πέντε χαρτοκούτια ξεκινούσαν από την επαρχία το μεγάλο ταξίδι για το Πειραιά και στη συνέχεια το μεγάλο ξεριζωμό για την άλλη Ήπειρο.

Πίσω έμεναν οι γριές γυναίκες να μοιρολογούν.

Μοιρολόι αβάσταχτο.

Έθαβαν τους ανθρώπους τους ζωντανούς .

Ήξεραν πως δεν υπήρχε ελπίδα να ξαναδούν παιδιά και εγγόνια και επομένως γι αυτούς αυτό, ήταν θάνατος.

Σήμερα ο Έλληνας , δεν ονειρεύεται, σήμερα ο Έλληνας μόνο θυμάται.

Όταν οι αναμνήσεις του παρελθόντος είναι οι μόνοι κάτοικοι του νου σου , έχεις ήδη πεθάνει άσχετα αν νομίζεις πώς ζεις.

Ο νέος άνθρωπος σήμερα ονειρεύεται πώς θα φύγει από το τόπο του.

Θα μείνει μια πατρίδα γερόντων, χωρίς ίχνος ελπίδας.

Η κατοχή και ο εμφύλιος έστειλαν στο τάφο ένα εκατομμύριο ψυχές.

Ένα εκατομμύριο από τα οκτώ ξεκληρίστηκε ,το 12,5% του πληθυσμού.

Ο πόλεμος του σήμερα θα ξεκληρίσει μεγαλύτερο ποσοστό .

Δεν είναι ο βιολογικός θάνατος που με τρομάζει, είναι ο καθημερινός θάνατος της ελπίδας , είναι οι εικόνες από τις γυναίκες και τους άνδρες του τέλους της λαϊκής που με βασανίζουν.

Εκείνοι που αυξάνονται, όταν ο μανάβης μαζεύει τα τελευταία απούλητα τρόφιμα και που πετά ολοένα και λιγότερα ενώ οι αναζητητές τροφής γίνονται ολοένα και περισσότεροι.

Τούτος ο πόλεμος δεν έχει οβίδες ούτε όλμους ,τούτος ο πόλεμος έχει πίκρα, αβάσταχτη ψυχική φθορά, ατέλειωτο πόνο.

Κοιτάς να εστιάσεις στον εχθρό, και τον χάνεις την επόμενη στιγμή ομπρός στα μάτια σου.

Μαζεύω, συγκεντρώνω, τοποθετώ τα πιο παράξενα κομμάτια του χθες και ενώ φαίνονται τακτοποιημένα μέσα μου σκορπίζουν, χάνονται, φεύγουν, σαν τους ανθρώπους που αυτοκτόνησαν σήμερα από την αβάσταχτη απελπισία τους και εγώ μόνος να νοιώθω ένα αύριο τόσο φρικτό και τόσο φτωχό.

Βλέπω ανθρώπους με σπασμένες φτερούγες, μονάχοι σα λογισμοί, σαν παρατημένες βάρκες σε παλιά λιμάνια, βιασμένα όνειρα, χωρίς ίχνος εσωτερικού χαμόγελου.

Αυτός ο πόλεμος είναι σκληρός, γιατί ζεις καθημερινά το καθεστώς της βίας για την επιβίωση .

Στη φυλακή μπήκαν άνθρωποι για τις ιδέες τους, σήμερα μπαίνουν για τις απλήρωτες πιστωτικές τους.

Ο πόλεμος στο καζάνι τούτο πατριώτη δεν έχει καμιά σχέση με το πόλεμο του παππού σου.

Τα ψυχιατρεία θα ξαναγεμίσουν, αν άδειασαν ποτέ, θα γίνουν στρατόπεδα για να φιλοξενήσουν τους αιχμαλώτους των ακήρυχτων πολέμων μας.

Οι υπόλοιποι θα μοιρολογούν ζωντανούς.

.

Εννέα κινδύνους εντοπίζει τώρα το ΔΝΤ

(από σημερινό άρθρο του Σωτήρη Νίκα στην Καθημερινή)

Σε έκθεση που δημοσιεύθηκε χθες και υπογράφεται από τον Πολ Τόμσεν επισημαίνεται η ανάγκη μεταρρυθμίσεων για την ανταγωνιστικότητα

Μία σειρά από «κινδύνους», εννέα στο σύνολό τους, κατά την εφαρμογή του τριετούς οικονομικού προγράμματος της Ελλάδας, εντοπίζει σε σχετική του έκθεση το ΔΝΤ, που δημοσιοποιήθηκε χθες και υπογράφεται και από τον κ. Πόλ Τόσμεν (επικεφαλής του κλιμακίου που είχε έρθει στην Ελλάδα).

Ιδού:

1. ΜΠΟΡΕΙ η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας να μην είναι η προβλεπόμενη, αλλά ασθενέστερη.

