Είναι προφανές ότι η χθεσινή μισή συμφωνία της Ευρωζώνης και η εντελώς άτολμη στάση της Ευρώπης μπροστά στα ίδια της τα προβλήματα και τις εσωτερικές τις αντιθέσεις, προσομοιάζει με μετέωρο βήμα και δεν προμηνύει τίποτα καλό.
Αυτή η απροσδόκητη(;) επιβράβευση – αναβάθμιση του ΔΝΤ που προέκυψε από την εμμονή καθόλου μικρής ομάδας των Ευρωπαϊκών χωρών τι να σημαίνει άραγε;
Μήπως - ερήμην φυσικά των λαών – βαδίζουμε, η μάλλον διολισθαίνουμε, στην δημιουργία ενός ενιαίου Δυτικού Κέντρου που θα εμπεριέχει ΕΕ και ΗΠΑ;
Μήπως αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος που σκαρφίστηκαν οι νεοφιλελέ του LSE και του Berkeley ώστε να ‘αντέξει’ η Δύση στην οικονομική, πολιτική και πολιτιστική πίεση που δέχεται από την Κίνα και αύριο από τα αραβικά κράτη που θα διαθέτουν εν είδει μεγάλης φίλης και μία πυρηνική Περσία;
Μήπως ο προαιώνιος τρόμος και φόβος των ΗΠΑ για στρατηγική συνεργασία της Γερμανίας με την Ρωσία απομακρύνεται αλλά στην θέση του καταλαμβάνει το φάσμα της στενής συνεργασίας Ινδίας – Ρωσίας;
Μήπως το αντι-ανθρώπινο τέχνασμα που ονομάστηκε Παγκοσμιοποίηση, ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός και οι τεχνητές κρίσεις που τρομοκρατούν και αποδυναμώνουν τους λαούς δεν είναι τίποτα άλλο από μια ‘στολή αγγαρείας’ της Δύσης εν’ όψη του αγώνα για την - με την μορφή που την ξέρουμε – επιβίωσή της από τον εντεινόμενο παγκόσμιο ανταγωνισμό ;
.
Αποδεικνύεται ότι χωρίς πολιτική ένωση η ΕΕ, παρά το ευρώ, είναι ένα σκορποχώρι, όπου πρυτανεύουν πάντα τα συμφέροντα των οικονομικά ισχυρών χωρών.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Swell
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι απολύτως σαφές.
Μακάρι να βγω ψεύτης αλλά η πολιτική ένωση φαίνεται ακόμη άπιαστο όνειρο. Στην πραγματικότητα οι εθνικισμοί και ο φόβος του 'άλλου' όχι απλώς υποβόσκουν αλλά ζουν και βασιλεύουν, αν τώρα προσθέσεις και τον αρνητικότατο για την ΕΕ ρόλο των ΗΠΑ έχεις μια ωραία συνταγή αποτυχίας. Ίδωμεν !