Αυτό διότι σε μια τέτοια περίπτωση αυτοί που θα έχαναν πάρα πολλά είναι οι πανίσχυροι πιστωτές - με το αζημίωτο - της χώρας μας.
Αυτοί οι ίδιοι – οι πιστωτές – είναι που πρώτοι και καλύτεροι δεν θα αφήσουν την χώρα να πτωχεύσει.
Μιλώ για τους Γάλλους με αγορασμένα τα 75 δις του χρέους μας, τους Γερμανούς με 50 δις, τους Ελβετούς με 20 δις, τις ΗΠΑ με 20 δις κλπ
(οι αριθμοί είναι με σχετική προσέγγιση και αφορούν στο συνολικό Δημόσιο χρέος που κυμαίνεται γύρω στα 300 δις).
Θα προτιμούσαν να επιβάλλουν ακόμη πιο επαχθείς και αντιλαϊκούς όρους μέχρις απόλυτης εξόντωσης του πληθυσμού παρά να αφήσουν την χώρα να πτωχεύσει. Άλλωστε ο συμβολισμός ενός τέτοιου παραδείγματος θα ήταν και είναι, πολύ χρήσιμος στους νεοφιλελεύθερους τυφλίτες.
Μια πτώχευση της Ελλάδας θα ισοδυναμούσε με πάρα πολύ σκληρές μέρες για τον λαό της αλλά – ταυτόχρονα - και με ευκαιρίες επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους μας από μηδενική βάση !
Δεν διαθέτουμε τους ηγέτες που έχουν την ανεξαρτησία (από τους έξω) και τα κότσια για να τολμήσουν κάτι τέτοιο.
Αν έκαναν έναν τέτοιο χειρισμό δεν θα τολμούσαν να εμφανιστούν μπροστά στους πάτρωνές τους (και πιστωτές μας) αφού σε αυτούς χρωστούν τις θέσεις και την ισχύ τους.
.
Με λίγα λόγια, και στις δυο περιπτώσεις θα πονέσει, απλά στη δεύτερη δεν θα πονέσει μόνο εμάς.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Saq
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία το έθεσες :-)
Πάνως μια πτώχευση είναι ιδιαίτερα σκληρό πράγμα. Φαντάσου την ανεργία ανεξέλεγκτη. Μισθοί και συντάξεις υπό αίρεση. Καταθέσεις μη διαθέσιμες. Δημόσιες παροχές σε κατάργηση. Έλλειψη προϊόντων και πρώτων υλών κλπ κλπ. Έτσι όμως ξεμπερδεύει - τραβώντας όλο το ζόρι - μία γενιά και όχι οι τέσσερεις ή πέντε επόμενες ... είναι και αυτό κάτι.
θέλω πτώχευση τώρα ! να γίνεται παντού χαμός, να χτίζουμε από την αρχή και να αποκτήσει επιτέλους νόημα η ζωή μου
ΑπάντησηΔιαγραφή@Psychedelic Reflection
ΑπάντησηΔιαγραφή... ωραία τα λέτε αλλά προσοχή διότι θα μας ... πιάσουνε :-))