Από την Σκύλα στην Χάρυβδη

Διαβάζω τους πανηγυρισμούς των οπαδών και στελεχών της ΝΔ λόγω της υπεροχής των ποσοστών του κόμματός τους από το ΠΑΣΟΚ κατά τέσσερεις ποσοστιαίες μονάδες. Διαβάζω και θλίβομαι, αφού από τους δημοσιευμένους αριθμούς προκύπτουν -έστω και σαν ένδειξη- πέντε πράγματα.

Πρώτον ότι η δυσαρέσκεια των πολιτών αργά αλλά σταθερά διοχετεύεται μέσω των δοκιμασμένων μηχανισμών πόλωσης στο άλλο μεγάλο κόμμα.

Δεύτερον ότι οι Έλληνες πολίτες δίνουν ήδη στα δύο κόμματα ένα συνολικό ποσοστό που ξεπερνά το 60%.

Τρίτον ότι παρ’ όλα τα αυξημένα ποσοστά αναποφάσιστων, αποχής κλπ στην ουσία οι Έλληνες πολίτες είναι απρόθυμοι να αποδώσουν με πρακτικό τρόπο ευθύνες στους δύο καταστροφικούς για την χώρα και την ζωή τους την ίδια μηχανισμούς.

Τέταρτο ότι πολύ λίγο συζητείται ή αναλύεται η θεσμική, αλλά κυρίως πρακτική, σημασία του εκλογικού πριμ των πενήντα εδρών στο πρώτο κόμμα που θεσπίστηκε σε δύο βήματα το πρώτο, 40 έδρες πριμ, από τον Σκανδαλίδη και το δεύτερο +10, δηλαδή σύνολο 50 έδρες πριμ, από τον Παυλόπουλο. Ο θεσμός αυτός που στην ουσία του καταλύει το ίδιο το πολίτευμα, πέρασε λόγω της αδιαφορίας και της μη πληροφόρησης των πολιτών αλλά και της απίστευτης αδράνειας της αριστεράς.

Πέμπτο και χειρότερο, γι αυτό το κράτησα για το τέλος, είναι το γεγονός ότι ελάχιστοι πολίτες έχουν στην πραγματικότητα συνειδητοποιήσει τι θα σήμαινε μια εναλλαγή στην εξουσία των δύο κομμάτων. Ελάχιστοι αντιλαμβάνονται ότι η ληστρική επιδρομή των ξένων, η επιβολή έξαλλων μέτρων νέο-φιλελεύθερης κοπής και το ξεπούλημα της περιουσίας της χώρας μας, θα ενταθούν φτάνοντας στο αποκορύφωμά τους με την εγκαθίδρυση στην εξουσία μιας φρέσκιας και άρα εκ των πραγμάτων ισχυρής, γαλάζιας κυβέρνησης.

Πρέπει να γίνει σε όλους μας κατανοητό ότι οι λεονταρισμοί της γαλάζιας ηγεσίας είναι απλές παρλαπίπες και αδιάντροποι λαϊκισμοί. Ο αρχηγός της ΝΔ όχι μόνο έχει ήδη δώσει την «συναίνεση» που του ζητούν οι ξένοι, αλλά τους πρόσφερε και μερικούς έξτρα τεμενάδες ως μπόνους.

Σε πιθανή προκήρυξη εκλογών(*), οι πολίτες θα κληθούν να επιλύσουν έναν ιδιαίτερα περίπλοκο και επικίνδυνο γι αυτούς και το μέλλον των παιδιών τους πολιτικό γρίφο. Η νηφάλια σκέψη και η καλή πληροφόρηση είναι σήμερα για όλους μας περισσότερο επιτακτική από κάθε άλλη φορά στην ιστορία της χώρας.

(*) Παρ’ όλα όσα λέγονται, έχω την αίσθηση ότι η βασική αγωνία των εντός και εκτός της χώρας γερακιών, είναι να ολοκληρωθεί η θεσμική ισοπέδωση και άρα κοινωνική εξουδετέρωση της χώρας μας, αλλά και -κυρίως- το ξεπούλημα της Δημόσιας Περιουσίας πριν την όποια προκήρυξη εκλογών.

ΥΓ. Διαβάζω σε άρθρο του Δημήτρη Καζάκη:

[ Ο πατέρας της δημόσιας οικονομικής στην Ελλάδα, ο καθ. Α. Ανδρεάδης, έλεγε πώς η «ιστορία της Ελλάδας είναι η ιστορία των χρεών της και των χρεοκοπιών της». Κι αυτό γιατί υπήρχαν πάντα πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες που θεωρούσαν τον δανεισμό, κυρίως από το εξωτερικό, ως μονόδρομο. Φυσικά το έκαναν προς όφελος μιας απόλυτα διεφθαρμένης οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας που κυβερνά αυτόν τον τόπο από ιδρύσεως ελληνικού κράτους. Αυτή η ολιγαρχία εξασφάλιζε πάντα, όπως έγραφε ο καθηγητής και ακαδημαϊκός Άγγελος Αγγελόπουλος, ώστε «το μεγαλύτερον μέρος του προϊόντος των συναπτομένων δανείων διετίθετο δια την εξόφλησιν των οφειλομένων τοκοχρεωλυσίων, δια την πληρωμήν μεσιτειών και προ­μηθειών, το δε εναπομένον εσπαταλάτο δια διαφόρους σκοπούς, χωρίς μάλι­στα να ερωτάται η χώρα η οποία συνήπτε τα δάνεια και η οποία αναλάμβανε την υποχρέωσιν της τοκοχρεωλυτικής εξοφλήσεως τούτων». Το ίδιο συμβαί­νει μέχρι σήμερα. ]

.