2. ΙΣΩΣ να μην υπάρξει ισχυρή πολιτική βούληση από την κυβέρνηση και στήριξη από την κοινωνία στην εφαρμογή των μέτρων.

3. ΠΙΘΑΝΟΝ να μην επιτευχθούν πρωτογενή πλεονάσματα μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος, όπως έχει προβλεφθεί.

4. ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ η επάνοδος της Ελλάδας στις αγορές από το 2012 και μετά να μην είναι τόσο ομαλή όσο έχει εκτιμηθεί.

5. ΔΕΝ μπορούμε να υποτιμήσουμε (sic) το ευρώ (γαμώτο!)

6. ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ να επηρεαστούν αρνητικά τα έσοδα από τη μείωση των μισθών και από την ύφεση.

7. ΜΑΛΛΟΝ οι τράπεζες θα χρειαστούν περισσότερη στήριξη, που θα οδηγήσει σε νέα αύξηση του δημόσιου χρέους.

8. Τα στατιστικά στοιχεία είναι ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΑ (sic), για τα οποία παρά τις προσπάθειες βελτίωσής τους παραμένει ΑΜΦΙΒΟΛΗ (sic) η αξιοπιστία τους.

9. ΔΕΝ ΕΪΝΑΙ ΒΕΒΑΙΟ ότι η συνεργασία ΔΝΤ με Ε. Ε. - ΕΚΤ δεν θα φέρει κάποιες περιπλοκές.

Όπως βλέπετε, οι φίλοι του πρωθυπουργού(;) μας(;) είναι σοβαροί, στιβαροί στις απόψεις τους και αναλαμβάνουν πλήρως τις ευθύνες τους για ότι συμβουλεύουν την αποσβολωμένη και άβουλη κυβέρνησή μας.

… συν-Έλληνες μην στενοχωριέστε … είμαστε σε καλά χέρια !!
.

Ανοιχτή επιστολή 160 ακαδημαϊκών Πακέτο στήριξης του ευρώ αλλά και μέτρα ανάπτυξης- «λανθασμένη πορεία» η λιτότητα στην Ελλάδα

ΒΗΜΑ - Τρίτη 11 Μαΐου 2010  [ 20:20 ]

Η Ευρώπη μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του χρέους και των ελλειμμάτων μόνο αν συνοδεύσει τον μηχανισμό στήριξης του ευρώ με μέτρα ανάπτυξης, στα οποία θα περιλαμβάνονται μισθολογικές αυξήσεις στη Γερμανία, δηλώνουν 160 ακαδημαϊκοί σε ανοιχτή επιστολή τους για την ελληνική κρίση, η οποία δόθηκε την Τρίτη στη δημοσιότητα.

Ασκούν δριμεία κριτική στην Ευρώπη για την καθυστέρηση στην αντίδραση και στην στήριξη της Ελλάδας. Διαλύουν την εικόνα του «Έλληνα τεμπέλη», τονίζουν ότι η αυστηρή λιτότητα που επιβλήθηκε στην Ελλάδα είναι «λανθασμένη πορεία» και «φωτίζουν» την ελληνική κρίση με διαφορετικό τρόπο καταδεικνύοντας τις ευθύνες των ισχυρών της Ευρώπης και κυρίως της Γερμανίας.  

Η ομάδα αυτή που απαρτίζεται κυρίως από Ευρωπαίους οικονομολόγους σημειώνει ότι το έκτακτο πακέτο των 750 δισ. ευρώ για τη σταθεροποίηση του ευρωπαϊκού νομίσματος ήταν «απαραίτητο, αλλά αρκετά εκπρόθεσμο και, πιο σημαντικό, δεν επαρκεί από μόνο του». 

Στην επιστολή, η οποία συντάχθηκε κατόπιν πρωτοβουλίας του Φίλιπ Αρέστις του Κέιμπριτζ και του Γκούσταβ Άντολφ Χορν του Ερευνητικού Ινστιτούτου IMK, επισημαίνεται ότι η πολύ αργοπορημένη αντίδραση στην ελληνική κρίση οφείλεται σε «ευμετάβλητες αντιδράσεις της αγοράς, σε λαϊκιστές πολιτικούς και σε μέσα ενημέρωσης τα οποία πολύ συχνά επιδεικνύουν ουσιαστική άγνοια για τα θέματα». 

«Αυτό αύξησε δραματικά το κόστος και τους κινδύνους για την επίλυση της κρίσης», υπογραμμίζουν και εκφράζουν τη λύπη τους για το γεγονός ότι «το μόνο που θα κάνει» η περικοπή δαπανών, που επιβλήθηκε στην Ελλάδα είναι «να συνθλίψει περαιτέρω τα εισοδήματα, την παραγωγή και την απασχόληση, την ώρα που τα επιτόκια αυξάνονται σε εξοντωτικά επίπεδα». Αυτή είναι «βαθύτατα η λαθεμένη πορεία για την Ευρώπη ως σύνολο», σημειώνουν.

