Όποιος θέλει ας το μεταφράσει στα Γερμανικά

Φαίνεται ότι ο αξιοσημείωτος κεντροευρωπαϊκός λαός μετά τον δεύτερο πόλεμο έχασε εκτός από την ανθρωπιά του και την αξιοπρέπειά του. Μπορεί άραγε να περιμένει κανείς σήμερα κάτι πραγματικά θετικό από τους γερμανούς πολίτες; Δυστυχώς φαίνεται να είναι βαθύτατα φθαρμένοι τόσο από την εξευτελιστική υποτέλειά τους στις ΗΠΑ που συνεχίζεται και σήμερα, όσο και από τους ανέντιμους τρόπους με τους οποίους συμπεριφέρθηκαν στην Ευρώπη συγκεντρώνοντας πλεονάσματα εις βάρος άλλων κρατών, λειτουργώντας έτσι καταστροφικά για κάθε προσπάθεια Ευρωπαϊκής ενοποίησης.

Πρέπει να καταλάβουμε κάποια στιγμή και εμείς όλοι, αλλά κυρίως οι ανυποψίαστοι καλοθρεμένοι Γερμανοί πολίτες, ότι στην εποχή μας η πλέον βίαιη, επιθετική και απόλυτα καταστροφική μορφή πολέμου είναι η συγκέντρωση αδικαιολόγητα υψηλών πλεονασμάτων. Αυτή η μορφή πολέμου, αυτή η πρακτική, είναι το τέλειο εργαλείο καταστροφής για την Ευρώπη αλλά και την Γερμανία την ίδια.

Διαβάζω στο tvxs ότι η κυρία Merkel έχει την πεποίθηση ότι σε ορισμένα ευρωπαϊκά κράτη «υπάρχει ελάχιστος ζήλος για εργασία». Κοίταξα τους αριθμούς, λέει, και ίσως στην πράξη ο χρόνος εργασίας αλλού στην Ευρώπη να είναι υψηλότερος από ότι στην Γερμανία, όμως εάν αφαιρέσετε όλες τις απεργίες και τα λοιπά (sic), τότε διαπιστώνεται ότι τα σταθερά κράτη είναι συγκριτικά αποτελεσματικότερα. Τον περασμένο μήνα η Merkel είχε πει: «θα πρέπει σε κράτη, όπως η Ελλάδα, η Ισπανία, η Πορτογαλία οι εργαζόμενοι να μη συνταξιοδοτούνται νωρίτερα σε σύγκριση με τη Γερμανία, όλοι να κάνουν τις ίδιες προσπάθειες».

Οι ποταποί ισχυρισμοί της Merkel εκτοξεύονται βέβαια ως συνειδητό ψέμα προς εσωτερική κατανάλωση, δείχνουν όμως παράλληλα το επικίνδυνα χαμηλό επίπεδο των ευρωπαίων «ηγετών». Είναι γνωστό πλέον σε όλους και αδιαμφισβήτητο, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, γεγονός ότι, ο ισχυρισμός πως οι Γερμανοί εργάζονται περισσότερο από άλλους Ευρωπαίους, είναι εντελώς λανθασμένος: Ο μεσοσταθμικός χρόνος εργασίας στη Γερμανία είναι 1.390 ώρες, ενώ στην Ελλάδα φθάνει τις 2.119 ώρες, στην Ιταλία τις 1.773 ώρες και στη Γαλλία τις 1.554 ώρες, σύμφωνα με δεδομένα του ΟΟΣΑ.

Με την ευκαιρία ήθελα να υπενθυμίσω ότι Σύμφωνα με τον Δαμιανό Βασιλειάδη, μέλος της Επιτροπής για την διεκδίκηση των Δανείων αυτών και των Επανορθώσεων οι κύριες εκκρεμείς οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα ανέρχονται, έχουν ως εξής:

α. 7,1 δις δολάρια αγοραστικής αξίας 1938 (μας τα επιδίκασε η Διεθνής Διάσκεψη των Παρισίων 1946) για την καταστροφή των βασικών υποδομών της χώρας. Σύμφωνα με επίσημο έγγραφο της Τραπέζης της Ελλάδας το ποσό αυτό υπολογίζεται σήμερα σε 108,43 δις ευρώ χωρίς τους νόμιμους τόκους οπότε με το ελάχιστο επιτόκιο του 3% το έτος υπερβαίνουν το 1τρις ευρώ.

β. 3,5 δις δολάρια αγοραστικής αξίας 1938 για το κατοχικό δάνειο. Το ποσό αυτό υπολογίζεται σήμερα αποπληθωρισμένο σε 50 δις ευρώ χωρίς τους νόμιμους τόκους.

γ. οι αποζημιώσεις των θυμάτων των 89 Ολοκαυτωμάτων (56.225 νεκροί). Ενδεικτικά, το Πρωτοδικείο της Λειβαδιάς με απόφασή του το 1997 επεδίκασε στα θύματα του Διστόμου (την οποία επισφράγισε οριστικά η απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου το 2000) 35 εκ. δρχ ανά εκτελεσθέντα." (περισσότερες λεπτομέρειες σε κείμενο του epicurus2day).

.