Να με συγχωρείτε, αλλά το ζήτημα του ευρώ δεν είναι πρωτίστως οικονομικό.
Είναι ιστορικό, πολιτιστικό και πολιτικό.
Το ευρώ με όλα τα προβλήματά του (ή και ακριβώς λόγω αυτών) αποτελεί βασικό μοχλό ενοποίησης της Ευρώπης.
Το όνειρο της Ενωμένης Ευρώπης ενυπάρχει στο μυαλό των Ευρωπαίων από πολύ παλιά, μερικοί υποστηρίζουν πως τα πρώτα του ψήγματα ανάγονται στην εποχή του Καρλομάγνου.
Όσο δεν θα βλέπουμε την σημασία του ευρώ σε όλη την έκτασή της αλλά περιοριζόμαστε μόνο στα οικονομικά, δεν θα έχουμε στιβαρή και προσγειωμένη άποψη.
Με τα σημερινά δεδομένα τόσο η παραμονή της χώρας όσο και η γενικότερη πορεία του ευρώ είναι εντελώς σίγουρα και απολύτως άτρωτα. Μόνο ένα πολύ μεγάλο γεγονός εκτός Ευρώπης θα μπορούσε να αλλάξει αυτήν την κατάσταση.
Καμία πολιτική δύναμη δεν είναι σε θέση να βγάλει την χώρα από το ευρώ, διότι έτσι θα έρθει σε αντίθεση με ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία αλλά και με την υπόλοιπη Ευρώπη.
Συγγνώμη για το ‘κατηγορηματικό’ γράψιμο, αλλά προσπάθησα να είμαι επιγραμματικά σύντομος :-)
.
Ακατανοητο το αρθρο σημερα, το διαβαζω και νοημα δεν βγαζω. Αλλο η ευρωτρομοκρατια και αλλο η ευρωλαγνεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξερω για το Καρλομαγνο, αλλα ο Ιουλιος Καισαρας να δεις πως πετυχε την ενωση.
@Al. Pap
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή τι να κάνουμε φίλε μου;
Αντί να διορθώσουμε να διαλύσουμε κι αυτό που έχουμε;
(ας μην παραβλέπουμε πως ζούμε στην εποχή των μεγάλων οικονομικών κέντρων, ακόμη και μεγάλες χώρες δεν τολμούν να αντιμετωπίσουν μόνες τους την παγκόσμια οικονομία, η γνώμη μου είναι βέβαια και τίποτα παραπάνω ...)
Μηπως αυτες οι μεγαλες και ανοητες χωρες ξεπουληθηκαν. Οταν οι Γαλλοι το 68 εκλεισαν τα εργοστασια με τις απεργιες τους, ταρακουνηθηκε το συστημα. Σημερα στην εποχη της παγκοσμιοποιησης, το εργοστασιο στη διπλανη χωρα λειτουργει πιο εντατικα και κανενα προβλημα. Οι ρεφορμιστικες ιδεες ειναι ξεπερασμενες γιατι ηδη η ελιτ γνωριζει τις κινησεις μας και ειναι ενα βημα παντα πιο μπροστα και συ θελεις να βαψουμε το τοιχο για να μην φαι νεται η φυλακη που κρυβεται απο πισω.
Διαγραφή@Al. Pap
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιλικρινά, δεν ξέρω τι είναι οι ‘ρεφορμιστικές ιδέες’ και να σου πω την αλήθεια, έχω την εντύπωση πως αυτή η ορολογία του 1848 δεν μας βοηθά καθόλου σήμερα διότι δεν έχει κανένα περιεχόμενο πέραν του αναχρονισμού που εμπεριέχει. Από την άλλη μεριά, νομίζω πως η Ευρώπη ανήκει σε όλους τους πολίτες και όχι μόνο στην ελίτ. Στο χέρι μας είναι να μεταβάλλουμε τους συσχετισμούς.