Επειδή πολλά στραμπουληγμένα και ανιστόρητα μας έλεγαν στο σχολείο, αλλά και λόγω της επετείου, ήθελα να πω ότι με τα μετέπειτα διαβάσματα, τις σκέψεις και τις συζητήσεις, πολλές αμφιβολίες και κριτικές σκέψεις γεννήθηκαν στο μυαλό μου για την πρωτοβουλία του ’21.
Η κριτική προς την εξέγερση του '21 στηρίζεται και την απλή όσο και σκληρή διαπίστωση ότι από το 1820 έως το 1920 - κυριολεκτικά - χάθηκαν όλα.
Μιλώ για την χαμένη Ιωνία και την επίσης χαμένη ανατολική Θράκη. Είμαι βέβαιος ότι ένα από τα βασικά 'ιδεολογικά' κίνητρα της απροετοίμαστης κίνησης του '21, που δεν ήταν άλλο παρά μια σμίκρυνση των ιδεών του Ρήγα, ήταν και η σύγχυση των εννοιών 'έθνος' και 'κράτος'.
Σύγχυση που έμελλε να εξελιχθεί σε πολύ αποτελεσματικό και αιμοσταγές εργαλείο ποδηγέτησης των λαών. Ένα εργαλείο που οδήγησε στην αποδυνάμωση και τον κατακερματισμό της βαλκανικής και παρεπόμενα στην οριστική ταφή του μεγαλειώδους και ευγενικού οράματος το Ρήγα.
Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι το 21, παρ' όλη την μετέπειτα υπερπροσπάθεια φωτισμένων ηγετών με τελευταίο τον Ελευθέριο Βενιζέλο, δεν κατάφερε τίποτα περισσότερο από το να δημιουργήσει ένα κράτος με αμφιλεγόμενη 'κρίσιμη μάζα'.
Ένα κράτος που δεν κατάφερε να συγκρατήσει κανένα από τα βασικά εθνικά του κέντρα.
Ένα κράτος εγγενώς ανίκανο - όπως αποδεικνύεται και στις μέρες μας - να ακολουθήσει εθνική πολιτική.
… χρόνια σας πολλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου