Οι στοχοπροσηλωμένοι του Αρβανιτόπουλου και τα μόρια του λαουτζίκου

Είναι διάχυτη πια η αίσθηση πως με χίλιους τρόπους η κοινωνία διολισθαίνει όχι απλώς στον υπερ-συντηρητισμό αλλά στον απροκάλυπτο φασισμό.

Στα πλαίσια αυτού του αρρωστημένου κλίματος, αυτός που ενεργεί ως δήθεν υπουργός Παιδείας, πέρα από το έως τώρα απόλυτα καταστροφικό του έργο, ως γνήσιος νέο-φιλελεύθερος φωστήρας, σκέφτηκε και να ορίσει ένα «νέο πεδίο» των πανελληνίων εξετάσεων που θα συμπεριλάβει αποκλειστικά και μόνο τις στρατιωτικές και τις αστυνομικές σχολές.

«Αυτό το σχέδιο ικανοποιεί το αίτημα(*) οι υποψήφιοι για αυτές τις συγκεκριμένες σχολές να είναι στοχοπροσηλωμένοι σ’ αυτή την επιλογή. Δηλαδή, να είναι συνειδητή η επιλογή τους και να μην εισάγονται μόνο επειδή έχουν τα απαραίτητα μόρια. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό για τη φύση αυτών των λειτουργημάτων» εξηγεί ο ισοπεδωτής της Ελληνικής εκπαίδευσης.

Η λογική του φωστήρα υπουργού είναι πως ο γιατρός, ο πολιτικός μηχανικός, ο μαθηματικός, ο δικηγόρος ή ο ιστορικός δεν χρειάζεται να είναι στοχοπροσηλωμένοι (sic) και οι νεαροί Έλληνες που «απλώς έχουν τα απαραίτητα μόρια» δεν είναι κατάλληλοι για τα λειτουργήματα που διδάσκονται στις αστυνομικές ή τις στρατιωτικές σχολές. Άλλο ηλεκτρολόγος μηχανικός κι άλλο υπαστυνόμος, άλλο νομικός κι άλλο ανθυπολοχαγός κατά τον «κύριο υπουργό». Έτσι ακριβώς!

Μπορεί να είναι ότι είναι αυτός που δυστυχώς διοικεί το υπουργείο παιδείας αλλά μάλλον δεν είναι βλαξ. Γνωρίζει πολύ καλά ποια είναι η σημασία της φωτισμένης πρωτοβουλίας του και ποιές οι επιπτώσεις της. Η εμμονή λοιπόν σε τέτοιες θέσεις είναι συνειδητή και δεν προδίδει μόνο τον συντηρητισμό του νέο-φιλελε τζιτζιφιόγκου, αλλά και το πηγαίο μίσος προς κάθε πρόοδο, την απαξία προς κάθε Κοινωνικό, την λύσσα για τράβηγμα -με κάθε τρόπο- της κοινωνίας προς τα πίσω.

Διότι οι καραβανάδες πρέπει να μείνουν καραβανάδες και οι μπάτσοι πρέπει να παραμείνουν μπάτσοι, χωρίς έξωθεν παρεμβολές από τα παιδιά του λαουτζίκου που «απλώς έτυχε να πιάσουν τα μόρια». Καταλάβατε;

(*) ποιο αίτημα και ποιών το αίτημα κύριε Αρβανιτόπουλε;

Θανάσης Σ. Κοντονάτσιος