Άλλο Sparpolitik άλλο Λιτότητα

Διαβάζω πως ο κ. W. Schaeuble ετοιμάζει πακέτο λιτότητας για την Γερμανία. Έχοντας υπ’ όψιν την κάθετη και εξαιρετικά έντονη αντίθεση μεταξύ USA και EU και την υποδόρια αλλά αδυσώπητη οικονομική επίθεση που δέχεται η Δύση, άρα και η Ευρώπη, από την Ανατολή(*), σκέφτομαι πως η είδηση αυτή έχει σοβαρές βάσεις και πολλές πιθανότητες να είναι αληθινή.

Μια τέτοια κατεύθυνση λιτότητας θα μπορούσε όχι μόνο να γίνει κατανοητή αλλά και να υποστηριχθεί από το ίδιο το Γερμανικό κοινό(**), αν υπήρχε η πεποίθηση -βασισμένη σε απτά μέτρα και στοιχεία- πως σε αυτά τα βάρη, τις περικοπές, την φορολόγηση και τις δυσκολίες συμμετέχει ολόκληρη η κοινωνία σε όλα τις τα επίπεδα και ανάλογα με τις δυνατότητές τους. Μη εξαιρουμένης δηλαδή της Γερμανικής οικονομικής ελίτ.

Κάτι τέτοιο θα ίσχυε φυσικά και για την Ελλάδα. Τα μέτρα συγκράτησης και ανόρθωσης της οικονομίας, οσοδήποτε σκληρά και να ήταν, θα είχαν τελείως διαφορετική αντιμετώπιση από τους Έλληνες –σε επίπεδο κοινωνικής συναίνεσης εννοώ- και θα ήταν απολύτως και άμεσα αποτελεσματικά, αν σε αυτά συμμετείχαν με δίκαιο και ισορροπημένο τρόπο όλα τα κοινωνικά στρώματα μη εξαιρουμένης της καθόλου πολυπληθούς αλλά οικονομικά πανίσχυρης Ελληνικής οικονομικής ελίτ.

Για τις σκέψεις αυτές αφορμή δεν μου έδωσε μόνο η είδηση περί των σχεδίων του κ. W. Schaeuble, αλλά και η χθεσινή ανακοίνωση από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων της Δημόσιας τηλεόρασης πως περίπου 1.500 Έλληνες χρωστούν στην εφορία κάπου 35 δισεκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή το 10% του Ελληνικού χρέους. Επειδή είναι μάλλον προφανές πως οι λίγες αυτές εκατοντάδες ατόμων ελέγχουν και μεγάλο κομμάτι της οικονομίας σας αφήνω να φανταστείτε τι ποσό θα μπορούσαν οι συν-Έλληνες αυτοί να χρωστούν στα Ασφαλιστικά Ταμεία. Διότι εκτός από την φοροδιαφυγή, που φαίνεται να αφορά μόνο τους μικρούς κι αδύναμους οικονομικά, υπάρχει και η εισφοροδιαφυγή, που εκ των πραγμάτων δεν αφορά εσάς κι εμένα αλλά πρώτα και κύρια τους οικονομικά πανίσχυρους. 

Τέλος πάντων. Μόνο από φοροδιαφυγή, η οποία «πατάσσεται» για δεκαετίες τώρα, η οικονομική ελίτ αυτής της χώρας χρωστά 35 δις. Να μου πείτε λοιπόν εσείς αν είναι ποτέ δυνατόν να επιτευχθεί με αυτούς τους όρους κοινωνική συναίνεση για οποιοδήποτε καλό ή κακό μέτρο όταν, περνώντας μας για ηλίθιους, μας πλασάρουν το κλισέ πως για το φορολογικό έλλειμμα φταίει ο υδραυλικός της γειτονιάς που τρέχει γύρω - γύρω με ένα ντάτσουν για να σπουδάσει την κόρη του και να παντρέψει τον γιό του μη κόβοντας -η μαύρη εγκληματική ψυχή- αποδείξεις ...

(*) συμμετοχή της βιομηχανικής παραγωγής στο ΑΕΠ: USA-20%, Γερμανία-28%, Κίνα-48%, Κορέα-49% … καταλάβατε;

(**) παρά την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική που ακολουθείται στην Γερμανία, η εκεί οικονομική ελίτ, σε πλήρη αντίθεση με την Ελληνική, είναι από αιώνες συνηθισμένη να επιστρέφει ένα τμήμα του πλούτου της στην Κοινωνία.

.