Οι ίδιοι καταγράφουν τα αίτια των δημοσιονομικών πληγών της Ελλάδας: ανικανότητα δημιουργίας φορολογικού εισοδήματος, φθίνουσα ανταγωνιστικότητα λόγω των αυξανόμενου κόστους της εργασίας και των τιμών, το εξωτερικό σοκ που προκλήθηκε στον χρηματοπιστωτικό τομέα και τα υψηλά επιτόκια, και σημειώνουν ότι όλα και κυρίως τα πρώτα από αυτά τα προβλήματα έχουν μια«ισχυρή ευρωπαϊκή διάσταση και απαιτούν ευρωπαϊκές λύσεις».

«Ιδιαίτερα, η απώλεια της ανταγωνιστικότητας από την Ελλάδα αντανακλάται σε μια αύξηση στην ανάλογη ανταγωνιστικότητα άλλων, κυρίως της Γερμανίας, της Αυστρίας και της Ολλανδίας», επισημαίνουν οι ακαδημαϊκοί.

Οι 160 οικονομολόγοι απορρίπτουν την απεικόνιση των Ελλήνων ως «τεμπέληδων» από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, υποστηρίζοντας ότι εργάζονται περισσότερες ώρες από τους Γερμανούς και η παραγωγικότητά τους ανά ώρα εργασίας αυξήθηκε με μεγαλύτερο από τον διπλάσιο ρυθμό από ό,τι της Γερμανίας από τότε που εισήχθη το ευρώ το 1999.

Επίσης επισημαίνουν ότι η ρίζα του προβλήματος της ανταγωνιστικότητας είναι οι ονομαστικές αποδοχές και η διαμόρφωση των τιμών. 

Το κόστος της ελληνικής ονομαστικής μονάδας εργασίας έχει αυξηθεί περισσότερο από 30% από τη θέσπιση της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης, υπογραμμίζουν, ενώ στη Γερμανία αυξήθηκε μόλις 8%, δημιουργώντας μισθολογικές και τιμαριθμικές αποκλίσεις που δεν μπορούν να διατηρηθούν σε μια νομισματική ένωση.

«Οι μισθοί και οι τιμές στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες χρειάζεται να πέσουν αναλογικά, αλλά πρέπει να αυξηθούν ταχύτερα στη Γερμανία, της οποίας η επιθετική πολιτική μείωσης των μισθών έχει αποπληθωριστικό αποτέλεσμα, αποθαρρύνει την εγχώρια ζήτηση, εξάγει ανεργία και απειλεί να προκαλέσει έκρηξη της νομισματικής ένωσης», αναφέρεται επίσης σε αυτήν την ανοιχτή επιστολή.

«Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για την επαναφορά της ισορροπίας στη ζώνη του ευρώ, ενώ παράλληλα θα αποφευχθεί ο τεράστιος κίνδυνος μιας αποπληθωριστικής δίνης», επισημαίνουν οι οικονομολόγοι.

Προειδοποιώντας για τον κίνδυνο πρόκλησης ενός φαινομένου «ντόμινο», με την Πορτογαλία να είναι η πιο εκτεθειμένη σε αυτόν, οι ακαδημαϊκοί υπογραμμίζουν ότι ο δανεισμός δημόσιου χρήματος στην Ελλάδα «δεν ήταν φιλανθρωπία», αλλά μια πράξη «προς το ζωτικό συμφέρον όλων των Ευρωπαίων».

Το ίδιο ήταν και η ανάγκη να «επιλυθεί η ελληνική κρίση στη βάση των αυξανόμενων εισοδημάτων σε όλη την ήπειρο», προσθέτουν.

Τέλος οι 160 οικονομολόγοι καλούν την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) να βοηθήσει στην εδραίωση των δημοσιονομικών μεγεθών και στην επαναφορά της ισορροπίας στη ζώνη του ευρώ, το οποίο «βραχυπρόθεσμα σημαίνει δέσμευση για τη διατήρηση των βασικών της επιτοκίων κοντά στο μηδέν».

Διαβάστε Επίσης

Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο - Ολι Ρεν
Ανάγκη για επιπρόσθετες προσπάθειες και από άλλα μέλη της ευρωζώνης   [ 18:14 ]

Αξιωματούχος της ΕΚΤ τονίζει την επιτακτική ανάγκη τα μέλη της ευρωζώνης να μειώσουν τα χρέη   [ 18:39 ]

Φρανσουά Φιγιόν
Καταγγέλλει καθυστερήσεις στην ελληνική βοήθεια   [ 20:20 ]